ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 29 Απρίλη 2007
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ
Τι «πρόσωπο» κρύβεται κάτω από την κουκούλα;

Κουκούλες φορούν πολλοί και διάφοροι... (φωτ. από την 17η Νοέμβρη 2006 στην Μπουμπουλίνας)
Κουκούλες φορούν πολλοί και διάφοροι... (φωτ. από την 17η Νοέμβρη 2006 στην Μπουμπουλίνας)
Καμένα αυτοκίνητα, σπασμένα τζάμια πολυκατοικιών, επιθέσεις σε πολιτικά γραφεία και αστυνομικές εγκαταστάσεις. Κάθε μέρα, τα δελτία ειδήσεων είχαν εκτενή ρεπορτάζ για τη δράση κουκουλοφόρων. Σε όλα σχεδόν τονιζόταν η ανεπάρκεια της αστυνόμευσης. Αυτό προβαλλόταν συνεχώς. Και γίνεται, λοιπόν, κεντρικό πρόβλημα το πώς οι κατασταλτικοί μηχανισμοί ανεμπόδιστα θα «κάνουν τη δουλιά τους». Και, βεβαίως, πώς θα ενισχυθούν. Με μέσα και προσωπικό. Με χαφιεδοκάμερες και άλλα σύγχρονα μέσα παρακολούθησης, αλλά και περισσότερους «πραίτωρες» κατά το προσφιλές προσωνύμιο, μετά τη βάφτισή τους από την πολιτική τους ηγεσία. Για να σπέρνεται η τρομοφοβία και να συγκροτείται η κοινωνία της μαζικής ψυχολογίας του φόβου. Ετσι που να μη διανοείται κανένας πληβείος αυτής της κοινωνίας να σκεφτεί, πολύ περισσότερο να δρα, ενάντια στους πλουτοκράτες που τον εξαθλιώνουν.

Την περασμένη Τετάρτη, λοιπόν, κουκουλοφόροι επιτίθενται με βόμβες «μολότοφ», γκαζάκια και πέτρες στις εγκαταστάσεις της ΕΚΑΜ και της Υποδιεύθυνσης Αποκατάστασης Τάξης στο Γουδή, πυρπολήθηκαν δυο οχήματα διπλωματικής αποστολής στη Ν. Ερυθραία και ΑΤΜ τράπεζας στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου.

Την ίδια μέρα φάλαγγα από δίκυκλα από τις 4.20 το απόγευμα μέχρι τις 4.40 επιτέθηκαν με πέτρες στις εισόδους πολυκατοικιών στο κέντρο της Αθήνας, όπου στεγάζονται τα πολιτικά γραφεία των υπουργών Δικαιοσύνης και Πολιτισμού Α. Παπαληγούρα και Γ. Βουλγαράκη, όπως και στο σκοπό των κεντρικών γραφείων του ΠΑΣΟΚ στην οδό Χ. Τρικούπη. Επιτέθηκαν σε εφτά στόχους, καίγοντας κι ένα ΙΧ. Κατά την Αστυνομία, «η τάξη αποκαταστάθηκε στην ευρύτερη περιοχή με την παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων». Αξίζει να σημειωθεί ότι τη μέρα εκείνη υπήρχαν αυξημένα αστυνομικά μέτρα στην Αθήνα λόγω της επίσκεψης ξένου επισήμου, ενώ οι αστυνομικοί είχαν εντολές να παρέμβουν σε περίπτωση «πραγματοποίησης έκνομων ενεργειών».

Την Πέμπτη έγινε η επίθεση με εμπρηστικές βόμβες στο αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων από ομάδα κουκουλοφόρων. Στις επιθέσεις, οι αστυνομικοί απάντησαν χρησιμοποιώντας χειροβομβίδες κρότου - λάμψης. Την Παρασκευή έγινε άλλη επίθεση στο αστυνομικό τμήμα Ζωγράφου.

Οι επιθέσεις κουκουλοφόρων είναι γεγονός πως προκαλούν πολλά ερωτήματα. Μπορούν τόσο εύκολα να.. ξεγελούν τον κρατικό μηχανισμό και να βομβαρδίζουν αστυνομικά τμήματα; Μπορούν να χτυπούν και να ληστεύουν ανενόχλητοι μέρα μεσημέρι; Πώς βρίσκουν ασπίδα προστασίας και δρόμους διαφυγής; Πού αποσκοπεί και ποιον ωφελεί η δράση τους; Γιατί στο κίνημα κάνουν προβοκάτσιες. Τα «χτυπήματα» μήπως είναι βούτυρο στο ψωμί για το αστικό κράτος, ώστε να οργανώσει την κατασταλτική του μηχανή στην κατεύθυνση τού να χτυπηθούν τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων; Μήπως τελικά, αν βγουν οι «κουκούλες», θα δούμε ένα πολύ... γνωστό πρόσωπο;

Ποιους ωφελούν;

Με σχόλιό του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ βάζει το εξής ζήτημα: «Το εύλογο ερώτημα που δημιουργείται από τις επιθέσεις με μολότοφ κατά αστυνομικών τμημάτων και τις πυρπολήσεις αυτοκινήτων είναι σε τι αποσκοπούν και ποιους ωφελούν. Είναι φανερό ότι αυτού του είδους οι ενέργειες χρησιμοποιούνται και αξιοποιούνται από τις δυνάμεις του συστήματος που επιδιώκουν να καταστείλουν το λαϊκό κίνημα για να επιβάλουν την αντιλαϊκή πολιτική».

Γιατί, όσον αφορά την άρχουσα τάξη, η δράση που φοβάται δεν είναι η δράση μικρών ομάδων με κουκούλες, αλλά ο αγώνας του λαϊκού κινήματος. Ο αγώνας των χιλιάδων, που με ακάλυπτα πρόσωπα παλεύουν μέσα από συλλογικές διαδικασίες και διαδηλώσεις για καλύτερα μεροκάματα, κατά της υποτιθέμενης μεταρρύθμισης στην ανώτατη εκπαίδευση, κατά του ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς, κατά της υποβάθμισης του περιβάλλοντος. Ας δούμε όμως μερικά παραδείγματα, που δημιουργούν πολλά ερωτήματα, σχετικά με τη σκοπιμότητα αυτών των ενεργειών.

Πανελλαδικό φοιτητικό συλλαλητήριο

Η «κουκούλα» αξιοποιήθηκε στο πανελλαδικό φοιτητικό συλλαλητήριο της 8ης Μάρτη. Για παράδειγμα, στη λεωφόρο Αμαλίας όταν ομάδες κουκουλοφόρων επιτίθεντο στις αστυνομικές δυνάμεις αυτές απαντούσαν με λίγα δακρυγόνα. Το συλλαλητήριο είχε κοπεί στη μέση. Ενα τμήμα του ήταν στην Πανεπιστημίου κι ένα άλλο πίσω από τους κουκουλοφόρους. Οταν αυτό το τμήμα της πορείας αποφασίζει να προχωρήσει, το πνίγουν στα χημικά. Ανάλογη ήταν και η συμπεριφορά των αστυνομικών δυνάμεων και στο μπλοκ της Πανεπιστημίου, όπου η αστυνομική ράβδος έπεσε σε πολλά σώματα και κεφάλια φοιτητών. Πραγματοποιήθηκαν 61 συλλήψεις στο σωρό. Οδηγήθηκαν στην Κρατική Ασφάλεια, όπου καταπατήθηκαν τα έννομα δικαιώματά τους και «φορτώθηκαν» με κάθε είδους κατηγορίες. Το χτύπημα ήταν οργανωμένο κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να απαθανατιστεί από τις κάμερες των τηλεοπτικών καναλιών από οπτική γωνία που να συγχέονται διαδηλωτές και κουκουλοφόροι. Δημιουργήθηκε έτσι η εικόνα χάους για να λυθούν τα χέρια των δυνάμεων καταστολής. Ορισμένοι «χρέωσαν» στους διαδηλωτές βεβήλωση του μνημείου του Αγνωστου Στρατιώτη, μέχρι εισβολή στο Κοινοβούλιο...

Κουκουλοφόροι - αστυνομικοί

«Κουκούλες» φορούν και οι αστυνομικοί, που κάνουν «εισοδισμό» σε μπλοκ των αυτοαποκαλούμενων αντιεξουσιαστών, σε βαθμό που να... μπερδεύονται οι ρόλοι. Τέτοιο μπέρδεμα συνέβη στις 17 Νοέμβρη 2006 στη Θεσσαλονίκη με τον φοιτητή από την Κύπρο που έφαγε της... χρονιάς του από κουκουλοφόρους, οι οποίοι μετά τού αποκάλυψαν την αστυνομική τους ιδιότητα. Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ είχε επισημάνει πως «για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι μαζί και δίπλα στη φανερή τρομοκρατία των ΜΑΤ, τους τρομονόμους, τις καμεροχαφιέδες, αναπτύσσεται παράλληλα και η δράση κουκουλοφόρων αστυνομικών σε πολλούς και διάφορους ρόλους, του προβοκάτορα, του ασφαλίτη - χαφιέ κλπ.».

Επιπλέον, η φωτογραφία - ντοκουμέντο που είχε δημοσιεύσει στις 18 Νοέμβρη 2006 ο «Ρ», με τους κουκουλοφόρους να έχουν... στενές επαφές με αστυνομικούς πίσω από το Πολυτεχνείο τη μέρα του γιορτασμού, είναι χαρακτηριστικό.

Σε Ερώτηση του ΚΚΕ προς τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, Β. Πολύδωρα, επισημαινόταν πως «μεγάλος αριθμός αστυνομικών με πολιτική περιβολή και κουκούλες έδρασαν προβοκατόρικα κατά τη διάρκεια των γιορτασμών του Πολυτεχνείου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η δράση τους είχε κοινά χαρακτηριστικά και στις δυο πόλεις, πράγμα που μαρτυρά συγκεκριμένο και άνωθεν εγκεκριμένο σχέδιο». Η Ερώτηση αναφερόταν σε καταγγελίες και μαρτυρίες για οργανωμένη πρόκληση επεισοδίων από αυτές τις ομάδες αστυνομικών με πολιτικά.

Ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής επιχείρησε να εμφανίσει τη βάρβαρη επίθεση σαν μεμονωμένο περιστατικό. Είχε υπογραμμίσει ότι τέτοιες συμπεριφορές δε γίνονται ανεκτές. Τον διέψευσε η δράση των ΜΑΤ στα φοιτητικά συλλαλητήρια. Απαντώντας στον Κ. Καραμανλή, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, είχε υπογραμμίσει ότι η κρατική βία δεν είναι κάτι περιπτωσιακό. Οταν υπάρχει μια αντιλαϊκή πολιτική, και υπάρχουν αντιστάσεις, τότε ο μηχανισμός της βίας έρχεται να επιδράσει και επίσημα από το κράτος και στο όποιο μέτρο υπάρχουν αθέατοι μηχανισμοί.


Γ. Α.


ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
Στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

(Στα χρόνια της Κατοχής - Διδαχή Ν. Βέη)

ΑΓΡΑΦΟ εκείνο το ρεπορτάζ εδώ κι εξήντα τόσα χρόνια. Η φετινή χρονιά για τα 150 χρόνια από το θάνατο του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού ξαναφέρνει στο νου το μακρινό εκείνο συναπάντημα με το έργο του ποιητή στα χρόνια της χιτλεροφασιστικής κατοχής.

Η ΑΘΗΝΑ ζει δύσκολες μέρες. Η πείνα έχει κιόλας αγριέψει. Με τα πρώτα σκοτάδια, που σκεπάζουν την πολιτεία, στους δρόμους βγαίνουν άνθρωποι - φαντάσματα. Η ανατριχιαστική κραυγή πεινάω πεινάω διαπερνά τους τοίχους και φτάνει στο παγωμένο μας δωμάτιο.

ΕΝΑ τέτοιο κρύο απόγιομα πάμε στο Πανεπιστήμιο, που ένας πολύ αγαπητός καθηγητής, ο Νίκος Βέης, αρχίζει τις παραδόσεις του στη Βυζαντινή και Νεοελληνική Λογοτεχνία. Ανεβαίνουμε τα μαρμάρινα σκαλοπάτια της κεντρικής εισόδου κι εκεί δεξιά βρίσκεται η γνώριμη μικρή αίθουσα, που σε φάση αναμονής περιμένει τον καθηγητή.

ΕΧΕΙ ζεστασιά η αίθουσα, έχει και συζήτηση ζωηρή. Βιαστικοί όλοι αναζητούν μια θέση και, φυσικά, δε λείπουν και κάποιες «τριβές». Μεγάλη η προσέλευση, σε λίγο μόνον όρθιοι και σε κάποιες γωνιές μπορούν να σταθούν οι καθυστερημένοι.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μόνο φοιτητές και φοιτήτριες της Φιλοσοφικής, που φθάνουν για το μάθημα. Είναι επίσης λόγιοι, επιστήμονες, αλλά και συγγραφείς, ερευνητές, που αποτελούν ένα σταθερό ακροατήριο.

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ θέσεις στην αίθουσα απέναντι στην έδρα σε πάντα μόνιμη «κατάληψη». Είναι πολλοί και γνωστοί: Είναι ο Ν. Γκάτσος, η Μιράντα, ο Μυράτ, ο Νάνος Βαλαωρίτης, ο Τάκης Λάππας, ο Βαγγέλης Σκουβαρής, ο Σφυρόερας, ο Λ. Βρανούσης, ο Λ. Πρεβελάκης, η Καίτη Ρέππα, η Ελένη Μπιμπίκου, η Σάσα Τσακίρη, ο Θανάσης Δούκας (Λυκούργος), η Μ. Αναγνωστοπούλου. Και πολλοί άλλοι, που θα διακριθούν στον τομέα που έχουν διαλέξει.

ΠΑΝΩ στο τραπέζι αγκαλιές τα λουλούδια, που φτάνουν για το δάσκαλο. Τα λουλούδια του φθινοπώρου από φοιτητές, φίλους, αλλά κι απλούς ανθρώπους, από τα Μετέωρα, από οργανοπαίκτες της Τριπολιτζάς, από τα πιο απίθανα σημεία της ελληνικής γης, που ο Ν. Βέης τα διάβηκε και τα μελέτησε και έχει γράψει την ιστορία τους.

ΠΕΡΑΣΕ, όμως, το ακαδημαϊκό τέταρτο. Κι ο καθηγητής, με βήμα ταχύ, με τα μαλλιά να 'ναι σκόρπια εδώ κι εκεί, με την τσάντα την πέτσινη γιομάτη βιβλία, ανεβαίνει στην έδρα για τον καθιερωμένο χαιρετισμό, για να πει ποιος είναι ο φετινός κύκλος που θα ακολουθήσει.

ΕΙΧΕ το δικό του τρόπο, που άρχιζε τις παραδόσεις του. Αυτό που τον διέκρινε ήταν πως πάντα ζούσε το σήμερα, κουβέντιαζε ολούθε, άκουγε, ρωτούσε. Φυσικά, πώς μπορούσε λοιπόν, να προσπεράσει αυτό που ζούσε τότε η χώρα, μια ανείπωτη τραγωδία; Ετσι κι η επιλογή του για εκείνο το χρόνο ήταν ο ποιητής της ελευθερίας, ο Διονύσιος Σολωμός.

ΕΙΧΕ τη συνήθεια την ώρα της διδασκαλίας να κατεβαίνει από την έδρα και να βηματίζει στο διάδρομο, χωρίς χειρόγραφο και πάντα σε μια συνεχή ροή λόγου και με απροσδόκητες συχνά λοξοδρομήσεις, να προσφέρει ξαφνικά και σημαντικά για την ιστορική έρευνα άγνωστα στοιχεία.

ΕΙΧΑΜΕ την καλή τύχη στα γυμνασιακά χρόνια να βρεθούμε στα χέρια άξιων εκπαιδευτικών, που, αψηφώντας τις απαγορευτικές διαταγές του υπουργείου Παιδείας, μας άνοιξαν στις γυμνασιακές τάξεις τις σελίδες του Σολωμού.

ΤΟΤΕ ήταν, που πρωτακούγαμε τους κανταδόρους να τραγουδάνε στις στράτες και στις ταβέρνες δικά του τραγούδια, χωρίς να ξέρουμε τ' όνομά του. Και φέρνουμε στα μάτια με συγκίνηση τις μανάδες μας να έχουνε κάνει νανουρίσματα, ποιήματα μελωδικά επίσης δικά του.

ΗΤΑΝ ο λόγος του Σολωμού, που στις άγριες εκείνες μέρες έδινε κουράγιο στον αγώνα, στην Αντίσταση. Τα ελληνικά νιάτα βεβαίωναν πως είναι άξιοι απόγονοι των αγωνιστών του '21.

Στη μαρμάρινη τιμητική στήλη που βρίσκεται στην είσοδο του Πανεπιστημίου είναι χαραγμένα τα ονόματα πολλών νέων αγωνιστών του ΚΚΕ, της ΕΠΟΝ, του ΕΛΑΣ. Είναι αγαπημένοι σύντροφοι, που πολλές φορές αντάμα ακούσαμε το σοφό κι αγαπητό δάσκαλο, τον Νίκο Βέη, να αρχίζει ή να τελειώνει το μάθημα μ' ένα φλογερό του Σολωμού στίχο.


Του
Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ