Associated Press

O Γκ. Σρέντερ την ώρα που αποχωρεί από την κατοικία του Βρετανού πρωθυπουργού στην Ντάουνινγκ Στριτ 10

Ο πόλεμος των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, τα σενάρια για το μελλοντικό καθεστώς της Καμπούλ, η πορεία της λεγόμενης πολυεθνικής συμμαχίας που έχουν συγκροτήσει οι ΗΠΑ έναντι των επιθέσεων της 11ης Σεπτέμβρη, αλλά και οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, ήταν τα κεντρικά ζητήματα συζήτησης στο δείπνο των οκτώ υψηλών προσκεκλημένων του Βρετανού πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ, την περασμένη Κυριακή, στην πρωθυπουργική κατοικία της Ντάουνινγκ Στριτ...

Οι προσκλημένοι του Τόνι Μπλερ δεν ήταν μόνον αυτοί που ανήκουν στο λεγόμενο κλαμπ των «ισχυρών» της ΕΕ αλλά και ορισμένοι απ' τους ηγέτες των μικρότερων χωρών, που είχαν σπεύσει να διαμαρτυρηθούν για τη συνάντηση των ηγετών του «άξονα» Γαλλίας - Βρετανίας - Γερμανίας κατά την πρόσφατη Διάσκεψη Κορυφής στο Βέλγιο για το καθεστώς δύο ταχυτήτων εντός της ΕΕ, όπως ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο Ισπανός πρωθυπουργός Χοσέ Μαρία Αθνάρ και οι ομόλογοί τους απ' την Ολλανδία, Βιμ Κοτ και το Βέλγιο, Γκι Φέρχοφστάτ. Στις άλλες καρέκλες του δείπνου κάθισαν (εννοείται...) ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός της Γαλλίας (Ζακ Σιράκ, Λιονέλ Ζοσπέν), ο Γερμανός καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ και ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας, Χαβιέ Σολάνα...

Το κοινό που υπάρχει ανάμεσα στους ηγέτες Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας, Ιταλίας, Ισπανίας λέγεται πως ήταν, κατά το Λονδίνο, η «προσφορά στρατιωτικής συμβολής» στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο της Ουάσιγκτον.

Η συνάντηση των εννιά κράτησε περίπου τρεις ώρες και δεν εκδόθηκε επίσημη ανακοίνωση απ' την Ντάουνινγκ Στριτ. Υπήρξε, ωστόσο, η λιτή δήλωση εκπροσώπου του βρετανικού πρωθυπουργικού γραφείου πως «ο πρωθυπουργός ήθελε να συναντηθεί με τους άλλους πέντε μεγάλους στρατιωτικούς χορηγούς και να ανταλλάξει απόψεις για τη στρατιωτική εκστρατεία». Νωρίτερα, ο ίδιος ήθελε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις (και τις αντιδράσεις των μη προσκεκληθέντων Ευρωπαίων ηγετών) ισχυριζόμενος πως κατά το δείπνο δεν επρόκειτο να ληφθεί καμία «μεγάλη νέα πρωτοβουλία». Θεωρείται, πάντως, βέβαιο πως τα όσα είπε ο Τόνι Μπλερ με τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες θα μεταφερθούν στον Πρόεδρο Τζορτζ Ουόκερ Μπους κατά την επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει στην Ουάσιγκτον αύριο (Τετάρτη).

Από άλλους Βρετανούς αξιωματούχους που θέλησαν να τηρήσουν την ανωνυμία τους ανακοινώθηκε πως στη διάρκεια του δείπνου διαπιστώθηκε μια «απόλυτη αλληλεγγύη» σε σχέση με τη «συνδυασμένη στρατιωτική, διπλωματική και ανθρωπιστική στρατηγική της συμμαχίας». Οι ίδιοι αξιωματούχοι επιβεβαίωσαν πρότερες πληροφορίες πως οι αρχικοί καλεσμένοι του Τόνι Μπλερ ήταν μόνον ο Γερμανός καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ και ο Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ και ο πρωθυπουργός Λιονέλ Ζοσπέν. Πως ακολούθως, η λίστα προσκεκλημένων διευρύνθηκε με τη συμμετοχή των πρωθυπουργών της Ισπανίας και της Ιταλίας και σχεδόν την τελευταία στιγμή προσκλήθηκαν οι πρωθυπουργοί Ολλανδίας και Βελγίου και ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ Χ. Σολάνα.

Οι μόνοι απ' τους συμμετέχοντες στο δείπνο της Ντάουνινγκ Στριτ που προέβησαν σε δηλώσεις ήταν ο Γερμανός καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ, και ο Ολλανδός πρωθυπουργός Βιμ Κοκ.

Ο Γκέρχαρντ Σρέντερ έσπευσε να δηλώσει μετά το πέρας του δείπνου πως υποστηρίζει τη «συμμαχία» και πως οι Ευρωπαίοι ομόλογοί του συμφώνησαν πως «η στρατιωτική εκστρατεία στο Αφγανιστάν είναι το μέσο για τον τελικό σκοπό και πως θα πρέπει να διεξαχθεί «χέρι με χέρι με τις πολιτικές και επείγουσες ανθρωπιστικές προσπάθειες». Ο Γερμανός καγκελάριος τόνισε μάλιστα πως θα πρέπει να διασφαλιστεί πως «δε θα υπάρξει πολιτικό κενό στο Αφγανιστάν μετά το πέρας της στρατιωτικής εκστρατείας»...

Ο Ολλανδός πρωθυπουργός Βιμ Κοκ, χαρακτήρισε τις συνομιλίες «άτυπες αλλά πρακτικές». Υπογράμμισε, ωστόσο, πως η στρατιωτική δράση (στο Αφγανιστάν) «δεν είναι αυτοσκοπός», πως «κανείς δεν επιθυμεί να παραταθούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις πέρα απ' όσο είναι απαραίτητο», αλλά παραδέχτηκε ότι «αν είναι αναγκαίο» ο πόλεμος θα συνεχιστεί και στη διάρκεια του Ραμαζανιού... Ο Βιμ Κοκ κατέληξε με τον ισχυρισμό πως οι βομβαρδισμοί των Αμερικανών στο Αφγανιστάν δεν είναι παρά «ένας απ' τους τρεις πυλώνες, που μαζί με τις διπλωματικές προσπάθειες και την ανθρωπιστική βοήθεια, είναι απαραίτητοι για την οικοδόμηση της περιόδου μετά τους Ταλιμπάν».

Τέλος, ο Ολλανδός πρωθυπουργός κατέληξε, λέγοντας πως κατά τη συζήτηση έγινε ιδιαίτερη κουβέντα για τη λεγόμενη «ειρηνευτική διαδικασία» στη Μέση Ανατολή και συγκεκριμένα για το πώς Ευρωπαίοι και Αμερικανοί θα μπορούσαν να ασκήσουν πιέσεις για στους ηγέτες των αντιμαχόμενων πλευρών της περιοχής, προκειμένου να επιτευχθεί διαρκής ειρήνη.