Την περασμένη Κυριακή, από τις Επιτροπές Ειρήνης Κοκκινιάς, Κορυδαλλού, Αγίας Βαρβάρας, Αιγάλεω και Χαϊδαρίου
Από το πρωί, φίλοι της ειρήνης όλων των ηλικιών, κυρίως μαθητές, άρχισαν να συγκεντρώνονται στο Μπλόκο της Κοκκινιάς και από εκεί με προμετωπίδα το πανό που έγραφε «Περπατάμε για όλα τα παιδιά του κόσμου που είναι θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων», ξεκίνησαν και περπάτησαν στα βήματα των Ελλήνων πατριωτών. Στο διάβα του «αιμάτινου δρόμου» προστίθονταν κάθε φορά φιλειρηνιστές από τους δήμους όπου περνούσε η πορεία, φωνάζοντας αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα: «Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλιά», «Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι». Τρεις σχεδόν ώρες μετά, η πορεία έφτασε στο Χαϊδάρι.
Στο σύντομο χαιρετισμό του προς τους διαδηλωτές, ο Στέλιος Μπενετάτος, δήμαρχος Νίκαιας, τόνισε, μεταξύ άλλων: «Τιμούμε σήμερα (σ.σ. προχτές) τους "πρωτοπανηγυριώτες", όπως έλεγε κι ο Βάρναλης και παράλληλα αφιερώνουμε αυτή την πορεία στα παιδιά θύματα της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Υπεύθυνοι, τότε και τώρα, η πλουτοκρατία που στην προσπάθειά της να κατακτήσει λαούς και χώρες δε δίστασε και δε διστάζει να αιματοκυλήσει τους λαούς. Εμείς θα συνεχίσουμε μαζί με το αντιιμπεριαλιστικό φιλειρηνικό κίνημα να αγωνιζόμαστε για πανανθρώπινη ειρήνη, μέχρι να καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με κατάθεση δάφνινου στεφανιού στο κτίριο - φυλακή όπου οδηγήθηκαν στις 17 Αυγούστου 1944 οι Ελληνες πατριώτες και την κραυγή - σύνθημα: «Αθάνατοι!».
Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα του Παιδιού, η συζήτηση με τους εργαζόμενους ανέδειξε τις συνέπειες από την εμπορευματοποίηση της Πρόνοιας
Associated Press |
Αυτή την πραγματικότητα, τις βαθύτερες πολιτικές αιτίες της, αλλά και τη μοναδική διέξοδο, αυτή της πάλης για ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας και Πρόνοιας, ταγμένο να υπηρετεί τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες, ανέδειξε το κλιμάκιο του ΚΚΕ, που επισκέφτηκε χτες, με επικεφαλής τον Χάρη Χουρδάκη, το Αναρρωτήριο Πεντέλης.
Στους τρεις θαλάμους που διαθέτει το Αναρρωτήριο φιλοξενούνται σήμερα 35 παιδιά, από τη βρεφική ηλικία μέχρι αυτή των έξι χρόνων (για παιδιά πάνω από έξι χρόνων δεν υπάρχει κανένα κρατικό ίδρυμα, με αποτέλεσμα να οργιάζει η ιδιωτική πρωτοβουλία). Πρόκειται για παιδιά εγκαταλειμμένα, παραμελημένα, που δε διαθέτουν το κατάλληλο οικογενειακό ή συγγενικό περιβάλλον, κακοποιημένα ή θύματα εγκλημάτων. Στόχος του ιδρύματος είναι η ανεύρεση αναδόχων οικογενειών ή οικογενειών που ενδιαφέρονται για υιοθεσία, σε όλη τη χώρα. Πάνω από 1.100 παιδιά έχουν περάσει από το ίδρυμα και ζουν σήμερα με ανάδοχες οικογένειες, οι μισές από τις οποίες βρίσκονται στα όρια του Nομού Αττικής και για τις οποίες την αποκλειστική ευθύνη της παρακολούθησης έχουν οι λιγοστοί υπάλληλοι του Αναρρωτηρίου.
Το κλιμάκιο του ΚΚΕ είχε σύντομη συνάντηση με τη διοίκηση του ιδρύματος και ακολούθησε συζήτηση με τους εργαζόμενους και εκπροσώπους του σωματείου. Τρία είναι τα βασικά ζητήματα που αναδείχτηκαν από τη συζήτηση: Oι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, που συντελεί στην υπερεντατικοποίηση της δουλιάς και δυσχεραίνει τη λειτουργία του ιδρύματος, σε βάρος των -πενιχρά αμειβόμενων - εργαζόμενων και των παιδιών που φιλοξενούνται, η ραγδαία ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών πρόνοιας και φροντίδας του παιδιού και η όξυνση των εμποδίων στην υιοθεσία μέσω της δημόσιας οδού, που δίνει έδαφος στην ιδιωτική υιοθεσία, ανοίγοντας ουσιαστικά το δρόμο για την εμπορία παιδιών.
Οι εργαζόμενοι κατήγγειλαν στους εκπροσώπους του Κόμματος τη μείωση του προσωπικού, την έλλειψη απαραίτητων για το αντικείμενο του ιδρύματος ειδικοτήτων (όπως παιδοψυχιάτρου και παιδοψυχολόγου, κοινωνικών λειτουργών κ.ά.), την πλημμελή στελέχωση του τμήματος υιοθεσιών και αναδοχής, με αποτέλεσμα να καθυστερούν οι διαδικασίες. Πρόβλημα που επιτείνουν οι φραγμοί και τα εμπόδια που θέτει η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι μηχανισμοί της στην υιοθεσία από τα δημόσια ιδρύματα και η επιλεκτική στήριξη των διάφορων «φιλανθρωπικών» ιδρυμάτων που έρχονται να καλύψουν το έδαφος που δημιουργεί η εσκεμμένη απαξίωση των κρατικών δομών Πρόνοιας για το παιδί. Το θεσμικό πλαίσιο της λεγόμενης «εθελούσιας υιοθεσίας» αποτελεί βούτυρο στο ψωμί των ιδιωτών που δραστηριοποιούνται νομότυπα στο χώρο των υιοθεσιών.
Μιλώντας στους εργαζόμενους ο Χάρης Χουρδάκης επικαλέστηκε τον διττό τους ρόλο, σαν γονείς και ταυτόχρονα εργαζόμενοι σ' έναν τόσο ευαίσθητο τομέα και τους κάλεσε να βγάλουν συμπεράσματα. Να δουν τις πραγματικές πολιτικές αιτίες και τους υπεύθυνους που γεννούν το πρόβλημα και εκεί να στρέψουν τα αγωνιστικά τους πυρά. «Να μην εθιστούμε στη βαρβαρότητα» σημείωσε το στέλεχος του ΚΚΕ και ανέδειξε την αναγκαιότητα να ενώσουν οι εργαζόμενοι τη φωνή τους με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, στην κατεύθυνση ανατροπής της εξουσίας που θέλει την Πρόνοια κερδοφόρο εμπόρευμα για τους λίγους, σε βάρος των λαϊκών αναγκών και των μικρών παιδιών. «Η συμμετοχή σας στην απεργία της Τετάρτης με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ και στη συγκέντρωση, στις 11 π.μ. στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης είναι η καλύτερη απάντηση» κατέληξε ο Χάρης Χουρδάκης.
Εκατό καινούριες κουβέρτες θα διαθέσουν για τα παιδιά Τούρκων πολιτικών κρατουμένων το ΠΑΜΕ και η Ομοσπονδία Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος (ΟΕΚΙΔΕ), εκφράζοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους Τούρκους αγωνιστές. Η παράδοση θα γίνει την Πέμπτη, 15 Δεκέμβρη, στις 6 μ.μ. στα γραφεία της ΟΕΚΙΔΕ (Χαλκοκονδύλη 37, 1ος όροφος).
Επίσκεψη στο Κέντρο Βρεφών «Η Μητέρα» πραγματοποίησε ανήμερα της Παγκόσμιας Μέρας του παιδιού η πρόεδρος της Βουλής Αννα Μπενάκη - Ψαρούδα και έδωσε συγχαρητήρια στους εργαζόμενους του Ιδρύματος, αλλά και στους εθελοντές «που προσφέρουν την καλύτερη ποιότητα του εαυτού τους και την ανιδιοτελή αγάπη τους». Είναι γεγονός βεβαιωμένο ότι οι γαλαζοπράσινοι πολιτικοί θυμούνται υποκριτικά τα παιδιά μόνο στις παγκόσμιες μέρες και αναλώνονται σε εθιμοτυπικές επισκέψεις. Οπως είναι γεγονός ότι οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις ουδέποτε ασχολήθηκαν με τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών που βιώνουν ακόμα πιο δραματικά τη φτώχεια και την εξαθλίωση, που «χαρίζει» απλόχερα ο καπιταλισμός στις λαϊκές οικογένειες. Ετσι, παραμένουν και επιδεινώνονται τα προβλήματα στα (ελάχιστα) δημόσια ιδρύματα Πρόνοιας για το παιδί, οι μεγάλες ελλείψεις βρεφοκόμων και κοινωνικών λειτουργών, που πλήττουν άμεσα τις συνθήκες ζωής των παιδιών που φιλοξενούνται στα ιδρύματα, αλλά και καθυστερούν δραματικά τις διαδικασίες υιοθεσίας και αναδοχής. Οποιος έχει δει τα γεμάτα απόγνωση μάτια αυτών των παιδιών, είναι αδύνατον να τα ξεχάσει. Μόνο οι κυβερνώντες τα ξεχνούν, μόλις σβήσουν τα φώτα της φιέστας. Οπως ξεχνούν και τα δεκάδες παιδιά που κάθε χρόνο παραμένουν εγκαταλειμμένα στα μαιευτήρια, γιατί τα δημόσια ιδρύματα έχουν γεμίσει πλέον από παιδιά. Για να έρθουν οι ιδιώτες και οι κάθε λογής «φιλάνθρωποι» να το παίξουν μετά σωτήρες, με τις ευλογίες της εκάστοτε κυβέρνησης...