Σε σχετικό σήμα του Γενικού Επιτελείου Στρατού της 24ης Αυγούστου 2001, με θέμα «Ειρηνευτικές αποστολές», που απευθύνεται προς όλες τις μονάδες και έχει αποδέκτη όλα τα μόνιμα στελέχη ανεξαρτήτως βαθμού, τονίζεται:

«1. Σας γνωρίζουμε τα παρακάτω σχετικά με την αποστολή στελεχών σε ειρηνευτικές αποστολές:

Α. Μετά από τις κατ' επανάληψη προκηρύξεις για συμμετοχή στελεχών σε ειρηνευτικές αποστολές, δεν παρουσιάστηκαν υποψήφιοι σε ικανό αριθμό και ανάλογων προσόντων.

Β. Η συμμετοχή της χώρας μας στις εν λόγω αποστολές θεωρείται εθνικά συμφέρουσα και επιβεβλημένη.

Γ. Ως εκ τούτου αποφασίστηκε από την ιεραρχία η επιλογή στελεχών για τοποθέτηση στις ειρηνευτικές αποστολές, να γίνεται από το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η επιθυμία του στελέχους.

2. Του παρόντος να λάβουν γνώση σε συγκέντρωση άπαντα τα στελέχη, στα οποία να επισημανθεί ότι επιβάλλεται να καταβάλουν συνεχείς προσπάθειες επιμόρφωσής των σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα (ξένες γλώσσες - διπλωματία κλπ.), γιατί όπως διαμορφώνεται το σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον ο Στρατός μας, άρα και η χώρα μας, πρέπει να έχει ρόλο με συμμετοχή όπου οι περιστάσεις το απαιτήσουν, ακόμα και εκτός συνόρων της χώρας μας».

Επικαλούνται δηλαδή την απροθυμία εθελοντικής συμμετοχής στις αυτές, παρά το δέλεαρ του ενός εκατομμυρίου το μήνα πέραν του τακτικού μισθού. Μάλιστα, εντύπωση προκαλεί το όλο σκεπτικό του σήματος του ΓΕΣ, όπου η ηγεσία του υπουργείου Αμυνας καλεί τα μόνιμα στελέχη να προετοιμάζονται για «το σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον» - δηλαδή οι ΝΑΤΟικοί σχεδιασμοί - και προβλέπει νέες αποστολές εκτός συνόρων. Να σημειωθεί ότι ο Α.Τσοχατζόπουλος με δηλώσεις που είχε κάνει πέρσι, στη διάρκεια επίσκεψής του στο Κοσσυφοπέδιο, όταν πήρε έκταση το θέμα των επιπτώσεων από τα βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου, είχε προαναγγείλει μια τέτοια εξέλιξη. Να θυμίσουμε ότι τότε ήταν μαζικές οι αιτήσεις επαναπατρισμού, πράγμα που είχε θορυβήσει την ηγεσία του υπουργείου Αμυνας, καθώς την εμφάνισε ανεπαρκή απέναντι στις ΝΑΤΟικές υποχρεώσεις της.

Σε σχετική επιστολή τους προς τον «Ρ» μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, καταγγέλλουν την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας «για τη δουλοπρεπή στάση τους έναντι των ΝΑΤΟικών συμμάχων τους». Χαρακτηρίζουν το παραπάνω σήμα «ως ντροπή για την εθνική ανεξαρτησία της χώρας» και «πραγματικό μνημείο υποτέλειας και ραγιαδισμού που μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω». Επισημαίνουν μάλιστα ότι «η διαταγή αυτή είναι αντισυνταγματική και δεν έχει καμία σχέση με την εθνική μας άμυνα και την πατρίδα μας, αφού μας υποχρεώνει σε συμμετοχή παρά τη θέλησή μας σε ξένες με τον όρκο που δώσαμε υποθέσεις».

Την όξυνση των ανισοτήτων ανάμεσα στα κράτη - μέλη στις πλούσιες και τις λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές της ΕΕ επισημαίνει στην παρέμβασή του ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας, τονίζοντας ότι με τις διαρθρωτικές πολιτικές της ΕΕ αντί για σύγκλιση και οικονομική και κοινωνική συνοχή έχουμε μια απόκλιση που όλο και βαθαίνει, δημιουργώντας μεγαλύτερη πόλωση μεταξύ πλούτου και φτώχειας. Συγκεκριμένα στην παρέμβασή του ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ επισήμανε τα εξής;

«Η πολυδιαφημισμένη οικονομική και κοινωνική συνοχή αποτελεί μία εσκεμμένη προσπάθεια αποπροσανατολισμού των λαών της Ευρώπης και υποταγής τους στην πολιτική εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου.

Δεν είναι μόνο η εκτίμησή μας ότι στα πλαίσια του καπιταλισμού λειτουργεί ο αδυσώπητος νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης είναι η ίδια η πραγματικότητα και τα ίδια τα στοιχεία της Επιτροπής στις εκθέσεις της που επιβεβαιώνουν ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για σύγκλιση αλλά αντίθετα για απόκλιση ανάμεσα στα κράτη - μέλη της Κοινότητας, τις πλούσιες και τις φτωχές περιοχές ακόμα και σε περιοχές ενός κράτους - μέλους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ελλάδα, που το ΑΠΕ περιοχών της όπως η Ηπειρος, η Λέσβος και η Πελοπόννησος αντί να αυξηθεί μειώθηκε. Το κατά κεφαλήν εισόδημα στο Αμβούργο είναι 440% υψηλότερο από το αντίστοιχο την Ηπείρου, που είναι η φτωχότερη περιφέρεια της ΕΕ. Στην Ελλάδα και Πορτογαλία, το 22% του πληθυσμού έχει εισόδημα κάτω από το όριο φτώχεια.ς

Οι αποφάσεις της ΕΕ οξύνουν ακόμα περισσότερο τις κοινωνικές και οικονομικές αντιθέσεις, υπηρετώντας τις μονοπωλιακές επιλογές. Η ίδια η ΟΝΕ και το Σύμφωνο Σταθερότητας αφαιρούν από τα κράτη - μέλη τη δυνατότητα άσκησης νομισματικής πολιτικής, επιβάλλουν τη δημοσιονομική πειθαρχία με μείωση των κοινωνικών δαπανών και των δημοσίων επενδύσεων. Ιδιαίτερα αρνητικές για τα λαϊκά εισοδήματα και την οικονομία της χώρας είναι οι ιδιωτικοποιήσεις και γενικότερα οι διαρθρωτικές αλλαγές που προωθούνται με απελευθέρωση των αγορών και τις αντιδραστικές αποφάσεις για την αγορά εργασίας.

Η κυριαρχία των άτυπων πρόσκαιρων και προσωρινών μορφών εργασίας, η μερική απασχόληση και οι αλλαγές στα συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης, σε συνδυασμό με τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου οξύνουν τη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση.

Οι διαρθρωτικές παρεμβάσεις που χρηματοδοτούνται από τα κοινοτικά κονδύλια δε στοχεύουν στην πραγματική ανάπτυξη της κάθε περιοχής. Δε λαμβάνουν υπόψη τις ιδιομορφίες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματά τους αλλά υπαγορεύονται από την απαίτηση του μεγάλου κεφαλαίου για μεγαλύτερη κερδοφορία και εξυπηρέτηση των στόχων του Συμφώνου Σταθερότητας. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι να δαπανούνται σημαντικά κονδύλια για έργα βιτρίνας, κατάργησης παραδοσιακών παραγωγικών τομέων και δημιουργίας έργων υποδομής που εξυπηρετούν το ιδιωτικό κεφάλαιο, διευκολύνουν την απελευθέρωση των αγορών και την ασυδοσία των μονοπωλίων.

Τελειώνοντας την παρέμβασή του τόνισε ότι «οι εργαζόμενοι αγωνίζονται ενάντια σε αυτές τις πολιτικές επιλογές και επιδιώξεις της ΕΕ και τις αρνητικές συνέπειές τους, που πληρώνουν και θα πληρώνουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες και οι μικρές επιχειρήσεις».