Σχεδόν 5.000 ήταν οι νοσοκομειακοί γιατροί που συμμετείχαν στις αρχαιρεσίες της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας - Πειραιά (ΕΙΝΑΠ), αναδεικνύοντας για πρώτη φορά τη ΔΗΠΑΚ πρώτη δύναμη και μάλιστα ενισχυμένη σε ψήφους και έδρες.

Συνολικά ψήφισαν 4.980 νοσοκομειακοί γιατροί, εκατοντάδες περισσότεροι απ' ό,τι στις προηγούμενες αρχαιρεσίες, του 2022.

Η ΔΗΠΑΚ πήρε 1.549 ψήφους, σημειώνοντας άνοδο κατά 358 ψήφους (είχε πάρει 1.191), και κατέλαβε 5 έδρες (από 4 έδρες το 2022).

Η ΔΗΚΝΙ (ΝΔ) πήρε 1.248 ψήφους και 4 έδρες (από 1.292 και 5). Το «Ενωτικό Κίνημα» (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) πήρε 1.088 ψήφους και 4 έδρες (από 726 και 3). Η ΠΑΣΚ-ΑΙΚ (ΠΑΣΟΚ) πήρε 364 ψήφους και 1 έδρα (το 2022 είχαν χωριστά ψηφοδέλτια και είχαν πάρει: ΠΑΣΚ 351 ψήφους - 1 έδρα, ΑΙΚ 143 ψήφους - 0 έδρες). Το «Μέτωπο» (ΣΥΡΙΖΑ) πήρε 346 ψήφους και 1 έδρα (από 409 και 1). Να σημειωθεί ότι το 2022 συμμετείχε και η παράταξη ΑΙΣ, που είχε λάβει 165 ψήφους και 1 έδρα.

Νέος πρόεδρος στην ΕΙΝΑΠ μετά το ελπιδοφόρο αυτό αποτέλεσμα εκλέχτηκε ο Γ. Σιδέρης. Είναι 42 ετών, επικουρικός επιμελητής ΩΡΛ - χειρουργός κεφαλής - τραχήλου στο νοσοκομείο «Αττικόν». Είναι απόφοιτος της Ιατρικής Πάτρας, κάτοχος τίτλου μεταπτυχιακών σπουδών των Πανεπιστημίων Αθήνας και Πάτρας (MSc) και διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (PhD). Είναι πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο νοσοκομείο «Αττικόν» και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας. Εκλέγεται μέλος του ΔΣ της ΕΙΝΑΠ από το 2016. Είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της ΚΕ του Κόμματος.

Ο «Ριζοσπάστης» συζητά σήμερα με τον Γιώργο Σιδέρη για το εκλογικό αποτέλεσμα και το τι σηματοδοτεί για την «επόμενη μέρα».

-- Εναν μήνα μετά τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις της 28ης Φλεβάρη που συγκλόνισαν τη χώρα, τo αποτέλεσμα στην ΕΙΝΑΠ αποτελεί ηχηρή απάντηση στην κυβερνητική πολιτική που απαξιώνει και εμπορευματοποιεί τη δημόσια περίθαλψη, ενισχύει τον ιδιωτικό τομέα και την βιώνει όλος ο λαός μας. Αποτελεί και ένα χαστούκι στην κυνικότητα των εκφραστών αυτής της πολιτικής. Το θέμα της Υγείας είναι ζωτικής σημασίας για τον λαό και το κίνημά του. Πλέον ξέρουμε καλά ότι ακόμα και για «απλά» ζητήματα δεν υπάρχει λύση προς όφελος των υγειονομικών και της πλειοψηφίας των νοσοκομειακών γιατρών, αν δεν υπάρξει ταυτόχρονη λύση για τα προβλήματα των ασθενών.

Πάρτε για παράδειγμα τις τεράστιες λίστες αναμονής στα Επείγοντα που ταλαιπωρούν χιλιάδες ασθενείς καθημερινά και εξοντώνουν τους υγειονομικούς. Είναι σαφές πως φταίει η ανυπαρξία Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, τα κακοσυντηρημένα μηχανήματα και εξοπλισμοί, η υποστελέχωση σε προσωπικό. Αν αυτά άλλαζαν θα ήταν κερδισμένοι και οι γιατροί και οι ασθενείς. Για αυτό χρειάζεται να αγωνιστούμε πλάι - πλάι.

Εχουμε πείρα. Οταν αντιδράσαμε στα επί πληρωμή απογευματινά χειρουργεία, στην ψυχιατρική μεταρρύθμιση που παρέδιδε τον κρίσιμο τομέα της Ψυχικής Υγείας σε ΜΚΟ και ιδιώτες, όταν διαμαρτυρόμασταν έξω από τις πύλες των νοσοκομείων στα δύσκολα χρόνια της πανδημίας, όταν υποδεχόμασταν αγωνιστικά με τα δίκαια αιτήματά μας τον υπουργό Υγείας έξω από κάθε νοσοκομείο στο επίκεντρο δεν ήταν τα κλαδικά αιτήματα των γιατρών.

Ηταν οι διεκδικήσεις για προσλήψεις και χρηματοδότηση και το παλλαϊκό αίτημα - απαίτηση των καιρών για Υγεία κοινωνικό αγαθό, για αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας. Αυτά είναι που ενώνουν την πλειοψηφία των γιατρών, των υγειονομικών με τα συνδικάτα, τους συλλόγους και φορείς της κάθε γειτονιάς που μαζί τους αγωνιζόμαστε.

-- Πώς φτάσαμε στην πρωτιά της ΔΗΠΑΚ;

-- Είναι κορύφωση μιας κοπιαστικής δουλειάς πολλών χρόνων. Είναι χαρακτηριστικό πως οι παρατάξεις στις οποίες δρουν τα μέλη του ΚΚΕ στα νοσοκομεία της Αττικής πριν δέκα χρόνια ήταν πλειοψηφία σε ένα (1) σωματείο νοσοκομείου και τώρα έχουν την πλειοψηφία σε εννιά (9). Το 2013 οι δυνάμεις της ΔΗΠΑΚ στην ΕΙΝΑΠ έπαιρναν 600 ψήφους και σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά παίρνουν 1.550. Η βελτίωση των συσχετισμών αποτυπώνεται και στην Ομοσπονδία, την ΟΕΝΓΕ όπου η ΔΗΠΑΚ είναι πρώτη δύναμη από το 2016. Αυτό είναι αποτέλεσμα που οφείλεται σε αρκετούς παράγοντες.

Πρώτον, διευρύνεται το τμήμα που προβληματίζεται, μας εμπιστεύεται, πείθεται. Αυτό το τμήμα είναι μεγάλο στους νοσοκομειακούς γιατρούς, ακόμα μεγαλύτερο στον λαό και παρά τις όποιες αφετηρίες, προκαταλήψεις ακόμα και διαφωνίες που μπορεί να έχει, παρακολουθεί τη δράση του ριζοσπαστικού, αγωνιστικού κινήματος και στον χώρο της Υγείας.

Δεύτερο, η πρωτοπόρα στάση μας στην πανδημία. Τότε που σπάσαμε το σιωπητήριο και διεκδικήσαμε τα αυτονόητα για να σωθεί ο λαός μας.

Τρίτο, δεν υπήρχε ούτε ένα μικρό ή μεγάλο πρόβλημα που δεν ήμασταν εκεί να συζητήσουμε, να παλέψουμε σε κοινή δράση με τους υγειονομικούς, τα εργατικά σωματεία, τους μαζικούς φορείς. Αυτή η δράση φτιάχνει δεσμούς εμπιστοσύνης, κατοχυρώνει τον πρωτοπόρο ρόλο μας στο κίνημα. Δεν το βάλαμε κάτω ακόμα και όταν η πλάστιγγα έδειχνε να γέρνει υπέρ της όποιας κυβέρνησης. Με εμπιστοσύνη στους συναδέλφους και στον δρόμο του αγώνα, βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή ενάντια στη λυσσαλέα επίθεση που εξαπέλυαν. Στους αγώνες ενάντια στο νέο ΕΣΥ, ενάντια στα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία, ενάντια στη μετατροπή των νοσοκομείων σε εφημερατζίδικα με άθλιες και ελάχιστες υπηρεσίες περίθαλψης. Μια σειρά μάχες μάλιστα έφεραν και αποτέλεσμα όπως η αύξηση κατά 20% της πληρωμής των εφημεριών, η μείωση της φορολόγησής τους, η ακύρωση της υπουργικής απόφασης για καθιέρωση εξετάσεων για την έναρξη ειδικότητας και την επιλογή με βάση τον βαθμό του πτυχίου.

Μαχητικότητα και ανιδιοτέλεια, μαζί με ιδιαίτερη ανάδειξη των προβλημάτων των νέων γιατρών στους οποίους θέλουν να κόψουν ό,τι έχει απομείνει που να θυμίζει δικαίωμα.

-- Η αντίδραση της κυβέρνησης στο αποτέλεσμα των εκλογών ήταν να το απαξιώσει. Ενα σχόλιο;

-- Πριν από τις εκλογές, η κυβέρνηση δεν απαξίωνε καθόλου τις εκλογές στην ΕΙΝΑΠ, αφού η κυβερνητική παράταξη στηρίχτηκε με άμεσες παρεμβάσεις του ίδιου του υπουργού Υγείας Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος είχε αναλάβει εργολαβικά την προεκλογική της εκστρατεία, αλλά και με παρεμβάσεις των διορισμένων από την κυβέρνηση διοικήσεων και κάποιων διευθυντών.

Μετά τις εκλογές, πάλι ο Αδωνις Γεωργιάδης προσπάθησε με έναν γελοίο μαθηματικό νεολογισμό να πει ότι η ΝΔ δεν έχασε ψηφοφόρους (!) αλλά η ΔΗΠΑΚ ανέβηκε επειδή υπήρχαν «ενδοαριστερές» μετακινήσεις ψηφοφόρων(!).

Πρώτη φορά βλέπουμε υπουργό να αναλαμβάνει και την προεκλογική εκστρατεία αλλά και τη μετεκλογική ερμηνεία των αποτελεσμάτων συνδικαλιστικού οργάνου του κλάδου του υπουργείου του και αυτό είναι από μόνο του ομολογία της εμπλοκής του.

Η αλήθεια όμως δεν κρύβεται. Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων, ακόμα και όσοι δεν στήριξαν ΔΗΠΑΚ νιώθουν ότι κάτι αλλάζει, ότι υπάρχει ελπίδα. Χρέος δικό μας είναι αυτό να το μετουσιώσουμε σε συλλογική διεκδίκηση. Το αποτέλεσμα εν ολίγοις δεν απαξιώνεται, αφού ψήφισαν 5.000 νοσοκομειακοί γιατροί. Δεν μπορούν πλέον να ισχυριστούν ότι έχουν την έγκρισή μας για την αθλιότητα την οποία βιώνουμε καθημερινά εμείς και οι ασθενείς μας.

-- Η πρωτιά αυτή τι σηματοδοτεί; Σε τι είπαν «όχι» οι νοσοκομειακοί γιατροί και σε τι είπαν «ναι»;

-- Καταρχάς έκοψαν τη φόρα στην κυβέρνηση της ΝΔ και στον ανεκδιήγητο υπουργό εμπορίου της Υγείας που δεν σταμάτησε ποτέ να προσβάλλει όσους αγωνίζονται ενάντια στη μετατροπή του πολυτιμότερου αγαθού της Υγείας και της ζωής μας σε προϊόν αγοραπωλησίας αποκαλώντας τους «συμμορία της μιζέριας», «κάφρους», «ανθρωπάκια» και άλλα τέτοια.

Οι γιατροί είπαν «όχι» στην ιδιωτικοποίηση και την εμπορευματοποίηση της υγείας, στη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων σαν ανώνυμες εταιρείες, στις αντιλαϊκές και κατά παραγγελία των λόμπι προτεραιότητες της ΕΕ όπως τα εκατομμύρια ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης, το οποίο το ψήφισαν όλα τα άλλα κόμματα μαζί. Ενα μέρος μάλιστα των πόρων αυτών πηγαίνει απευθείας στις τσέπες των ιδιωτών κλινικαρχών και ένα άλλο στους εργολάβους και τους κατασκευαστικούς ομίλους για την ενεργειακή αναβάθμιση κάποιων νοσοκομείων και σε «πράσινες» μπίζνες με φούντες. Οι νοσοκομειακοί γιατροί είπαν «όχι» στους καθηλωμένους μισθούς, στην ακρίβεια και τη φοροληστεία, στη συνεχιζόμενη ομηρία των συναδέλφων επικουρικών, στη δραματική υποβάθμιση της εκπαίδευσης και τη δημιουργία γιατρών πολλών ταχυτήτων, με την ένταξη φίλτρων και φραγμών, στην έναρξη αλλά και κατά τη διάρκεια της ειδικότητας.

Είπαν όμως και ένα μεγάλο «ναι» στις δυνάμεις του αγώνα για σύγχρονες αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας για όλο τον λαό, για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, ανθρώπινα ωράρια εργασίας, μαζικές προσλήψεις, επιστημονική αξιοπρέπεια.

-- Και τώρα, πώς συνεχίζετε;

-- Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως παράλληλα με τις θετικές διεργασίες που συντελούνται σε ένα σημαντικό τμήμα, ειδικά των νέων γιατρών, ενισχύεται και η αντίθετη τάση της παθητικής και ενεργητικής ενσωμάτωσης μέσω των μηχανισμών εξαγοράς.

Ξέρουμε ότι παραμένει ισχυρό ένα τμήμα του κλάδου που είχε και έχει καθοριστική συμβολή στην υλοποίηση αντιδραστικών αλλαγών και έχει συνδέσει τα συμφέροντά του με την πορεία υλοποίησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, δηλαδή με την εμπορευματική λειτουργία νοσοκομείων, την ενίσχυση διείσδυσης μονοπωλίων φαρμάκου και εξοπλισμού ή με πιο πρόσφατες αναδιαρθρώσεις (π.χ. δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού έργου, απογευματινά - επί πληρωμή - χειρουργεία).

Μας προβληματίζει ότι μεγάλο ποσοστό των γιατρών είναι μακριά από τη συμμετοχή στο κίνημα, κυριαρχούν οι συντεχνιακές αντιλήψεις, αρκετοί διαχωρίζουν τη θέση τους από το υπόλοιπο προσωπικό των νοσοκομείων. Δεν υποτιμάμε τον αντιδραστικό ιδεολογικό μηχανισμό που στήνεται στα νοσοκομεία από πολιτικούς και επιχειρηματικούς κύκλους. Ξέρουμε καλά ότι συνεχίζεται η ηθική και υλική εξαγορά.

Ομως οι σχεδόν 1.550 νοσοκομειακοί γιατροί που μας στήριξαν σε Αθήνα και Πειραιά και οι σχεδόν 240 υποψήφιοι είναι δύναμη που θα κατατεθεί στον αγώνα και τη διεκδίκηση χωρίς δεσμεύσεις και εξαρτήσεις από υπουργούς και μηχανισμούς διοικήσεων.

Θα συνεχίσουμε να εκφράζουμε τη συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων που δεν έγιναν γιατροί για να τα κονομάνε από τον ανθρώπινο πόνο, που θέλουν να ζουν με αξιοπρέπεια από τον μισθό τους, χωρίς φακελάκια και εξαρτήσεις, που θέλουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με επιστημονικά κριτήρια και όχι με κριτήριο την τσέπη του ασθενούς ή τα συμφέροντα των εταιρειών.