Την άρνηση της ΓΣΕΕ να συγκρουστεί με την αντεργατική κυβερνητική πολιτική και το "όραμα" της ΟΝΕ,σηματοδότησε και η χτεσινή συνεδρίαση της Ολομέλειας της διοίκησής της, η οποία κατέληξε από τη μια πλευρά στην κήρυξη 24ωρης πανεργατικής, πανελλαδικής απεργίας,κατά τη συζήτηση του νέου κρατικού προϋπολογισμού, από την άλλη όμως περιόρισε το διεκδικητικό πλαίσιο στο φορολογικό, αρνήθηκε να αντιδράσει στην αφαίρεση εργασιακών δικαιωμάτων και επέλεξε... διάλογο για το ασφαλιστικό.

Ξεχωριστή θέση στη συνεδρίαση έλαβε η "προοπτική" της ΟΝΕ, η οποία μόνο από τη ΔΑΣ καταδικάστηκε, ενώ οι άλλες παρατάξεις - ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και "Αυτόνομη Παρέμβαση" - την αποδέχτηκαν και αναζήτησαν... ελαφρυντικά, με επιμέρους διαφοροποιήσεις για το πόσο "κοινωνικό πρόσωπο" πρέπει να έχει. ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ ταυτίστηκαν στην ψηφοφορία, ενώ τις δικές τους προτάσεις ψήφισαν ΔΑΣ και "Αυτόνομη Παρέμβαση". Ανάμεσα στα άλλα, αποφασίστηκε ένας κύκλος επαφών της ΓΣΕΕ με αρμόδιους υπουργούς, τον πρωθυπουργό, τους αρχηγούς των κομμάτων, καθώς και κοινές δράσεις με την ΑΔΕΔΥ.

Συγκεκριμένες και πολύπλευρες ήταν οι προτάσεις της ΔΑΣ για τον προϋπολογισμό, το ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις, όπως τις παρουσίασε στην εισήγησή του ο αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Μαυρίκος.Αποδεκτή έγινε η πρότασή του για συνεδρίαση της Ολομέλειας στη "Χαλυβουργική".Αυτό που τόνισε ο συνδικαλιστής ήταν ότι η ΓΣΕΕ πρέπει να μπει επικεφαλής ενός αγώνα ενάντια στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, κόντρα στη λογική της ΟΝΕ. Διεύρυνε επίσης το πλαίσιο διεκδίκησης για τον προϋπολογισμό, θέτοντας τρεις βασικούς άξονες: Φορολογικό, εισοδηματικό, κοινωνικές δαπάνες.

Σχετικά με το ασφαλιστικό,τόνισε ότι η κυβέρνηση επιδιώκει την αφαίρεση κατακτήσεων των εργαζομένων και συνταξιούχων και επισήμανε ότι οι τροποποιήσεις που έχει κάνει η ΓΣΕΕ στο ομόφωνο πόρισμα του 1992, για την κοινωνική ασφάλιση, έχουν αναιρέσει βασικά σημεία του.

Εισηγητικά, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλος αναλώθηκε σε γενικότητες για τον προϋπολογισμό, στην ανάγκη αύξησης των κοινωνικών δαπανών και των κονδυλίων για την ανεργία. Εξέφρασε επίσης τη διαφωνία του με το 2% της εισοδηματικής πολιτικής για το 1999 και ζήτησε - αναγορεύοντάς το σε κύριο - μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό. Ο περιορισμός αυτός έχει επαναληφθεί, χωρίς όμως έστω κι αυτό το αίτημα να διεκδικείται επί της ουσίας. Μάλιστα, ο Γ. Μαυρίκος επισήμανε ότι η πλειοψηφία έχει αναστείλει ακόμα και κινητοποιήσεις, λόγω ανεκπλήρωτων κυβερνητικών υποσχέσεων ότι θα εξεταστεί το αίτημα της αύξησης του αφορολόγητου ορίου.

Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ζήτησε επίσης "εθνικό διάλογο" για το ασφαλιστικό. Προηγήθηκε, σαν "κερασάκι", το αίτημα για "35ωρο" και αύξηση των κονδυλίων για προγράμματα απασχόλησης. Επίσης, αναφέρθηκε στην ανάπτυξη μέσω της ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και στις πρωτοβουλίες που πρέπει να παρθούν στη χώρα μας, από κοινού με τους φορείς των επιχειρήσεων αυτών.

Στο ίδιο "μήκος κύματος" κινήθηκε η τοποθέτηση του γενικού γραμματέα της ΓΣΕΕ Γ. Μανώλη,με κάπως περισσότερες "αντιπολιτευτικές" αιχμές και την αναγκαία επισήμανση ότι κανείς δεν αμφισβητεί το στόχο της ΟΝΕ. Πρότεινε επίσης εκτός της απεργίας και 3ωρη στάση εργασίας.

Αφού επισήμανε ότι η ΓΣΕΕ πρέπει να δώσει μια πολιτική απάντηση, ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας Α. Καλύβης σημείωσε ότι η "ευρωπαϊκή ενοποίηση πρέπει να είναι στόχος του συνδικαλιστικού κινήματος" και ότι είναι άλλο η άρνηση της ΟΝΕ και άλλο της ενοποίησης. Σχετικά με το Εθνικό Σχέδιο δράσης για την Απασχόληση, ανακάλυψε και... θετικά σημεία σε ορισμένες από τις κατευθύνσεις του, είπε ωστόσο ότι πρόκειται για τη μηχανιστική εφαρμογή ενός ξένου μοντέλου για την απασχόληση. Δήλωσε επίσης αντίθετος στην 24ωρη απεργία, με την έννοια ότι συνήθως ακολουθεί μια περίοδο αδράνειας, την οποία και δεν επικροτεί η παράταξή του. Επίσης, δε δέχτηκε την πρόταση της ΔΑΣ για επαναδιαπραγμάτευση της ΕΓΣΣΕ.

Μιλώντας στην Ολομέλεια της διοίκησης της ΓΣΕΕ, ο Γ. Μαυρίκος τόνισε: "Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει κάθε συμφέρον και υποχρέωση να πολεμήσει την Ιερή Συμμαχία, που υπάρχει στον τόπο μας με βάση τον λεγόμενο εθνικό στόχο για την ΟΝΕ και τη διατήρηση της σημερινής τάξης πραγμάτων...

... Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση που καθημερινά προσλαμβάνει και νέα στοιχεία κάτω από άλλες συνθήκες η ΓΣΕΕ θα μπορούσε να διαδραματίσει και να επωμιστεί έναν σημαντικό ρόλο. Η σημερινή πλειοψηφία, όμως, ούτε θέλει ούτε μπορεί να το κάνει. Οι λόγοι είναι πολλοί. Οι χειροπέδες που κρατούν δεμένα τα χέρια της Συνομοσπονδίας ακούνε στο όνομα ΟΝΕ.Η αποδοχή της λογικής του μονόδρομου από τις ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ, είναι ο πρώτος και κυρίαρχος λόγος που έχουν φέρει τη ΓΣΕΕ, να ταυτίζεται με το μπλοκ των δυνάμεων που υπηρετούν την καπιταλιστική ολοκλήρωση.

Το εργατικό κίνημα, βέβαια, δε θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια θα ξεπερνά τις δυσκολίες και θα βρει δρόμους συντονισμού και κοινής δράσης και τοπικά και πανελλαδικά, με την ευρύτερη συσπείρωση όλων των ζωντανών και ριζοσπαστικών δυνάμεων, που βρίσκονται και στην κοινωνία, αλλά και μέσα στα κόμματα που οι ηγεσίες τους προσκυνούν στην ΟΝΕ. Οι συσπειρώσεις και συμμαχίες, με δυνάμεις και στελέχη που ξεπήδησαν μέσα από τις εμπειρίες της κοινής δράσης και των αγώνων, χωρίς τεχνητές διαχωριστικές γραμμές, στη βάση κοινών στόχων και προτάσεων στοιχειοθετούν το ελπιδοφόρο στοιχείο".Για την οικονομική ανακούφιση των εργαζομένων και των συνταξιούχων, τόνισε ότι απαιτείται: Η επαναδιαπραγμάτευση της ΕΓΣΣΕ με τους βιομηχάνους για ουσιαστικές αυξήσεις το 1999. Η καταβολή σ' όλους τους εργαζόμενους, διορθωτικής αύξησης για τις απώλειες 1990 - 1998. Καταβολή διορθωτικής αύξησης στις συντάξεις ΙΚΑ, ΝΑΤ. Επανασύνδεση του κατώτερου ορίου συντάξεων λόγω γήρατος και αναπηρίας του ΙΚΑ, με τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη και του κατώτατου ορίου συντάξεων, λόγω θανάτου με τα 18 ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη. Να δοθεί σε κάθε άνεργο το 80% του ΗΑΕ μέχρι να βρει δουλιά. Επιδότηση όλων των νέων που πρωτοβγαίνουν στην αναζήτηση εργασίας και μένουν άνεργοι. Να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι 1759/88, 1902/90, 1976/91 και 2084/92. Να θεσμοθετηθεί ως αφορολόγητο ποσό ο βασικός μισθός ή το μεροκάματο. Το όριο φτώχειας να είναι αφορολόγητο για την εργατική και λαϊκή οικογένεια. Να τιμαριθμοποιείται η φορολογική κλίμακα. Να καταργηθεί ο ΦΠΑ σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Συμπλήρωσε ακόμη, ότι "το Εργατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα έχει να αντιμετωπίσει τη νέα επίθεση που ήδη εξαπολύεται για το ασφαλιστικό,την ανάγκη να εφαρμοστεί στην πράξη το νέο αντεργατικό θεσμικό πλαίσιο για τις εργασιακές σχέσεις,τα προβλήματα σε επιχειρήσεις μεγάλες μεταξύ των οποίων οι "Χαλυβουργική", "ΣΟΦΤΕΞ", "ΒΕΤΛΑΝΣ", "ΛΑΡΚΟ",το πρόγραμμα ξεπουλήματος των δημοσίων επιχειρήσεων με τις περιβόητες ιδιωτικοποιήσεις.

Μόλις χτες το βράδυ, ο υπουργός Μεταφορών ανακοίνωσε στη Βουλή και νέο πρόγραμμα για την πώληση της "Ολυμπιακής" και μάλιστα με ανάθεση και του μάνατζμεντ. Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας θριαμβολογεί για την πορεία της μετοχής του ΟΤΕ στη Γουόλ Στριτ που απαιτεί νέο ξεπούλημα του Οργανισμού".Στο σημείο αυτό, ο Γ. Μαυρίκος άσκησε κριτική στην προσπάθεια άρσης της μονιμότητας, μέσω της μετατροπής δημόσιων οργανισμών σε ΑΕ, κάτι που διέγνωσε και το ΣτΕ, χαρακτηρίζοντας τη μεθόδευση ικανοποίηση του κεντρικού αιτήματος των πολυεθνικών.

Πρόσθεσε επίσης πως ο υπουργός Εργασίας δήλωσε ότι εντός των ημερών, θα δοθεί το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό. Το πού θα χτυπά όλοι το ξέρουμε. Και αν ορισμένοι νομίζουν ότι θα περάσει στα μαλακά είναι γελασμένοι... Και, τέλος, θεωρούμε απαράδεκτο το έγγραφο που υπέγραψαν πρόεδρος - γραμματέας που όχι μόνο στηρίζουν το αμαρτωλό ταμείο του εργατοπατερισμού, αλλά ζητούν και την επέκτασή του για περισσότερους συνδικαλιστές"

Για το σύνολο αυτών των προβλημάτων, πρότεινε:

Συνεδριάσεις σε όλα τα επίπεδα του συνδικαλιστικού κινήματος. Γενικές συνελεύσεις, περιοδείες και συγκεντρώσεις στους χώρους δουλιάς. Ενημερωτική, προπαγανδιστική καμπάνια σε όλο το λαό. Διοργάνωση μεγάλων συλλαλητηρίων σε όλες τις βασικές πόλεις, με την κατάθεση του προϋπολογισμού. Κήρυξη στάσεων εργασίας γενικευμένα, αλλά και κατά νομό για όλα τα αιτήματα. Κήρυξη 24ωρης πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας λίγες μέρες πριν την τελική συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή.

Ο Γ. Μαυρίκος,μετά τη λήξη της συνεδρίασης της διοίκησης της ΓΣΕΕ, δήλωσε στο "Ρ": "Η άρνηση των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, να αποδεχτούν το πλαίσιο και το αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης που καταθέσαμε στην Ολομέλεια της ΓΣΕΕ, επιβεβαιώνει την αταλάντευτη απόφασή τους να υπηρετήσουν πάση θυσία την πολιτική της κυβέρνησης, που πυρήνα της έχει την περιβόητη ΟΝΕ. Η κήρυξη της εθιμικής πλέον 24ωρης πανελλαδικής απεργίας, όχι μόνο δεν τους δίνει κανένα άλλοθι από τις τεράστιες ευθύνες που έχουν, αλλά τις καθιστά υπόλογες απέναντι στην εργατική τάξη της χώρας, η οποία στην πράξη και με τον αγώνα της θα αναδείξει αυτές τις ευθύνες στο ακέραιο, παίρνοντας την υπόθεση της απεργίας στα δικά της χέρια, αποκαλύπτοντας το ρόλο μιας πλειοψηφίας που "κοιμάται και ξυπνά" με το εικόνισμα της ΟΝΕ στο προσκεφάλι της, και κυρίως, αναδεικνύοντας τα ουσιαστικά προβλήματα και το περιεχόμενο του ταξικού αγώνα, που δεν μπορεί να εξαντληθεί σ' αυτή την καθιερωμένη για την "τιμή των όπλων" εκδήλωση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Συνεχής αγώνας, ταξικός, ενωτικός είναι η μόνη απάντηση στις απαιτήσεις του σήμερα και του αύριο".

"Τάραξε τα νερά" στην Ολομέλεια της ΓΣΕΕ η επιμονή της ΔΑΣ στην κατάργηση του διαβόητου ταμείου εργατοπατέρων, σε αντιδιαστολή με την πρόταση του Χ. Πολυζωγόπουλου,να εξεταστεί η διατήρηση και ενίσχυσή του, για να δοθούν - όπως είπε - "κίνητρα" να συνδικαλιστούν οι εργαζόμενοι! Με την πρότασή του αυτή συμφώνησε και ο γενικός γραμματέας Γ. Μανώλης.Εξάλλου, οι δυο προκαθήμενοι της ΓΣΕΕ είχαν υποβάλει ανάλογο "αίτημα" με το γνωστό κατάπτυστο έγγραφό τους στο υπουργείο Εργασίας. Ο Α. Καλύβης από την "Αυτόνομη Παρέμβαση" είπε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν τέτοιου είδους "κίνητρα", αλλά να εξεταστούν οι περιπτώσεις των συνδικαλιστών που έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα.

Ο Γ. Μαυρίκος θύμισε ότι υπάρχουν ομόφωνες αποφάσεις Συνεδρίων της ΓΣΕΕ για την κατάργηση του ταμείου εργατοπατέρων και τόνισε: "Δεν μπορεί ο συνδικαλιστής να πάρει χρήματα για κίνητρο. Κίνητρό του πρέπει να είναι να παλέψει για την ΕΓΣΣΕ, για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας του εργοδότη, για να αγωνιστεί το ίδιο το σωματείο ενάντια στην απόλυσή του. Αν πάμε στις λογικές που υποστηρίζετε, αλίμονο για το συνδικαλιστικό κίνημα".