Την ερχόμενη Τετάρτη 26 του μήνα πραγματοποιούνται, με απόφαση της γενικής συνέλευσης της ΓΣΕΒΕΕ, οι πανελλαδικές κινητοποιήσεις των επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων της χώρας. Αιχμή του δόρατος των κινητοποιήσεων αυτών, αποτελεί η πολιτική εξόντωσης των ΕΒΕ που εφαρμόζει η κυβέρνηση ακολουθώντας πιστά τις επιταγές της "ελεύθερης" αγοράς, και της "διεθνοποίησης" που επιβάλλουν τα ντόπια και ξένα μονοπωλιακά κέντρα, πολιτική που εκφράζεται με μια σειρά μέτρα που παίρνονται σε βάρος των λαϊκών μαζών.

Οι κινητοποιήσεις της Τετάρτης πραγματοποιούνται σε μια περίοδο παραπέρα έντασης της πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας με τη στήριξη των βιομηχάνων και της συνδικαλιστικής παράταξης του ΠΑΣΟΚ και της διοίκησης της ΕΣΕΕ. Και, μετά τις πρόσφατες απροκάλυπτες δηλώσεις του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη ότι η κυβέρνηση αδιαφορεί για τις εκατοντάδες χιλιάδες των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών επιχειρήσεων, γιατί αυτές δεν έχουν θέση ως "μη ανταγωνιστικές" στο νέο σκηνικό του "εκσυγχρονισμού".Μ' αυτά τα δεδομένα, οι ΕΒΕ καλούνται να παλέψουν χωρίς υπερβολή για την ίδια τους την επιβίωση. Σε μια πραγματικότητα που χαρακτηρίζεται από το καθημερινό κλείσιμο δεκάδων μικροεπιχειρήσεων, από τα φέσια που τους πιέζουν ασφυκτικά, από τα άδεια μαγαζιά που τα ισχνά λαϊκά εισοδήματα δεν μπορούν να στηρίξουν, από την ένταση της φορομπηχτικής πολιτικής σε βάρος τους, την ίδια στιγμή που τα πολυκαταστήματα και οι πολυεθνικές αυξάνονται και πληθύνονται και τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων απολαμβάνουν φορολογική ασυλία.

Κάτω από τέτοιες συνθήκες οι ΕΒΕ δεν έχουν περιθώρια να αποτύχουν. Επιβάλλεται να συμμετέχουν μαζικά και αποφασιστικά στον αγώνα για επιβίωση, να αποκαλύψουν και να πουν με το όνομά τους τα πράγματα. Και εδώ δε χωράνε "ευγένειες" και κομματικές ταυτότητες: αποκλειστικοί υπεύθυνοι είναι οισυνειδητά ασκούμενες κυβερνητικές πολιτικές, οι υποταγμένες στα συμφέροντα των μονοπωλίων, στις εντολές της ΕΕ και στους άγριους νόμους της επικράτησης του "δίκιου" του ισχυρού.

Οπως κατήγγειλε η Δημοκρατική Κίνηση Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων(ΔΗΚΕΒΕ), η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΒΕΕ μπορεί να αναγκάστηκε να πάρει την απόφαση για πραγματοποίηση κινητοποιήσεων, από εκεί και πέρα, όμως, από τη μια επιμένει να σύρει στον "κοινωνικό διάλογο" - απάτη το συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ, από την άλλη έβγαλε την ουρά της απ' έξω από τις ανάγκες της προετοιμασίας για την επιτυχία της κινητοποίησης, όλο αυτό το διάστημα από την ημέρα που πάρθηκε η απόφαση μέχρι σήμερα, τρεις μέρες πριν την πανελλαδική κινητοποίηση. Ανάλογη στάση κράτησαν οι διοικήσεις των Ομοσπονδιών που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, συνεπικουρούμενες από τοΣΥΝ.

Χαρακτηριστικό είναι ως προς αυτό, το γεγονός ότι στην Πάτρα,μόλις αύριο θα πραγματοποιηθεί ευρεία σύσκεψη των Ομοσπονδιών της Πελοποννήσου και της Αιτωλοακαρνανίας, για "να αποφασίσουν" εάν και τι θα γίνει την Τετάρτη, και αυτό, μετά από την έντονη πίεση που άσκησαν οι δυνάμεις της ΔΗΚΕΒΕ. Ανάλογη είναι η κατάσταση και στη Θεσσαλονίκη, όπου μέχρι χτες δεν είχε παρθεί απόφαση για κινητοποίηση.

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας και κατάθεση ψηφίσματος στη νομαρχία θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη στη Λάρισα,με απόφαση της Ομοσπονδίας ΕΒΕ, καθώς και στα Τρίκαλα.Επίσης, οι ΕΒΕ στα Γιάννενα θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση το απόγευμα της Τετάρτης στα γραφεία της Ομοσπονδίας, ενώ το πρωί της ίδιας μέρας στις 12 μ. θα αποκλείσουν για δύο ώρες τις δύο Εφορίες της πόλης.

Στην Αθήνα, η μεγάλη παναττική συγκέντρωση με τη συμμετοχή και της Ομοσπονδίας ΕΒΕ του Πειραιά και της Νίκαιας θα γίνει στις 5.30 το απόγευμα στην πλατεία Κάνιγγος.

Το θέμα της αντιμετώπισης των υψηλών δανειακών αναγκών που έχει να αντιμετωπίσει το ελληνικό δημόσιο τον ερχόμενο Δεκέμβρη - περισσότερα από 2 τρισ. δραχμές - υπό τη σκιά της πρόσφατης νομισματικής κρίσης, αλλά και τις τελευταίες αρνητικές εξελίξεις στις χρηματαγορές της Νοτιοανατολικής Ασίας, ήταν το αντικείμενο της χτεσινής σύσκεψης μεταξύ του υπουργού Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου,του διοικητή και υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Λ. Παπαδήμου και Ν. Θωμόπουλου και του υφυπουργού Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκη.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις τραπεζικών παραγόντων, παρά την υποχώρηση των επιτοκίων στη διατραπεζική αγορά, η κατάσταση συνεχίζει να θεωρείται "κρίσιμη", καθώς οι λεγόμενοι θεσμικοί επενδυτές από το εξωτερικό, αλλά και από το εσωτερικό, έχουν θέσει ουσιαστικά το δίλημμα προς την κυβέρνηση, είτε προχωρείτε σε υποτίμηση της δραχμής, είτε θα πρέπει να κρατήσετε τα επιτόκια υψηλά. Κατά... παράδοξο τρόπο πάντως, στη διατραπεζική αγορά υπήρξε αυξημένη ρευστότητα, την οποία άντλησε η Τράπεζα της Ελλάδας. Σύμφωνα με ανακοίνωσή της, σε χτεσινή δημοπρασία σταθερού επιτοκίου 15% για αποδοχή καταθέσεων διάρκειας πέντε ημερών έκανε δεκτές προσφορές 114,2 δισ. δραχμών.

Το άμεσο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει το υπουργείο Οικονομικών είναι οι αυξημένες δανειακές ανάγκες μέχρι το τέλος του 1997, οι οποίες ανέρχονται σε περίπου 2 τρισ. δραχμές, ποσό το οποίο θα επιδιώξουν να εξασφαλίσουν κυρίως μέσω εξωτερικού δανεισμού. Ηδη, την ερχόμενη Δευτέρα λήγουν έντοκα γραμμάτια 500 δισ. δραχμών, ενώ το τελευταίο δεκαήμερο του Δεκέμβρη υπάρχουν ακόμα δύο λήξεις δανείων, 1 τρισ. δραχμών η πρώτη και 500 δισ. δραχμών η δεύτερη. Στα πλαίσια του προγράμματος δανεισμού από το εξωτερικό που αποφασίστηκε χτες, μετά τη σύναψη ομολογιακού δανείου ύψους 1 δισ. μάρκων (περίπου 160 δισ. δραχμές), το ελληνικό δημόσιο προσανατολίζεται και σε σύναψη και νέων δανείων από τράπεζες του εξωτερικού, συνολικού ύψους 500 δισ. δραχμών. Τα υπόλοιπα χρήματα προσδοκούν να τα αντλήσουν από την εσωτερική αγορά μέσω δημοπρασίας Ομολόγων, αλλά και την έκδοση εντόκων γραμματίων με κυμαινόμενο επιτόκιο. Παράγοντες πάντως του υπουργείου Οικονομικών δεν αποκλείουν, αν οι προσφορές των τραπεζών ξεπεράσουν το υπάρχον σήμερα επιτόκιο, 11,7%, να καταφύγουν στη λύση του μεγαλύτερου εξωτερικού δανεισμού.

Είναι εμφανές ότι στο θέμα του δημόσιου χρέους, ο έλεγχος έχει ουσιαστικά ξεφύγει από τα χέρια της κυβέρνησης, η οποία καλείται να επιλέξει ανάμεσα στον εκβιασμό των υψηλών επιτοκίων που ζητούν οι "εσωτερικοί θεσμικοί" και στον εξωτερικό δανεισμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στις σημερινές συνθήκες, όπου η αστάθεια και το ξέφρενο ανεβοκατέβασμα των χρηματιστηριακών δεικτών τείνουν να αποκτήσουν χαρακτήρα σταθερότητας.