ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ποιος επιβεβαιώθηκε;

-- Σε βασικά ζητήματα που αφορούν το περιεχόμενο και τις μορφές πάλης του λαού, το ΚΚΕ βρέθηκε απέναντι από την κυρίαρχη αντίληψη που στηρίζουν τα αστικά κόμματα και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος επιβεβαιώθηκε στις εκτιμήσεις του;

Το Μάη του 2011, οι κινητοποιήσεις των λεγόμενων «αγανακτισμένων» στις πλατείες βρίσκονταν σε κλιμάκωση. Στις 30/5/2011, ο Π. Λαφαζάνης, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, έλεγε στο «Κόκκινο» γι' αυτές τις κινητοποιήσεις: «Οι αυθόρμητα γεμάτες πλατείες από κόσμο που αγωνιά και διαμαρτύρεται, δείχνουν ότι η χώρα έχει φτάσει σε ένα οριακό σταυροδρόμι όπου οι "από πάνω δεν μπορούν και οι από κάτω δεν αντέχουν"! (...) Αυτή τη στιγμή η Αριστερά, σε όλες τις εκφράσεις της, αντί να είναι αμήχανη ή, ακόμα χειρότερα, να κρατά ανταγωνιστικές αποστάσεις ή και να ασκεί αφ' υψηλού κριτική στο "κίνημα των πλατειών", οφείλει συμπαραταγμένη να στηρίξει αυτό το κίνημα». Ο ΣΥΡΙΖΑ έβλεπε στις «πλατείες» συνθήκες επαναστατικής κατάστασης και χάιδευε τα αυτιά και την ψήφο όσων δίκαια αγανακτούσαν για την κυρίαρχη πολιτική, χωρίς όμως αυτή τους η αγανάκτηση να εκφράζεται με μορφή και περιεχόμενο τέτοιο που να αφήνει ελπίδες για κάποια συνταρακτική αλλαγή προς όφελος του λαού, όπως έσκουζε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά έλεγε τότε το ΚΚΕ και γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ το κατηγορούσε ότι βλέπει «αφ' υψηλού» τις πλατείες. Στις οποίες, συν τοις άλλοις, δρούσαν εθνικιστικές και ακροδεξιές ομάδες, που έριχναν συνθήματα όπως «οι 300 στο Γουδή», για να αποπροσανατολίσουν το λαό από αυτόν που πραγματικά ευθύνεται για τα βάσανά του, που είναι ο καπιταλισμός και το αστικό σύστημα στο σύνολό του και όχι μια μερίδα του πολιτικού του προσωπικού. Σαν αποτέλεσμα, το λεγόμενο «κίνημα των αγανακτισμένων», ξεφούσκωσε, με τους «πάνω» να ελέγχουν χωρίς ιδιαίτερο κόπο τους «κάτω», παρά τις φιγούρες και τις μεγαλοστομίες του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων.

Τον Μάρτη του 2012, με πρωτοβουλία «ομάδων πολιτών» και δημοτικών αρχών, ξεκίνησε η διάθεση πατάτας από τους παραγωγούς «χωρίς μεσάζοντες», σε χαμηλότερη τιμή από αυτήν που πουλιόνται στην αγορά. Η πρωτοβουλία προβλήθηκε από τα αστικά ΜΜΕ και όλα τα κόμματα σαν το απαύγασμα της «αυτοοργάνωσης», που ρίχνει τις τιμές των προϊόντων, παρακάμπτοντας «κερδοσκόπους και μεσάζοντες». Εγραφε ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του στις 30/4/2012: «(...) αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα αυτοοργάνωσης που αναδεικνύει τις τεράστιες δυνατότητες των παραγωγών και των πολιτών για να παρακάμψουν τους κάθε λογής μεσάζοντες και κυκλώματα». Το ΚΚΕ είπε με θάρρος ότι τέτοιες πρωτοβουλίες δεν μπορούν να σώσουν το λαϊκό εισόδημα, το οποίο κατατρώγεται από τις μειώσεις μισθών - συντάξεων, τους φόρους και τα χαράτσια και από την άλλη από τις υψηλές τιμές που καθορίζουν οι πολυεθνικοί όμιλοι, οι οποίοι, ειδικά στον κλάδο των τροφίμων, έχουν μονοπωλήσει την αγορά σε πολύ μεγάλο ποσοστό. Ούτε, επίσης, μπορούν να σώσουν τους μικροπαραγωγούς, αφού απαιτούν μέσα μεταφοράς και χώρους διάθεσης, δυνατότητα που μόνο οι μεγάλοι παραγωγοί μπορούν να έχουν. Το ΚΚΕ λοιδορήθηκε γι' αυτές του τις θέσεις απ' όλους εκείνους που πιπίλιζαν το μυαλό του κόσμου ότι μπορεί να έχει φτηνά αγροτικά προϊόντα και τρόφιμα, αρκεί «να την ψάξει καλύτερα». Αρα, καμιά ανάγκη να διεκδικήσει ο λαός μισθούς και συντάξεις στο ύψος των αναγκών του, καμιά ανάγκη πάλης για απαλλαγή των μικροπαραγωγών από φόρους και χαράτσια, για φτηνά καλλιεργητικά μέσα, για απαλλαγή από το βραχνά των τραπεζών, γενικά καμιά ανάγκη να πετάξουν οι εργαζόμενοι τα φτωχά λαϊκά στρώματα τα μονοπώλια από την παραγωγή. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το «κίνημα της πατάτας» ξεφούσκωσε όπως ακριβώς το «φούσκωσαν», οι τιμές παραμένουν στο θεό και οι μικροί αγρότες προσπαθούν μάταια να μείνουν και να καλλιεργήσουν τη γη τους.

Πριν από δύο περίπου χρόνια, βρισκόταν σε εξέλιξη η επονομαζόμενη «Αραβική Ανοιξη», με κινητοποιήσεις στην Αίγυπτο και αλλού. Ολα τα κόμματα μιλούσαν για «κοσμογονία» και «αλλαγή προς τη δημοκρατία» στις χώρες της Β. Αφρικής, έκαναν λόγο για «επανάσταση», που «αλλάζει το χάρτη της περιοχής». Κανένας άλλος πέρα από το ΚΚΕ δε μιλούσε για τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή, που πατώντας σε υπαρκτά ζητήματα και την καταπίεση του λαού, υποδαυλίζουν αλλαγές καθεστώτων, που θα είναι καλύτερα προσαρμοσμένα στα συμφέροντά τους. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο που επιδιώκουν άλλες διευθετήσεις στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, με ανταγωνισμούς για τους δρόμους και τις πηγές ενέργειας. Στις 29/1/2011, ο Κ. Ησυχος, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ και υπεύθυνος για την Εξωτερική πολιτική και Αμυνα, έλεγε σε δήλωσή του για την Αίγυπτο: «Η εξέγερση κατά του δικτατορικού καθεστώτος Μουμπάρακ στη χώρα του Νείλου παίρνει παλλαϊκές διαστάσεις. Τρίζει, από μια κλωστή πλέον κρέμεται το καθεστώς Μουμπάρακ. Η Αίγυπτος ενδεχόμενα βρίσκεται σε τροχιά απομάκρυνσης από "ξένους προστάτες". Πρόκειται για τη φυσική ηγέτιδα χώρα του Αραβικού κόσμου, πυλώνα ιμπεριαλιστικής "σταθερότητας" στην περιοχή, τις τελευταίες δεκαετίες. Πρόκειται για συγκλονιστικές ιστορικές εξελίξεις που ταράζουν τα θεμέλια των δογμάτων περί "νομοτέλειας μιας παγκοσμιοποιημένης νεοφιλελεύθερης πραγματικότητας" (...) Μια νέα γεωπολιτική πραγματικότητα ξημερώνει στον παγκόσμιο πολιτικό χάρτη του 21ου αιώνα». Δυο χρόνια μετά, ο λαός της Αιγύπτου ματώνει από το νέο καθεστώς, όπως έγινε και με τους λαούς της Λιβύης, του Ιράκ, του Αφγανιστάν και αλλού, όπου πάτησαν την μπότα τους οι ιμπεριαλιστές, είτε με το στρατό τους, είτε με τις μυστικές τους υπηρεσίες.

Σε όλα τα παραπάνω - αν και ενδεικτικά - το ΚΚΕ δικαιώθηκε στις εκτιμήσεις του. Γιατί; Επειδή η αντίληψη που έχει για το εργατικό - λαϊκό κίνημα, για τις αλλαγές που αυτό μπορεί και πρέπει να φέρει, είναι στον αντίποδα όλων των άλλων κομμάτων, που θέλουν το λαό χειροκροτητή της διαχείρισης του συστήματος των καπιταλιστών στη μια ή στην άλλη μορφή της. Σήμερα, αναγκαίοι είναι οι αγώνες που κατατείνουν στην αλλαγή τάξης στην εξουσία και εκεί πρέπει να συγκεντρώσει την προσοχή του ο λαός. Αγώνες με τέτοιο προσανατολισμό μπορούν να φοβίσουν το αστικό σύστημα, να καθυστερήσουν μέτρα, να ανοίξουν ρήγματα που είναι στο χέρι του λαού να τα διευρύνει και να γείρει την πλάστιγγα υπέρ του.

ΔΙΗΜΕΡΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑΡ

Δέλεαρ για επενδύσεις τα σαρωτικά μέτρα

Την ασφάλεια και τη βέβαιη κερδοφορία των ξένων κεφαλαίων εγγυάται η κυβέρνηση

Την εικόνα ότι η Ελλάδα «είναι χώρα ασφαλής για επενδύσεις» επιδιώκει να καλλιεργήσει ο πρωθυπουργός με το διήμερο ταξίδι που πραγματοποιεί σήμερα και αύριο στο Κατάρ, επιχειρώντας ταυτόχρονα να στηρίξει τις μπίζνες εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων.

Κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης ο Αντ. Σαμαράς θα αναδείξει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να επιβάλει διά πυρός και σιδήρου τα άγρια μέτρα και τις φιλομονοπωλιακές μεταρρυθμίσεις, προκειμένου να στείλει μήνυμα ότι εγγυάται την απρόσκοπτη κερδοφορία των «επενδυτών» - μονοπωλιακών ομίλων καθώς και την «ασφάλειά» τους έναντι του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Ο κύκλος των επισκέψεων του πρωθυπουργού σε ξένα κράτη για «προσέλκυση επενδύσεων», όπως και οι επαφές του με εκπροσώπους ξένων και εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, υπηρετεί ταυτόχρονα τον εγκλωβισμό του λαού στη στρατηγική της πλουτοκρατίας, καλλιεργώντας το ιδεολόγημα ότι η σωτηρία του λαού θα έρθει μέσα από τις επενδύσεις των μονοπωλίων.

Στις επαφές που θα έχει σήμερα στο Κατάρ με τον εμίρη και τον πρωθυπουργό του κρατιδίου, ο πρωθυπουργός θα προβάλει ιδιαίτερα ότι έχει μειωθεί δραστικά το λεγόμενο «εργατικό κόστος», ενώ θα αναδείξει τις «ευκαιρίες» που αναδεικνύονται μέσα από το πρόγραμμα των εκτεταμένων ιδιωτικοποιήσεων και το πλιάτσικο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, καλώντας τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια του Κατάρ να συμμετάσχουν.

Βέβαια, μετά την απόσυρση του ενδιαφέροντος για το Ελληνικό, το Μέγαρο Μαξίμου κρατά χαμηλά τον πήχη όσον αφορά στην προσέλκυση επενδύσεων, ενώ δίνει βάρος στις συνέργειες επιχειρηματικών ομίλων και από τις δύο χώρες, πράγμα που αναμένεται να εκφραστεί με τη δημιουργία επιχειρηματικού συμβουλίου Ελλάδας - Κατάρ με πρωτοβουλία του ΣΕΒ.

Για το σκοπό αυτό ο πρωθυπουργός θα συνοδεύεται από δεκάδες εκπροσώπους εγχώριων τραπεζικών, βιομηχανικών, κατασκευαστικών εταιρειών, μεταξύ των οποίων ο ιδιοκτήτης της «Lavipharm», επικεφαλής διεθνών σχέσεων του ΣΕΒ, Θ. Λαβίδας, ο διευθύνων σύμβουλος της Eurobank, Ν. Νανόπουλος, κορυφαία στελέχη των τραπεζών Εθνικής, Alpha και Πειραιώς, ο επιχειρηματίας Δ. Κοπελούζος («Προμηθέας Gas»), ο πρόεδρος της κατασκευαστικής ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Γ. Περιστέρης, ο διευθύνων σύμβουλος της ΑΚΤΩΡ, Δ. Καλλιτσάντσης, οι εφοπλιστές Β. Μαρινάκης, Ν. Τσάκος, Αχ. Κωνσταντακόπουλος, ο ιδιοκτήτης της «Χαλυβουργίας Ελλάδος», Ν. Μάνεσης, ο ιδιοκτήτης της «Χαλυβουργικής», Κ. Αγγελόπουλος, ο Β. Αποστολόπουλος (Ιατρικό Κέντρο), ο Δ. Παπαλεξόπουλος (ΤΙΤΑΝ), ο Ευτ. Βασιλάκης (AEGEAN), κ.ά.

Μέσα στο Φλεβάρη ο πρωθυπουργός σχεδιάζει να επισκεφτεί Μόσχα και Πεκίνο, ενώ στα τέλη Μάρτη θα επισκεφτεί την Ουάσιγκτον, όπου αναμένεται να συναντηθεί με τον Αμερικανό Πρόεδρο, Μπ. Ομπάμα.

Ολα για να εγκλωβίσουν το λαό

Την ίδια ώρα και σε συνέργεια με τον ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση δε χάνει ευκαιρία να αναζωπυρώνει το μεταξύ τους αποπροσανατολιστικό καυγά, για να εγκλωβίσει το λαό στο δίπολο. Αφορμή για το νέο γύρο έδωσε πρόταση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τ. Κουράκη να χρηματοδοτείται η Εκκλησία απ' τους φόρους που θα πληρώνουν για το σκοπό αυτό όσοι φορολογούμενοι δηλώνουν χριστιανοί ορθόδοξοι.

Η ΝΔ εγκάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι ζητά την επιβολή νέου ειδικού φόρου και τη «φορολόγηση των Ελλήνων ανάλογα με την πίστη τους», θέση που «θυμίζει (...) Τουρκοκρατία» και «κινείται εκτός των ορίων του Συντάγματος, αφού διαχωρίζει τους Ελληνες ανάλογα με την πίστη τους». Ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του υπερασπίστηκε ως «πάγια θέση του» το διαχωρισμό Εκκλησίας - κράτους και δήλωσε πως η πρόταση του Τ. Κουράκη «στο παρελθόν έχει υιοθετηθεί τόσο από τον ΥΠ.ΟΙΚ., κ. Στουρνάρα, όσο και από άλλα στελέχη που στηρίζουν την κυβέρνηση, ενώ εφαρμόζεται σε ευρωπαϊκές χώρες».

Με αφορμή την αναφορά του ΣΥΡΙΖΑ, το υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία επιβεβαίωσε επί της ουσίας ότι ο Γ. Στουρνάρας είχε ταχθεί πριν οκτώ μήνες (με την ιδιότητα τότε του γενικού διευθυντή του ΙΟΒΕ) υπέρ της μη πληρωμής των μισθών των ιερέων από το κράτος, κατά το πρότυπο της Ιταλίας, όπου το κράτος «απλά σου λέει, στη φορολογική σου δήλωση, θέλεις το 0,5% να πάει για τους μισθούς των ιερέων;».