Με ομιλία στη μαζική συγκέντρωση της ΚΟ Κοζάνης, στην αίθουσα τέχνης του ΔΗΠΕΘΕ, ολοκληρώθηκε χτες βράδυ η επίσκεψη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα, στον νομό.

Το σύνθημα «Καμιά θυσία του λαού για τους πολέμους των ιμπεριαλιστών. Να σταματήσει η εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο! Τώρα με το ΚΚΕ για την ανατροπή της βαρβαρότητας!» δέσποζε στο χώρο, καταδεικνύοντας τη διέξοδο που προτείνει το ΚΚΕ στον λαό που με αγωνία και ανησυχία παρακολουθεί τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς να ανάβουν το φιτίλι του πολέμου και να αιματοκυλούν έναν ακόμα λαό, με συνέπειες επώδυνες και για όλους τους άλλους που βυθίζονται στην ενεργειακή φτώχεια, μαζί και ο ελληνικός, την ώρα που οι ενεργειακές δυνατότητες της χώρας υπονομεύονται, όπως δείχνει και το παράδειγμα της απολιγνιτοποίησης. Ανθρωποι όλων των ηλικιών, νέοι και μεγαλύτεροι, εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, έδωσαν το «παρών», ενώ στην κατάμεστη αίθουσα τον τόνο έδωσαν οι νέοι με τα συνθήματά τους: «Στον ιμπεριαλισμό καμία υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί» και «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός»!

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Και δω στην Κοζάνη, στη Δυτική Μακεδονία, το ΚΚΕ απευθύνεται σε όλους όσοι ανησυχούν, γιατί βλέπουν πως μεγαλώνει ο κίνδυνος να γενικευτεί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος που εδώ και βδομάδες μαίνεται στην Ουκρανία, σε όλους όσοι επιμένουν να μη διαλέγουν στρατόπεδο ληστών, γιατί έχουν ήδη διαλέξει το στρατόπεδο των λαών.

Απευθύνεται σε όλους όσοι καταλαβαίνουν πως οι εργάτες, οι βιοπαλαιστές αγρότες και επαγγελματίες, τα νέα παιδιά, οι γυναίκες, αφού πλήρωσαν τα σπασμένα της καπιταλιστικής κρίσης και ανάπτυξης, τώρα θα πληρώσουν και τις τραγικές συνέπειες του πολέμου για να αυγαταίνουν τα κέρδη τους οι καπιταλιστές.

Απευθύνεται σε όλους όσοι δεν δέχονται - στο όνομα των «έκτακτων συνθηκών» που επικαλούνται τα αστικά επιτελεία - να κάνουν πίσω από τις διεκδικήσεις τους.

Σε αυτούς που κρατούν σταθερά ανοιχτούς τους λογαριασμούς με την κυβέρνηση της ΝΔ για να καταργηθούν οι αντιλαϊκοί - αντεργατικοί νόμοι της, δεν σηκώνουν λευκή σημαία απέναντι στη μεγαλοεργοδοσία.

Εναν καημό έχουν τα αστικά επιτελεία, η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και τα άλλα κόμματα: Να επιλέξει ο λαός ένα στρατόπεδο ληστών, να στηρίξει την εμπλοκή της Ελλάδας στα βρώμικα σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Αλλά, αλήθεια, αυτή η παραβίαση συνόρων, δηλαδή η απαράδεκτη και καταδικαστέα ρωσική εισβολή, προέκυψε έτσι ξαφνικά πριν από μερικές βδομάδες; Οχι βέβαια.

Εδώ και χρόνια μαζεύεται το εύφλεκτο υλικό από την όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ, στη ΕΕ από τη μια και τη Ρωσία με τους συμμάχους της από την άλλη, στην περιοχή της Ουκρανίας. Για να βάλουν στο χέρι, ο καθένας για λογαριασμό των μονοπωλίων του, τις παραγωγικές της δυνατότητες, τον πλούσιο ορυκτό πλούτο της, να αξιοποιήσουν τη γεωστρατηγική της θέση.

Εύφλεκτο υλικό ήταν η βήμα βήμα περικύκλωση της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ, με τις γιγαντιαίες στρατιωτικές ασκήσεις - μεγάλες πρόβες πολέμου στην περιοχή από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς.

Πρόβες πολέμου που στήριξαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, βάζοντας φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους στις αντίστοιχες αποφάσεις του ΝΑΤΟ, στη συμφωνία παραχώρησης στις ΗΠΑ νέων βάσεων στην Αλεξανδρούπολη, στη Λάρισα και αλλού.

Εύφλεκτο υλικό ήταν το πραξικόπημα στην Ουκρανία το 2014 και η στήριξη φασιστικών ομάδων από τους Αμερικανούς, αλλά και η απόσπαση από τη Ρωσία τμημάτων της ουκρανικής επικράτειας, η προσάρτηση της Κριμαίας.

Κι όλο αυτό το εύφλεκτο υλικό μαζεύτηκε σε μια περιοχή, όπου οι δύο λαοί της Ουκρανίας και της Ρωσίας για δεκαετίες ζούσαν αδελφωμένοι, προόδευαν και απολάμβαναν τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού στο πλαίσιο του πολυεθνικού κράτους της Σοβιετικής Ενωσης.

Πού είναι αλήθεια αυτός ο καλύτερος κόσμος που υποσχέθηκαν σ' αυτούς τους λαούς; Πού είναι η ειρήνη, η ασφάλεια και η ευημερία που τους έταξαν;

Ο κόσμος δεν έγινε καλύτερος μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού του '91, το αντίθετο, έγινε χειρότερος, πιο βάρβαρος. Κι αυτό το έζησαν από πρώτο χέρι οι λαοί σ' αυτές τις χώρες όταν οι αστικές τάξεις που διαμορφώθηκαν, έκλεψαν τον πλούτο τους υποχρεώνοντάς τους να ζήσουν στη βαρβαρότητα της φτώχειας, της εκμετάλλευσης και του πολέμου, όπως άλλωστε έζησαν κι άλλοι λαοί σε όλο τον κόσμο.

Μπορεί η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και οι κολαούζοι του συστήματος να μη θέλουν να θυμούνται τα εγκλήματα των ιμπεριαλιστών συμμάχων τους, γιατί τους παίρνει κι αυτούς η μπάλα για τη στήριξη που διαχρονικά τους πρόσφεραν, όμως εμείς δεν ξεχνάμε.

Δεν ξεχνάμε τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία από το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τα ίδια προσχήματα που χρησιμοποιεί τώρα η Ρωσία για την επέμβασή της στην Ουκρανία.

Δεν ξεχνάμε τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική και αλλού.

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο. Κι εδώ παραβίαση των συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας ευρωπαϊκής χώρας είχαμε.

Μάλιστα, τώρα αυτή η ΕΕ, η οποία την έπιασε ο πόνος για την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, διαγράφει τους όρους «εισβολή» και «κατοχή» και περιγράφει πλέον το Κυπριακό ως «ανεπίλυτη σύγκρουση».

Αν αυτή είναι η στήριξη της ΕΕ στην Κύπρο, σε ένα κράτος - μέλος της, μπορείτε να φανταστείτε τι θα γίνει με ένα κράτος μη μέλος της!

Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις τους που τώρα κατηγορούν τη Ρωσία για αναθεωρητισμό και αμφισβήτηση συνόρων, δίνουν μαζί μαθήματα αναθεωρητισμού όταν αυτό απαιτούν τα συμφέροντά τους.

«Ο Πούτιν έχει καταφέρει να ενισχύσει τη Συμμαχία και "ξύπνησε" την Ευρωπαϊκή Ενωση από τον γεωπολιτικό της λήθαργο», λέει και καμαρώνει ο Μητσοτάκης για τους ευρωατλαντικούς συμμάχους του.

Πότε ήταν η ΕΕ σε λήθαργο; Οταν συμμετείχε ενεργά σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις; Οταν υλοποιούσε μαζί με το ΝΑΤΟ τη στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας; Οταν με τις αποφάσεις της ενίσχυε την παραπέρα στρατιωτικοποίησή της; Ολα αυτά ευρισκόμενη σε λήθαργο τα έκανε;

Οσο κι αν προσπαθούν να βγάλουν λάδι τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις τους, να παρουσιάσουν τα γεράκια του πολέμου σαν περιστέρια της ειρήνης, δεν θα τα καταφέρουν, γιατί ο ελληνικός λαός δεν έχει μνήμη χρυσόψαρου.

Ακόμα θυμάται τις ΝΑΤΟικές φάλαγγες που περνούσαν από δω, από τη Βόρεια Ελλάδα, με κατεύθυνση τη γειτονική Γιουγκοσλαβία. Και δεν ξεχνά τον βρώμικο ρόλο που έπαιξε η ΕΕ, η οποία πραγματοποίησε τότε για πρώτη φορά πόλεμο στο έδαφος της Ευρώπης.

Το ξύπνημα της ΕΕ από τον γεωπολιτικό της λήθαργο, για το οποίο κομπάζει ο Ελληνας πρωθυπουργός, είναι η πολεμική προετοιμασία των χωρών - μελών της.

Τι άλλο εκτός από πολεμική προετοιμασία είναι τα πολεμικά διαγγέλματα των ηγετών των κρατών - μελών της ΕΕ, όπως αντίστοιχα και το πολεμικό παραλήρημα του Μητσοτάκη στη Βουλή;

Τι άλλο εκτός από πολεμική προετοιμασία είναι η αύξηση των στρατιωτικών εξοπλισμών, όπως το εξοπλιστικό πρόγραμμα - μαμούθ που ανακοίνωσε ο Σολτς στη Γερμανία;

Γι' αυτήν την «αφύπνιση της ΕΕ», που αποδεικνύει πως η ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία πυροδοτεί επικίνδυνες εξελίξεις, δεν πρέπει να πανηγυρίζει ο ελληνικός λαός, κανένας ευρωπαϊκός λαός.

Γι' αυτήν την «ενίσχυση της ΝΑΤΟικής Συμμαχίας», η οποία ενεργοποιεί τις στρατιές της «Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης» στην Ανατολική Ευρώπη, ενώ πυκνώνουν οι απειλές για πυρηνικά πλήγματα και από τη Ρωσία, κανένας λαός δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχος.

Οταν λοιπόν οι εξελίξεις αποδεικνύουν ότι ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός μπαίνει σε νέα φάση, η επιλογή δεν μπορεί να είναι η αναβάθμιση της ελληνικής εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, όπως επιλέγει η ελληνική κυβέρνηση με τη στήριξη των άλλων κομμάτων, γιατί μοναδικό στόχο έχει να αναβαθμίσει τα ιδιοτελή συμφέροντα της ελληνικής άρχουσας τάξης.

Κι ας αφήσει αυτά που ξέρει ο κ. Μητσοτάκης ότι η ελληνική αστική τάξη, με όλες αυτές τις γεωπολιτικές ιδιαιτερότητες, δεν μπορεί να είναι η εξαίρεση στον κανόνα!

Βέβαια, καμιά ελληνική κυβέρνηση διαχρονικά δεν αποτέλεσε την εξαίρεση στον κανόνα. Απεναντίας, όλες, μηδεμιάς εξαιρουμένης, αναβάθμιζαν την ελληνική εμπλοκή στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα φέρεται με το γνωστό «τραβάτε με και ας κλαίω», αυτήν την εμπλοκή την απογείωσε.

Τι άλλο εκτός από απογείωση ήταν;

- Τα εγκαίνια της Αλεξανδρούπολης ως βάσης για να προωθηθούν αμερικανοΝΑΤΟικές δυνάμεις στη Ρουμανία, στο πλαίσιο στρατιωτικής άσκησης, δηλαδή «πρόβας πολέμου» με σενάριο σύγκρουσης με τη Ρωσία;

- Τι άλλο εκτός από απογείωση της ελληνικής εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ήταν η πρόσκληση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο με πρόσχημα το Προσφυγικό, ο έλεγχος από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία για λογαριασμό του ΝΑΤΟ του εναέριου χώρου της Β. Μακεδονίας και της Βουλγαρίας απέναντι στη Ρωσία;

- `Η η έναρξη της διαδικασίας για την αναβάθμιση της Σούδας, ο Στρατηγικός Διάλογος με τις ΗΠΑ, που άνοιξε διάπλατα τον δρόμο και για τη σημερινή κατάπτυστη Συμφωνία για τις βάσεις που έχει μετατρέψει όλη την Ελλάδα σε ορμητήριο και στόχο, επί των ημερών της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, τι ακριβώς ήταν;

Αν ο κανόνας για την ελληνική αστική τάξη είναι η Ελλάδα να πολεμήσει με το μέρος του ενός στρατοπέδου ληστή απέναντι στον άλλο, αν ο κανόνας είναι η στήριξη του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, απέναντι στη Ρωσία και τους συμμάχους της, όταν όλοι τους έχουν μετατρέψει τον ουκρανικό λαό σε «σάκο του μποξ», αν ο κανόνας είναι ότι τασσόμαστε στο πλευρό των μεγαλύτερων αναθεωρητών που είναι οι Ευρωατλαντικοί ιμπεριαλιστές, και έτσι δήθεν πολεμάμε τον αναθεωρητισμό, τότε ναι, ο λαός μας με την πάλη του μπορεί να γίνει η εξαίρεση!

Κι αυτή η εξαίρεση, δηλαδή η πάλη του λαού για να σταματήσει η εμπλοκή και η συμμετοχή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για να μη γίνει η χώρα μας θύτης άλλων λαών και ο ίδιος το θύμα, είναι η καλύτερη υπηρεσία που μπορούμε να προσφέρουμε σαν λαός στον ουκρανικό και στο ρωσικό λαό, που οι αστικές τάξεις των χωρών τους, τους οδήγησαν σ' αυτό το ματοκύλισμα.

Κανόνας, λοιπόν, για την εργατική τάξη, τον λαό είναι να χαράξουν τη δική τους αυτοτελή, ανεξάρτητη γραμμή, μακριά από όλα τα αστικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια, βάζοντας μπροστά το δικό τους σχέδιο για μια ζωή χωρίς φτώχεια και πολέμους.

Από δω, από τη Δυτική Μακεδονία, από αυτόν εδώ τον πλούσιο τόπο, με τους έμπειρους εργάτες στην παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας, μπορεί πραγματικά να ανοίξει η συζήτηση για την Ενέργεια που χρυσοπληρώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά, φωτίζοντας όλες τις πλευρές ποιος φταίει και φτάσαμε ως εδώ, τι πρέπει να γίνει.

Είναι αλήθεια πως ο πόλεμος στην Ουκρανία οδηγεί σε νέα μεγάλη αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου, του ηλεκτρικού ρεύματος, οδηγεί σε μια μεγάλη αύξηση της ακρίβειας σε τρόφιμα και βασικά εμπορεύματα.

Ταυτόχρονα, όμως, γίνεται και το άλλοθι για την κυβέρνηση της ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα, για να συγκαλυφθεί η πραγματική βαθύτερη αιτία, που δεν είναι άλλη από την υλοποίηση των κατευθύνσεων της ΕΕ για την πλήρη απελευθέρωση της Ενέργειας και την «πράσινη μετάβαση» - με την απολιγνιτοποίηση, το χρηματιστήριο ρύπων και άλλες επιλογές βέβαια - τις οποίες βήμα βήμα υλοποίησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις.

Εσείς εδώ το γνωρίζετε καλά, πως αν πριν από μερικούς μήνες, τολμούσε κανείς να αμφισβητήσει την πολιτική απολιγνιτοποίησης της ΕΕ, χαρακτηριζόταν αυτόματα εχθρός της προστασίας του περιβάλλοντος!

Εχει ο καιρός όμως γυρίσματα...

Αυτές οι πολιτικές επιλογές στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας είχαν ως συνέπεια την ενεργειακή φτώχεια, αλλά και την αύξηση της ανεργίας, ιδιαίτερα της μακροχρόνιας, το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων και άλλες σοβαρές συνέπειες στη ζωή του λαού της περιοχής.

Είναι επιλογές που ικανοποιούν τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων για να βρουν νέους κερδοφόρους τομείς τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαιά τους. Κανείς, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε φυσικά το ΜέΡΑ25, που δήθεν εμφανίζονται να διαφοροποιούνται από την κυβερνητική πολιτική, αμφισβητούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τις συνέπειες των οποίων πληρώνει ο λαός και μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Και κάπου εδώ ξεκινάει το γαϊτανάκι της υποκρισίας:

Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί την κυβέρνηση της ΝΔ να επιβραδύνει τον ρυθμό απολιγνιτοποίησης και να ελέγξει τα καρτέλ στην αγορά Ενέργειας, ενώ μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ προώθησαν το σταδιακό κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων απ' το 2011 και την επιβολή του εισαγόμενου φυσικού αερίου ως στρατηγικού καυσίμου της ηλεκτροπαραγωγής, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της «πράσινης μετάβασης».

Ολοι μαζί αποδέχτηκαν τις κοινοτικές δεσμεύσεις του εμπορίου ρύπων που κατέστησαν (με τεχνητές μεγάλες επιβαρύνσεις) τη λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή πιο ακριβή απ' τις ΑΠΕ και ταυτόχρονα οδήγησαν σε σπατάλη αντί στην εξοικονόμηση Ενέργειας.

Ολοι μαζί προώθησαν την απελευθερωμένη ενεργειακή αγορά, στο πλαίσιο της οποίας θα σχηματίζονται προσωρινά καρτέλ και θα ανθεί φυσιολογικά η κερδοσκοπία στο Χρηματιστήριο Ενέργειας.

ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως το ΜέΡΑ25 στήριξαν την εγκατάλειψη της αξιοποίησης των εγχώριων υδρογονανθράκων, τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθούν τα παζάρια της συνεκμετάλλευσης στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.

Ετσι φτάσαμε στα εγκλήματα της μετατροπής της σύγχρονης λιγνιτικής μονάδας «Πτολεμαΐδα 5» σε μονάδα φυσικού αερίου και της διακοπής της εξόρυξης στα Πετρέλαια Καβάλας.

Οι όποιες δευτερεύουσες διαφορές και οι προτάσεις για προσωρινά πλαφόν στην αύξηση τιμών δεν κουκουλώνουν τη συνενοχή όλων των αστικών κομμάτων στη στρατηγική της ΕΕ. Ούτε βέβαια καλύπτουν το ότι καλλιεργούν ψεύτικες προσδοκίες, ότι δήθεν η ΕΕ με τις παρεμβάσεις της θα βάλει ένα φρένο στον ανήφορο που έχουν πάρει οι τιμές της Ενέργειας και θα σταματήσει ο κατήφορος για το εργατικό - λαϊκό εισόδημα.

Η ΕΕ δεν μπορεί να είναι μέρος της λύσης του προβλήματος της ενεργειακής φτώχειας, γιατί είναι ακριβώς η πολιτική της που το δημιουργεί και το γιγαντώνει.

Μάλιστα, το γεγονός ότι λόγω της απότομης εκτίναξης της τιμής του φυσικού αερίου, η λιγνιτική παραγωγή θα είναι για ένα διάστημα συγκριτικά φθηνότερη, δεν αναιρεί την αρνητική επίδραση των δεσμεύσεων της ΕΕ στην αξιοποίηση των εγχώριων πηγών Ενέργειας.

Αντίθετα, οι νέες συστάσεις της ΕΕ για αξιοποίηση της λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής έναντι του ρωσικού φυσικού αερίου αποδεικνύουν πόσο υποκριτικά ήταν όλα όσα έλεγαν για τη δήθεν προστασία του περιβάλλοντος, μόνο και μόνο για να προβάλουν τη στρατηγική της «πράσινης μετάβασης».

Η περίφημη «πράσινη πολιτική» της ΕΕ επιβάλλει το εισαγόμενο φυσικό αέριο ως στρατηγικό καύσιμο ηλεκτροπαραγωγής στην Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι η επιλογή αυτή εξυπηρετεί επίσης τα συμφέροντα των ΗΠΑ, αλλά και σημαντικών Ελλήνων εφοπλιστών, οι οποίοι θα αναλάβουν τη μεταφορά εισαγόμενου, αμερικανικού LNG.

Μάλιστα έχουν ήδη προχωρήσει σε σημαντικές επενδύσεις, διαθέτοντας έναν από τους πιο σύγχρονους στόλους δεξαμενόπλοιων μεταφοράς LNG και LPG (υγραέριο). Μιλάμε για «χρυσές δουλειές» για το εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Η εκδήλωση του πολέμου στην Ουκρανία επιταχύνει αυτούς τους σχεδιασμούς, στο όνομα της απεξάρτησης της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο και της αντικατάστασής του από το LNG, το υγροποιημένο φυσικό αέριο.

Ηδη προωθείται η δημιουργία δύο πλωτών σταθμών αεριοποίησης του LNG στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, αλλά και η δημιουργία υποθαλάσσιας αποθήκης φυσικού αερίου στη Νότια Καβάλα, που θα υποδέχονται το πολύ πιο ακριβό, κυρίως αμερικανικό, LNG, με στόχο να προμηθεύουν τα Βαλκάνια και την Ευρώπη με φυσικό αέριο.

Το γεγονός αυτό αναδεικνύει και το έντονο ενδιαφέρον των Αμερικανών για την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας, ενώ ήδη, επί κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δόθηκε η άδεια για δημιουργία νέας αμερικανικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη.

Ολα αυτά βέβαια μαζί με την επιλογή της αστικής τάξης για αναβάθμιση της ελληνικής εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο παρουσιάζονται ως «μια νέα ευκαιρία» για τον λαό. Ομως τα σχέδια «αναβάθμισης» της Ελλάδας και η μετατροπή της σε κόμβο των ενεργειακών σχεδιασμών των ΗΠΑ «χώνουν» ακόμα πιο βαθιά τη χώρα στο κέντρο των ανταγωνισμών.

Την ίδια στιγμή που μοναδικοί ωφελημένοι θα είναι μια χούφτα εφοπλιστικοί, ενεργειακοί και γενικότερα μονοπωλιακοί όμιλοι, ενώ η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα θα πληρώσουν νέο, βαρύτερο τίμημα.

Η Ουκρανία ήταν ο μεγαλύτερος κόμβος σε όλα αυτά. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα και η κατάληξη; Να πληρώνει τώρα πολύ ακριβά το τίμημα.

Είναι ψέμα επίσης ότι οι κυρώσεις που επιβάλλονται, και τις οποίες θα πληρώσουν οι λαοί, είναι μόνο αποτέλεσμα του πολέμου.

Στην πραγματικότητα ο πόλεμος επιτάχυνε σχεδιασμούς που προϋπήρχαν. Τόσο όσον αφορά την αύξηση των στρατιωτικών εξοπλισμών που οι κυβερνήσεις της ΕΕ αποφασίζουν η μία μετά την άλλη, όσο και τους ενεργειακούς σχεδιασμούς που δεν είναι καινούριοι.

Μάλιστα, αυτοί οι ενεργειακοί σχεδιασμοί στην Ανατολική Μεσόγειο και η συνοχή της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με τη Ρωσία, βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνάντησης Μητσοτάκη - Ερντογάν. Γεγονός που προμηνύει πως μάλλον «ψήνονται» τα σχέδια συνεκμετάλλευσης με αμερικανοΝΑΤΟική εποπτεία, που προωθούνται σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και του Κυπριακού, ανεξάρτητα από το πότε και το πώς αυτά θα «σερβιριστούν».

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ μπαίνουν μπροστά στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες που ξεδιπλώνονται ενάντια στις κατευθύνσεις απολιγνιτοποίησης, για την κατάργηση της έμμεσης φορολογίας στα καύσιμα, για την κατάργηση των μαύρων εργασιακών σχέσεων της «πράσινης ανάπτυξης».

Μπαίνουν μπροστά για να πάψουν τα καύσιμα, η Ενέργεια, το νερό, τα τρόφιμα, η ίδια η εργατική δύναμη να αποτελούν εμπορεύματα για να ανοίξει ο ελπιδοφόρος δρόμος για τον λαό, ο σοσιαλισμός.

Ο σοσιαλισμός μπορεί να διασφαλίσει ότι το σύνολο των εγχώριων ενεργειακών πηγών (λιγνίτης, ΑΠΕ, υδρογονάνθρακες, γεωθερμία κ.λπ.) θα αξιοποιηθούν σχεδιασμένα και με το κατάλληλο μείγμα, με γνώμονα την ικανοποίηση του συνόλου των κοινωνικών αναγκών.

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ μπαίνουν μπροστά για να βγουν νικητές οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ που και εδώ στη Δυτική Μακεδονία δίνουν έναν τιτάνιο αγώνα όχι μόνο για να κρατήσουν τη δουλειά τους, για να μείνει ανοιχτή, αλλά και να αναπτυχθεί μια στρατηγικής σημασίας επιχείρηση, η μοναδική επιχείρηση που παράγει νικέλιο στην ΕΕ.

Η ΛΑΡΚΟ, ένα πραγματικό χρυσωρυχείο, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από την καπιταλιστική ανάπτυξη. Σκεφτείτε τώρα, με τον πόλεμο στην Ουκρανία, που η τιμή του νικελίου έχει εκτοξευθεί σε πρωτοφανή ιστορικά ύψη, η κυβέρνηση της ΝΔ, πετάει στον δρόμο αυτούς τους εργάτες, που μπορούν να παράγουν κάθε μέρα τόνους νικελίου!

Για να ξεγελάσουν τον λαό λένε ψέματα ότι η εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο συνιστά «μια νέα ευκαιρία». Τα ίδια έλεγαν και για την έξοδο από την κρίση και για την έξοδο από την πανδημία. Η μόνη ευκαιρία που είδαν η εργατική τάξη, ο λαός, είναι οι κυβερνήσεις να υλοποιούν τα αντιλαϊκά σχέδιά τους.

Και η περίπτωση της πανδημίας είναι χαρακτηριστική για το πώς αξιοποιείται, όχι για να θωρακιστεί το δημόσιο σύστημα Υγείας, αλλά για να προχωρήσουν τα σχέδια παραπέρα εμπορευματοποίησής του με όχημα το «νέο ΕΣΥ» της κυβέρνησης της ΝΔ.

Δείτε, για παράδειγμα, την πείρα από την πανδημία της Δυτικής Μακεδονίας, όπου πολλές περιοχές από τους πρώτους κιόλας μήνες βρέθηκαν στο «κόκκινο».

Τι άλλαξε δύο χρόνια μετά στις δημόσιες υποδομές Υγείας;

Μήπως έγιναν προσλήψεις για να καλυφθεί, για παράδειγμα, το 45% των κενών οργανικών θέσεων στο Νοσοκομείο Κοζάνης ή στα υπόλοιπα Γενικά Νοσοκομεία της περιοχής;

Οχι βέβαια. Το αντίθετο μαρτυρούν τα σχέδιά τους. Σχέδια που είδαν το φως της δημοσιότητας, όπως μαθαίνουμε μέσω μιας μελέτης του δήμου Κοζάνης για την αναδιάρθρωση του υγειονομικού χάρτη της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας στα πρότυπα του «νέου ΕΣΥ».

Τι κάνει ο δήμος; Σε ρόλο δούρειου ίππου παρουσιάζει μια εικόνα «από το μέλλον», φωτογραφίζοντας τις αντιδραστικές αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση.

Είναι τουλάχιστον εξοργιστικό για τον λαό της Δυτικής Μακεδονίας που πλήρωσε τις τραγικές συνέπειες της πανδημίας να του παρουσιάζεις ως δήθεν εκσυγχρονισμό τη μετατροπή των 5 νοσοκομείων της περιοχής, (της Κοζάνης, της Πτολεμαΐδας, των Γρεβενών, της Φλώρινας και της Καστοριάς) σε Κέντρα Ημερήσιας Νοσηλείας, με υπηρεσίες δηλαδή ενός τύπου Κέντρου Υγείας, και τη δημιουργία μιας νέας δομής Τριτοβάθμιου Νοσοκομείου, στον κόμβο της Εγνατίας.

Προτείνεται δηλαδή ένα μοντέλο στο οποίο θα υπάρχει ένα κεντρικό νοσοκομείο που θα συγκεντρώνει όλες τις ειδικότητες και διασυνδεδεμένα Κέντρα Υγείας με καταμερισμό υπηρεσιών και ειδικοτήτων.

Κι αυτά σε μια περιοχή όπως η Δυτική Μακεδονία, η οποία δεν έχει τριτοβάθμιο νοσοκομείο. Και δεν έφτανε μόνο αυτό. Προβλέπει και τη μείωση του προσωπικού στα υπάρχοντα νοσοκομεία και συγκέντρωση των περισσότερων στο νέο νοσοκομείο.

Αποδεικνύεται πως το «νέο ΕΣΥ», φτιαγμένο από τα ίδια υλικά της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικοποίησης, μόνο νέο δεν είναι για τις ανάγκες του λαού της Δυτικής Μακεδονίας, ο οποίος έχει ανάγκη ένα σύστημα Υγείας - Πρόνοιας αναπτυγμένο, σε όλη την περιοχή Δυτικής Μακεδονίας και σε όλη τη χώρα και στις τρεις βαθμίδες του (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια), χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα, με αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες σε όλους, χωρίς περικοπές και εξαιρέσεις.

Με Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ), με βασικό προσανατολισμό την πρόληψη, με Κέντρα Υγείας, Περιφερειακά Ιατρεία, κινητές μονάδες, κοντά στους χώρους δουλειάς, κατοικίας και Εκπαίδευσης, σε όλους τους δήμους και ιδιαίτερα στην ύπαιθρο.

Με κρατικά νοσοκομεία σε επίπεδο πόλεων και περιφερειών, σε αριθμό, στελέχωση και σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, ώστε να μπορούν να ανταποκρίνονται πλήρως στις ανάγκες των ασθενών.

Με στελέχωση όλων των μονάδων Υγείας με υγειονομικό προσωπικό όλων των κλάδων και ειδικοτήτων, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με 24ωρη λειτουργία, με πλήρη κρατική χρηματοδότηση, με σύγχρονες, πλήρεις και απολύτως δωρεάν παροχές υπηρεσιών.

Με στελέχωση και ανάπτυξη του ΕΚΑΒ. Ικανοποίηση όλων των πρόσθετων υγειονομικών αναγκών που προκύπτουν από τα ειδικά γεωμορφολογικά, κλιματικά. ηλικιακά, κοινωνικά και επιδημιολογικά δεδομένα της περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας.

Και γι' αυτό το σύστημα Υγείας αξίζει να παλέψει ο λαός της Δυτικής Μακεδονίας, ακυρώνοντας τα αντιδραστικά σχέδια για την περιοχή του.

Μόνο το ΚΚΕ έχει σήμερα επεξεργασμένο επιστημονικό σχέδιο που πατάει στις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας, αξιοποιεί το εργατικό, επιστημονικό δυναμικό της και δίνει απάντηση στο κρίσιμο ζήτημα:

Ο λαός αυτού του τόπου μπορεί να ζήσει όπως του αξίζει, όπως ορίζει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Μπορεί να ζήσει με ικανοποιημένες τις σύγχρονες πραγματικές ανάγκες. Μπορεί να απαλλαγεί από τις αλυσίδες της ανεργίας, της φτώχειας, της ανασφάλειας και του πολέμου.

Ποιο άλλο κόμμα έστω στα λόγια ισχυρίζεται ότι έχει σχέδιο για να ζήσει καλύτερα ο λαός;

Η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ ή μήπως το ΚΙΝΑΛ; Κανένας, όλη η συζήτηση γίνεται για το αν και πότε θα περισσέψουν κάποια ψίχουλα από το τραπέζι της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Το σχέδιό τους, με ορισμένες παραλλαγές - παγίδες για τον λαό, είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του κεφαλαίου γι' αυτό είναι βαθιά αντεργατικό, αντιλαϊκό, εχθρικό απέναντι στις λαϊκές ανάγκες.

Είναι το σχέδιο της αναβαθμισμένης συμμετοχής και εμπλοκής της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο για τα συμφέροντα των ευρωατλαντικών συμμάχων της ελληνικής αστικής τάξης, η οποία διεκδικεί αναβαθμισμένο μερίδιο στη μοιρασιά και στέλνει τον λογαριασμό της συμμετοχής στον πόλεμο στον λαό.

Μπορεί η ΝΔ να το παρουσιάζει φορώντας τη στολή παραλλαγής, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ όχι, είναι όμως το ίδιο σχέδιο που βάζει σε νέους κινδύνους και περιπέτειες τον λαό μας.

Είναι το σχέδιο που θα στηρίζεται και θα υλοποιεί τις Συμβάσεις του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ, αυτού του νέου εργαλείου που θα υπηρετεί τις στρατηγικές απαιτήσεις του κεφαλαίου συνολικά. Και μαζί με αυτό το υπερμνημόνιο, όπως είναι το Ταμείο Ανάκαμψης, θα φορτώσουν στον λαό και τις νέες δήθεν επιδοτήσεις της ΕΕ για την Ενέργεια και τους εξοπλισμούς.

Είναι το σχέδιο της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης», που πάει πακέτο με την καταστροφή του περιβάλλοντος, με την καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, όπως είναι ο λιγνίτης, με τη δημιουργία νέου «ευέλικτου» εργατικού δυναμικού και με τα λαϊκά νοικοκυριά να πληρώνουν ήδη πανάκριβα το ρεύμα, την Ενέργεια συνολικά.

Είναι το σχέδιο που θα υλοποιεί μέχρι κεραίας όλους τους αντιλαϊκούς - αντεργατικούς νόμους που ψήφισαν ο ένας μετά τον άλλον, οι κυβερνήσεις τους, ή και όλοι μαζί. Κι αυτό το σχέδιο, με όποιο περιτύλιγμα και αν παρουσιαστεί, δεν μπορεί να πλασαριστεί ως δήθεν «προοδευτικό»! Γιατί ο ίδιος ο καπιταλισμός δεν μπορεί να είναι «προοδευτικός». Η βαρβαρότητα της ανεργίας, της φτώχειας και του πολέμου δεν μπορεί να είναι προοδευτική.

Προοδευτική είναι μόνο η νέα σοσιαλιστική κοινωνία και γι' αυτήν αξίζει να παλεύει κανείς. Είναι η κοινωνία στην οποία οι εργαζόμενοι βγαίνουν απ' το περιθώριο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής και συμμετέχουν, ισότιμα άνδρες και γυναίκες, ενεργά στη λήψη, στην εφαρμογή και στον έλεγχο των αποφάσεων, γιατί έχουν πλέον την εξουσία στα δικά τους χέρια.

Πρόοδος είναι η κοινωνική ιδιοκτησία όλου του πλούτου που υπάρχει, ώστε να πάψει να λειτουργεί η οικονομία με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Είναι ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός της παραγωγής, ο μόνος που μπορεί να θέσει και να πετύχει καθορισμένους κοινωνικούς στόχους στην αγροτική και βιομηχανική παραγωγή, στις κοινωνικές υπηρεσίες.

Γι' αυτό το μέλλον της Ελλάδας, της Ευρώπης, όλου του κόσμου είναι ο σοσιαλισμός!