Το καίριο ζήτημα στον αγώνα ενάντια στην αντιδραστική αναθεώρηση των άρθρων 24, 94, 95 και 100 του Συντάγματος είναι καθαρά πολιτικό, τονίζει ο Γιώργος Σαρηγιάννης, καθηγητής του ΕΜΠ, ο οποίος δήλωσε στο «Ρ»:

«Η αναθεώρηση του Συντάγματος δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός, αλλά εντάσσεται στη "νέα τάξη πραγμάτων", όσο κι αν αυτό φαίνεται να μη σχετίζεται. Ας θυμηθούμε τις εκθέσεις του κ. Σπράου, συμβούλου του πρωθυπουργού και στελέχους της Διεθνούς Τραπέζης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, μ' άλλα λόγια ο επικυρίαρχος εν Ελλάδι. Οι εκθέσεις αφορούσαν στο ασφαλιστικό, και βλέπουμε με τι υπακοή εφαρμόζει η κυβέρνηση τις κατευθύνσεις Σπράου στη δημόσια διοίκηση, στο αγροτικό, και ξέρουμε ότι πρόκειται να επακολουθήσουν κι άλλες. Σε μια από αυτές "συνιστά" (διάβαζε: διατάσσει) την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και δη των ελεύθερων χώρων και του πρασίνου για κάλυψη του προϋπολογισμού. Σ' αυτήν την κατεύθυνση εντάσσονται οι εξαγγελίες για "νομιμοποίηση" των δασικών καταπατητών έναντι τιμήματος, καθώς και η εκχώρηση σε ιδιώτες δασικών εκτάσεων για "προστασία και αξιοποίηση" και έχουμε δείγματα από Λαμπράκη, Βαρδινογιάννη, Λάτση κ.ά. στα Τουρκοβούνια, στη Γλυφάδα, στο Μαίναλο και αλλού.

Βέβαια, όχι μόνο το ισχύον Σσύνταγμα είναι φραγμός σε αυτές τις κατευθύνσεις της Διεθνούς Τραπέζης, αλλά και η νομολογία που δημιούργησε το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ετσι, τα πυρά του "εκσυγχρονισμού" στρέφονται συνδυασμένα ενάντια και στο άρθρο 24, του οποίου η παραμικρή τροπολογία κατεδαφίζει το με τόσους κόπους οικοδομημένο νομικό πλαίσιο, αλλά και στα άρθρα 94, 95 και 100, που θα αποδυναμώσουν το ΣτΕ αλλά και τα άλλα δικαστικά σώματα, στο να κρίνουν επί της συνταγματικής νομιμότητας κάθε νόμο Τζουμάκα ή Ανωμερίτη ή όποιου άλλου.

Γι' αυτό και ο αγώνας πρέπει να είναι ενιαίος, μαζικός και ακόμη ενάντια σε κάθε τροποποίηση των παραπάνω άρθρων, αλλά και δε σταματά με την όποια ψήφιση από τη Βουλή, και με όποιες εισηγήσεις ή ελιγμούς των εισηγητών-δικηγόρων των καταπατητών. Μετά το Σύνταγμα θα βγουν οι νόμοι, μετά από τους νόμους τα διατάγματα και μετά η εφαρμογή τους σε συγκεκριμένα θέματα. Γι' αυτό ο αγώνας θα ενταθεί και μετά την αναθεώρηση - όποια και αν είναι αυτή - γιατί το θέμα δεν αφορά μόνο στην εκλογική πελατεία των ψηφοφόρων οικοπεδούχων, των συνεταιρισμών, αλλά στη γενικότερη αναπτυξιακή κατεύθυνση της χώρας. Θα δεχτούμε τη Διεθνή Τράπεζα ή θα την πολεμήσουμε; Αυτό τελικά είναι το καίριο ερώτημα».

Κάλεσμα προς τους δημότες της Αθήνας να συμμετάσχουν μαζικά σε όλες τις κινητοποιήσεις ενάντια στην αντιδραστική αναθεώρηση, απευθύνει ο Στέλιος Λάμπρου, δημοτικός σύμβουλος Αθήνας και επικεφαλής της «Συμπαράταξης για την Αθήνα». Συγκεκριμένα, δήλωσε στο «Ρ»:

«Η "Συμπαράταξη" από την πρώτη στιγμή συμμετείχε ενεργά σε όλες τις εκδηλώσεις, που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, με σκοπό να διαδοθεί πλατιά στον κόσμο τι σημαίνει αντιδραστική αναθεώρηση του άρθρου 24, ενώ επίσης τοποθετήθηκε ξεκάθαρα και στο Δημοτικό Συμβούλιο. Για μας είναι ξεκάθαρο: Οποιαδήποτε αναθεώρηση του άρθρου 24, αλλά και των υπολοίπων άρθρων, αναφορικά με τις αρμοδιότητες του ΣτΕ, έχουν σαν σκοπό την ανατροπή όλης της μέχρι σήμερα νομολογίας σχετικά με την προστασία των δασών και παράδοσής τους στα διάφορα οικονομικά συμφέροντα. Αυτό που επισημαίνουμε σε όλους τους τόνους είναι ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συνεπικουρούμενη και από τη ΝΔ, στη διάρκεια της προηγούμενης Βουλής με ψήφους πάνω από 180, έχει τη δυνατότητα σήμερα να περάσει την αναθεώρηση με 151 ψήφους. Δεν πρέπει, δηλαδή, να ξεχνάμε τις ευθύνες της ΝΔ απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, άσχετα αν σήμερα κάποια στελέχη της φαίνεται ότι διαφοροποιούνται. Από την άλλη, το Δημοτικό Συμβούλιο Αθήνας με ευθύνη, φυσικά, της πλειοψηφίας του, παρόλο που έχει προωθήσει ένα καταδικαστικό ψήφισμα, δεν έχει πάρει μέρος σε καμία μαζική διαδικασία του κινήματος, να υποστηρίξει, δηλαδή, τη θέση που έχει πάρει. Η "Συμπαράταξη" έχει δραστήρια συμμετοχή στο Συντονιστικό των περιβαλλοντικών και άλλων κοινωνικών οργανώσεων που παλεύουν για τη μη αναθεώρηση, στοχεύοντας στην ενοποίηση όλων των αντιδράσεων που υπάρχουν μέχρι σήμερα, να μην υπάρξει δηλαδή διάσπαση του κινήματος για δευτερεύοντες λόγους, τη στιγμή που αυτό το θέμα ενώνει ένα μεγάλο νούμερο οργανώσεων και πολιτών. Γι' αυτόν το λόγο θα συμμετάσχουμε και τη Δευτέρα στη συναυλία του Συντάγματος και στην περικύκλωση της Βουλής την Τετάρτη και καλούμε τους δημότες της πόλης να ενώσουν τις φωνές τους, με στόχο να μην περάσει αυτή η καταστροφική αναθεώρηση».

«Η νέα πρόταση του κ. Βενιζέλου σε ό,τι έχει σχέση με τη νέα τροπολογία σχετικά με το άρθρο 24 αποτελεί μία μεγάλη υπαναχώρησή του υπό το βάρος των πρωτοφανών κινητοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν το τελευταίο διάστημα, από τους πολίτες αυτής της χώρας, ενάντια στην παράδοση του φυσικού περιβάλλοντος στα μεγάλα και μικρά οικονομικά συμφέροντα», τονίζει ο Κώστας Διάκος, μέλος της γραμματείας της «Πράσινης Πολιτικής». Και συνεχίζει:

«Μπορεί να χαρακτηριστεί ως θετικό το γεγονός ότι αποδέχεται την απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου σχετικά με τον καθορισμό της έννοιας του δάσους και να πάρει πίσω αρκετά από αυτά που προέβλεπε η αρχική τροπολογία, όμως ο τρόπος με τον οποίο έχει θέσει τη νέα αυτή τροποποίηση είναι ιδιαίτερα πονηρός. Η νέα πρόταση περιστέλλει τον έλεγχο του ΣτΕ ως προς την αλλαγή χρήσεως των δασών και των δασικών εκτάσεων, γιατί ενώ μέχρι πρότινος το ΣτΕ καλείται να ελέγξει αν προέχει το οποιοδήποτε προβαλλόμενο κοινωνικό δικαίωμα ως ικανό και ανώτερο του δικαιώματος της προστασίας του περιβάλλοντος για να αλλάξει η χρήση, τώρα αρκεί και μόνο να είναι αναγκαίο. Επιπλέον, η νέα πρόταση θεωρεί απαραίτητη τη σύσταση Δασολογίου και μάλιστα στα πλαίσια διαμόρφωσης του Κτηματολογίου. Δηλαδή το Δασολόγιο ακολουθεί τη μακρόχρονη διαδικασία του Κτηματολογίου, προσπαθώντας με τη δεύτερη αυτή πονηριά να νομιμοποιήσει καμένες εκτάσεις. Η τρίτη παγίδα βρίσκεται στην πρώτη παράγραφο, που θεωρεί δικαίωμα του καθενός την προστασία του περιβάλλοντος. Με μια βαθύτερη νομική ανάγνωση μπορεί να καταλήξει εμφανώς στο συμπέρασμα ότι υπάρχει η ευχέρεια της απόδοσης δασικών εκτάσεων σε ιδιώτες εν ονόματι της προστασίας του περιβάλλοντος. Αν εφαρμοστεί αυτό, θα έχουμε μια εκ πλαγίου εκβολή κατά του τεκμηρίου κυριότητας του δημοσίου στο δάσος. Πέρα από το γεγονός ότι η εξομοίωση των κρατικών και ιδιωτικών δασών είναι αρνητική. Ως προς την παρ. 2, περιορίζεται ο κοινωνικός, νομικός και δικαστικός έλεγχος στην πολεοδομική και οικιστική ανάπτυξη, που σημαίνει ότι θα "ξεγελά" μια τεχνική μελέτη που θα αποδεικνύει ότι η αλλαγή χρήσης είναι επιστημονική. Θέλω να τονίσω ιδιαίτερα ότι οποιαδήποτε χαλάρωση του κινήματος αυτή τη στιγμή, συνεπάγεται συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Αρα συνεχίζουμε. Τη Δευτέρα θα είμαστε στη συναυλία, ενώ την Τετάρτη θα γίνει η περικύκλωση της Βουλής, για να έχουν και εκείνοι υπόψη τους ότι δε συζητούν μόνοι τους, αλλά απ' έξω υπάρχει ο λαός».