Κάθε μέρα της δίκης, για το πολύνεκρο ναυάγιο του «ΑΪΡΟΝ ΑΝΤΩΝΗΣ», προστίθενται και νέα στοιχεία σε βάρος της ιδιωτικής εταιρίας «Ελληνικός Νηογνώμονας ΑΕ» και των εφοπλιστών. Στοιχεία ανατριχιαστικά, που αποδεικνύουν ότι το ναυάγιο αυτό αποτελεί «καραμπινάτο» ναυτικό έγκλημα με θύματα τους 24 ναυτεργάτες, που εδώ και 7 χρόνια βρίσκονται θαμμένοι στον υγρό τάφο του Ατλαντικού Ωκεανού μαζί με αυτό το «κουρέλι». Ταυτόχρονα, αυξάνονται και οι ευθύνες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, η οποία, παρά την αποδεδειγμένα εγκληματική δράση του «Ελληνικού Νηογνώμονα», μέσω του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, έχει φροντίσει να του εκχωρήσει και νέες αρμοδιότητες σε ό,τι αφορά τους ελέγχους αξιοπλοΐας των πλοίων, παρέχοντάς του έτσι πλήρη κάλυψη, νέα κέρδη, ενώ δίνει ένα ακόμα ισχυρό πλήγμα στην υπόθεση της ασφάλειας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.

Χτες στο Εφετείο Πειραιά, όπου διεξάγεται η δίκη, με μοναδικό κατηγορούμενο τον γενικό διευθυντή του «Νηογνώμονα» Δ. Μελισσηνό, κατέθεσε ο ναυπηγός Δημήτρης Γιαννακούργος, εργαζόμενος στον «Ελληνικό Νηογνώμονα» την εποχή του ναυαγίου. Ο μάρτυρας, αφού ξεκαθάρισε για τον εαυτό του ότι δεν είχε καμία ανάμειξη με τα πιστοποιητικά αξιοπλοΐας που εξέδωσε ο «Ελληνικός Νηογνώμονας» στο «ΑΪΡΟΝ ΑΝΤΩΝΗΣ», προσπάθησε να προσφέρει στη συνέχεια τις υπηρεσίες του στον κατηγορούμενο, λέγοντας ότι ο Δ. Μελισσηνός ενήργησε μέσα στα προβλεπόμενα από τους κανονισμούς του «Νηογνώμονα» πλαίσια.

Βέβαια, μετά από τις ερωτήσεις των δικηγόρων των θυμάτων Γ. Τρανταλίδη και Χρ. Βρούστη, αποδείχτηκε ότι ο μάρτυρας δεν είπε την αλήθεια. Από τις απαντήσεις του, διαπιστώθηκε ότι ο «Γαλλικός Νηογνώμονας» είχε απαιτήσει την εκτέλεση επισκευαστικών εργασιών στις πλαϊνές δεξαμενές έρματος του πλοίου μέχρι τις 31 Μάη 1994. Ο πλοιοκτήτης Α. Ηλιόπουλος (τον οποίο αθώωσε το Εφετείο με άνωθεν εντολή) αρνήθηκε να εκτελέσει αυτές τις εργασίες λόγω κόστους και γιατί το πλοίο το είχε ήδη πουλήσει για παλιοσίδερα. Ο «Γαλλικός Νηογνώμονας» διαγράφει το πλοίο ως αναξιόπλοο και ο εφοπλιστής βρίσκει στέγη στον «Ελληνικό». Ο Δ. Μελισσηνός εκδίδει πιστοποιητικά αξιοπλοΐας στο πλοίο, προσθέτει σε αυτά τις παρατηρήσεις του «Γαλλικού Νηογνώμονα» και δίνει παράταση για την εκτέλεσή τους μέχρι τις 30 Σεπτέμβρη 1994. Αποτέλεσμα: Στις 3 Σεπτέμβρη 1994, το «ΑΪΡΟΝ ΑΝΤΩΝΗΣ» βουλιάζει από ρήγμα στη δεξιά Νο5 δεξαμενή έρματος!

Παράνομες μεταθέσεις και καθεστώς τρομοκρατίας επικρατούν στην Τράπεζα Πειραιώς, αλλά και τις άλλες ιδιωτικές Τράπεζες. Απέναντι σ' αυτή την κατάσταση το Κράτος και οι υπηρεσίες του παραμένουν απαθείς παρατηρητές των εξελίξεων. Το σοβαρό αυτό θέμα έφεραν με Ερώτησή τους στη Βουλή, οι βουλευτές του ΚΚΕ Αγγελος Τζέκης, Σπύρος Στριφτάρης και Αντώνης Σκυλλάκος.

Στην Ερώτηση καταγγέλλεται ότι πρόσφατα η Τράπεζα Πειραιώς, παράνομα και κατά παράβαση του άρθρου 14 του Ν.1264/1982, μετέθεσε το συνδικαλιστή Σωτήρη Ζαριανόπουλο, εκλεγμένο μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ενωτικού Συλλόγου Εργαζομένων Τράπεζας Πειραιώς και μέλος της διοίκησης του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, η Τράπεζα δε ζήτησε τη συγκατάθεση των συνδικαλιστικών οργάνων, στα οποία συμμετέχει ο υπάλληλος και επιπλέον τον υποβάθμισε ιεραρχικά, ποινικοποιώντας ουσιαστικά με τον τρόπο αυτό τη συνδικαλιστική δράση.

«Είναι γνωστό - τονίζεται - ότι σήμερα οι ιδιωτικές Τράπεζες χαρακτηρίζονται ως "μεσαιωνικά κάτεργα" σ' ό,τι αφορά τις εργασιακές συνθήκες. Το φαινόμενο γίνεται εντονότερο σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους, που προέρχονται από Τράπεζες του ευρύτερου δημόσιου τομέα, οι οποίες πέρασαν στην ιδιοκτησία των ιδιωτών τραπεζιτών με κυβερνητική παρέμβαση».

Η Ερώτηση συνεχίζει: «οι εργαζόμενοι αυτοί αντιμετωπίζονται με πνεύμα επαγγελματικού ρατσισμού. Η τρομοκρατία είναι καθημερινή πρακτική φρονηματισμού των υπαλλήλων. Πολλοί - με τρόπο ουσιαστικά εκβιαστικό - οδηγούνται εκτός Τραπεζών, δημιουργώντας για πρώτη φορά το φαινόμενο των ανέργων τραπεζοϋπαλλήλων. Εκατοντάδες υπάλληλοι μετά από πολυετή εργασία βλέπουν να υποβαθμίζονται εργασιακά, να παραβιάζονται νόμοι, συλλογικές συμβάσεις, διμερείς συμφωνίες, ωράρια».

Οι τρεις βουλευτές επισημαίνουν ότι: «στόχος των πρακτικών αυτών είναι η μείωση του εργατικού κόστους, η απαξίωση -μ' αυτόν τον τρόπο- των εργαζομένων ενόψει του νέου κύματος εξαγορών και συγχωνεύσεων Τραπεζών, αλλά και της δραματικής μείωσης του προσωπικού των Τραπεζών, η οποία ήδη έχει αρχίσει και θα συνεχιστεί - όπως "προβλέπουν" μελέτες των διαφόρων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ενωσης - με πολύ ταχύτερους ρυθμούς. Είναι μια πολιτική που μεθοδεύει την απαλλαγή των Τραπεζών από το δήθεν «περίσσευμα» προσωπικού με το μικρότερο δυνατόν κόστος για τις Τράπεζες. Αρχή, που αναδεικνύεται πλέον στη διοίκηση προσωπικού των ιδιωτικών Τραπεζών, είναι η αντικατάσταση των υπαλλήλων άνω των 40 ετών ή με 20ετή προϋπηρεσία, με υπαλλήλους νέους, χωρίς εργασιακά δικαιώματα και με κατά πολύ χαμηλότερο εργατικό κόστος. Νέοι υπάλληλοι, οι οποίοι βέβαια γίνονται αντικείμενο ακόμα πιο βάρβαρης εκμετάλλευσης».

Αναφέρεται επίσης ότι: «η εργοδοτική τρομοκρατία μέσα στους χώρους των Τραπεζών, η πρωτοφανής αργοπορία απόδοσης δικαιοσύνης (στην περίπτωση που οι χιλιάδες θιγόμενοι εργαζόμενοι προσφύγουν σ' αυτή για την αντιμετώπιση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και την αποκατάσταση της νομιμότητας) και το υψηλό κόστος μιας τέτοιας δίκης καθιστούν την προσφυγή στα δικαστήρια, όχι μόνο εξαιρετικά δύσκολη, αλλά και επικίνδυνη για τον ίδιο το θιγόμενο εργαζόμενο. Και τούτο επειδή μια τέτοια ενέργεια από τον εργαζόμενο, προκαλεί πράξεις εργασιακής τρομοκρατίας, όπως η προαναφερθείσα μετάθεση του συνδικαλιστή».

Υπογραμμίζεται δε ότι: «από την άλλη πλευρά το Κράτος, το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων με τις υπηρεσίες του, αν και είναι πασίγνωστη αυτή η αντεργατική πρακτική των τραπεζιτών που δημιουργεί μεσαιωνικό καθεστώς εργασίας στις ιδιωτικές Τράπεζες, δεν παίρνουν καμία πρωτοβουλία, προκειμένου να ασκήσουν έλεγχο στις Τράπεζες - οι οποίες πλέον λειτουργούν εντελώς αυθαίρετα, ως «κράτος εν κράτει» - με σκοπό να τις εξαναγκάσουν ν' αποκαταστήσουν τις αυθαιρεσίες, να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους που προκύπτουν από νόμους, συμβάσεις κλπ, και να διασφαλιστούν τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες των εργαζομένων σ' αυτές».

Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τους υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης ποια μέτρα πρόκειται να πάρει η κυβέρνηση και πότε, ώστε:

«Η Τράπεζα Πειραιώς ΑΕ να τηρήσει όλες τις διαδικασίες που προβλέπονται από το Ν. 1264/1982, σ' ό,τι αφορά την παράνομη μετάθεση του συνδικαλιστή Σωτήρη Ζαριανόπουλου; Οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων να διενεργούν με δικιά τους πρωτοβουλία συχνούς και εκτεταμένους ελέγχους στην Τράπεζα Πειραιώς ΑΕ και τις άλλες ιδιωτικές Τράπεζες σ' ό,τι αφορά τη νομιμότητα, την τήρηση των συλλογικών συμβάσεων, τη διασφάλιση όλων των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των εργαζομένων σ' αυτές; Η Δικαιοσύνη να γίνει προσιτή σε όλους τους πολίτες - φυσικά και στους εργαζόμενους - και η απόδοσή της να μην είναι τόσο χρονοβόρα, με αποτέλεσμα ουσιαστικά να ακυρώνεται ο ρόλος της; Να διασφαλίζονται τα εργατικά δικαιώματα και η απασχόληση των εργαζομένων κατά τη διαδικασία συγχώνευσης Τραπεζών;».

Εκδήλωση στην οποία θα συμμετάσχουν και θα παρουσιάσουν τη δραστηριότητα και τα αιτήματά τους Σύλλογοι των μεταναστών, διοργανώνει η Κομματική Οργάνωση Βάσης Εργατοϋπαλλήλων του ΚΚΕ, το Σάββατο στις 7 του Ιούλη, στις 7 το απόγευμα, στο χώρο του «ΦΙΞ» στα Πατήσια (Πατησίων 307).