Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, παρά τα πορίσματα πρόσφατων τοξικολογικών και επιδημιολογικών μελετών που δείχνουν ότι το νερό με εξασθενές χρώμιο είναι δηλητήριο, αρνείται τον υψηλό βαθμό επικινδυνότητάς του, προκειμένου να μη θιγούν τα συμφέροντα μερικών μονοπωλίων εμπορίας νερού, υποθηκεύοντας έτσι την υγεία του λαού. Και δε βάζει ξεχωριστό όριο επικινδυνότητας στο πόσιμο νερό για την περιεκτικότητα της καρκινογόνας ουσίας. Ταυτόχρονα, ανάβει το «πράσινο φως» σε βιομηχανίες, όπως αυτές που μόλυναν και μολύνουν τον Ασωπό, να εξακολουθήσουν να ρυπαίνουν τα υπόγεια νερά.

Αυτό προκύπτει για μια ακόμα φορά από απάντηση που έδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πριν από λίγες μέρες σε σχετική Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ - την τέταρτη κατά σειρά - την οποία κατέθεσε ο Θανάσης Παφίλης, σχετικά με τη ρύπανση των υπόγειων νερών, γύρω από την αυθαίρετη βιομηχανική περιοχή των Οινοφύτων.

Ειδικότερα, η Επιτροπή παρακάμπτει προκλητικά τα επιδημιολογικά ευρήματα της τελευταίας δεκαετίας (1999-2008), όπως αυτά καταγράφονται σε συγκεκριμένη μελέτη που επικαλείται η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Συγκεκριμένα στην Ερώτηση αναφέρεται: «Σύμφωνα με την πρόσφατη επιστημονική μελέτη (Draft) "Toxicological Profile for Chromium" του US Department of Health and Human Services (Agency for Toxic and Disease Registry), Σεπτέμβριος 2008 (κεφ. 3.2.2 "Oral Exposure"), άνθρωποι και πειραματόζωα παρουσίασαν σοβαρές καρδιοαγγειακές, γαστρεντερικές, αιματολογικές, ηπατικές, νεφρικές και καρκινικές παθήσεις, ύστερα από συστηματική κατάποση ουσιών με εξασθενές χρώμιο. Αντίθετα, κανένα τέτοιο περιστατικό δεν παρατηρήθηκε με δόσεις τρισθενούς χρωμίου έως και εκατονταπλάσιες του εξασθενούς χρωμίου».

Η Επιτροπή απάντησε προκλητικότατα στο σημείο αυτό ως εξής: «...Ωστόσο, για τη στοματική και τη χρόνια έκθεση (όπως ισχύει στο πόσιμο νερό), στο σχέδιο έκθεσης (σ.σ. πρόκειται για την ίδια μελέτη που επικαλείται η Ερώτηση), δεν υπάρχουν ισχυρά στοιχεία που να επιτρέπουν ποσοτική σύγκριση των κινδύνων που συνδέονται με την έκθεση σε εξασθενές και σε τρισθενές χρώμιο»! Δηλαδή, στην ουσία λέει ότι το τρισθενές και το εξασθενές χρώμιο είναι περίπου το ίδιο πράγμα, όταν έχει επιβεβαιωθεί και με τις πρόσφατες πιο πάνω μελέτες ότι και το καταπινόμενο εξασθενές χρώμιο είναι άκρως επικίνδυνη ουσία για τη δημόσια υγεία.

Ας δούμε όμως την πραγματικότητα: Στη σχετική μελέτη που αναφέρεται και η Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ και ειδικότερα στην ενότητα που αναφέρεται στην περίπτωση της «στοματικής και χρόνιας έκθεσης» (διάρκειας ενός χρόνου και πλέον) που συντρέχει πράγματι για το πόσιμο νερό, προκύπτουν τα παρακάτω στοιχεία:

1) Το «ελάχιστο όριο κινδύνου» για το ημερήσια καταπινόμενο (μέσω τροφής και πόσιμου νερού) εξασθενές χρώμιο βρέθηκε ίσο με 1 μg/kg, ενώ για το τρισθενές χρώμιο δεν προέκυψε οποιοδήποτε εύλογο όριο.

2) Το καταπινόμενο τρισθενές χρώμιο πρέπει να το παίρνει ένας υγιής ανθρώπινος οργανισμός σε ημερήσιες ποσότητες 20 έως 45 μg (πουλιέται, άλλωστε, σε κατάλληλη συσκευασία και στα φαρμακεία). Αντίθετα, η ανώτατη πρόσληψη καταπινόμενου εξασθενούς χρωμίου είναι μηδενική, αφού πρόκειται για δηλητήριο.

Στην περίπτωση, επίσης, της ενδιάμεσης έκθεσης (διάρκειας 15 έως 364 ημερών) η δόση μηδενικής επίπτωσης στα πειραματόζωα βρέθηκε για το εξασθενές χρώμιο 7.000 φορές χαμηλότερη έναντι του τρισθενούς. Αντίστοιχα, η κατώτερη δόση επίπτωσης βρέθηκε 2.000 φορές χαμηλότερη για το εξασθενές χρώμιο, έναντι του τρισθενούς.

Αποκρύπτοντας συνειδητά όλα τα παραπάνω, συνεπής με την πιο πάνω θέση της, άκρως επικίνδυνη για την ανθρώπινη υγεία, η Επιτροπή δηλώνει ότι θα διατηρήσει και στο μέλλον την απραξία της στο κρίσιμο αυτό ζήτημα παρακολουθώντας, απλώς, τις εξελίξεις. Σημειώνει, ακόμη, ότι θα εξαρτήσει την αναθεώρηση ή μη της οδηγίας για το πόσιμο νερό από την παραπέρα «τοξικολογική και επιστημονική εξέλιξη», τη στιγμή που ο καταιγισμός των νεώτερων (μετά το 1998) τοξικολογικών ευρημάτων επιβάλλει την άμεση θέσπιση ξεχωριστού ορίου.

Συνεπής με αυτή την αντίληψη εξομοίωσης της επικινδυνότητας του τρισθενούς με το εξασθενές χρώμιο, η Επιτροπή σπεύδει επίσης να απονείμει και τα σχετικά εύσημα στις ελληνικές αρχές, καθώς δηλώνει: «Επιπλέον, φαίνεται (!) ότι οι ελληνικές αρχές έχουν λάβει επαρκή μέτρα για τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της οδηγίας για το πόσιμο νερό (δηλαδή δεν παρατηρήθηκαν περαιτέρω υπερβάσεις των οριακών τιμών για το χρώμιο)».

Μέσα από την απάντηση της Επιτροπής προβάλλει, ακόμη μια φορά, ξεκάθαρο το αντιλαϊκό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Για να μη διαταράξει τις χρυσές δουλειές των διεθνικών μονοπωλίων που εμπορεύονται απαράδεκτα το πόσιμο νερό, αντί να είναι αυτό δημόσιο κοινωνικό αγαθό, θεωρεί ως «πόσιμο» νερό ένα υλικό που σύμφωνα με τα ευρήματα της επιστήμης, θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται «τοξικό απόβλητο». Κατεύθυνση την οποία, βεβαίως, ασπάζονται και υλοποιούν, χωρίς ίχνος δισταγμού, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από το 1998, οπότε εκδόθηκε και η σχετική οδηγία.