ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 27 Απρίλη 1999
Σελ. /40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ
"Ο λαός απαιτεί έξω οι Αμερικανοί!"

Ο αδούλωτος λαός της Αθήνας έδωσε χτες το βράδυ μια άμεση, δυναμική, ανεπανάληπτη απάντηση, σ' όσους υπέγραψαν μαζί με τους Αμερικανούς τη σφαγή των βαλκανικών λαών

Δύο 24ωρα μετά και την τυπική επιβεβαίωση από το ΝΑΤΟ πως είμαστε όλοι εν δυνάμει στόχοι του, οι γνωστοί - από την έναρξη των βομβαρδισμών - "στόχοι" πλημμύρισαν για πολλοστή φορά το Σύνταγμα, απαντώντας με μουσική και τραγούδια στις νεκρόφιλες κραυγές της μαφιόζικης σύναξης για τα 50χρονα του ΝΑΤΟ. Οπως ακριβώς οι τεχνικοί και οι δημοσιογράφοι, που έβγαιναν από τα ερείπια της βομβαρδισμένης κρατικής τηλεόρασης του Βελιγραδίου, δεν κρατούσαν με απελπισία το κεφάλι τους, όπως περίμεναν οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ, αλλά σωσμένες κασέτες για να συνεχίσουν. Οπως ακριβώς λίγο μετά την εν ψυχρώ δολοφονία των τεχνικών και δημοσιογράφων, η τηλεόραση βγήκε πάλι στον αέρα με ειδήσεις και ποίηση...

Ισως να είναι αυτή η γλώσσα των λαών, στην οποία αναφέρθηκε κάποια στιγμή από τα μεγάφωνα και ο εκφωνητής του μουσικού συλλαλητήριου ανάμεσα στα τραγούδια: "Οι κυβερνήσεις είχαν, έχουν και θα έχουν πολλές γλώσσες να μιλούν. Οι λαοί πάντα μία". Και αυτή η γλώσσα, όπως ειπώθηκε πάλι από τα μεγάφωνα πριν την έναρξη του συλλαλητηρίου, δε γνωρίζει από "ορθόδοξα τόξα" και εθνικισμούς. Παρά μόνο από δίκιο. Πιο συγκεκριμένα, υπογραμμίστηκε ότι ο ελληνικός λαός στηρίζει, συμπάσχει, πονάει και πολεμάει μαζί με το γιουγκοσλαβικό λαό, όπως ακριβώς και με τον κουρδικό και τον παλαιστινιακό. Φράση που συνοδεύτηκε από δυνατά και παρατεταμένα χειροκροτήματα αποδεικνύοντας πως όλο και περισσότερος κόσμος καταλαβαίνει πως οι βόμβες και οι πύραυλοι εξαπολύονται από το ένα και μοναδικό "τόξο", του ιμπεριαλισμού.

Και ο κόσμος, αυτός που χειροκρότησε, λικνίστηκε με τη μουσική, ύψωσε με οργή και αγανάκτηση τη γροθιά του, φόρεσε στο μέρος της καρδιάς το "στόχο", ήταν, ο περισσότερος ίσως, γενιές που δε γνώρισαν τον πόλεμο. Παιδιά με μακριά, κοντά, πολύχρωμα μερικές φορές μαλλιά και εξίσου πολύχρωμο ντύσιμο, που ίσως για πρώτη φορά να χώρεσαν τόσο μίσος στις κινήσεις τους ενάντια σε αυτούς, που μετά από την ψυχή τους, αμφισβητούν και την ίδια τους την ύπαρξη. Κι ανάμεσά τους και κάτω από τις κουρδικές, παλαιστινιακές, σερβικές, ελληνικές και κόκκινες σημαίες, να περνάει ο παπάς με το "στόχο" στο μαύρο του καπέλο και πάνω από το καπέλο του να διασταυρώνονται οι αυτοσχέδιες σαϊτες των διαδηλωτών και πάνω από όλα αυτά, η συμβολική κρεμαστή "γέφυρα" που ένωνε την εξέδρα με το απέναντι δέντρο και με το σύνθημα "Εμείς χτίζουμε γέφυρες". Και πιο πέρα ο συνταξιούχος, η νέα μητέρα με το παιδί της στον ώμο και οι φοιτητοπαρέες να γράφουν νέες σελίδες στην ιστορία των αγώνων της νεολαίας μας.

"Οχι στον πόλεμο, όχι στα ναι της υποταγής, στήνουμε ασπίδα ειρήνης σ' αυτή τη μουσική γέφυρα", να λένε τα μεγάφωνα, εννοώντας τη νοητή ένωση της πλατείας Δημοκρατίας του Βελιγραδίου με την πλατεία Συντάγματος της Αθήνας. "Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι Περσικός, εδώ δε θα περάσει ο ιμπεριαλισμός", να απαντάει ο κόσμος. Και οι καρδιές να σφίγγονται στο άκουσμα της ιστορίας: "Σαν σήμερα βομβάρδιζαν την Γκουέρνικα. Τι να σημαίνει αυτό για τον κύριο Σολάνα"...

"ΕΟΚ και ΝΑΤΟ πολέμου συμμαχία, κάτω τα χέρια απ' τη Γιουγκοσλαβία"! Και πάλι οι καρδιές να φτερουγίζουν αυτή τη φορά στο άκουσμα της φωνής της Αμερικανίδας αγωνίστριας του φιλειρηνικού κινήματος των ΗΠΑ Τίνα Σίνο να λέει από την εξέδρα: "Οι λαοί της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας να ξέρουν ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στις ΗΠΑ που κινητοποιούνται ενάντια στον πόλεμο. Κινητοποιούμε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στις ΗΠΑ ενάντια στην πολιτική του Κλίντον, ενάντια στο ΝΑΤΟ και τον πόλεμο. Οι καρδιές μας είναι μαζί σας".

Αλλά και ο καθένας που βρέθηκε εκεί, ακούγοντας τον γενικό γραμματέα της ΠΟΕΣΥ Γιώργο Σαββίδη να χαιρετίζει το συλλαλητήριο που είπε ότι οι δημοσιογράφοι συνεχίζουν με τη δουλιά τους τα τραγούδια των καλλιτεχνών καθιστώντας τον Ελληνα πολίτη τον πιο πληροφορημένο στον πλανήτη όσον αφορά στα γεγονότα του ιμπεριαλιστικού πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, ίσως και να γέλασε από μέσα του για την κατάντια ορισμένων κονδυλοφόρων που επιμένουν να βλέπουν "ανθρωπιά" στο θάνατο.

Ηταν χτες όλοι στόχοι, όλοι γέφυρες του Νόβισαντ, όλοι τρίχρονες Μίλιτσες. Και αύριο θα γίνουν ακόμη περισσότεροι, σε όλο τον κόσμο.

Το σύνθημα "Ο λαός απαιτεί έξω οι Αμερικανοί" που κυριαρχούσε όλο και περισσότερο όσο κυλούσε η συναυλία και το δέσιμό του με το στίχο "τα παιδιά τους καρτερούσαν του στρατού του λαϊκού και με τις χειροβομβίδες τους έκαναν του αλατιού", έδειξαν το μόνο δυνατό μέλλον.

Χτίζουμε γέφυρες κόντρα στον ιμπεριαλισμό!

Και όλες τις γέφυρες να τις βομβαρδίσουν και να τις καταστρέψουν, μια γέφυρα θα μείνει αλώβητη.

H γέφυρα της φιλίας και της αλληλεγγύης των λαών.

H γέφυρα που δε φοβάται, γιατί δεν είναι από σίδερο και άλλα φθαρτά υλικά.

Είναι η γέφυρα η φτιαγμένη από ψυχή και δικαιοσύνη. Από ανθρωπιά και υψηλά ιδανικά.

Είναι γέφυρες που στις φλέβες τους κυκλοφορεί αίμα.

Αντίθετα από τις φλέβες της "αυτοκρατορίας του εγκλήματος", από τις φλέβες των εθνικιστών, των πολεμοκάπηλων, των βαρβάρων που επιδιώκουν να γίνουν τα αφεντικά του 21ου αιώνα, στις οποίες κυκλοφορεί δολάριο και πετρέλαιο.

Μια τέτοια γέφυρα αισιοδοξίας "στήθηκε" χθες από το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ, από την πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, μέχρι την πλατεία Δημοκρατίας στο Βελιγράδι.

Ηταν μια μουσική αντιπολεμική γέφυρα πάνω από την οποία βροντοφώναξαν όλοι τραγουδώντας "δε θα περάσει ο φασισμός". Και δεν ήταν απλώς ένα τραγούδι, το οποίο τραγούδησε ο Λάκης Παππάς.Ηταν ένα μήνυμα που στέλνει ο ελληνικός λαός σχεδόν καθημερινά σ' αυτούς που θέλουν "το τέλος αυτού του κόσμου". Και όπως είπε ο Θάνος Μικρούτσικος, "αυτή η βαρβαρότητα, ο μεγαλύτερος φασισμός από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, πρέπει να σταματήσει. Κι ο μόνος τρόπος να σταματήσει είναι η κινητοποίηση του λαού. Εμείς είμαστε κινητοποιημένοι, το θέμα είναι να κινητοποιήσουμε και τους Ευρωπαίους".

Η αντιπολεμική συνάντηση καλλιτεχνών, διανοούμενων και πλήθους λαού ξεκίνησε με την ανάγνωση ψηφίσματος της "Πρωτοβουλίας Πολιτών - Πρώτης Μαρτίου" από τον Δημήτρη Παπαχρήστο.Το ψήφισμα απαιτεί από τη χώρα μας και την ελληνική κυβέρνηση να ζητήσει ως χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ την άμεση κατάπαυση των βομβαρδισμών, να πάψει να παρέχει την όποια διευκόλυνση στις ΝΑΤΟικές δυνάμεις και να αποφασίσει πως ούτε ένας Ελληνας φαντάρος δε θα συμμετέχει, είτε άμεσα είτε έμμεσα, στη Νατοϊκή επιδρομή.

Ασπίδα ειρήνης

Ο ελληνικός λαός έστησε και χθες μια μεγάλη ασπίδα ειρήνης. Τραγούδησε. Φώναξε συνθήματα, όπως: "Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι". Μια ασπίδα ειρήνης, η μόνη που μπορεί να σταθεί εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια που θέλει τη χώρα μας εφαλτήριο αυτού του παρανοϊκού πολέμου. Μήνυμα ειρήνης έδωσαν και οι Ελληνες ηθοποιοί, μεταξύ των οποίων οι Καζάκος, Γερασιμίδου, Πιττάκη, Χαλκιάς, Γέρου, Βαγενά, Ιγγλέση, Παναγιωτοπούλου, Παπακωνσταντίνου, Κοταμανίδου, Καμπερίδης, Ζούνη, Παρτσαλάκης, Παπαδόπουλος,οι οποίοι διάβασαν "σκέψεις ενός απλού πολίτη". Σκέψεις που έμοιαζαν με ρητορικές ερωτήσεις, όπως:

"Ο κύριος Κλίντον λέει πως οι στρατιωτικές δυνάμεις θα χρειαστούν οπωσδήποτε για να ξαναγυρίσουν τους Κοσσοβάρους πρόσφυγες στα χωριά τους και στα σπίτια τους. Σε ποια χωριά, σε ποια σπίτια;".

"Γιατί οι Αμερικάνοι βαφτίζουν "Τόμαχοκ" τους πυραύλους και "Απάτσι" τα ελικόπτερά τους; Μήπως είναι φόρος τιμής στους Ινδιάνους; Μήπως, εν τέλει, η Αμερική έχει ιστορική μνήμη;".

Αλλά και τα μηνύματα όπως "Η Νέα Τάξη Πραγμάτων, για όσους βέβαια θυμούνται, είναι παλαιότατη, εφόσον δεν είναι άλλη από την Τάξη του Συμφέροντος των Δυνατών", "Φαντάσου λέει, να μπούμε στην ΟΝΕ και να γίνουμε σαν την υπόλοιπη Ευρώπη"(!) καθώς και "Τώρα που βομβαρδίστηκε η σέρβικη τηλεόραση θα έχουμε αντικειμενική πληροφόρηση",υπογράμμιζαν την ακλόνητη θέση του ελληνικού λαού που υπερασπίζεται την ειρήνη και αρνείται να γίνει παράρτημα πολυεθνικής εταιρίας φονιάδων των λαών.

Ολοι μαζί, μια γροθιά, με μια φωνή, μαζί με την Τάνια Τσανακλίδου και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη τραγούδησαν την "Μπαλάντα του μισθοφόρου" του Ζουδιάρη "ΟΗΕ, ΟΥΕ, Ουέ κι αλίμονό μας".

Συγκίνηση και οργή μαζί, έδιναν το δικό τους τόνο σε κάθε τραγούδι. Κοίταζαν "ψηλά τ' ατέλειωτα τραγούδια", επιβεβαιώνοντας ότι ο ελληνικός λαός δεν υποτάσσεται στους παγκόσμιους χωροφύλακες που ενεργούν για τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των μονοπωλίων, αντιστέκεται στους δολοφόνους των αμάχων και στέκεται ακλόνητος στο πλευρό του σερβικού λαού, φωνάζοντας στους δρόμους "Αδέλφια μας Σέρβοι, κρατάτε γερά".

Τα λαϊκά συναισθήματα καταγραμμένα σε πολλές πολιτικές και κοινωνικές φάσεις της ιστορίας μας παραμένουν επίκαιρα και εκφράζουν απόλυτα το ΚΟΙΝΟ αίσθημα. "Μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή, πηγή μου εσύ ανάσα μου κι αγέρας"... "Είμαστε εμείς Ελλάδα τα παιδιά σου" που τραγουδάμε και θα βροντοφωνάζουμε πάντα "θάνατος θάνατος στο φασισμό", γιατί όπως λέει και το τραγούδι "το 'χουμε γράψει στο Σύνταγμα με αίμα: λαοκρατία και όχι φασισμό".

ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ
Να κατέβουν οι μανάδες στους δρόμους

Φωνή διαμαρτυρίας ενάντια στη βαρβαρότητα και το έγκλημα των αμερικανοΝΑΤΟικών δυνάμεων κατά του σέρβικου λαού, ύψωσε το Σάββατο το βράδυ η αδούλωτη Καισαριανή. Η Καισαριανή της Εθνικής Αντίστασης και των 200 της Πρωτομαγιάς, στη μεγάλη αντιπολεμική συναυλία που πραγματοποιήθηκε στο γήπεδο της Νήαρ Ηστ.

Ο αγωνιστής λαός της Καισαριανής ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του δήμου και ένωσε τη φωνή του ενάντια στο φασισμό του ΝΑΤΟ και μαζί με πλήθος καλλιτεχνών που προσφέρθηκαν αφιλοκερδώς, τραγούδησε για την ειρήνη.

"Κάποιο Σαββατόβραδο στην Καισαριανή", το γήπεδο "πλημμύρισε" από τραγούδια και συνθήματα. "Πλημμύρισε" από οργή και αγανάκτηση και σείστηκε από το σύνθημα "Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι". Γιατί, "αυτά τα κόκκινα σημάδια στους τοίχους μπορεί να είναι κι άλλο αίμα...", μα "τούτος ο λαός αφέντη μου δεν ξέρει πολλά λόγια"!

Ο δήμαρχος Γ. Κατημερτζής - που συμμετείχε στην αποστολή διεθνιστικής αλληλεγγύης στο Βελιγράδι - σε χαιρετισμό του που διαβάστηκε, μετέφερε στους Καισαριανιώτες τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς του γιουγκοσλάβικου λαού και επισήμανε: "Είναι καθήκον όλων μας να κατανοήσουμε ότι κανένας πόλεμος δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα κανενός λαού, καμιάς μειονότητας, παρά μόνο τα συμφέροντα μιας χούφτας πολυεθνικών, μιας χούφτας πλουτοκρατών".

Στην εκδήλωση τραγούδησαν οι: Γεράσιμος Ανδρεάτος, Νενέ Ανδριανού, Μαρία Δημητριάδου, Γιάννης Θωμόπουλος, Μιχάλης Κακέπης, Αντώνης Καλογιάννης, Τάσος Κατοπόδης, Ηλίας Κλωναρίδης, Βαγγέλης Κορακάκης, Θανάσης Κοσκινάς, Γιάννης Λαρδής, Κώστας Μάντζιος, Λήδα Χαλκιαδάκη, Λάκης Χαλκιάς, Στέφανος Ψαραδάκος και Ορχήστρες από τον Πανελλήνιο Μουσικό Σύλλογο.

Να σημειωθεί πως για το στήσιμο της συναυλίας προσφέρθηκαν εθελοντικά και οι εργαζόμενοι του δήμου, παρόλο που βρίσκονταν σε απεργία.

Ο Καισαριανιώτης Αντώνης Καλογιάννης κάλεσε όλες τις μανάδες να κατέβουν στους δρόμους γιατί, όπως είπε, "το κακό μας χτυπά την πόρτα και όταν θα φεύγουν τα παιδιά σας θα είναι πια αργά". Σε δήλωσή του στο "Ρ" επισήμανε: "Η φωνή μας πρέπει να ακουστεί παραέξω. Ας πάρουν υπόψη τους οι Αμερικάνοι τους στίχους του Νίκου Εγγονόπουλου "Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε"".

Ο Λάκης Χαλκιάς δήλωσε: "Είμαστε οργισμένοι. Μαζί με το γιουγκοσλαβικό λαό βομβαρδίζεται και η ελληνική συνείδηση, η ευαισθησία του λαού μας".

Παραβρέθηκε ο επίτιμος δήμαρχος Καισαριανής Παναγιώτης Μακρής και εκ μέρους του Δημοτικού Συμβουλίου οι Μανώλης Βεχλίδης,Δημήτρης Λαζαρίδης και Δήμος Λάττας.Τέλος, ψήφισμα στήριξης της εκδήλωσης και συμπαράστασης στο γιουγκοσλάβικο λαό επέδωσε το Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Βύρωνα.

"Fuck USA"

Συγκλονιστική στιγμή της χτεσινής συναυλίας όταν ο τραγουδιστής των "Active Member", έδειξε στους συγκεντρωμένους το αμερικάνικο διαβατήριό του και το έκαψε επί σκηνής, ενώ η κραυγή "Fuck USA, fuck USA, fuck USA" - ο στίχος του αμερικάνικου πανκ συγκροτήματος "Dead Kennedys" που εκείνα τα χρόνια είχε "κηρύξει" πόλεμο στον πόλεμο που κήρυξαν οι ΗΠΑ στο Βιετνάμ, πέρασε στα στόματα όλων των παρευρισκομένων και έγινε σύνθημα που τράνταξε την αθηναϊκή νύχτα.

"Φοβάμαι και να ονειρευτώ"!

Στο βήμα ο Αντώνης Σαμαράκης. Εφερε στο νου όλων τη δήλωση ενός 6χρονου παιδιού από τη Γιουγκοσλαβία. "Το 6χρονο παιδί είπε: "Φοβάμαι και να ονειρευτώ". Πρέπει να αγωνιστούμε για να μπορούν τα παιδιά να ονειρεύονται την ειρήνη, την αγάπη"...

Λευτεριά στον Οτσαλάν!

Ηταν μια στιγμή της συναυλίας με ξεχωριστή σημασία: Ο Μίκης Θεοδωράκης ανέβηκε στη σκηνή. Οι συγκεντρωμένοι ξέσπασαν με το σύνθημα: "Λευτεριά, λευτεριά, λευτεριά στον Οτσαλάν".

Το σύνθημα επαναλαμβανόταν μέχρι που οι νότες του μεγάλου συνθέτη "έσβησαν", προς στιγμήν, το σύνθημα και τη μνήμη των συγκεντρωμένων για τις δηλώσεις του Μ. Θεοδωράκη για τη συνέντευξη της Ντιλάν σχετικά με την παράδοση και σύλληψη του Αμπντουλάχ Οτσαλάν...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ