Κατασκευασμένες αλήθειες και μύθοι, που διαβάζονται ως πραγματικότητες, μετατρέπουν σε θύτη ένα από τα δύο θύματα του ίδιου δράστη και χτυπούν με ένα "σμπάρο" πολλά τρυγόνια. Ετσι, ο δράστης, ο εκμεταλλευτής, συνεχίζει ανενόχλητος την εγκληματική του δραστηριότητα σε βάρος και του ημεδαπού και του αλλοδαπού θύματος.

Το θέμα απασχόλησε όσους - και ήταν αξιοσημείωτα πολλοί - συμμετείχαν προχτές το βράδυ στη συζήτηση για την εγκληματικότητα, την ξενοφοβία και το ρατσισμό,που διοργανώθηκε με πρωτοβουλία της "Αγωνιστικής Αριστερής Οικολογικής Συμπαράταξης για την Αθήνα".

Οι εισηγήσεις τόσο του υποψήφιου δημάρχου Αθηναίων του συνδυασμού, Λεων. Αυδή,όσο και των προσκεκλημένων της "Συμπαράταξης", Βασίλη Δημακόπουλου,Τάκη Παππά,Γιάννας Κούρτοβικ και Σπύρου Φυτράκη,πέρα από την κατάρριψη των εσκεμμένων μύθων γύρω από το θέμα της συζήτησης, οδήγησαν σε ένα βασικό συμπέρασμα. Το συνόψισε στη σύντομη παρέμβασή της η Γιάννα Αθανασάτου: "Αποδείχτηκε απόψε - είπε - ότι οι εκλογικές διαδικασίες μπορεί να είναι ουσιαστικές πολιτικές διαδικασίες, όταν υπάρχει το κατάλληλο κοινωνικό, πολιτικό και ιδεολογικό υπόβαθρο".

Ομως - όπως υπογράμμισε ο Β. Δημακόπουλος - βρισκόμαστε σήμερα "μετέωροι ανάμεσα σ' έναν μύθο που έχει πάρει τις διαστάσεις μιας αδιαμφισβήτητης πραγματικότητας, και μιας πραγματικότητας που μέσα σ' αυτήν ζούμε και δε φαίνεται. Ετσι δε δημιουργείται απλά μια λαθεμένη πίστη - ότι, δηλαδή, ένας Αλβανός συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά του εγκληματία μόνο εξαιτίας της εθνικότητάς του - αλλά οι προϋποθέσεις εκμετάλλευσης εκείνων που λειτουργούν κάτω από αυτή την πίστη".

Τα φαινόμενα που ακολούθησαν το θόρυβο των δελτίων ειδήσεων σχετικά με την εγκληματικότητα - παρατήρησε χαρακτηριστικά ο Λεων. Αυδής - προοιωνίζονται μέτρα σαν αυτά που πάρθηκαν στις ΗΠΑ για τον περιορισμό της εγκληματικότητας, μέτρα που - κατά τον τίτλο τον "Μοντ Ντιπλοματίκ" και όχι... κανενός κακόβουλου κομμουνιστή ή ανατροπέα - "συνιστούν θεσμούς φυλάκισης των επικίνδυνων τάξεων και ιδιαίτερα φυλάκισης των τμημάτων της εργατικής τάξης που παρακμάζουν λόγω των νέων μορφών απασχόλησης και της ανεργίας".

Γίνεται η κοινωνία - εξήγησε ο Τ. Παππάς - "παθητική σε δοξασίες που κυκλοφορούν" και ασχολούμενη με τα τρέχοντα, αποδέχεται "την οικοδόμηση αυτού που λέγεται έγκλημα στην υπηρεσία των ισχυρών, οι οποίοι θα βαφτίζουν, όπως πάντα σε όλες τις εξελίξεις της ιστορίας, εκείνους τους οποίους θέλουν να καταπιέσουν και να εκμεταλλευτούν, "εγκληματίες"". Τελικά, η κοινωνία δεν μπορεί να διακρίνει τι είναι και τι δεν είναι έγκλημα, γιατί απλώς άλλος έχει φροντίσει να κάνει τη διάκριση...

Τελικά, και τα στοιχεία των επίσημων στατιστικών διαψεύδουν το μύθο που κυκλοφορεί και στη συνολική εγκληματικότητα - που δεν εμφανίζει έξαρση - και στη συγκριτική εγκληματικότητα μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών, σημείωσε ο Β. Δημακόπουλος.

Οι αλλοδαποί που καταδικάστηκαν το '91 ήταν 1.300 έναντι 105.000 ημεδαπών. Το '92 1.824 έναντι 98.000. Το '93 1.500 έναντι 85.800. Το '94 1.500 έναντι 77.000 και το '95 1.380 έναντι 84.500 ημεδαπών.

Προσθέστε σ' αυτά ότι το 50% των αδικημάτων των αλλοδαπών είναι η παράνομη είσοδος στη χώρα. Δηλαδή, η στοιχειώδης αξία τού να μπορέσει κάποιος να ζήσει ή να βρει μια στέγη να κατοικήσει είναι το "έγκλημα", το οποίο οι εξουσίες το ονόμασαν έτσι για να είναι εχθρός ο άλλος και όχι αυτοί που είναι οι πολιτικοί διαμορφωτές των κοινωνικών αιτίων, που διαμόρφωσαν αυτό το αποτέλεσμα, σημείωσε ο Τ. Παππάς.

Υπάρχουν βέβαια και τα διαρκή αδικήματα εναντίον των αλλοδαπών - όπως σημείωσε η Γ. Κούρτοβικ - που επίσης δεν καταγράφονται στο σύνολό τους: "Ξεκινούν από τη στιγμή που ξεκινάει και ο μετανάστης από τη χώρα του για να φτάσει στη δική μας. Οι διακόσιες - και εφτακόσιες αλλού - χιλιάδες της βίζας στο προξενείο. Τα ταξί και τα φορτηγά που μεταφέρουν τους αλλοδαπούς. Η εκμετάλλευση μετά από τους εργοδότες ή τους ιδιοκτήτες της τρώγλης που νοικιάζουν για ρετιρέ".

Και ακόμα και κυρίως τα θεσμικά αδικήματα: Οι πρώτες απελάσεις Αλβανών, που μάλιστα συνοδεύονταν - όπως είπε η Γ. Κούρτοβικ - από άγρια κακοποίηση και ξυλοδαρμό για "παραδειγματισμό". Η άρνηση των Επιθεωρήσεων Εργασίας να ασχοληθούν με περιπτώσεις εκμετάλλευσης αλλοδαπών. Οι αποφάσεις ολόκληρων χωριών για το ύψος του μεροκάματου.

Οι στατιστικές αλλάζουν κι άλλο, αν προσθέσουμε ένα ακόμα στοιχείο, είπε ο Λεων. Αυδής."Τα ποσοστά των αλλοδαπών δραστών μειώνονται, αν υπολογίζουμε ότι αφορούν κυρίως τον ενεργό πληθυσμό τους, όταν τα ποσοστά των Ελλήνων βγαίνουν επί του συνόλου του πληθυσμού της χώρας".

Με δεδομένα τα στοιχεία αυτά, είναι εκπληκτικό ότι την 1η Γενάρη του '98 βρίσκονταν στις ελληνικές φυλακές - έχουν χωρητικότητα 4.300 κρατούμενους - 3.220 ξένοι σε ένα σύνολο 7.100 φυλακισμένων.

Εχουμε φτάσει - όπως σημείωσε ο Β. Δημακόπουλος - σ' ένα σημείο που ο δήθεν πόλεμος κατά του εγκλήματος έχει οδηγήσει στην εξουδετέρωση αδύναμων ατόμων και στο στιγματισμό τους και στο στιγματισμό τάξεων και ομάδων ανθρώπων που δεν είναι άξιοι αυτής της μεταχείρισης.

Τελικά, η έννομη βία - απ' τις μεγαλύτερες εμπνεύσεις των εξουσιαστών - κινητοποιείται "επειδή πρέπει πρώτα να ζήσουν οι εκλεκτοί λαοί και μετά να ζήσουν οι ράτσες οι κατώτερες", είπε ο Τ. Παππάς.

Αλλωστε, το έγκλημα - συνέχισε - "είναι μια κατασκευασμένη έννοια, η οποία δεν αποτελεί αυτονόητη και οικουμενική ηθική αξία, αλλά είναι η συμβατική έννοια που θα του δώσουν οι νικητές. Ιστορικά οι λεγόμενοι εγκληματίες είχαν συνδεθεί με διάφορες κοινωνικές ομάδες: με τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στις αποικίες, με τους απεργούς, όπως το 1886 του Σικάγου, που εκτελέστηκαν, με τους έγχρωμους στη συνέχεια και αργότερα με τους κομμουνιστές και με άλλες πολιτικές ομάδες".

"Σήμερα - συνέχισε - επιχειρείται η πολιτικοποίηση αυτού του προβλήματος. Η κατάρα που ονομάζεται... ευρωπαϊκό όνειρο έχει όλη την ελευθερία να εγκληματεί και να αναπτύσσει συνθήκες ύπαρξης δυνάμεων, οι οποίες περιθωριοποιούνται όλο και περισσότερο". Κυβερνά ο κόσμος του χρήματος και, επομένως, καθορίζει όλες τις δημοσιονομικές προϋποθέσεις λιτότητας, οι οποίες απαιτούν ακόμα μεγαλύτερες ανισότητες, ακόμα μεγαλύτερες κοινωνικές διακρίσεις, ακόμα πιο βάρβαρη εξουσία εκείνων που πλουτίζουν περισσότερο έναντι άλλων που γίνονται περισσότερο φτωχότεροι.

Ενας ακόμα εφιαλτικός αριθμός: στην ίδια υδρόγειο ένας άνθρωπος μπορεί να ζήσει 7 λαούς με τα εισοδήματα τα οποία έχει...

Για τους λόγους αυτούς - όπως είπε ο Λεων. Αυδής - η εγκληματικότητα για τη "Συμπαράταξη" "συναρτάται με τους όρους διαβίωσης του πληθυσμού. Ξεκινάμε με αφετηρία ότι την εγκληματικότητα την εκτρέφει η κατεδάφιση του κράτους πρόνοιας, η διάλυση της προστασίας των εργαζομένων, η θρασύτητα του ιδιωτικού κέρδους. Στη ρίζα της εγκληματικότητας βρίσκεται η παγίωση του "συστήματος κοινωνικής ανασφάλειας", σε αντιδιαστολή με την κοινωνική ασφάλεια που παρέχουν και οι από το αστικό κράτος παραδεδεγμένες αρχές του κράτους πρόνοιας".

Ετσι, για όποιον ασχολείται με την πολιτική, είτε στο επίπεδο της ΤΑ είτε στο επίπεδο της κεντρικής διοίκησης, το ζήτημα είναι η ανάδειξη των αιτίων, η αναζήτηση των μέτρων για την πρόληψη, τον περιορισμό του εγκλήματος.

"Η Αριστερά - τόνισε ο επικεφαλής της "Συμπαράταξης", υποψήφιος δήμαρχος - έχει μια ανθρωποκεντρική φιλοσοφία και θα τολμούσα να πω έναν ανθρωποκεντρικό πολιτισμό. Γι' αυτό το λόγο μπορεί να δώσει απαντήσεις και στα δύο αυτά ζητήματα, που δεν μπορούν να αποχωριστούν όταν τα εξετάζουμε από την ανθρώπινη ιδιότητα των δραστών ή των πιθανών δραστών και βέβαια απ' την κοινωνία, τον τρόπο οργάνωσής της και τις δυνάμεις που επικρατούν και υπαγορεύουν το λόγο τους, δηλαδή, τα συμφέροντά τους".

Αλλωστε, η φερόμενη ως έξαρση της εγκληματικότητας τον τελευταίο καιρό αποτελεί την αφορμή "για να επιδειχτεί για μια ακόμα φορά το αντεγκληματικό οπλοστάσιο της κυρίαρχης ιδεολογίας - αστυνόμευση, σκληρές ποινές, σκληρά αντίποινα στην πραγματικότητα, ρατσισμός, ξενοφοβία, ενίσχυση των τάσεων απομόνωσης και περιχαράκωσης, ενίσχυση των τάσεων διακοπής των όρων και των στοιχείων της κοινωνικής συμβίωσης,ενθάρρυνση φασιστοειδών και παλικαράδων και τελικά εγκλήματα κατά των αλλοδαπών".

Καθώς μάλιστα - κατέληξε ο Λεων. Αυδής - ο δήμαρχος Αθηναίων συμβαίνει να είναι ο πιο συνεπής εκφραστής της κυρίαρχης αντίληψης - που δε χαρακτηρίζει μόνο το δικό πολιτικό χώρο - έκανε υπαινιγμούς ακόμα και για εξοπλισμό της Δημοτικής Αστυνομίας (καθαρά πολιτικής υπηρεσίας, ως αυτή τη στιγμή τουλάχιστον).

Σε αυτό το κλίμα δημιουργούνται δυσθεώρητες διαβαθμίσεις στην αντιμετώπιση του ίδιου αδικήματος και βέβαια διαφορές στην επιβολή ποινής ανάμεσα στον ημεδαπό και τον αλλοδαπό δράστη. Οι ποινές που επιβλήθηκαν - σημείωσε η Γ. Κούρτοβικ - για τις 41 επιθέσεις σε βάρος αλλοδαπών, από το '91 έως το '96, με νεκρούς στις 27 από αυτές και πυροβολισμούς από ένστολους στις 15, ξεπερνούν τη φαντασία. Αθωώσεις του Ελληνα θύτη γιατί ο αλλοδαπός δράστης έπεσε μόνος του πάνω στη σφαίρα και ποινές μηνών με... αναστολή όταν ο παραπάνω ισχυρισμός δεν μπορούσε να... αποδειχθεί.

Είναι καθεστώς - συνέχισε - δικογραφίες που θα χρειάζονταν μέρες και βδομάδες για να μπορέσει κανείς να τις μελετήσει, να δικάζονται και καταδικάζονται, χωρίς διερμηνέα, χωρίς μάρτυρες, χωρίς ιατροδικαστικές εκθέσεις, χωρίς πραγματογνωμοσύνες, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο. Οσο για τα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων, είναι γεμάτα από ξένους, που κρατούνται παράνομα για μήνες.

Το πρώτο θέμα - τόνισε ο Σπ. Φυτράκης - είναι τι είναι αυτή η πόλη: "Και δεν είναι μία προηγμένη πόλη, με υποδομή να δεχτεί τους ξένους, να τους παραχωρήσει τη δυνατότητα να ασκήσουν όσα λένε οι διεθνείς συμβάσεις, ή και το δικό μας εσωτερικό δίκαιο, τα ατομικά τους και κοινωνικά τους δικαιώματα, να έχουν μία τάση ισότητας προς τους άλλους ημεδαπούς.

Η πόλη η δική μας, η Αθήνα, είναι μία πόλη γκετοποιημένη, από τις πιο υποβαθμισμένες, που θα συνεχίσει να δέχεται την πίεση των μεταναστευτικών ρευμάτων".

Είναι αυτά - συνέχισε - ζητήματα "που έχει να κάνει ο δήμαρχος, το Δημοτικό Συμβούλιο, η ομάδα που τον στηρίζει και ο κόσμος. Πρέπει να προχωρήσουμε στην εξειδίκευση των πραγματικών μέτρων που μπορεί να πάρει η Συμπαράταξη για την Αθήνα, τώρα και στο μέλλον".

"Αλλωστε - όπως παρατήρησε ο Σπ. Φυτράκης - τα ζητήματα των αλλοδαπών, των ξένων τα αντιμετωπίζουν και οι Ελληνες, η φτωχολογιά. Από την απλή κυκλοφορία, από τον παιδικό σταθμό, ως την τίμια και δίκαιη δίκη αν διαπράξουν ένα αδίκημα. Τα προβλήματα που έχουν οι μεγάλες ομάδες του πληθυσμού της πόλης της Αθήνας είναι ομοιόμορφα, την ίδια παράβαση των κοινωνικών τους δικαιωμάτων από την πίεση του συστήματος αντιμετωπίζουν και όλοι αυτοί, μόνο από κοινού, έχουν τη δυνατότητα να πετύχουν κάτι καλύτερο.Η προσέγγιση στο πραγματικό επίπεδο της επίλυσης των προβλημάτων, της διαβίωσης, της κυκλοφορίας, της πεζοπορίας, είναι ένα πρόβλημα που έχει ο αλλοδαπός και όλοι όσοι είναι στο περιορισμένο κέντρο της πόλης. Είναι ζητήματα ελευθερίας, προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει η Συμπαράταξη".

Και εκεί μπορεί να βρεθούν και οι απαντήσεις στην "εγκληματικότητα των δελτίων ειδήσεων". Αλλωστε, όπως είπε ο Λεων. Αυδής, "ο δήμος δεν μπορεί να αγνοεί τη φτώχεια, την ανεργία, το σύστημα κοινωνικής ανασφάλειας που οικοδομείται. Πρώτο μέτρο για τον περιορισμό της εγκληματικότητας είναι η αντίσταση στη λιτότητα, στην ελευθερία της αγοράς και στον αυταρχισμό"!

Μια ζεστή και φιλική συνάντηση είχε χτες ο υποψήφιος δήμαρχος με την "Αγωνιστική Αριστερή Οικολογική Συμπαράταξη για την Αθήνα",Λεων. Αυδής, με τη Γραμματεία της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεσή και Ειρήνη στα γραφεία της Επιτροπής. Στη συζήτηση διαπιστώθηκε η ανάγκη της συνεργασίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με το Κίνημα Ειρήνης. Ο πρόεδρος της ΕΕΔΥΕ, Ευάγγελος Μαχαίρας, τόνισε ακριβώς αυτήν την ανάγκη, ιδιαίτερα σήμερα με την κρισιμότητα της κατάστασης που διαμορφώνει η Νέα Τάξη Πραγμάτων και σημείωσε χαρακτηριστικά προς τον υποψήφιο δήμαρχο: "Παρακολουθούμε τη δράση και τις θέσεις της "Συμπαράταξης" και οι απόψεις μας συμπίπτουν. Θέλουμε να συνεχιστεί αυτή τη συνεργασία".

Από την πλευρά του, ο Λεων. Αυδής σημείωσε πως πράγματι η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να ασχολείται και με τα γενικά θέματα, ιδιαίτερα αυτά του Κινήματος Ειρήνης. Σημείωσε ότι η επίσκεψη στα γραφεία της ΕΕΔΥΕ θεωρείται σαν απαρχή μιας πιο στενής συνεργασίας του συνδυασμού με το Κίνημα Ειρήνης, συνεργασία που πρέπει να γίνει πιο μόνιμη.

Στην κατάμεστη αίθουσα της εκδήλωσης διακρίναμε μεταξύ άλλων αντιπροσωπείες από το Πολιτιστικό Κέντρο Λαών της Ανατολής "Η Γέφυρα", την Ενωση Φιλιππινέζων Μεταναστών "Κασάπι", την κοινότητα του Μπαγκλαντές, τη Σουδανική Κοινότητα Ελλάδας.

Επίσης, τους: Γ. Μπανιά,εκπρόσωπο της ΑΚΟΑ, Γ. Αδαμίδη,πρόεδρο της Επιτροπής Αφρικανικής Αλληλεγγύης Ελλάδας, Β. Δημόπουλο και Δ. Παξινό,μέλη ΔΣ του ΔΣΑ, Γ. Θεοδώρου και Α. Αβραμίδη,μέλη ΔΣ του ΕΚΑ, Κ. Αργαλειώτη από το Δίκτυο Κινήσεων για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, Γ. Δεδεγκίκα από το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, Θ. Παφίλη,γενικό γραμματέα της ΕΕΔΥΕ, Α. Χατζή,από την Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης, Στ. Κελαϊδή,από τη Διεθνή Αμνηστία. Ακόμα ανάμεσα σε πολλούς άλλους τους δικηγόρους Θ. Σταυρόπουλο,Γ. Γουσέτη και Ι. Προυσανίδη,τον Γ. Μπαλάφα,τον Κ. Διάκο,τον Γ. Βάγια.

Ο Λεων. Αυδής

Ο Βασίλης Δημακόπουλος

Ο Τάκης Παππάς

Η Γιάννα Κούρτοβικ

Ο Σπύρος Φυτράκης

Η κατάμεστη αίθουσα της εκδήλωσης