Δε θα γίνει τελικά σήμερα η συνάντηση του προεδρείου της ΓΣΕΕ με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκη, για τις διευκρινίσεις που είχαν ζητηθεί σχετικά με το χρηματοδοτικό σκέλος των κυβερνητικών αποφάσεων, όπως αρχικά είχε αποφασιστεί την προηγούμενη βδομάδα.

Η πίεση των εργαζομένων, όπως αυτή εκφράζεται από δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις για απόρριψη των κυβερνητικών μέτρων, η άρνηση της κυβέρνησης να καθορίσει συγκεκριμένους πόρους με τους οποίους θα καλυφθούν οι υποσχέσεις της κυβέρνησης για «γενναία χρηματοδότηση», αλλά και το χαμηλό ύψος της οικονομικής ενίσχυσης του ΙΚΑ προκάλεσαν επιφυλάξεις για τη σκοπιμότητα των συναντήσεων. Η εμμονή μάλιστα της κυβέρνησης ότι με τα 430 δισεκατομμύρια δραχμές, που θα αποδώσει το 2003 στο ΙΚΑ, υπερκαλύπτει τις ανάγκες της χρηματοδότησης του συστήματος, επιβεβαιώνει ότι συνεχίζει το στραγγαλισμό των ταμείων. Γιατί τα 430 δισ. είναι μόνο ένα μέρος απ' αυτά που απαιτούνται ετησίως από το ΙΚΑ, αφού σε κάθε περίπτωση μόνο τα ποσά που το ίδιο το κράτος είναι υποχρεωμένο, και μάλιστα με νόμους, να δίνει στο ΙΚΑ ξεπερνούν τα 670 δισ. δραχμές.

Ετσι στη χτεσινή του συνεδρίαση το προεδρείο της Συνομοσπονδίας αποφάσισε να μην «ανταποκριθεί στις προσκλήσεις του υπουργού Εθνικής Οικονομίας για συναντήσεις μαζί του την Τετάρτη και την Παρασκευή». Η ανακοίνωση αυτή του προεδρείου συμπληρώνεται με την απόφαση για σύγκληση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, αλλά και της Ολομέλειας της Διοίκησης την Πέμπτη 4 Απρίλη, στην οποία θα εξεταστεί το Ασφαλιστικό, αλλά και το ζήτημα της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Υπενθυμίζεται ότι αίτηση για σύγκληση της Ολομέλειας και προκήρυξη απεργιακής κινητοποίησης, καθώς και αποχώρηση από το διάλογο της απάτης έχει ήδη ζητήσει η παράταξη της ΔΑΣ από τις 14 Μάρτη.

Πληροφορίες φέρουν τη ΓΣΕΕ να συζητά την προκήρυξη απεργιακής κινητοποίησης στα μέσα Απρίλη, ενώ εντός του μήνα θα συγκληθεί και το Γενικό Συμβούλιο της Συνομοσπονδίας.

Στις παραπάνω εξελίξεις γίνεται φανερή η πίεση του κόσμου και η απαίτησή του να απορριφθούν τα αντιασφαλιστικά μέτρα. Η διευρυμένη συμμετοχή ομοσπονδιών, εργατικών κέντρων και συνδικάτων στην απεργία στις 3 Απρίλη, δείχνει ότι οι αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων μπορούν να χαλάσουν τη σούπα της συναίνεσης που καθημερινά καλλιεργεί η κυβέρνηση. Πολύ περισσότερο, παρά τις δυσκολίες και την καθημερινή προπαγάνδα του κυβερνητικού επιτελείου, ο εργαζόμενος λαός μπορεί να επιβάλει την κλιμάκωση του αγώνα, την οργάνωση απεργιακών κινητοποιήσεων με τα αιτήματα της εργατικής τάξης. Σε κάθε περίπτωση, στους δρόμους του αγώνα, όπως έγινε και την περασμένη άνοιξη, θα κριθεί τελικά η υπόθεση της Κοινωνικής Ασφάλισης και το δίκιο των εργαζομένων.

Ενα δείγμα αυτής της νέας βάσης αλλά και της -δήθεν- δυνατότητας επιλογής των ασφαλισμένων έδωσαν χτες σε συνέντευξη Τύπου οι οργανωτές του 4ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Γυναικολογικής Ογκολογίας που θα γίνει στις 28-30 Μαρτίου στην Αθήνα.

***

Αυτά είναι τα μεγάλα διλήμματα στα οποία έρχονται να προστεθούν και οι επιλογές των ασφαλιστικών εταιριών που στην Αμερική ζητάνε τέτοιους είδους εξετάσεις, για να ασφαλίσουν κάποιον.

-Και αν έχει κάποιος το γονίδιο τι κάνουν οι εταιρίες; ρώτησαν οι δημοσιογράφοι.

-Τον ασφαλίζουν με αυξημένα ασφάλιστρα, ήταν η απάντηση.

***

Για επίλογο καταθέτουμε τη χτεσινή επισήμανση των γιατρών: Κάθε Ελληνίδα έχει το δικαίωμα να προσκαλείται μια φορά το χρόνο και να κάνει, εντελώς δωρεάν, τις βασικές εξετάσεις (μαστογραφία και τεστ παπ) που θα εντάσσονται σε έναν εθνικό σχεδιασμό προληπτικού ελέγχου για τον καρκίνο.

Μόνο που για να εξασφαλιστεί ένας τέτοιος σχεδιασμός χρειάζεται ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας σε όλα τα επίπεδα...

Σε αναμέτρηση για το ποιος καλύτερα εφαρμόζει τα αντιασφαλιστικά μέτρα, εξελίσσεται η δήθεν κόντρα κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το ίδιο θέατρο έπαιξαν χτες στελέχη της κυβέρνησης και εκπρόσωποι της ΝΔ, με δηλώσεις τους στα ΜΜΕ, ύστερα και από τη συνάντηση που είχαν με τον υπουργό Εργασίας, Δ. Ρέππα.

Ν. Κακλαμάνης και Γ. Γιακουμάτος έκαναν λόγο για «απλήρωτους λογαριασμούς και ακάλυπτες επιταγές» που δίνει η κυβέρνηση και είπαν ότι τα μέτρα της κυβέρνησης μεταθέτουν το πρόβλημα στις επόμενες κυβερνήσεις. Αποκαλύπτουν, έτσι, ότι το πραγματικό ενδιαφέρον της ΝΔ δεν είναι βέβαια για τους εργαζόμενους, αλλά να μην αναλάβουν το πολιτικό κόστος.

Για εμμονή στην εφαρμογή της πολιτικής που είχε θεσπίσει την περίοδο 1990-1993, κατηγόρησε τη ΝΔ ο υπουργός Εργασίας. Ομως αυτό που δεν ομολόγησε είναι ότι τα μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ δεν κάνουν τίποτα άλλο, παρά να επεκτείνουν και να κάνουν ακόμα χειρότερη την αντιασφαλιστική νομοθεσία της ΝΔ.