Τη μία μετά την άλλη υπηρεσία του Δήμου Αθηναίων παραδίδει σε ιδιώτες ο Δ. Αβραμόπουλος. Μετά λοιπόν από τις Υπηρεσίες Μηχανολογικού και Πρασίνου, σειρά τώρα είχε η Καθαριότητα. Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο της Μ. Τρίτης αποφασίστηκε κατά πλειοψηφία η ανάθεση σε ιδιώτες - με τη διαδικασία του ανοιχτού μειοδοτικού διαγωνισμού - των εργασιών καθαρισμού και συντήρησης λόφων, πλατειών και νησίδων δρόμων, με προϋπολογισμό 497 εκατ. Παράλληλα, το ΔΣ αποφάσισε την ανάθεση σε ιδιώτες του καθαρισμού των κτιρίων της Γενικής Γραμματείας, με προϋπολογισμό 181 εκατ. δραχμές.

Το επιχείρημα που έθεσε η Δημοτική Αρχή είναι ότι δεν υπάρχει το απαραίτητο προσωπικό στη Διεύθυνση Καθαριότητας για να διεκπεραιώσει τις παραπάνω εργασίες. Χαρακτηριστικά, αναφέρεται στην τεχνική έκθεση της Διεύθυνσης Καθαριότητας ότι «επειδή το υπάρχον προσωπικό δεν επαρκεί για τον καθημερινό καθαρισμό και αποκομιδή των πάσης φύσεως μικροαπορριμμάτων που συσσωρεύονται στο χώρο πρασίνου των παραπάνω αναφερομένων σημείων, δημιουργώντας μια αντιαισθητική εικόνα της πόλης, καθώς επίσης και για τη συντήρησή τους από τυχόν φθορές (σπασμένα κιγκλιδώματα, πλάκες, πλακάκια κλπ.), είναι απαραίτητη η προκήρυξη διαγωνισμού για την ανάθεση της παραπάνω εργασίας στον ιδιωτικό τομέα».

Βέβαια, το γεγονός ότι η διοίκηση προχωρά σε συνεχείς μετατάξεις του προσωπικού της συγκεκριμένης διεύθυνσης σε άλλες υπηρεσίες του δήμου, δεν αναφέρεται πουθενά στην εισήγηση. Οπως επίσης δεν αναφέρεται και το γεγονός ότι, όπως η ίδια η διοίκηση του δήμου ισχυρίζεται, αν και προσέλαβε 430 νέους εργαζόμενους (σύμφωνα με το τεχνικό πρόγραμμα του 2001), δεν αναθέτει τα μεγάλα έργα στην υπηρεσία. (Αλήθεια για ποιο λόγο τους προσέλαβε, αφού δεν τους δίνει τα έργα;).

Ετσι, και αφού με τέτοιους τρόπους προχώρησε στην πλήρη απαξίωση της Διεύθυνσης Καθαριότητας, ισχυρίζεται τώρα ότι δεν έχει το απαραίτητα προσωπικό στον τομέα της καθαριότητας.

Με αύξηση κατά 15% στο φόρο ηλεκτροδοτούμενων χώρων και μάλιστα αναδρομικά - από την 1/1/2001 - θα επιβαρυνθούν φέτος οι δημότες της Αθήνας. Τελικά, «πέρασαν» οι μεθοδεύσεις του δημάρχου και προέδρου του ΑΚΕΠ Δ. Αβραμόπουλου, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) άναψε το πράσινο φως για τις υπέρογκες αυξήσεις στο φόρο ηλεκτροδοτούμενων χώρων, ο οποίος εισπράττεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.

Συγκεκριμένα, το Δημοτικό Συμβούλιο Αθηναίων κατά πλειοψηφία αύξησε σε ποσοστό 15% για το έτος 2001 το φόρο ηλεκτροδοτούμενων χώρων. Η αρμόδια, όμως, επιτροπή του Νομαρχιακού Διαμερίσματος Αθηνών στις αρχές του χρόνου ακύρωσε την απόφαση του Δήμου Αθηναίων. Είναι μόνιμη η τακτική του δημάρχου Αθηναίων στο χαράτσωμα. Αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι η διοίκηση Αβραμόπουλου αύξησε από το 1995 τα ανταποδοτικά τέλη στις κατοικίες κατά 85,5% και στα καταστήματα κατά 92,8%.

Πάντως, ο δήμος προσέφυγε στο ΣτΕ (αίτηση αναστολής και ακύρωσης) ζητώντας να ακυρωθεί η απόφαση της Νομαρχιακής Επιτροπής, ενώ ισχυριζόταν ότι θα υποστεί μεγάλη ζημιά και θα απολέσει σημαντικά έσοδα που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του δήμου.

Το ΣΤ Τμήμα του ΣτΕ με την υπ' αριθμόν 121/2001 απόφασή του δικαίωσε το Δήμο Αθηναίων και ανέστειλε την απόφαση της Νομαρχιακής Επιτροπής. (Η κύρια δικάσιμος ορίστηκε στις 28/5/2001).

Στο σκεπτικό της απόφασης του δικαστηρίου αναφέρεται ότι η αύξηση του φόρου είναι μέσα στα νομοθετικά πλαίσια, αφού επιτρέπεται η αύξηση μέχρι 20% για κάθε οικονομικό έτος. Στην ίδια απόφαση επισημαίνεται ότι οι πράξεις των Δημοτικών Συμβουλίων των ΟΤΑ ελέγχονται μόνο για το αν έχουν την προβλεπόμενη νομοθετική εξουσιοδότηση ή αν έχουν υπερβεί τα όριά της. Επομένως, καταλήγει το ΣτΕ η προσφυγή του Δήμου Αθηναίων είναι βάσιμη και πρέπει να ανασταλεί η απόφαση της αρμόδιας Νομαρχιακής Επιτροπής που ακύρωνε τις αυξήσεις στο φόρο ηλεκτροδοτούμενων φόρων.

Παράταση έξι μηνών για την κατασκευή και την εκτόξευση του ελληνικού δορυφόρου «Hellas Sat» έδωσε στην ελληνική κυβέρνηση η Διεθνής Ενωση Τηλεπικοινωνιών (ITU). Προηγήθηκαν αλλεπάλληλες εκκλήσεις του υπουργείου Μεταφορών - Επικοινωνιών. Ετσι, η καταληκτική ημερομηνία εκτόξευσης, από την 9η Απρίλη 2002, μετατίθεται στις 9 Οκτώβρη του 2002.

Εχουν προηγηθεί δυο άγονοι διαγωνισμοί για την επιλογή της εταιρίας που θα αναλάμβανε την κατασκευή, εκτόξευση και εκμετάλλευση του συστήματος. Ακολούθως, η κυβέρνηση προχώρησε σε απευθείας διαπραγματεύσεις με εταιρίες που ενδιαφέρονται. Οι ιδιώτες εκμεταλλευόμενοι την πίεση χρόνου δε δέχονται τους όρους της κυβέρνησης για υποχρεώσεις τους έναντι του δημοσίου, ενώ αναπτύσσεται και σκανδαλολογία για επιλεκτική προώθηση εταιρίας.