Μελβούρνη (ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ)

Το σύνθημα αυτό ήχησε την Παρασκευή ξανά και ξανά και σε πολλές χώρες όλης της Ευρώπης, αλλά και άλλων ηπείρων του πλανήτη, όπου Ελληνες μετανάστες, μαζί με εργαζόμενους διαφόρων εθνικοτήτων, διαδήλωσαν κατά της πολιτικής που παντού δημιουργεί «Τέμπη» για όλο τον λαό σε τόσους τομείς της ζωής του: Εκεί που μετακινείται, εκεί που στέλνει τα παιδιά του να μάθουν γράμματα, εκεί που πάει για το μεροκάματο, εκεί που γυρεύει θεραπεία για την υγεία του. Και εκεί άλλωστε «πανταχού παρούσα» είναι η πολιτική που βάζει τη ζωή του λαού στο ζύγι του «κόστους - οφέλους»: Χιλιάδες κυριολεκτικά τα σιδηροδρομικά ατυχήματα τα τελευταία χρόνια σε όλη την ΕΕ, ως αποτέλεσμα της πολιτικής της «απελευθέρωσης», στο κυνήγι της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Στη Γερμανία, χιλιάδες Ελληνες μετανάστες διαδήλωσαν δυναμικά σε μεγάλα αστικά κέντρα, όπως Βερολίνο, Αμβούργο, Μόναχο, αλλά και μια σειρά ακόμα πόλεις. Ξεχώρισε η μαζική συμμετοχή μαθητών από τα σχολεία της ελληνικής κοινότητας, ειδικά σε Στουτγάρδη και Ντίσελντορφ, ενώ σε όλες τις περιπτώσεις μαζί με τους Ελληνες διαδήλωσαν και Γερμανοί εργαζόμενοι, αφού και στην «ατμομηχανή» της Ευρώπης, οι σιδηρόδρομοι και συνολικά τα δίκτυα Μεταφορών είναι γεμάτα «ωρολογιακές βόμβες», για όσους τα χρησιμοποιούν αλλά και όσους τα λειτουργούν...

Μόναχο (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)

Κινητοποιήσεις είχαν οργανωθεί όμως και σε όλα τα μήκη και πλάτη της Βρετανίας, σε πόλεις όπως Λονδίνο, Κέιμπριτζ, Μπέρμιγχαμ, Μάντσεστερ, Εδιμβούργο, Μπέλφαστ, Δουβλίνο. Αλλά και στην Κεντρική Ευρώπη (Γαλλία, Ελβετία, Βέλγιο), ενώ στην Ιταλία επίσης οι διαμαρτυρίες «απλώθηκαν» σε πολλές περιοχές: Ρώμη, Μιλάνο, Νάπολη, Περούτζια, Λέτσε, Φλωρεντία, Καλαβρία.

Διαδήλωση έγινε και στο Βελιγράδι, με πανό που κατήγγειλαν ότι η πολιτική που υπηρετεί τα κέρδη «σκοτώνει από το Νόβι Σαντ έως τα Τέμπη», με φόντο και τις συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις για το πολύνεκρο έγκλημα που έγινε τον Νοέμβρη στον σιδηροδρομικό σταθμό της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας.

Κοπεγχάγη (ΔΑΝΙΑ)

«Δεν είναι δυστύχημα, είναι δολοφονία!» έλεγε το πανό όσων διαδήλωσαν κατά του εγκλήματος ακόμα και στο Σίδνεϊ, όπου έξω από το ελληνικό προξενείο διατρανώθηκε η απαίτηση να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Διαμαρτυρία οργανώθηκε και στη Μελβούρνη.

Αγωνιστικές πρωτοβουλίες πάρθηκαν σε δεκάδες άλλες πόλεις.

Ααρχους (ΔΑΝΙΑ)

Στουτγκάρδη (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)

Την απεργία που παρέλυσε όλη τη χώρα και τις πρωτόγνωρες διαδηλώσεις κατέγραψε με εκτενή δημοσιεύματα και ο διεθνής Τύπος.

Το Γαλλικό Πρακτορείο μιλούσε για «Λαοθάλασσα...!», ενώ η «Le Monde» σημείωνε: «Οι μεταφορές σταμάτησαν, σχολεία, πανεπιστήμια, δημόσιες υπηρεσίες και καταστήματα έκλεισαν, η χώρα ανταποκρίθηκε μαζικά στο κάλεσμα για 24ωρη απεργία. Κανένα τρένο, πλοίο, λεωφορείο, τραμ δεν κυκλοφορεί, ενώ έχουν ακυρωθεί πολλές πτήσεις!».

Το «Reuters» μετέδιδε ότι «απεργοί εργαζόμενοι καθήλωσαν τις πτήσεις και ανέστειλαν τις θαλάσσιες και σιδηροδρομικές μεταφορές σε όλη την Ελλάδα την Παρασκευή (...) όπου η δυσπιστία προς την κυβέρνηση είναι διάχυτη μετά την κρίση χρέους του 2009 - 2018», το δε «Associated Press» ότι «δύο χρόνια μετά το καταστροφικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στη βόρεια Ελλάδα, μια γενική απεργία και εκατοντάδες διαδηλώσεις έχουν παραλύσει τη χώρα, σηματοδοτώντας την επέτειο μιας τραγωδίας που έχει μετατραπεί σε σύμβολο θεσμικής αποτυχίας».

«Οργή στην Ελλάδα καθώς η δεύτερη επέτειος του σιδηροδρομικού δυστυχήματος προκαλεί μαζικές διαμαρτυρίες», ήταν ο τίτλος του δημοσιεύματος της βρετανικής εφημερίδας «Guardia», που μεταξύ άλλων σχολίαζε: «Ο Μητσοτάκης μέχρι πρόσφατα είχε αποδειχθεί επιδέξιος στον χειρισμό κρίσεων - ένα ταλέντο που συνέβαλε στην ενίσχυση της αίσθησης πολιτικής σταθερότητας. Ωστόσο, αναλυτές δήλωσαν στον "Guardian" ότι σε ένα πολιτικό κλίμα που είχε γίνει όλο και πιο απρόβλεπτο και τοξικό, τα συναισθήματα είναι τόσο έντονα που ο κατευνασμός του δημόσιου αισθήματος αποδεικνύεται πλέον δύσκολη υπόθεση».

Αντίστοιχα, το «Politico» σημείωνε: «Η Ελλάδα κατακλύζεται από μαζικές απεργίες, καθώς η καχυποψία και ο θυμός βράζουν (...) Δύο χρόνια μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα που σκότωσε 57 άτομα, οι εθνικές διαδηλώσεις αντικατοπτρίζουν την απόγνωση για τους χειρισμούς». Και συνέχιζε: «Η εθνική απεργία είναι πρωτοφανής σε έκταση σε αυτήν τη χώρα των 10 εκατομμυρίων κατοίκων. Ενώ επιφανειακά οι διαμαρτυρίες σηματοδοτούν απλώς τη συμπλήρωση δύο ετών από τη χειρότερη σιδηροδρομική τραγωδία της χώρας - ένα δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους - στον πυρήνα τους βρίσκονται τα συναισθήματα και τα ανησυχητικά ερωτήματα που προκάλεσε το δυστύχημα. Αυτά υπερβαίνουν κατά πολύ την ίδια την καταστροφή (...) Οι Ελληνες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στο δικαστικό σύστημα της χώρας τους, αναφέρουν οι έρευνες».

Το «Bloomberg» ξεχώριζε ότι «οι διαδηλώσεις δεν τροφοδοτούνται μόνο από την οργή για την κακή κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, ούτε αποκλειστικά από τον μεγάλο αριθμό νέων ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους σε ένα τρένο γεμάτο φοιτητές που επέστρεφαν από ένα τριήμερο αργίας. Υπάρχει επίσης έντονη αγανάκτηση για τη βραδύτητα της έρευνας σχετικά με τη σύγκρουση».

Η γερμανική «Deutsche Welle» παρατηρούσε ότι «ακόμα και οι απόδημοι συμμετέχουν, με εκδηλώσεις μνήμης να προγραμματίζονται σε πόλεις σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική, καθώς και σε απομακρυσμένα μέρη όπως το Σίδνεϊ, η Ζανζιβάρη, το Μπουένος Αϊρες, ακόμα και η πόλη Ακουρέιρι στη βόρεια Ισλανδία. Ολοι όσοι συμμετέχουν ζητούν το ίδιο πράγμα: Δικαιοσύνη για τα θύματα της χειρότερης σιδηροδρομικής τραγωδίας στην Ιστορία της Ελλάδας».

«Η οργή ξεχειλίζει», μετέδιδε το αραβικό «Al Jazeera», ενώ το αμερικανικό CNN έγραφε σε ένα από τα πρώτα του θέματα ότι «εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλώνουν σε όλη την Ελλάδα».