Ηταν λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι όταν οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα άρχισαν να μαζεύονται στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας. Εργαζόμενοι και εργαζόμενες στην κλωστοϋφαντουργία, στη φαρμακοβιομηχανία, μεταλλεργάτες, λιθογράφοι, ηλεκτροτεχνίτες, υπάλληλοι γραφείων και γενικά ιδιωτικοί υπάλληλοι, ζητούσαν σταθερή δουλιά και δήλωναν αποφασισμένοι να παλέψουν κόντρα στα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης. Εκεί ήταν και οι αποκλειστικές νοσοκόμες, πολλές με τη στολή τους, οι οποίες λίγο πριν την αναχώρηση της προσυγκέντρωσης, πραγματοποίησαν πορεία στο υπουργείο Υγείας, με κεντρικό σύνθημα «Θέλουμε δουλιά και δημόσια υγεία».

Από νωρίς ξεκίνησαν να μαζεύονται εργαζόμενοι από τις ανατολικές συνοικίες, Ζωγράφου, Καισαριανή, Βύρωνα, Ελληνικό, Αργυρούπολη, Ηλιούπολη, στα Προπύλαια, μαζί με τους εμποροϋπαλλήλους, προκειμένου να πάρουν μέρος στο συλλαλητήριο. Οταν έφτασε η ώρα να ξεκινήσουν για να πάνε στο Πεδίον του Αρεως, μπροστά μπήκαν οι εμποροϋπάλληλοι με το πανό τους. «ΟΧΙ στη μερική απασχόληση και το ωρομίσθιο. 35ωρο-7ωρο-5ήμερο». Ακολούθησαν οι κάτοικοι των συνοικιών και ενδιάμεσα το πανό από τους εργαζόμενους του Ζωγράφου: «Απαιτούμε σταθερή εργασία για όλους με πλήρη δικαιώματα». «Στον αυταρχισμό, στη βία, δε λυγάμε. Εμείς αντιστεκόμαστε με μέτωπο το ΠΑΜΕ», ήταν μερικά μόνο από τα συνθήματα που φώναζαν.

Στην πλατεία Κάνιγγος, οικοδόμοι, συνταξιούχοι, ΕΒΕ, σερβιτόροι, μάγειροι, λογιστές και άτομα με ειδικές ανάγκες συζητούσαν στα πηγαδάκια για τ' αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης: «Διαδηλώνουμε ενάντια στα μέτρα μια και η ΓΣΕΕ ασχολείται με άλλα πράγματα». Τα πανό των εργαζομένων δείχνουν και τη σοβαρότητα των προβλημάτων: «ΟΧΙ στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ΟΧΙ στη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, σύνταξη στα 55, βαριά και ανθυγιεινά δε διαπραγματεύονται», «Ντιρεκτίβες και ΟΝΕ χτυπάνε εργάτες και ΕΒΕ». Και η πορεία ξεκινά. Μπροστά παρατάσσονται οι οικοδόμοι με σημαίες του ΠΑΜΕ: «Εμπρός λαέ, μη σκύβεις το κεφάλι, με τα συνδικάτα αντίσταση και πάλη» φωνάζουν όλοι οι εργαζόμενοι και προχωρούνε για να σταματήσουν μπροστά στο κλειστό «Μινιόν» μέχρι ν' αρχίσουν οι ομιλίες.

Από τις 12 το μεσημέρι, την ώρα του προκαθορισμένου ραντεβού, ξεκίνησε να συγκεντρώνεται το πλήθος των εργαζομένων, μαθητών, φοιτητών, συνταξιούχων από τις βορειανατολικές συνοικίες, το 7ο Διαμέρισμα και την Ανατολική Αττική στα Παναθήναια. Για να συγκρουστούν με την πολιτική της κυβέρνησης που διογκώνει το πρόβλημα της ανεργίας, που χτυπάει τα εργασιακά δικαιώματα, που κατακρεουργεί τα δικαιώματα των εργαζομένων τα οποία κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα. Το είπαν και οι διαδηλωτές γλαφυρά: Θα αντιστεκόμαστε και θα φωνάζουμε σε αυτή την πολιτική μέχρι να σπάσουν τα πνευμόνια μας! Τα πανό ανοίχτηκαν, «Αγώνας ταξικός, πανεργατικός μέχρι την τελική νίκη».

Η προσυγκέντρωση στην Ομόνοια των εργαζομένων στις μεταφορές, στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ, φανέρωνε ότι αυτό το συλλαλητήριο θα ήταν και μαζικό και δυναμικό. «Μεταφορές για το λαό και όχι για το κεφάλαιο το πολυεθνικό» έγραφε το πανό των εργαζομένων, ενώ το πανό της επιτροπής αγώνα εργαζομένων στον ΟΤΕ έγραφε: «Οχι στην ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και των ΔΕΚΟ. Οχι στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. ΟΤΕ 100% δημόσιος και κοινωφελής». Στην προσυγκέντρωση ήταν και οι συνταξιούχοι της ΔΕΗ με το πανό τους. «Οδηγοί» της προσυγκέντρωσης ήταν οι εργαζόμενοι στα ελαφρά φορτηγά με το πανό τους που έγραφε: «Για να μειωθεί η τιμή στα καύσιμα πρέπει να μειωθούν ο φόρος και κέρδη των πολυεθνικών» και το υπέγραφε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ελαφρών Φορτηγών. Στις 12.50 οι εργάτες του Πειραιά με κόκκινες σημαίες και με τα πανό υψωμένα έφτασαν με πορεία από τη Ζήνωνος στην Ομόνοια για να ενωθούν εκεί με τους υπόλοιπους. Μπροστά το πανό των ναυτεργατικών σωματείων ΠΕΜΕΝ και «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» που δήλωνε: «Οι ναυτεργάτες παλεύουν για συνεχή απασχόληση. Διατήρηση του καμποτάζ. Εφαρμογή των ΣΣΕ».

Τη δική τους σφραγίδα στο ογκώδες συλλαλητήριο του Σαββάτου έδωσαν και οι Πελοποννήσιοι στην πλατεία Καραϊσκάκη, των οποίων η παρουσία ήταν τόσο μαζική που ξεπέρασε τις προσδοκίες των διοργανωτών. Εργάτες, αγρότες, συνταξιούχοι, μαθητές, φοιτητές, από Πάτρα, Κόρινθο, Αίγιο, Ηλεία, Καλαμάτα και άλλες περιοχές ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ. Στην ίδια πλατεία είχε κλειστεί το ραντεβού και των Ζακυνθινών. Μέσα σε μισή ώρα είχε δημιουργηθεί το αδιαχώρητο. Τα πανό ξεδιπλώνονται και η προσυγκέντρωση μετατρέπεται σε μαζική μαχητική πορεία που πλημμυρίζει την οδό Μάρνης. Πρώτο δεσπόζει το τεράστιο πανό των Καλαματιανών, στο οποίο αναγράφεται: «Κλιμακώνουμε τον αγώνα να μην περάσουν τα αντεργατικά μέτρα κυβέρνησης, Ευρωπαϊκής Ενωσης, ολιγαρχίας».

Ηταν νωρίς το πρωί όταν άρχισαν να καταφτάνουν τα πρώτα πούλμαν από την επαρχία στην πλατεία Αμερικής, από την Ανατολική και Δυτική Μακεδονία και τη Θράκη. Στα πρόσωπα όλων είναι χαραγμένη η αποφασιστικότητα. Από τις συζητήσεις μεταξύ των εργατών, των νεολαίων, των αγροτών, των συνταξιούχων, από όλα τα μέρη της Ελλάδας, έβγαινε μόνο ένα μήνυμα. Της αντίστασης. Ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης. Της αντίστασης στα σχέδια που τους οδηγούν όλο και περισσότερο από εργαζόμενους σε επαίτες. Της αντίστασης ενάντια στις αποφάσεις των ολίγων να ζουν σε βάρος των πολλών. Λίγο αργότερα θα έφταναν εκεί πούλμαν από τη Στερεά, τη Θεσσαλία, τη Θεσσαλονίκη. Αργότερα ξεκίνησε μια μεγαλειώδης πορεία προς το χώρο της συγκέντρωσης, με συνθήματα όπως: «Εργάτες, αγρότες, φοιτητές με μέτωπο απαντάμε στις πολυεθνικές» και «Σημίτη, Σημίτη μάς πάγωσες το σπίτι». Οταν έφτασαν στο Πεδίον του Αρεως θερμά χειροκροτήματα τούς υποδέχτηκαν.

Το αγωνιστικό σάλπισμα του ΠΑΜΕ ξεσήκωσε στο πόδι εργαζόμενους, αγρότες και επαγγελματοβιοτέχνες από πολλές περιοχές της χώρας, οι οποίοι βρέθηκαν στην Αθήνα και πορεύτηκαν αγωνιστικά. Οι ίδιοι μίλησαν στο «Ρ» για την επιλογή τους και για τη συνέχεια.

«Εδώ μαζί με το ΠΑΜΕ, γιατί είναι η ελπίδα μας», είναι η πρώτη φράση του Μιλτιάδη Τσαμαλή, συνταξιούχου από την Κόρινθο. «Είμαστε αποφασισμένοι να σταματήσουμε αυτή την πολιτική. Και για να γίνει αυτό πρέπει να αγκαλιάσουμε το ΠΑΜΕ. Η ιστορία στη ΓΣΕΕ με στις "ντουφεκιές" της πρέπει να τελειώσει. Στο ΠΑΜΕ είναι οι τίμιοι συνδικαλιστές που αγωνίζονται για τα συμφέροντά μας».

Ο Νίκος Κότζης, υπάλληλος από το Κιάτο, θα συμπληρώσει: «Μας έφερε εδώ η ακρίβεια, η φτώχεια, η ανεργία, το χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις, οι αυξήσεις στα καύσιμα, η ίδια η ζωή. Η ζωή που θέλουμε εμείς και όχι αυτή που μας έχει στρώσει η κυβέρνηση και οι συμβιβασμένες ηγεσίες. Το ΠΑΜΕ πρέπει να κλιμακώσει αυτόν τον αγώνα».

Σε ένα από τα πούλμαν της Κορίνθου, βρίσκονται μαθητές. Ο Κώστας Στεργιόπουλος, μαθητής της πρώτης Λυκείου, εξηγεί γιατί βρέθηκε στην Αθήνα: «Ο πατέρας μου ήταν ένα χρόνο χωρίς δουλιά και ξέρω τι θα πει ανεργία. Τι θα πει να μην έχει τα δίδακτρα για φροντιστήρια. Επομένως, ξέρω τη σημασία που έχει το σύνθημα 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο. Αυτός που σήμερα μπορεί να παλέψει κατά σε όλα αυτά είναι το ΠΑΜΕ. Και νομίζω ότι άργησε να συγκροτηθεί».

Ο Θανάσης Πρασσάς, οικοδόμος, που ήρθε από την Ηλεία λέει: «Ο αγώνας αυτός είναι μονόδρομος για μας. Τα δικαιώματά μας τα τινάζουν στον αέρα. Η ανεργία και η ακρίβεια τρέχουν. Δεν μπορούμε να μείνουμε απλοί θεατές. Ολοι οι εργαζόμενοι πρέπει να συσπειρωθούν στο ΠΑΜΕ και να δυναμώσουν τα συνδικάτα τους».

Από την Καλαμάτα, ο Αντώνης Παπαφλέσας αναφέρει: «Η Καλαμάτα έχει ανεργία 30%, το λάδι και το κρασί δεν έχουν τιμή. Μας τα παίρνουν τσάμπα. Τα δικαιώματα των εργαζομένων τα αφαιρούν. Πού θα πάει το πράμα; Πρέπει να τους σταματήσουμε».

Από τη Ζάκυνθο, ο Θανάσης Καραγιάννης, υδραυλικός, θα πει: «Ολη μου τη ζωή αγωνίζομαι για 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο, για σύνταξη σε ανθρώπινη ηλικία για να πάμε, δηλαδή, μπροστά. Δε θα τους αφήσουμε να πάνε πίσω. Να ξεκινήσουμε από το μηδέν. Σήμερα που θα φύγουμε από δω θα συνεχίσουμε τη μάχη στο νησί. Δεν έχουμε άλλη επιλογή».

Ο Γιώργος Στραβού, δημόσιος υπάλληλος από την Κοζάνη, έδωσε απάντηση στο «γιατί», όλοι αυτοί οι άνθρωποι άφησαν τα σπίτια - έστω και για μια μέρα - και ήρθαν στην πρωτεύουσα: «Ηρθαμε εδώ για να διαδηλώσουμε ενάντια στην αντιλαϊκή κυβερνητική λαίλαπα, που με τα αντεργατικά μέτρα της θίγει τους εργαζόμενους, τους απλούς μεροκαματιάρηδες».

Από την Πτολεμαΐδα, ήρθε ο Πέτρος Ταταρίδης που δουλεύει στα λιγνιτωρυχεία. Είναι παντρεμένος με ένα παιδί και, μιλώντας στο «Ρ», είπε ότι «με ένα μισθό ίσα - ίσα που μπορείς να επιβιώσεις. Αν δε δουλεύουν δύο άτομα μέσα σε ένα σπίτι, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και σε λίγο καιρό και τρεις μισθοί δε θα φτάνουνε».

Ο Κώστας Βογιατζής δουλεύει στα Πλαστικά Θράκης. Νέος άνθρωπος, με όρεξη για αγώνα και ζωή. Ηρθε από την Ξάνθη, αποφασισμένος να παλέψει: «Με τη μικρή μου συμμετοχή, προσπαθώ και εγώ να προσθέσω μια φωνή μέσα στις τόσες που ήδη υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα, ώστε να εμποδίσουμε να περάσουν αυτά τα μέτρα».

Από τον ακριτικό Εβρο, ο Γιώργος Φακριάδης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Υπαλλήλων της Νομαρχίας Εβρου, τόνισε στο «Ρ», για τις ανατιμήσεις του πετρελαίου: «Εμείς που είμαστε από το πιο βόρειο μέρος της χώρας, η ανατίμηση του πετρελαίου θα μας αφαιμάξει το κύριο μέρος του εισοδήματός μας. Πόσο μάλλον για τους γονείς που έχουν παιδιά που σπουδάζουν και είναι υποχρεωμένοι να συντηρήσουν, όχι μόνο ένα, αλλά δύο ή και περισσότερα νοικοκυριά».

«Ηρθαμε για να διεκδικήσουμε και όχι για να επαιτήσουμε», είπε ο Σωτήρης Ματθαίος, γενικός γραμματέας των συνταξιούχων του ΤΕΒΕ Νομού Θεσσαλονίκης, δίνοντας το στίγμα για τους απόμαχους της δουλιάς, όχι, όμως, και της ζωής.

Ο «άνθρωπος με την ντουντούκα», όπως έγινε γνωστός από τις αγροτικές κινητοποιήσεις, ο Βαγγέλης Γάκης από τον Αγροτικό Σύλλογο Γραμματικού Καρδίτσας, βρέθηκε στην πλατεία Αμερικής και, μιλώντας στο «Ρ», τόνισε: «Κατεβήκαμε για να διαμαρτυρηθούμε μαζί με τους άλλους εργαζόμενους για την αντιαγροτική πολιτική που εφαρμόζει σήμερα η κυβέρνηση. Το ξεκλήρισμα της αγροτιάς και ειδικά τώρα τελευταία με την κατάργηση των συνεταιρισμών, μας φέρνει σε απόγνωση. Δε θα μπορέσουμε να καλλιεργήσουμε ούτε ένα στρέμμα».