ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 9 Δεκέμβρη 2007
Σελ. /32
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΥΣΣΑΣ
Ακτοπλοΐα και ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες

Η ομιλία του μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτή του Κόμματος, στην ημερίδα που διοργάνωσε η Κομματική Οργάνωση Πειραιά του ΚΚΕ, όπου παρουσιάστηκε η πολιτική πρόταση διεξόδου του Κόμματος

«Το ΚΚΕ αντιπαλεύει καθημερινά τη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική, την κοινή ναυτιλιακή πολιτική της ΕΕ, τη ναυτιλιακή πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, και συγκρούεται με το εφοπλιστικό κεφάλαιο με κριτήριο τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Η ζωή επιβεβαιώνει ότι όσο θα διατηρούνται οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και τα πλοία θα είναι στην ιδιοκτησία των εφοπλιστών, όσο η ανάπτυξη της οικονομίας και της ναυτιλίας θα έχει κριτήριο το κέρδος δεν μπορούν να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των ναυτεργατών, της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Αντίθετα, θα οξύνονται τα προβλήματα και θα χειροτερεύει η κατάστασή τους.

Το ΚΚΕ αγωνίζεται ενάντια στον καπιταλιστικό καταμερισμό εργασίας που επιβάλλουν η ΕΕ και οι άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες και διεθνείς οργανισμοί. Αγωνίζεται για την προστασία και την ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας μας. Παλεύει για την κατάργηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης από τους καπιταλιστές, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης του ναυτεργάτη από τον εφοπλιστή, για την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού.

Η προσαρμογή της ναυτιλίας στις ανάγκες των ναυτεργατών, γενικότερα των λαϊκών δυνάμεων απαιτεί ριζικές αλλαγές. Απαιτεί την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. Γιατί μόνο με τη δύναμη της λαϊκής εξουσίας μπορεί να πραγματοποιηθεί η κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, η κοινωνικοποίηση των μέσων μεταφοράς, των πλοίων και των συναφών υποδομών. Ωστε να οργανωθεί, να αναπτυχθεί η οικονομία και η ναυτιλία με κεντρικό και κλαδικό σχεδιασμό, με εργατικό - κοινωνικό έλεγχο, με κριτήριο τα συμφέροντα, τις ανάγκες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου.

Αυτές οι ριζικές αλλαγές συνδέονται με τη σφυρηλάτηση της ταξικής ενότητας των ναυτεργατών, της ταξικής ενότητας της εργατικής τάξης. Συνδέονται με την προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα μεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, για να οικοδομηθεί η λαϊκή συμμαχία, το Αντιμονοπωλιακό - Αντιιμπεριαλιστικό -Δημοκρατικό Μέτωπο Πάλης που θα διεκδικήσει τη λαϊκή εξουσία».

Το παραπάνω απόσπασμα από την ομιλία του Γ. Τούσσα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτή του Κόμματος, συμπυκνώνει την πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ προς τους ναυτεργάτες, συνολικά τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, όπως αυτή παρουσιάστηκε την περασμένη Πέμπτη σε ημερίδα που διοργάνωσε η Κομματική Οργάνωση Πειραιά του Κόμματος για την ακτοπλοΐα, τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία και τα λιμάνια.

Σήμερα, ο «Ρ» παρουσιάζει ολόκληρη την ομιλία του Γ. Τούσσα, η οποία, με αποκαλυπτικά στοιχεία, επικεντρώνεται στους βασικούς παράγοντες που χαρακτηρίζουν τις εξελίξεις στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, στα πλαίσια της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων εκπροσώπων του κεφαλαίου.

Συγκεντροποίηση και επιπτώσεις

1 H συσσώρευση κεφαλαίων που σημειώθηκε στις δεκαετίες '80 και '90, σε συνδυασμό με την απελευθέρωση της ακτοπλοΐας και την όξυνση του ανταγωνισμού, έδωσε ώθηση στη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και στη δημιουργία μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες.

Σήμερα οι επιχειρηματικοί όμιλοι που καθορίζουν την κατάσταση στην ακτοπλοΐα είναι: η «Marfin IG», ο όμιλος «Grimaldi» και η «Amadeus Navigation SA - Π. Λασκαρίδη». Οπως δείχνει και η μετοχική σύνθεση των ακτοπλοϊκών εταιρειών (πίνακας 1), αυτές λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία προωθώντας τα κοινά τους συμφέροντα.

Η σωρευτική αύξηση των κερδών για τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες - ANEK LINES, BLUE STAR, MINOAN LINES, ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, NEL - στην 4ετία 2003 - 2006 φτάνει στο 1.103%, δηλαδή έχουν 12πλασιαστεί!!!

Το γεγονός αυτό και η έντονη αγοραπωλησία μετοχών των ακτοπλοϊκών εταιρειών από τους επιχειρηματικούς ομίλους -«Marfin IG», «Amadeus Navigation SA - Π. Λασκαρίδη» και «Grimaldi» - διαψεύδει τους ισχυρισμούς των εφοπλιστών ότι «περνάνε δύσκολα». Ταυτόχρονα, επιβεβαιώνει τη μεγάλη κερδοφορία και τις ακόμα καλύτερες προοπτικές για την αύξηση των κερδών των ναυτιλιακών εταιρειών που δραστηριοποιούνται σε αυτό το χρυσοφόρο τομέα.

Με την πρόσφατη επιθετική κίνηση της «Marfin IG» (Οκτώβρης 2007) να εξαγοράσει την πλειοψηφία των μετοχών της «Attica Group» - σήμερα κατέχει το 56,654% - συγκεντροποιείται η ακτοπλοΐα σε ακόμη λιγότερα χέρια, δημιουργώντας ένα ακόμη ισχυρό μονοπώλιο. Αυτό θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στους ναυτεργάτες και στους εργαζόμενους, στους κατοίκους των νησιών.

2 Η κατάργηση του Cabotage και η απελευθέρωση της ακτοπλοΐας όξυνε τον ανταγωνισμό, ενίσχυσε την εφοπλιστική επιθετικότητα και χειροτέρευσε τη συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση των νησιών και την κατάσταση των ναυτεργατών.

Πολλά νησιά αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα, τόσο από τη μη δρομολόγηση όσο και από τη μείωση της συχνότητας των δρομολογίων των πλοίων. Ενώ οι εφοπλιστές καρπώνονται μεγάλα ποσά από τις επιδοτήσεις στο όνομα της εξυπηρέτησης των αγόνων γραμμών. Οι κρατικές επιδοτήσεις στις ακτοπλοϊκές εταιρείες από 3,5 εκατ. ευρώ το 2002 - περίοδο πριν την κατάργηση του Cabotage - εκτινάχτηκαν στα 70 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό, για το 2008.

Η ανεπάρκεια των συγκοινωνιών και τα ακριβά εισιτήρια (πίνακας 2) δημιουργούν προβλήματα στην οικονομία των νησιών, στα λαϊκά στρώματα που διατηρούν ορισμένες δραστηριότητες (τουρισμός, γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, μεταποιητικές βιοτεχνίες κ.ά.).

Συνολικά οι εφοπλιστές, με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με στόχο την αύξηση των κερδών τους, προωθούν ένα γενικό επανασχεδιασμό των ακτοπλοϊκών δρομολογίων που οξύνει ακόμα πάρα πέρα τα προβλήματα σύνδεσης των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα και μεταξύ τους.

3 Τα δικαιώματα των ναυτεργατών καταπατούνται. Ενώ αυξάνονται οι ανάγκες (πλοία μεγαλύτερης χωρητικότητας, περισσότερα δρομολόγια και περισσότερα νησιά κατά τη διάρκεια του δρομολογίου) ο αριθμός του πληρώματος παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, δεν επαρκεί.

Τα ωράρια εργασίας ξεπερνούν κάθε όριο και η εντατικοποίηση της δουλιάς είναι βασικός παράγοντας φθοράς της εργατικής δύναμης, της υγείας των πληρωμάτων.

Αυτή η αντεργατική πολιτική, που υπηρετεί τα συμφέροντα και τα κέρδη του εφοπλιστικού κεφαλαίου ευθύνεται για τη χρεοκοπία του ΝΑΤ και των άλλων ασφαλιστικών ταμείων των ναυτεργατών.

Τα ελλείμματα του ΝΑΤ και των άλλων ταμείων των ναυτεργατών -μόνο για το 2007 φτάνουν τα 868 εκατ. ευρώ, ενώ παραμένει ελλειμματικός ο προϋπολογισμός κατά 128 εκατ. ευρώ - αξιοποιούνται από την κυβέρνηση της ΝΔ, με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.Ο.Σ, και την πλουτοκρατία για την επιβολή της αντιλαϊκής αντιασφαλιστικής επιδρομής που είναι σε εξέλιξη ενάντια στην εργατική τάξη και γενικότερα στους εργαζόμενους.

4 Παραμένει και οξύνεται το πρόβλημα των υπερήλικων πλοίων (πίνακας 3). Το 44%, περίπου, των επιβατηγών - ακτοπλοϊκών πλοίων είναι ηλικίας άνω των 20 ετών. Η δυνατότητα συνέχισης δρομολογίων με πλοία άνω των 30 ετών (Π.Δ. 144, Ιούλης 2006) με απόφαση της ΝΔ, η δυνατότητα κατάταξης των πλοίων άνω των 17 ετών στο ελληνικό νηολόγιο (απόφαση του ΠΑΣΟΚ το 1983), καθώς και η δυνατότητα πραγματοποίησης δρομολογίου με άσχημες καιρικές συνθήκες - με ευθύνη του πλοιάρχου και κάτω από την πίεση των εταιρειών - δημιουργούν σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα και την προστασία του περιβάλλοντος.

Η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη γιατί αυξήθηκε ο αριθμός πλοίων με ηλικία άνω των 30 ετών. Πρόκειται κυρίως για φορτηγά, δεξαμενόπλοια και πορθμεία χωρητικότητας 350 - 1.500 κοχ, που έχουν τοπική δραστηριότητα στις εσωτερικές θαλάσσιες μεταφορές στη χώρα μας και δεν περιλαμβάνονται στον πίνακα 3. Συγκεκριμένα, το 2007 καταγράφηκαν 741 πλοία ηλικίας μεγαλύτερης των 30 ετών (έναντι 645 το 2006) και 240 πλοία μεγαλύτερης των 40 ετών (έναντι 209 το 2006).

Τα προβλήματα αυτά σε συνδυασμό με το ότι τα περισσότερα λιμάνια της χώρας έχουν τεράστιες ελλείψεις σε λιμενικές υποδομές και εργατικό δυναμικό εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους για την ασφάλεια των επιβατών, των ναυτεργατών, την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.

Η εξέλιξη αυτή αποδεικνύει ότι οι εφοπλιστές - που συσσώρευσαν μεγάλα κεφάλαια - και η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά τους δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν τη Μεταφορά με σύγχρονα πλοία.

Οι εξελίξεις στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία

Τα δικαιώματα των ναυτεργατών, συνολικά των εργαζόμενων, ακολουθούν πορεία αντίστροφη με την αύξηση των κερδών του εφοπλιστικού κεφαλαίου
Τα δικαιώματα των ναυτεργατών, συνολικά των εργαζόμενων, ακολουθούν πορεία αντίστροφη με την αύξηση των κερδών του εφοπλιστικού κεφαλαίου
Η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία στην ΕΕ περιλαμβάνει 309 ναυπηγεία που πλαισιώνονται από 9.000 περίπου εταιρείες ανεφοδιασμού. Τα τελευταία 10 χρόνια υπάρχει συνεχής αύξηση της παγκόσμιας ναυπηγικής δραστηριότητας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της «Κοινότητας των Ευρωπαϊκών Ναυπηγείων» (CESA), ο ετήσιος τζίρος των ευρωπαϊκών ναυπηγείων είναι 10 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ άλλες πηγές εκτιμούσαν το τζίρο για την ίδια περίοδο του 2004 στα 13 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα ευρωπαϊκά ναυπηγεία αντιπροσωπεύουν το 20% περίπου αυτής της παγκόσμιας ναυπηγικής δραστηριότητας.

Η τάση συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου στη ναυπηγική βιομηχανία αποτελεί στρατηγική επιλογή της ΕΕ και προωθείται με τα προγράμματα της ΕΕ «LeaderSHIP 2015», το «Seaborne 2020» κ.ά.

Τα ευρωπαϊκά μονοπώλια στο ναυπηγικό τομέα και οι προμηθευτές τους κυριαρχούν στους κλάδους της αγοράς, κατασκευής τουριστικών - επιβατικών πλοίων, των μικρών εμπορικών πλοίων, των πλοίων ειδικών χρήσεων, των σκαφών αναψυχής καθώς και των πολεμικών πλοίων νέας υψηλής τεχνολογίας.

Η έκθεση προόδου και οι προτάσεις της ΕΕ για το κοινοτικό πρόγραμμα «LeaderSHIP 2015» (COM 2007- 220/25.4.2007) δίνουν τις κατευθυντήριες γραμμές για την παραπέρα ενίσχυση της κερδοφορίας των ευρωενωσιακών μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία.

Την τελευταία 10ετία, ενώ μειώθηκαν οι θέσεις εργασίας κατά 36% στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, στα κράτη - μέλη της ΕΕ, την ίδια περίοδο ο κλάδος αύξησε την παραγωγικότητά του κατά 43%, αποκαλύπτοντας το μέγεθος της έντασης του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων, τον αντεργατικό χαρακτήρα της πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων στα κράτη - μέλη.

Προφανώς αυτό είναι το πρότυπο ανάπτυξης που θέλουν να επιβάλλουν το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι γενικότερα στους εργαζόμενους.

Η κατάσταση στην Ελλάδα

Η διεθνής ναυτιλιακή κρίση στις αρχές της δεκαετίας του 1980, καθώς και ο καπιταλιστικός καταμερισμός εργασίας στα πλαίσια της ΕΕ, επέφεραν ισχυρό πλήγμα στους εργαζόμενους στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία στη χώρα μας.

Η εφαρμογή της Κοινής Ναυτιλιακής Πολιτικής της ΕΕ το 1986 που από κοινού διαμορφώνουν και υλοποιούν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, εφοπλιστές και γενικότερα η πλουτοκρατία, πυροδότησε μεγάλες αναδιαρθρώσεις, μέσα από τις οποίες ο τομέας εισήλθε σε μία περίοδο ιδιωτικοποίησης των κρατικών ναυπηγείων και συνεχόμενης ταχείας συρρίκνωσης της παραγωγής τους, με χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων.

Οι μονοπωλιακοί επιχειρηματικοί όμιλοι που ελέγχουν τον κλάδο της ναυπηγοεπισκευής στην ΕΕ, μέσα από εξαγορές και συγχωνεύσεις ασκούν ισχυρές πιέσεις προκειμένου τα περιφερειακά ναυπηγεία στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες να αλλάξουν τον προσανατολισμό. Γι' αυτό προβαίνουν σε δραστικές αναδιαρθρώσεις της παραγωγής, στην παραπέρα εντατικοποίηση της δουλιάς και στη δραστική μείωση του εργατικού δυναμικού.

Χαρακτηριστικά η εταιρεία «Thyssenkrupp marine systems», θυγατρική της Thyssenkrupp - πολυεθνική εταιρεία Χάλυβα και ιδιοκτήτρια 7 ναυπηγείων στην Ευρώπη, ανάμεσα στα οποία και τα «Ελληνικά Ναυπηγεία Σκαραμαγκά» - έχοντας εξασφαλίσει τη στήριξη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των παρατάξεων της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ, εκβιάζει και απειλεί τους εργαζόμενους - αμφισβητεί ακόμα και την ίδια την ύπαρξη του ναυπηγείου, προκειμένου να αποκομίσει νέο πακτωλό κρατικών επιδοτήσεων και να προχωρήσει σε εκατοντάδες απολύσεις εργαζομένων.

Οι Ελληνες εφοπλιστές παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη ναυπήγηση νέας χωρητικότητας. Με 322 νέες παραγγελίες πλοίων αξίας 16,7 δισ. δολαρίων το 2006 και με 479 παραγγελίες αξίας 28 δισ. δολαρίων το πρώτο 10μηνο του 2007, υπερδιπλασίασαν τις παραγγελίες τους συνολικά τα τέσσερα χρόνια 2002-2005, με 538 πλοία αξίας 20 δισ. δολαρίων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, από τα περίπου 2.000 πλοία που ναυπήγησαν οι Ελληνες εφοπλιστές την τελευταία δεκαετία, μόνο δύο (2) επιβατηγά - οχηματαγωγά πλοία, το «Νήσος Μύκονος» και το «Νήσος Χίος», ναυπηγήθηκαν στην Ελλάδα.

Ετσι, ενώ σε διεθνή κλίμακα κατασκευάζονται χιλιάδες πλοία, στον καπιταλιστικό καταμερισμό εργασίας στα πλαίσια της ΕΕ, η ελληνική ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία έχει σχεδόν συμπληρωματικό ρόλο, αποκλειστικά μόνο για επισκευές και αντικατάσταση ελασμάτων των πλοίων.

Στα πλαίσια αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ που πιστά υπηρετούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, το μέλλον για τους εργαζόμενους δεν είναι ευοίωνο.

Οι βασικές προτάσεις του ΚΚΕ

Οι μεταφορές, η ναυπηγική βιομηχανία και τα λιμάνια αποτελούν στρατηγικής σημασίας τομείς του κεντρικού σχεδιασμού της Λαϊκής Εξουσίας και Οικονομίας για την ευημερία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες

Βασικό εργαλείο για την προώθηση της πρότασης του ΚΚΕ για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες είναι η δημιουργία Ενιαίου δημόσιου - κρατικού Οργανισμού Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών. Κριτήρια για την οργάνωση της ακτοπλοΐας και γενικότερα της ναυτιλίας είναι η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των ναυτεργατών και γενικότερα των εργατικών - λαϊκών δυνάμεων:

  • Η ολόπλευρη εξυπηρέτηση των συγκοινωνιακών αναγκών όλων των νησιών, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, με ασφαλή και σύγχρονα πλοία, με φτηνά εισιτήρια, με ουσιαστικές -σύγχρονες υπηρεσίες. Βασική προτεραιότητα είναι η σύνδεση της ηπειρωτικής Ελλάδας με τα νησιά και δίκτυο δια-νησιωτικής σύνδεσης.
  • Οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες δεν αποσκοπούν μόνο στη γρήγορη, ασφαλή και φτηνή μετακίνηση του νησιώτικου πληθυσμού, γενικότερα των επιβατών, αλλά στοχεύουν στην ολόπλευρη οικονομική, κοινωνική, τουριστική ανάπτυξη του νησιώτικου συμπλέγματος και παραθαλάσσιων περιοχών. Είναι σημαντικό αναπτυξιακό εργαλείο στην υπηρεσία των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.
  • Η πολύπλευρη αξιοποίηση των γεωγραφικών, κλιματολογικών, πολιτιστικών πλεονεκτημάτων των νησιών και άλλων παράκτιων περιοχών, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη του λαϊκού τουρισμού.
  • Εξασφάλιση της μεταφοράς αγαθών, καυσίμων, εμπορευμάτων για τις ανάγκες της λαϊκής οικονομίας, για τις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.
  • Ουσιαστικά μέτρα για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα και γενικότερα στους χώρους δουλιάς, καθώς και για την προστασία του περιβάλλοντος.
Για τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία και τα λιμάνια

Το ΚΚΕ προτείνει Ενιαίο Δημόσιο Φορέα Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, ενταγμένο στον κεντρικό - πανεθνικό σχεδιασμό.

Ο Ενιαίος Δημόσιος Φορέας Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, με την εφαρμογή της ανάλογης κλαδικής αναπτυξιακής πολιτικής μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά, σχεδιασμένα στην κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων, με επέκταση σε άλλους τομείς των μεταφορών, της εθνικής άμυνας, στο πλαίσιο των αναγκών της Λαϊκής Οικονομίας.

Η κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων με ευθύνη των κρατικών ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων, που θα είναι περιουσία του λαού, σε συνδυασμό με την αποτελεσματική οργάνωση και τον εργατικό έλεγχο, δημιουργούν προϋποθέσεις για σύγχρονες - ασφαλείς υπηρεσίες, με προσιτές τιμές, προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.

Η αξιοποίηση και ανάπτυξη της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, Ελευσίνας, της Σύρου, και της Χαλκίδας, σε συνδυασμό με την ουσιαστική ολόπλευρη αναβάθμιση του ρόλου του εργατικού δυναμικού στην παραγωγή και στον εργατικό - κοινωνικό έλεγχο των ναυπηγείων αποτελούν τις βασικές προτεραιότητες για τον τομέα.

Αποκλειστικά δημόσια - κρατικά λιμάνια, σύγχρονα και ασφαλή, με υποδομές στήριξης της ναυτιλίας, της διακίνησης των αγαθών - εμπορευμάτων και εξυπηρέτηση των επιβατών. Σύνδεση των λιμανιών με το οδικό, σιδηροδρομικό δίκτυο και τα αεροδρόμια της χώρας με ένα ενιαίο δημόσιο σύστημα μεταφορών που θα εξυπηρετεί τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.

Για τα προβλήματα των εργαζομένων

Αντιμετώπιση και επίλυση των οξυμένων προβλημάτων των ναυτεργατών, γενικότερα των εργαζομένων στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, στα λιμάνια και στους άλλους συναφείς με τη ναυτιλία τομείς, με την εξασφάλιση πλήρους - σταθερής εργασίας, με αποκλειστικά δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία, Πρόνοια και Εκπαίδευση. Με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που θα εξασφαλίζουν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, ανθρώπινες συνθήκες δουλιάς και θα καλύπτουν τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.

Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, οικοδόμησης και καθημερινής πάλης της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας για τη Λαϊκή Εξουσία, αποτελεί δύναμη για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, γιατί αποκαθιστά τη μεγάλη κοινωνική αδικία και φέρνει στα χέρια των εργαζομένων τον πλούτο που παράγουν, τον πλούτο που τους ανήκει και τον καρπώνονται οι εκμεταλλευτές τους - η πλουτοκρατία - βασική προϋπόθεση για τη λαϊκή ευημερία, το σοσιαλισμό.

Ορισμένα βασικά συμπεράσματα

Από τις εξελίξεις στην ακτοπλοΐα, γενικότερα στη ναυτιλία και στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία εξάγονται τα εξής βασικά:

  • Από τη μία αυξάνονται τα κέρδη και η δύναμη του εφοπλιστών, γενικότερα του κεφαλαίου, και από την άλλη οξύνονται τα προβλήματα και χειροτερεύει η κατάσταση των ναυτεργατών και γενικότερα της εργατικής τάξης και των εργαζομένων.
  • Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η πολιτική που ακολουθούν τόσα χρόνια η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υπηρετεί τα συμφέροντα των εφοπλιστών, τους δίνει κίνητρα και προνόμια, διαμορφώνει το έδαφος για τη συνεχή ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, που είναι η άλλη όψη της μεγάλης εφοπλιστικής κερδοφορίας.
  • Τα εργατικά ατυχήματα - εγκλήματα στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, στα ναυπηγεία και στις ναυτικές τραγωδίες, είναι το βαρύ τίμημα που πληρώνει η εργατική τάξη στα πλαίσια της βάρβαρης καπιταλιστικής ανάπτυξης, για την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου.
  • Βασικό στοιχείο της αντιλαϊκής πολιτικής είναι η ένταση της εργοδοτικής και της κρατικής τρομοκρατίας που «πατά» στο αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο και εκδηλώθηκε με ιδιαίτερη σφοδρότητα και με πολιτική επιστράτευση στις ναυτεργατικές απεργίες τον Ιούνη του 2002 επί ΠΑΣΟΚ και το Φλεβάρη του 2006 επί ΝΔ.
  • Ανεξάρτητα από τις φραστικές διαφοροποιήσεις, η βασική κατεύθυνση της αντεργατικής πολιτικής που εφαρμόζεται από τα κόμματα του δικομματισμού υποστηρίχτηκε και από το ΣΥΝ. Ο ΣΥΝ είναι σύμφωνος με τη λογική της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής ναυτιλίας και την κοινή ναυτιλιακή πολιτική της ΕΕ. Είναι δηλαδή σύμφωνος με βασικά στοιχεία που τροφοδοτούν την εφοπλιστική επιθετικότητα, οδήγησαν και οδηγούν στη χειροτέρευση της κατάστασης των ναυτεργατών. Η ευκαιριακή κριτική που κάνει ο ΣΥΝ στην απελευθέρωση της ακτοπλοΐας είναι αφερέγγυα γιατί έχει ταχθεί υπέρ της Συνθήκης του Μάαστριχτ, υπέρ της ελεύθερης κίνησης του κεφαλαίου, των εμπορευμάτων, των υπηρεσιών και των εργαζομένων που αποτελούν τις βασικές κατευθύνσεις πάνω στις οποίες στηρίζεται η κατάργηση του CABOTAGE και η απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών.
  • Το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ, με πυξίδα τη στρατηγική του κεφαλαίου, στηρίζει την αντιλαϊκή πολιτική, τα συμφέροντα των εφοπλιστών, δημαγωγικά - αποσπασματικά αναφέρεται στα προβλήματα των ναυτεργατών και γενικότερα των εργαζομένων.


Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ