Την περαιτέρω ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης που μεθοδεύεται στη Λετονία κατήγγειλε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Σωτήρης Ζαριανόπουλος με Ερώτησή του προς την ύπατη εκπρόσωπο Εξωτερικής Πολιτικής και Αμυνας της ΕΕ, Φ. Μογκερίνι. Η Ερώτηση έχει ως εξής:

«Το καθεστώς που επικράτησε στη Λετονία μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ έχει επιδείξει ένα σύνολο αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων, επιβάλλοντας αντικομμουνιστικούς νόμους και διώξεις, φυλακίζοντας πολιτικούς αντιπάλους, στερώντας πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα από σημαντικό τμήμα του πληθυσμού, εξυμνώντας τους ντόπιους ναζί, αμαυρώνοντας την Αντιφασιστική Νίκη και την περίοδο οικοδόμησης του σοσιαλισμού, κατά την οποία ο λαός της Λετονίας γνώρισε πρωτόγνωρες κοινωνικές κατακτήσεις.

Τώρα, επιδιώκει την παραπέρα ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης προωθώντας αλλαγές στον ποινικό κώδικα, σε τέτοιο σημείο, που οδήγησαν ακόμη και τον Πρόεδρο της χώρας, Raimonds Vejonis, να εκφράσει την αντίθεσή του.

Στις 7 Απρίλη το Σέιμ (Κοινοβούλιο) της Λετονίας αναμένεται να εγκρίνει τις οριστικές αλλαγές στον ποινικό κώδικα, που επιδεινώνουν παραπέρα την κατάσταση των δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Ετσι, μεταξύ άλλων, το "δημόσιο κάλεσμα για την ανατροπή της εξουσίας ή την αλλαγή της κρατικής οργάνωσης" μπορεί στο εξής να τιμωρηθεί, με βάση τον προτεινόμενο κώδικα με φυλάκιση έως και 5 χρόνια. Στην πραγματικότητα, με αυτόν τον τρόπο οποιαδήποτε πολιτική δραστηριότητα που προσβλέπει σε ριζικές αλλαγές στην οικονομία και στην κοινωνία θα διώκεται ποινικά.

Επιπλέον, μετά και την τελευταία επιδείνωση των σχέσεων ΕΕ - Ρωσίας, σε άρθρο του συγκεκριμένου ποινικού κώδικα αναφέρεται ότι "η βοήθεια προς ξένο κράτος ή ξένη οργάνωση σε μια επιζήμια δράση κατά των συμφερόντων της Λετονίας" τιμωρείται, επίσης, με φυλάκιση έως 5 χρόνια. Οπως υποστηρίζουν πολλοί νομικοί η απροσδιοριστία του όρου της "βοήθειας" μπορεί να χρησιμοποιηθεί για νέες αντιδημοκρατικές διώξεις και την ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης.

Ερωτάται η ύπατη εκπρόσωπος:

• Πώς τοποθετείται στην παραπέρα επιδιωκόμενη ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης στη Λετονία;».

Πρέπει να σημειώσουμε ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα Λετονίας προγραμματίζει για σήμερα διαμαρτυρία στο Κοινοβούλιο ενάντια στην προσπάθεια ποινικοποίησης της πολιτικής δράσης.

Επίσης, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε Ερώτηση στην ύπατη εκπρόσωπο για την Εξωτερική Πολιτική και Αμυνα της ΕΕ σχετικά με τις διώξεις στο Καζαχστάν. Σε αυτήν σημειώνει:

«Στις φυλακές του Καζαχστάν, εδώ και 4 χρόνια, από το 2012, βρίσκεται ο Βαντίμ Κουράμσιν, που έχει καταδικαστεί σε φυλάκιση 12 χρόνων, με στημένες και χαλκευμένες κατηγορίες, αλλά στην πραγματικότητα για τη δράση του ενάντια στην καταπάτηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων από το καθεστώς του Καζαχστάν. Οχι τυχαία η σύλληψη και η φυλάκισή του έγιναν αμέσως μετά τη συμμετοχή του σε εκδήλωση του ΟΑΣΕ στη Βαρσοβία, στην οποία μίλησε για περιπτώσεις βασανιστηρίων στις φυλακές του Καζαχστάν.

Ο ίδιος τώρα, όπως έχει καταγγείλει, έχει καταστεί θύμα απάνθρωπης συμπεριφοράς στις φυλακές του Καζαχστάν.

Το σημερινό αστικό καθεστώς, που αναδείχτηκε στο Καζαχστάν μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ, διαρκώς δείχνει τον αντιδημοκρατικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα του, καταστέλλοντας με βία και δολοφονίες τους εργατικούς αγώνες, απαγορεύοντας τη δράση του ΚΚ Καζαχστάν, επιβάλλοντας νέους αντιδημοκρατικούς νόμους για τον έλεγχο και την αυστηρότερη χειραγώγηση των εργατικών σωματείων και τη συρρίκνωση των εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, φυλακίζοντας υπερασπιστές των δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Σ' αυτές τις συνθήκες ερωτάται η ύπατη εκπρόσωπος για την Εξωτερική Πολιτική και Αμυνα της ΕΕ, πώς τοποθετείται για τη συνεχιζόμενη κράτηση του Βαντίμ Κουράμσιν;».

Γαλλία, Γερμανία πρωτοστατούν σε πολλές «αντιτρομοκρατικές» διεργασίες, καθεμιά ιεραρχώντας τα συμφέροντα των μονοπωλίων που εκπροσωπεί

«Πρέπει να βγάλουμε ένα συμπέρασμα: ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να περιμένει οι άλλοι να τακτοποιήσουν τα δικά της προβλήματα. Πρέπει να διασφαλίσει την άμυνά της και να οργανωθεί για να αντιπαλέψει την τρομοκρατία. Καλύτερα από ό,τι το έχουμε κάνει μέχρι σήμερα».

Τα παραπάνω σημειώνει ο Γάλλος Πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη γερμανική εφημερίδα «Μπιλντ», ενόψει της σημερινής 18ης κοινής συνεδρίασης των υπουργικών συμβουλίων Γαλλίας - Γερμανίας. Η συνεδρίαση θα γίνει στη βορειοανατολική γαλλική πόλη Μετς, με τη συμμετοχή του Ολάντ αλλά και της Γερμανίδας καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ. Πρόκειται για συνεδριάσεις ενταγμένες στο θεσμό της «Γαλλο-γερμανικής Συνεργασίας» που φέτος συμπληρώνει 52 χρόνια «ζωής».

Καθόλου τυχαία, στη συνέντευξή του στην «Μπιλντ», ο Ολάντ επέλεξε να εστιάσει σημαντικό μέρος της σε «συμπεράσματα» που η Ευρώπη πρέπει να βγάλει όσον αφορά την «αντιμετώπιση» της «τρομοκρατίας» και εκείνων που εξαπολύουν βομβιστικές επιθέσεις όπως αυτές που έγιναν σε Παρίσι και Βρυξέλλες, τους οποίους (και) οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, αφού πρώτα εξέθρεψαν, τώρα εμφανίζονται να καταδιώκουν, αφού έτσι εξυπηρετούνται τα αναπροσαρμοσμένα αντιλαϊκά τους σχέδια.

«Ο αγώνας κατά της τρομοκρατίας μάς αναγκάζει να επιταχύνουμε τις αλλαγές. Η Ευρώπη της Αμυνας (πρέπει να) είναι μια προτεραιότητα. Ευχαριστώ τη Γερμανία για τη στρατιωτική βοήθεια που μας προσέφερε, στο Μάλι αλλά εξίσου και στη Συρία. Ξέρω ότι ήταν μια απόφαση πολύ δύσκολο να ληφθεί, καθώς κατά έναν τρόπο αποτέλεσε μια εξέλιξη της πολιτικής της. Αλλά προτιμώ να το πω (καθαρά:) οι δυο μας χώρες οφείλουν να κάνουν και μια δημοσιονομική προσπάθεια στην άμυνά τους. Και να δράσουν (και) εκτός της Ευρώπης. Ας μην υπολογίζουμε σε μια άλλη δύναμη, ακόμα κι αν πρόκειται για φιλική, για να ξεφορτωθούμε την τρομοκρατία», υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ο Ολάντ.

Θυμίζουμε ότι μετά το μακελειό του Νοέμβρη στο Παρίσι, η Γαλλία ξεκίνησε ένα γύρο πολυμερών επαφών με άλλες ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (βλ. ΗΠΑ, Γερμανία, Ρωσία), για να συζητήσει τις ανάγκες του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», μετά από τις οποίες η Γερμανία ανακοίνωσε την ενίσχυση των στρατιωτικών της δυνάμεων στη Μέση Ανατολή, σηματοδοτώντας και αυτή τη βαθύτερη εμπλοκή της στη σφοδρή αναμέτρηση που κλιμακώνεται με επίκεντρο τη Συρία.

Το κάλεσμα του Ολάντ για «δράση εκτός Ευρώπης» αναδεικνύει ότι ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός δεν είναι καθόλου διατεθειμένος να μείνει θεατής στη «διείσδυση» αντίπαλων κέντρων σε κρίσιμες, γεωπολιτικά και επιχειρηματικά, περιοχές. Ταυτόχρονα, εκφράζει και την ετοιμότητα του γαλλικού κεφαλαίου να εμπλακεί ακόμα περισσότερο, και στρατιωτικά, στους φονικούς ανταγωνισμούς που μαίνονται, προσδοκώντας οφέλη για τη θέση του στις διεθνείς αγορές που έχει υποστεί σημαντικές απώλειες, αλλά και προσδοκώντας την ενεργότερη «συμμετοχή» λυκοσυμμαχιών στις οποίες ανήκει, με τους όρους βέβαια που ευνοούν το ίδιο και όχι αντιπάλους ή ...και «εταίρους» του.

ΑΓΚΥΡΑ.--

Το ενδιαφέρον ισχυρών επιχειρήσεων για την αναθέρμανση των σχέσεων Τουρκίας - Ισραήλ αναδεικνύει, με συνέντευξή του, στη «Χουριέτ» ο διευθύνων σύμβουλος του ενεργειακού ομίλου «Τουρκάς» («Turcas» - που σήμερα δραστηριοποιείται σε όλους σχεδόν τους τομείς της Ενέργειας) Μπατού Ακσόι, υποστηρίζοντας ότι τουλάχιστον 15 εταιρείες έχουν εκφράσει τη «διάθεσή» τους για τη συγκρότηση μιας μεγάλης επιχειρηματικής κοινοπραξίας που θα μεταφέρει ισραηλινό φυσικό αέριο μέσω Τουρκίας στην Ευρώπη.

Επιβεβαιώνοντας ότι η χάραξη νέων ενεργειακών διαδρομών στην Ανατολική Μεσόγειο αφορούν «παζάρια» που διεξάγονται σε διάφορα κρίσιμα πεδία, το επιχειρηματικό μεγαλοστέλεχος επισήμανε: «Ορισμένες διμερείς συμφωνίες ίσως απαιτηθούν μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου, και μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας. Ο σχεδιασμένος αγωγός ίσως διαδραματίσει ρόλο στην επίλυση μακροπρόθεσμων περιφερειακών προβλημάτων. Αν οι διάφορες πλευρές το επιθυμούν και αν διαμορφωθεί το απαιτούμενο πολιτικό περιβάλλον, το (ισραηλινό) αέριο μπορεί να αρχίσει να φτάνει στην Τουρκία από το 2021...».

Συνεχίζοντας και παραπέρα, ο Ακσόι συνδέει τις παραπάνω συνεργασίες με ευρύτερους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς, διευκρινίζοντας ότι δεν πρέπει να σταματήσει η αγορά ρωσικού αερίου, αλλά και εξηγώντας: «Οσο λιγότερο εξαρτημένη είναι μια χώρα από έναν μεμονωμένο πάροχο, τόσο μικρότερο κόστος αντιμετωπίζει. Η Ευρώπη θέλει να μειώσει το μερίδιο που έχει η "Γκάζπρομ" στην ενεργειακή της αγορά, ανοίγοντας την αγορά της περισσότερο και αυξάνοντας τις πηγές υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG)... Η Τουρκία χρειάζεται το ίδιο. Η Τουρκία έχει συνδεθεί με αγωγούς με Ρωσία, Ιράν και Αζερμπαϊτζάν. Υπάρχουν και άλλες δύο πηγές για να μεγιστοποιήσει τις δυνατότητες της μεταφοράς αερίου μέσω αγωγών: η ανατολική Μεσόγειος και το Ιράκ... Η εισροή φυσικού αερίου μέσω έξι ή περισσότερων αγωγών από πέντε παρόχους αντί για τέσσερις αγωγούς από τρεις παρόχους θα καταστήσει την Τουρκία ικανή να κερδίσει μια καλύτερη διαπραγματευτική θέση στις διαπραγματεύσεις για τις τιμές του αερίου. Πιστεύουμε ότι το αέριο της ανατολικής Μεσογείου θα αποτελέσει μια τεράστια ευκαιρία για την Τουρκία στην πορεία μετατροπής της σε ενεργειακό κόμβο...».

Τέτοιες επισημάνσεις φυσικών εκπροσώπων των μονοπωλίων αποτελούν σαφή ομολογία για την πορεία κλιμάκωσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ανοιχτή επιβεβαίωση των επικίνδυνων σχεδιασμών που δυναμώνουν στις πλάτες των λαών.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, στα τουρκικά ΜΜΕ «πυκνώνουν» ξανά δημοσιεύματα που αναφέρονται σε νέες επαφές Αγκυρας - Τελ Αβίβ, με στόχο την αναθέρμανση των διμερών τους σχέσεων. Καθόλου τυχαία, χτες, δίπλα στη συνέντευξη του Ακσόι, «η Χουριέτ» μετέδιδε στην ιστοσελίδα της πάλι ανώνυμες πληροφορίες κρατικών αξιωματούχων σύμφωνα με τις οποίες, το πρώτο 15ήμερο του Απρίλη θα γίνει σε ευρωπαϊκή πόλη νέα συνάντηση. Μάλιστα, επικαλούμενη την ισραηλινή «Χααρέτζ» σημείωνε ότι από την τελευταία τέτοια συνάντηση, οι δύο πλευρές έχουν ανταλλάξει αρκετές γνώμες για διάφορα «σχέδια απόφασης» που βρίσκονται υπό εξέταση για μια επίσημη «συμφιλίωση» των δύο χωρών.

Τέλος, πρέπει να καταγραφεί ότι στο πρόσφατο ταξίδι του στην Ουάσιγκτον (στο πλαίσιο της διεθνούς συνάντησης για την πυρηνική Ενέργεια) ο Πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν συνάντησε διάφορες οργανώσεις του ισραηλινού λόμπι, συζητώντας μαζί τους τις πρόσφατες «τρομοκρατικές επιθέσεις» σε Τουρκία και Βέλγιο, τις σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ, αλλά και τις ΗΠΑ, την κατάσταση στην Παλαιστίνη, την «προσφυγική κρίση».