«Το πρόβλημα της Υγείας δε λύνεται και ούτε θα λυθεί. Και προσωπικά δε διεκδικώ να το λύσω». «Το κόστος των υπηρεσιών είναι πάρα πολύ μεγάλο»! Αυτά ανέφερε, με τον πλέον κυνικό τρόπο, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Λ. Γρηγοράκος, από το βήμα της Βουλής, όταν κλήθηκε να απαντήσει για την πρόθεση της κυβέρνησης να λύσει τα ζοφερά προβλήματα που αντιμετωπίζει το νοσοκομείο «Αγλαΐα Κυριακού», που αφορά τον πλέον ευαίσθητο τομέα που είναι τα μικρά παιδιά!

Οι απαντήσεις δόθηκαν στην διάρκεια Επίκαιρης Ερώτησης που κατέθεσε ο βουλευτής του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής, επισημαίνοντας ότι είναι τουλάχιστον απαράδεκτο το Νοσοκομείο Παίδων να μην έχει καρδιολόγους, να έχει τεράστιες ελλείψεις από το φαρμακείο, στα πλυντήρια, σιδερωτήρια μέχρι και στο Κέντρο Δηλητηριάσεων που στεγάζεται εκεί και είναι το μοναδικό στη χώρα! Οσον αφορά την έλλειψη των φαρμάκων, ο Σπ. Χαλβατζής ανέφερε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα το φάρμακο για τα παιδιά με νανισμό (πρόκειται για μια αυξητική ορμόνη), με αποτέλεσμα παιδιά που το έχουν άμεση ανάγκη να μένουν χωρίς θεραπεία για μεγάλο χρονικό διάστημα! Ακόμα και το φαγητό σε αυτό το νοσοκομείο που αφορά παιδιά είναι φτωχό. Αναφορά έκανε ο βουλευτής του ΚΚΕ και στη Μονάδα Λοιμώξεων του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία», που μετά από 110 χρόνια λειτουργίας τώρα οδηγείται σε λουκέτο, αφού από το καλοκαίρι, που έκλεισε για να γίνει απολύμανση, δεν ξαναλειτούργησε.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ απαίτησε την πλήρη λειτουργία των νοσοκομείων αυτών με μόνιμο προσωπικό που να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες τους και τον εφοδιασμό τους με φάρμακα και το κατάλληλο τεχνολογικό εξοπλισμό.

Ο Λ. Γρηγοράκος, αντιμετωπίζοντας τη ανθρώπινη ζωή και στη προκειμένη περίπτωση την ζωή των μικρών παιδιών ως κόστος, είπε προκλητικά για τα φάρμακα που λείπουν, όπως αυτά για το νανισμό, ότι: «Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες φαρμάκων, οι οποίες έχουν -να το πω έτσι- τινάξει την μπάνκα στον αέρα»! Τα άλλα τρία είναι τα ογκολογικά, αντιρετροϊκά και αυτά που αφορούν την αιμοδοσία. Παρόλα αυτά, αποφάνθηκε ότι «δεν υπάρχει θέμα λειτουργίας των νοσοκομείων και χρηματοδότησης των νοσοκομείων». Για τη Μονάδα Λοιμώξεων του «Αγία Σοφία», ανέφερε ότι πρόθεση του υπουργείου είναι να επαναλειτουργήσει. Οσον αφορά το «Αγλαΐα Κυριακού», το πρόβλημα της έλλειψης προσωπικού είπε πως θα λυθεί με τα προγράμματα εργασίας χωρίς δικαιώματα. Είπε χαρακτηριστικά: «Υπάρχουν 2.500 συμπολίτες μας οι οποίοι, στα πλαίσια της κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ, θα πάνε να πιάσουν δουλειά στα νοσοκομεία και από εκεί θα πάρουν μια βοήθεια τα νοσοκομεία»!

Σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις για να αρθούν οι απολύσεις τριών συναδέλφων τους και για να πληρωθούν τα απλήρωτα δεδουλευμένα τους από την εργολαβική εταιρεία «Ανοδική ΕΠΕ»., βρίσκονται οι καθαρίστριες του Νοσοκομείου Βόλου.

Οπως ανέφεραν οι απολυμένες, στη συνάντηση που είχαν με τη διοίκηση του Σωματείου Καθαριστριών - Καθαριστών Ν. Μαγνησία, οι συνθήκες εργασίας των καθαριστριών στο Νοσοκομείο είναι τρομακτικές. Αν και οι περισσότερες εργάζονται συνεχόμενα στο Νοσοκομείο Βόλου πάνω από 10 χρόνια, υπογραφούν επαναλαμβανόμενες δίμηνες, τετράμηνες κτλ. συμβάσεις μερικής απασχόλησης, κυρίως 4 ωρών, και στην πραγματικότητα εργάζονται μέχρι και 6 και 8 ώρες τη μέρα, με σπαστά ωράρια και βάρδιες. Πληρώνονται ξεχωριστά για τα τετράωρα που θεωρούνται νόμιμα και χωριστά και «μαύρα» για τον υπόλοιπο χρόνο που δουλεύουν. Επίσης, ενώ υπογραφούν ότι πληρώνονται τα δεδουλευμένα βάση τη σύμβαση, τελικά στο χέρι παίρνουν λιγότερα.

Η εταιρεία «Ανοδική ΕΠΕ» χρησιμοποιούσε όλα τα «σύγχρονα» εργοδοτικά μέτρα (την εντατικοποίηση, τους εκφοβισμούς για άμεση απόλυση) για να μπορέσει να κρατήσει τις καθαρίστριες σε άθλιες εργασιακές σχέσεις, φοβισμένες και υπάκουες στις απαιτήσεις της εργοδοσίας και να βγάλει όσο περισσότερο κέρδος από την άγρια εκμετάλλευση.

Οι καθαρίστριες, έχοντας μαζί τους το Σωματείο, με τον αγώνα τους, απαιτούν να πληρωθούν άμεσα τα δεδουλευμένα τους, να παρθούν πίσω οι καταχρηστικές απολύσεις, να διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας. Απαιτούν, επίσης, την υπογραφή συμβάσεων αορίστου χρόνου από τη Διοίκηση του Νοσοκομείου και να σταματήσουν οι απαράδεκτες εργολαβικές σχέσεις εργασίας στο μοναδικό Δημόσιο Νοσοκομείο του Νομού.

Το βήμα του Συνεδρίου της ΟΣΕΓΟ επέλεξε πρώην πρόεδρος του Σωματείου της «ΑΓΝΟ» και μέλος του απερχόμενου ΔΣ της ΟΣΕΓΟ, ο κ. Χατζηαντωνίου, συνδικαλιστής της ΔΑΚΕ, προκειμένου να επιτεθεί στο ΠΑΜΕ. Αφού πρώτα η διοίκηση της Ομοσπονδίας αποφάσισε να διαγράψει το Σωματείο της «ΑΓΝΟ» από τη δύναμή της, στη συνέχεια ο συγκεκριμένος κύριος, στοιχισμένος στη γραμμή κυβέρνησης και εργοδοτών, επιτέθηκε στο ΠΑΜΕ, ισχυριζόμενος ότι το ΠΑΜΕ και οι δυνάμεις του στο Σωματείο της «ΑΓΝΟ», οι εργαζόμενοι, έκλεισαν το εργοστάσιο επειδή απάντησαν με απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις στην επίθεση της εργοδοσίας, δηλαδή του Κολιού.

Τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι εργοδοτικοί συνδικαλιστές, εξακολουθούν την επίθεση λάσπης, ενώ έχει αποδειχτεί περίτρανα ότι το κλείσιμο της «ΑΓΝΟ» είναι προϊόν μεθόδευσης από την ίδια την εργοδοσία προς όφελος της «ΚΟΛΙΟΣ ΑΕ». Τα όποια επιχειρήματά της δεν μπόρεσαν να πείσουν ούτε και την αστική δικαιοσύνη, αυτήν τη δικαιοσύνη που βγάζει το 90% των απεργιών παράνομες και καταχρηστικές.

Θυμίζουμε ότι πριν δύο μήνες, η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ απαντώντας στην επιχειρηματολογία του Κολιού, που επιστράτευσε και ο συγκεκριμένος συνδικαλιστής, σημείωνε, μεταξύ άλλων: «Για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε ότι τα εργοστάσια δεν τα κλείνουν οι εργάτες (που τα έχτισαν και τα δούλεψαν με τον ιδρώτα τους), οι αγώνες τους, το ΠΑΜΕ. Τα εργοστάσια τα κλείνουν οι ίδιοι οι επιχειρηματίες γιατί μόνο κριτήριο τους είναι το κέρδος.

Οι εργαζόμενοι στην "ΑΓΝΟ" έδωσαν έναν αγώνα για την αξιοπρέπειά τους. Μέσα από αυτόν τον αγώνα σφυρηλατήθηκαν δεσμοί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, με το ΠΑΜΕ, από την περίοδο που κάτω από αγώνες κατάφερναν να καταβάλλονται χρωστούμενα δεδουλευμένα, αυτό που λίγο πολύ η εργοδοσία θεωρεί έως και θράσος να ζητούν οι εργαζόμενοι.

Οι εργαζόμενοι με την πείρα που απόκτησαν κατάφεραν να απομονώσουν τους εργοδοτικούς συνδικαλιστές, να παρθούν πίσω εκδικητικές απολύσεις μελών του ΔΣ του σωματείο της "ΑΓΝΟ", την περίοδο που η εργοδοσία τάχα καλούσε σε ειλικρινή διάλογο!!!!

Το ΠΑΜΕ, τα ταξικά σωματεία της Θεσσαλονίκης στήριξαν και στηρίζουν τον αγώνα των εργαζομένων, ανεξάρτητα αν το σωματείο των εργαζομένων υιοθετούσε τις προτάσεις του, η όχι. Αυτό επιβάλει η ταξική αλληλεγγύη και αυτό κάνουμε».