Πρόσθεσε ότι «η πλήρης ταύτιση των μέχρι τώρα κυβερνήσεων στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης κάνει τη χώρα μας τον καλύτερο πελάτη σε εγχώρια και ξένα μονοπώλια της πολεμικής βιομηχανίας (...)

Αυτοί μιλούν για "αμυντική βιομηχανία" και εννοούν πολεμική βιομηχανία για εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών τους σχεδίων σε όλη τη Γη! Τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, η ΠΥΡΚΑΛ του Υμηττού οδηγήθηκαν και οδηγούνται στον μαρασμό και στο λουκέτο, ως συνέχεια μιας στοχευμένης επίθεσης σε κρατικές επιχειρήσεις, όπως είναι τα Ναυπηγεία, ο ΟΤΕ, η ΕΑΒ, η ΕΛΒΟ, αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών που εφάρμοσαν διαχρονικά όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις (...)

Το ΚΚΕ, διαχρονικά, αντιπαλεύει τη συρρίκνωση και την ιδιωτικοποίηση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα ότι αυτή διαθέτει σημαντικές παραγωγικές δυνατότητες, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν πολλαπλά, όπως για παραγωγή αμυντικού εξοπλισμού αλλά και παραγωγή μέσων για ειρηνικές χρήσεις, στο πλαίσιο ενός ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης της κοινωνίας και της οικονομίας, με στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών».

Οι εξαγωγές των προϊόντων της σε όλο τον κόσμο υπήρξαν πάντοτε πολύ σημαντικές, αφού σε αυτά περιλαμβάνονταν και προϊόντα που κάλυπταν και λαϊκές ανάγκες όπως λέβητες, γέφυρες, μέχρι και ανεμογεννήτριες τις τελευταίες δεκαετίες. Το 1908 συγχωνεύθηκε με την εταιρεία των αδελφών Μαλτσινιώτη και το 1934 πέρασε στα χέρια του Μποδοσάκη.

Με ένα διάλειμμα στα χρόνια της Κατοχής, ο Μποδοσάκης θησαύρισε από αυτήν την παραγωγική μονάδα, εντείνοντας την εκμετάλλευση και την τρομοκρατία στους εργαζομένους με τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα, με απολύσεις, δυσμενείς μεταθέσεις σε άλλες επιχειρήσεις του ομίλου, πρόστιμα, συλλήψεις. Στις αρχές της δεκαετίας του '80 η ΠΥΡΚΑΛ ήδη είχε συσσωρεύσει τεράστια χρέη. Μέσα από μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων, διεκδικώντας τη δουλειά τους και τα δικαιώματά τους, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το 1982, υποχρεώθηκε να την κρατικοποιήσει φορτώνοντας τα χρέη του Μποδοσάκη στον λαό, όπως κάνουν σήμερα όλες οι κυβερνήσεις για να προστατεύσουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Εχουμε και σήμερα πολλά παραδείγματα σε Ελλάδα και ΕΕ.

Η συνέχεια ήταν η σταθερή πολιτική της απαξίωσης από την εκάστοτε κυβέρνηση στα πλαίσια των στρατηγικών συμμαχιών της αστικής τάξης με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Συνεχής συρρίκνωση της παραγωγής πυρομαχικών, αμυντικού εξοπλισμού για τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις και αντ' αυτού συνεχής εκτόξευση των εισαγωγών από τους ΝΑΤΟικούς «συμμάχους». Μία πρακτική που υλοποίησαν και υλοποιούν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ.(...)

Το σχέδιο αυτό "σφραγίζει" την πορεία πλήρους απαξίωσης της ΠΥΡΚΑΛ, για την οποία προέβλεπε μεταφορά της στο Λαύριο, τώρα λένε για τη Μάνδρα. Οι εργαζόμενοι, που μόνο στο εργοστάσιο του Υμηττού αριθμούσαν πάνω από 3.500 στα τέλη της δεκαετίας του '70, τώρα μετά βίας δεν ξεπερνούν τους 250.

(...) Εμείς τους ξεκαθαρίζουμε ότι δεν κάνουμε βήμα πίσω από την πλήρη διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα, μαζί με τον λαό της περιοχής απαιτούμε να παραδοθούν οι χώροι της ΠΥΡΚΑΛ για τη δημιουργία σύγχρονων χώρων αναψυχής, υποδομών άθλησης και πολιτιστικής δραστηριότητας και ό,τι άλλο έχει ανάγκη ο λαός μας».

Ως "Λαϊκή Συσπείρωση", συνδυασμός του ΚΚΕ, τοποθετηθήκαμε εκφράζοντας την εναντίωσή μας στο σχέδιο της κυβέρνησης και αναδείξαμε τις στοχεύσεις αυτού του σχεδίου σε σχέση με τη συνολικότερη στρατηγική για τις αλλαγές στην Αθήνα, που είναι κομμένη και ραμμένη στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων του τουρισμού, του real estate, των κατασκευών, του εμπορίου», σημείωσε ο Χ. Βουρδουμπάς, προσθέτοντας πως «τόσο η διοίκηση της ΝΔ και ο δήμαρχος Μπακογιάννης όσο και οι παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ εξέφρασαν διαφωνία με το προτεινόμενο σχέδιο... και φρόντισαν να την κάνουν γνωστή στα φιλικά τους μέσα ενημέρωσης.

Εχουμε κάθε λόγο να ισχυριστούμε ότι η προβαλλόμενη διαφωνία με το εν λόγω σχέδιο δεν αφορά την ουσία του... ούτε το στρατηγικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται. (...)

Η ίδια η συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για το κυβερνητικό σχέδιο για την ΠΥΡΚΑΛ επιβεβαίωσε ότι καμία από τις παραπάνω δυνάμεις δεν αμφισβητεί τη στρατηγική επιλογή η Αθήνα να γίνει ένα αναβαθμισμένο τουριστικό και εμπορικό κέντρο, με δημιουργία υποδομών για να υποστηρίξουν τη διεύρυνση της πελατείας μεγάλων ξενοδοχείων, των αλυσίδων βραχυχρόνιας μίσθωσης, του real estate. Υποδομές βέβαια που οι εργαζόμενοι χρυσοπληρώνουν.

Η διαφωνία τους με το κυβερνητικό σχέδιο αφορά τον τρόπο... επικαλούμενοι ότι δεν έχει γίνει επαρκής διαβούλευση, ότι δεν είναι επαρκείς οι μελέτες, ότι το σχέδιο είναι πρόχειρο και άλλα σχετικά που ακούσαμε. Στην ουσία, πίσω από την εκφραζόμενη διαφωνία κρύβεται ένα παζάρι στο οποίο θέλουν διάφοροι να μπουν. Για το ποιος θα υλοποιήσει το σχέδιο, ποιος θα έχει το κουμάντο στη διαχείριση των κτιρίων που θα μείνουν με τη μεταστέγαση υπουργείων και άλλων υπηρεσιών. Ενδεχομένως να κρύβονται και ανταγωνιστικά επιχειρηματικά σχέδια.

Ολα αυτά όμως δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα και τις ανάγκες της πλειοψηφίας των εργαζομένων και των κατοίκων της Αθήνας. Ούτε των γειτονικών δήμων φυσικά.

Το συμφέρον της πλειοψηφίας των εργαζομένων, των νέων, των μικρών επαγγελματιών, είναι από τις κάλπες να προκύψει ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ. Για να δοθεί μια ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στην πάλη, για να εμποδιστούν σχέδια που θα μας κάνουν τη ζωή ακόμα πιο αβίωτη».