Η Αλ. Παπαρήγα ρωτήθηκε - στα πλαίσια της χτεσινής συνέντευξής της στο ραδιόφωνο του «Αλφα» και στον δημοσιογράφο Κ. Αρβανίτη - για τις εξελίξεις στο Παλαιστινιακό. Ο διάλογος είχε ως εξής:

-- Να πάμε τώρα σε μια περιοχή πιο κοντά σε μας και πάμε στη Μέση Ανατολή. Εδώ έχουμε μια ανατροπή: «Χαμάς». Ρωτώ φίλους παρατηρητές και ανταποκριτές που βρίσκονται ήδη εκεί και τους εμπιστεύομαι, να μου δώσουν τα πολιτικά χαρακτηριστικά, δηλαδή, επί της ουσίας, ποια είναι η αλλαγή, τι σηματοδοτεί; Και εκεί υπάρχει μια δυστοκία.

-- Γιατί μέχρι τώρα το Παλαιστινιακό το αντιμετωπίζαμε ως ένα πρόβλημα, ας το πούμε, εθνικό, δηλαδή πάλη για τη διαμόρφωση ενιαίου κράτους. Νομίζω ότι εκφράζει την ανησυχία του παλαιστινιακού λαού ότι ειρηνική διευθέτηση του παλαιστινιακού προβλήματος και η συγκρότηση ενός νέου παλαιστινιακού κράτους θα ήταν πολύ μακριά από τα δικαιώματά του και τις απαιτήσεις του. Εχει και την εμπειρία του Οσλο. Νομίζω ότι η «Χαμάς» με το δικό της τρόπο κατάφερε να εκφράσει, εν πάση περιπτώσει, αυτή τη διάθεση του λαού για μια ουσιαστική πίεση, άλλο αν η «Χαμάς» μπορεί να εγγυηθεί αυτό το πράγμα. Το κυριότερο συμπέρασμα όμως που βγαίνει είναι αν ένας αγώνας, ας το πούμε εθνικοαπελευθερωτικός, ή ένας αγώνας για την κατάκτηση του δικαιώματος να έχεις το δικό σου κράτος, είναι ένας αγώνας ως ένα βαθμό ενωτικός. Ταυτόχρονα, έχει στοιχεία, αυτό που εμείς λέμε με το δικό μας όρο, ταξικά, δηλαδή δεν είναι ενιαία τα συμφέροντα, εκείνων που διεκδικούν ένα ανεξάρτητο κράτος. Αλλα είναι τα συμφέροντα της αστικής τάξης, άλλα της εργατικής τάξης, άλλα των ενδιάμεσων στρωμάτων. Νομίζω ότι αυτή η ταξική διαφοροποίηση ήταν συγκαλυμμένη όλα αυτά τα χρόνια, και εκδηλώνεται στην επιφάνεια. Τα πράγματα γίνονται πιο σύνθετα και πιστεύω ότι υπάρχει σήμερα ανάγκη για ένα λαϊκό παλαιστινιακό κίνημα, το οποίο σαφώς θα αντιστέκεται σθεναρά στα σχέδια των ΗΠΑ για ένα νόθο παλαιστινιακό κράτος. Βεβαίως, αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να συνυπάρχει με το ισραηλινό κράτος. Θέσεις που λένε ότι «δεν αναγνωρίζω το ισραηλινό κράτος και να σβήσει από το χάρτη» είναι επιζήμιες, λαθεμένες, εχθρικές, εξωπραγματικές, πείτε το όπως θέλετε...

-- Ανιστόρητες νομίζω.

-- Και αυτό το κίνημα νομίζω θα πρέπει να έχει και ως στόχο και το εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα: Τι διακυβέρνηση θέλει, ποια πολιτική θέλει; Γιατί μπορεί να υπάρξει ένα ανεξάρτητο πολιτικό κράτος, που θα έρθουν οι Αμερικανοί να επενδύσουν εκεί, όχι για να σώσουν το λαό, αλλά για να χρησιμοποιήσουν το παλαιστινιακό κράτος ως εφαλτήριο για να επιτεθούν σε άλλες περιοχές. Αρα πρέπει να είναι ένα πραγματικά ανεξάρτητο, από τη νέα ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, κράτος. Και ως προς τις διεθνείς του σχέσεις και ως προς την εσωτερική του κατάσταση.

-- Και πάει παραπέρα; Υπάρχει μια ανησυχία γι' αυτούς που καταλαβαίνουν...

-- Εγώ δε θα ταυτιστώ, δεν υποστηρίζω τη «Χαμάς», ούτε πολιτικά είμαστε προσκείμενοι στη «Χαμάς». Αυτό να το ξεκαθαρίσουμε. Αλλά δεν μπορεί να ανεχθεί κανείς, να βγαίνει ο κ. Μπους και να λέει ότι δεν μπορεί να κερδίζουνε τις κοινοβουλευτικές μάχες πολιτικές δυνάμεις οι οποίες υιοθετούν όλες τις μορφές πάλης και τον ένοπλο αγώνα. Είναι άλλο πράγμα αν εμείς διαφωνούμε. Εμείς δεν είμαστε με τη «Χαμάς», ή έχουμε επιφυλάξεις, ή έχουμε πολλά ερωτήματα για το τι αντιπροσωπεύει το πολιτικό πρόγραμμα της «Χαμάς». Αλλά όταν υπάρχει θέμα εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, όλες οι μορφές πάλης μπορούν να χρησιμοποιηθούν, αρκεί να τις επιλέξει ο λαός και βέβαια με πολιτικούς στόχους. Οχι δηλαδή να χρησιμοποιώ την ένοπλη πάλη τυφλά, αλλά με συγκεκριμένο πολιτικό στόχο: Τη λαϊκή απελευθέρωση, πραγματικά.

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (της ανταποκρίτριάς μας Αλεξάνδρας ΦΩΤΑΚΗ).-

Οι εκλογές στην Παλαιστίνη και η νίκη της «Χαμάς» ήταν το θέμα που μονοπώλησε τη συζήτηση στο χθεσινό Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων, στις Βρυξέλλες. Με τα Συμπεράσματα των «25» να περικλείουν έναν έμμεσο εκβιασμό για το ποια θα πρέπει να είναι η στάση της παλαιστινιακής κυβέρνησης που πρόκειται να σχηματιστεί, επιχειρεί να θέσει όρους, προκειμένου να εξακολουθήσει να παρέχει οικονομική βοήθεια...

Οι 25 υπουργοί Εξωτερικών επαναβεβαιώνουν την υποστήριξή τους στον Παλαιστίνιο Πρόεδρο, χαιρετίζουν τη διεξαγωγή ελεύθερων και δίκαιων εκλογών, υπογραμμίζοντας την ανάγκη ειρηνικής επίλυσης της διαμάχης με το Ισραήλ, απαιτώντας από τη «Χαμάς» και τις άλλες ομάδες να αφοπλιστούν και να αναγνωρίσουν δικαίωμα ύπαρξης στο Ισραήλ...

Η θέση της ελληνικής κυβέρνησης, όπως μεταφέρθηκε από τον εκπρόσωπο Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών στους δημοσιογράφους, χθες στις Βρυξέλλες, ταυτίζεται απόλυτα με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου...