Δεν είναι δυνατόν την ίδια στιγμή που οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι πρώτες στις ΝΑΤΟικές δαπάνες, να κουνάνε το δάχτυλο στους εργαζόμενους, να επικαλούνται τις "αντοχές" της οικονομίας και να μας λένε ότι πρέπει να ζούμε με ψίχουλα. Είναι απάντηση στην κυβέρνηση και στους επιχειρηματικούς ομίλους που σχεδιάζουν να επιβάλουν, με βάση τον νόμο-έκτρωμα Βρούτση-Αχτσιόγλου, νέες αυξήσεις-ψίχουλα στον κατώτατο μισθό. Οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα δεν συμβιβάζονται αλλά απαιτούν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, στους κλάδους και στις επιχειρήσεις», σημείωσε.

Από το βήμα της συγκέντρωσης κατήγγειλε την κυβέρνηση που για άλλη μια φορά προσπάθησε να ποινικοποιήσει την απεργία στους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας και στα τρόλεϊ, χρησιμοποιώντας το αντιδραστικό οπλοστάσιο που η ίδια έφτιαξε με τον νόμο Χατζηδάκη. «Οι εργαζόμενοι της χώρας έδωσαν απάντηση. Ο νόμος Χατζηδάκη κατέληξε σήμερα εκεί που του αξίζει, στα σκουπίδια», τόνισε και χαιρέτισε ιδιαίτερα τους απεργούς που έσπασαν την τρομοκρατία.

«Η σημερινή απεργία γίνεται σε περίοδο ενός ακόμα ιμπεριαλιστικού πολέμου στη γειτονιά μας, όπου το σύνολο των αστικών κομμάτων, σαν έτοιμα από καιρό, στρατεύτηκαν με το ένα από τα δύο ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα και στηρίζουν ενεργά τους ΝΑΤΟικούς συμμάχους τους», επισήμανε ο Β. Συρίγος. «Ολος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός λοιδόρησε, χλεύασε και επιτέθηκε σε όποιον δεν στρατεύθηκε με κανένα ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, σε όποιον μίλησε για ιμπεριαλιστικό πόλεμο και διατράνωσε την αλληλεγγύη του στον ουκρανικό λαό. Ακολούθησαν τη γνωστή τακτική "όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εχθροί μας"», πρόσθεσε.

Στην κατεύθυνση αυτή, εξέφρασε την αλληλεγγύη των συνδικάτων στους εργαζόμενους «που αρνούνται να υπηρετήσουν τους σκοπούς των ΝΑΤΟικών μακελάρηδων μεταφέροντας πολεμικό υλικό έξω από τα σύνορα της χώρας, όπως έγινε από εργαζόμενους της ΤΡΑΙΝΟΣΕ», στους φαντάρους «που αρνούνται να υπηρετούν τα ίδια βάρβαρα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και καταγγέλλουν δημόσια με επιστολές στις μονάδες τους τη νέα ανθρωποσφαγή». «Τα Εργατικά Κέντρα σε κάθε πόλη και όλα τα συνδικάτα είναι μαζί τους. Θα είναι η ασπίδα τους, το στήριγμά τους σε αυτήν τη μάχη», διαβεβαίωσε.

Με προμετωπίδα την πρόταση των συνδικάτων για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), τα αιτήματα για αναπλήρωση των μεγάλων απωλειών στο λαϊκό εισόδημα, την απαίτηση για προβλέψεις στις ΣΣΕ «ρήτρας αναπροσαρμογής» για τον μισθό με βάση τον πληθωρισμό, τη διεκδίκηση για κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που υπονομεύουν τους μισθούς και τον σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς και για την επαναφορά μιας σειράς εργασιακών κατακτήσεων, κάλεσε τα συνδικάτα να προχωρήσουν σε «καλά οργανωμένη ενημέρωση, εξασφαλίζοντας σε κάθε βήμα την όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή των εργαζομένων σε αγώνα για τη διεκδίκηση ΕΓΣΣΕ που είναι απαραίτητος όρος για να υπάρχουν νίκες και σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς».

Οσο για τη στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, ο Β. Συρίγος κατήγγειλε πως αυτή «έχει πάρει σαφή θέση, με βάση τις αντοχές της οικονομίας και τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων», ενώ «δεν παρέλειψε να στρατευθεί και στο ζήτημα του πολέμου με το ευρωΝΑΤΟικό στρατόπεδο». «Η εμφάνισή της μετά από 4 χρόνια απουσίας από οποιαδήποτε κινητοποίηση έχει να κάνει και με την προεκλογική περίοδο και την προσπάθεια να εκφράσει τη σοσιαλδημοκρατία στο κίνημα. Η λογική που προσπαθούν να καλλιεργήσουν, ότι οι αγώνες στον δρόμο έχουν ταβάνι και αυτό που πρέπει να κάνουν οι εργαζόμενοι είναι να περιμένουν τις εκλογές ώστε να ψηφίσουν να αλλάξει η κυβέρνηση είναι προκλητικό και επιζήμιο για το εργατικό κίνημα», σχολίασε και πρόσθεσε: «Εάν είχαμε ακούσει τις παροτρύνσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και περιμέναμε τις εκλογές, τότε δεν θα είχαν μείνει στην εργασία τους οι 1.200 εργάτες της ΛΑΡΚΟ, δεν θα είχαν παλέψει οι οικοδόμοι για τη Σύμβαση, θα έπρεπε να έχουν παραιτηθεί από τον αγώνα οι εργαζόμενοι στα Πετρέλαια, στα Λιπάσματα και στην COSCO».

«Συνεχίζουμε τον ανυποχώρητο αγώνα. Χωρίς να χαθεί μέρα. Από αύριο κιόλας συνεδριάζουν οι διοικήσεις των συνδικάτων, οργανώνονται συνελεύσεις και συγκεντρώσεις, θέτουν συγκεκριμένο σχέδιο ανά κλάδο και χώρο δουλειάς με κλιμάκωση των αγώνων μας την Πρωτομαγιά. Αυτή η Πρωτομαγιά έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί ο λαός μας δοκιμάζεται σε συνθήκες ενός νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου και πληρώνει πανάκριβα τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Εμείς όμως δεν διαλέγουμε στρατόπεδο ληστών. Είμαστε με τους λαούς, ενάντια στη φτώχεια, στον πόλεμο, στην προσφυγιά, στην εκμετάλλευση», τόνισε ο Β. Συρίγος και πρόσθεσε πως αυτό το μήνυμα «πρέπει να κυριαρχήσει στις συγκεντρώσεις των συνδικάτων, την Κυριακή της Πρωτομαγιάς, στις 10.30 π.μ. στο Σύνταγμα και σε κάθε πόλη της Ελλάδας».

«Είμαστε εδώ γιατί την οργή και την αγανάκτηση τις κάνουμε καύσιμο για τον αγώνα», τόνισε νωρίτερα στον χαιρετισμό του ο Δημήτρης Βιτάλης, αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής (ΟΒΣΑ).

«Διεκδικούμε τα αυτονόητα. Να μπορέσουμε να δουλέψουμε στα μαγαζιά μας για να ζήσουμε τις οικογένειές μας με αξιοπρέπεια. Και θα τα καταφέρουμε! Γι' αυτό ενώνουμε τις φωνές μας με τις χιλιάδες εργαζομένων των ταξικών σωματείων, τους σπουδαστές, τους Συλλόγους Γυναικών που είναι σήμερα εδώ», υπογράμμισε.

Μεταφέροντας τα αιτήματα των αυτοαπασχολούμενων υπογράμμισε: «Βροντοφωνάζουμε: Κάτω η ακρίβεια. Πλαφόν στην τιμή ρεύματος. Κατάργηση των ΦΠΑ και ΕΦΚ στα καύσιμα και συνολικά στην Ενέργεια, γιατί οι λογαριασμοί έρχονται διπλάσιοι και τριπλάσιοι. Βροντοφωνάζουμε: Κάτω οι φόροι, κάτω τα χρέη! Να διαγραφεί κομμάτι τους εδώ και τώρα! Αφορολόγητο για τους μικρούς, γιατί έχουν περάσει από πάνω μας στα χρόνια της πανδημίας αλλεπάλληλα lockdown».

Ανέδειξε επίσης τις ευθύνες των συνδικαλιστικών ηγεσιών σε ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ, καθώς όλο το προηγούμενο διάστημα «αποθέωναν την ανταγωνιστικότητα και τις πολιτικές της ΕΕ» και τις «ευκαιρίες που ανοίγονται στη νέα αγορά».

«Παλεύουμε για να βρουν λύσεις τα προβλήματα των βιοπαλαιστών επαγγελματιών γι' αυτό φωτίζουμε τις αιτίες που μας φέρνουν αυτά τα δεινά, αποδεικνύουμε κάθε μέρα ότι τα συμφέροντά μας δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων», υπογράμμισε.

Τα συνδικάτα, τα επιχειρησιακά σωματεία, τους πρωτοπόρους του κλάδου των τροφίμων, που έδωσαν τη μάχη της απεργίας κόντρα σε εργοδοσία και κυβέρνηση, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες και βρέθηκαν από τα χαράματα στις περιφρουρήσεις στις πύλες των εργοστασίων, χαιρέτισε από το βήμα ο Βασίλης Παπαγεωργίου, μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών.

«Προχωράμε δυναμικά, με αισιοδοξία, με πίστη στο δίκιο μας και με επεξεργασμένο σχέδιο δράσης», τόνισε και αναφέρθηκε στην πάλη για την υπογραφή κλαδικών και επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις, κατοχύρωση και διεύρυνση δικαιωμάτων. «Στις 14 του μήνα ξεκινάνε οι διαπραγματεύσεις της Ομοσπονδίας μας με τον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων για κλαδική Σύμβαση, όμως εμείς δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι η Σύμβαση θα υπογραφεί στα γραφεία των βιομηχάνων! Η Σύμβαση θα υπογραφεί στους χώρους δουλειάς με ανυποχώρητο αγώνα!», ξεκαθάρισε.

Ομως, οι απεργοί χτες αψήφησαν την εργοδοτική τρομοκρατία που θρέφεται ακόμα περισσότερο από αυτόν τον νόμο, συμμετείχαν στην απεργία και στις απεργιακές εξορμήσεις έξω από τους χώρους δουλειάς, στις απεργιακές συγκεντρώσεις. Σε μεγάλους κλάδους και χώρους δουλειάς, όπως στις συγκοινωνίες και τα καράβια, τα σωματεία αρνήθηκαν να διαθέσουν σε κράτος και εργοδοσία το προσωπικό που αντιστοιχεί στην ελάχιστη εγγυημένη λειτουργία και ουσιαστικά ακυρώνει την απεργία, όπως προτάσσει ο νόμος Χατζηδάκη.

Οι χιλιάδες απεργοί έδειξαν στην πράξη πώς ακυρώνονται τέτοιες αντεργατικές ρυθμίσεις. Το σύνθημα άλλωστε είχε δοθεί από τη μεγάλη πανεργατική απεργία ενάντια στην ψήφιση του νόμου αυτού το περασμένο καλοκαίρι, ότι «ο νόμος - έκτρωμα θα μείνει στα χαρτιά». Το προμήνυσαν ξανά οι απεργίες σε κλάδους, όπως στους λιμενεργάτες, στους διανομείς και άλλους, που ακύρωσαν τόσο τον συγκεκριμένο νόμο όσο και όλες τις απεργοκτόνες διατάξεις των τελευταίων ετών, όπως του ΣΥΡΙΖΑ (νόμος Αχτσιόγλου).

Και χτες, η μεγάλη πανεργατική απεργία ήρθε για να δείξει ξανά τη δύναμη της οργανωμένης εργατικής τάξης, να δώσει απάντηση και στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος από τη μία ψήφιζε τα μισά άρθρα του νόμου Χατζηδάκη και από την άλλη καλούσε τον εργατόκοσμο να πάψει να απεργεί και να περιμένει τις εκλογές, την κυβερνητική εναλλαγή.

Πλήθος συνδικάτων και τα μέλη τους βρέθηκαν χτες, από το ξεκίνημα της απεργίας, στους χώρους δουλειάς, δίνοντας τη μάχη για την επιτυχία της, μέχρι και την τελευταία στιγμή. Με τη στάση τους έδιναν το παράδειγμα, μοίραζαν ανακοινώσεις, άνοιγαν συζητήσεις, απευθύνοντας κάλεσμα στους εργαζόμενους να κάνουν το βήμα μπροστά, να κάνουν την οργή αγώνα. Να σπάσουν την εργοδοτική τρομοκρατία, όπως αυτή εκφράστηκε από προϊστάμενους που τριγυρνούσαν στους χώρους δουλειάς, ρωτώντας τους εργαζόμενους αν σκοπεύουν να απεργήσουν, γυρεύοντας να αποσπάσουν δηλώσεις υποταγής στην εργοδοσία.

Σε κάτι τέτοιες προκλητικές κινήσεις, η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων στα «Πράκτικερ» έδωσε χτες μαζική απεργιακή απάντηση, που ξεπέρασε το 70% πανελλαδικά, ενάντια στην κατάργηση των κυλιόμενων ρεπό, στην εντατικοποίηση της εργασίας. Ενάντια στις προσπάθειες της εργοδοσίας που μια μέρα πριν από την απεργία θυμήθηκε να μοιράσει σε εργαζόμενους δωροεπιταγές. Θαρραλέα αγωνιστική απάντηση έδωσαν και οι εργαζόμενοι σε μεγάλο κατάστημα της «Σκλαβενίτης» στην Αθήνα, που συμμετείχαν στην απεργία και την εξόρμηση έξω από το κατάστημα παρόλο που η εργοδοσία είχε βάλει τα φερέφωνά της να λένε στους εργαζόμενους ότι δεν έχουν κανένα λόγο να μην πάνε για δουλειά. Πολύ καλή συμμετοχή καταγράφηκε και στις αποθήκες των «Lidl» στο Κορωπί.

Στα εργοστάσια του κλάδου Τύπου - Χαρτιού η συμμετοχή σε μεγάλες επιχειρήσεις ξεπέρασε το 70%, ακόμα και το 80%.

Στο Φάρμακο, έκλεισαν εργοστάσια, όπως της «Johnson» στη Μάνδρα, ενώ μεγάλα ποσοστά απεργίας σημειώθηκαν στη «Φαμάρ» στην Ανθούσα, στην «Boehringer», στη «Lavipharm», σε μεγάλες φαρμακαποθήκες.

Ιδιαίτερα μαζική ήταν η συμμετοχή στην PDS (θυγατρική της Τράπεζας Πειραιώς), με τη Σωματειακή Επιτροπή του κλαδικού Συνδικάτου Χρηματοπιστωτικού Αττικής να παίζει καταλυτικό ρόλο, έχοντας λάβει σειρά αγωνιστικών πρωτοβουλιών το προηγούμενο διάστημα για την οργάνωση των εργαζομένων και τώρα μπαίνοντας μπροστά στη μάχη για την οργάνωση και περιφρούρηση της απεργίας.

Στον κλάδο των Κατασκευών νέκρωσαν τα μεγάλα εργοτάξια, όπως και στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη.

Στα Τρόφιμα, η συμμετοχή σε μεγάλα εργοστάσια έφθασε σε σχεδόν καθολικά ποσοστά, όπως στην ΕΒΓΑ, στην TASTY, στην AMSTEL που κατέγραψαν ακόμα και 90%.

Μεγάλη συμβολή στην επιτυχία της απεργίας είχαν οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες, αφού το μετρό και ο ηλεκτρικός δεν λειτούργησαν. Στα τρόλεϊ οι εργαζόμενοι έσπασαν την κρατική τρομοκρατία, αφού συμμετείχαν καθολικά στην απεργία παρά το γεγονός ότι η διοίκηση της ΟΣΥ τους είχε σύρει στο δικαστήριο το οποίο έβγαλε την απεργία τους παράνομη και η απόφαση αυτή τους γνωστοποιήθηκε μόλις χτες το πρωί...

Απεργιακή απάντηση έδωσαν και εκατοντάδες εργαζόμενοι στα λεωφορεία, αφού σχεδόν 800 οδηγοί και τεχνίτες απέργησαν παρά τις αποφάσεις των πλειοψηφιών στα ΔΣ των αντίστοιχων σωματείων για στάσεις εργασίας, ακινητοποιώντας τα οχήματά τους.