Πάντως, ο υπουργός Γεωργίας κατά την προσφιλή τακτική του επιχείρησε χτες να φορτώσει τα σπασμένα της ακολουθούμενης κυβερνητικής πολιτικής στους αγρότες, υποστηρίζοντας, για λόγους εντυπώσεων, πως η κατανάλωση νερού στον αγροτικό τομέα ανέβηκε από 83% σε 87%. Φαίνεται δηλαδή, ότι την κυβέρνηση την ενδιαφέρει μόνο να εμφανιστούν ως καταχραστές νερού οι αγρότες, ώστε να περάσουν έτσι νέα αντιαγροτικά μέτρα περιορισμού της αγροτικής παραγωγής.

Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις, ο Γ. Ανωμερίτης:

• Παραδέχτηκε ότι θα τεθούν σε εφαρμογή οι επιταγές μιας σχετικής κοινοτικής Οδηγίας που ψηφίστηκε τον Ιούνη του 2000 και κυριαρχείται από το δόγμα: «Ο ρυπαίνων πληρώνει». Πράγμα που σημαίνει ότι τους αγρότες τους περιμένουν άγρια «χαράτσια».
• Δεν έκρυψε το γεγονός ότι οι αγρότες θα επωμιστούν το κόστος των όποιων εγγειοβελτιωτικών - αρδευτικών έργων γίνουν στο επόμενο διάστημα. Και όχι μόνο αυτό, αφού ανέφερε ότι η πολιτική της κυβέρνησης στον τομέα διαχείρισης των υδατικών πόρων θα κινηθεί με βάση τα όσα εισηγείται η Ελληνική Επιτροπή για την καταπολέμηση της Απερήμωσης. Εννοεί, δηλαδή ότι θα επιβληθούν νέες εισφορές και τέλη στους αγρότες.

Αν υπάρχει όμως πρόβλημα εξάντλησης των υδατικών πόρων της χώρας, αυτό δεν οφείλεται στους αγρότες, αλλά στην πολιτική που ακολούθησαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Ποτέ μέχρι τώρα δεν έγινε κανένα σοβαρό έργο για τη διαφύλαξη των υδάτινων πόρων. Δεν έγιναν τα απαραίτητα εγγειοβελτιωτικά έργα (φράγματα και δίκτυα άρδευσης) και το πιο σοβαρό είναι ότι δε δόθηκε ούτε δίνεται κανένα βάρος στην προστασία του δασικού πλούτου της χώρας, που είναι ο βασικός παράγοντας εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα.

Μια πτυχή, μιας μεγάλης υπόγειας διαμάχης για το ποιος θα ευνοηθεί και ποιος θα έχει το πάνω χέρι στον τομέα της πιστοποίησης βιολογικών αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων βγήκε χτες στην επιφάνεια με αφορμή τη συνέντευξη Τύπου μιας ιδιωτικής εταιρίας (ΔΗΩ) που δραστηριοποιείται στο χώρο αυτό.

Ο πρόεδρος της εταιρίας ΔΗΩ, Σπ. Σγουρός, μαζί με τον πρόεδρο της Ενωσης Επαγγελματιών Βιοκαλλιεργητών Ελλάδας, Μ. Κουλουρούδη, εξέφρασαν την ανησυχία τους για το εμπορικό μέλλον των βιολογικών προϊόντων. Κι αυτό επειδή, όπως είπαν, το υπουργείο Γεωργίας προχωράει σε αντικοινοτικές ρυθμίσεις και σε μονοπωλιακό κρατικό μοντέλο, στη σχετική υπουργική απόφαση, που ορίζει ως επιβλέπον κρατικό φορέα στις ιδιωτικές εταιρίες πιστοποίησης, τον Οργανισμό Πιστοποίησης και Επίβλεψης Γεωργικών Προϊόντων (ΟΠΕΓΕΠ). Πρόσθεσαν επίσης ότι δεν είναι συμβατό ο ΟΠΕΓΕΠ από τη μία να ελέγχει τις εταιρίες πιστοποίησης και παράλληλα να πιστοποιεί και ο ίδιος γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα.

Με αφορμή τη χτεσινή συνέντευξη της ΔΗΩ, ρωτήθηκε στη συνέχεια ο υπουργός Γεωργίας, ο οποίος δήλωσε ότι στη σχετική υπουργική απόφαση πήρε υπόψη του αυτά που του πρότειναν η ΔΗΩ και οι υπόλοιπες εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο. Ο Γ. Ανωμερίτης συμπλήρωσε ότι αρχή πιστοποίησης θα είναι το υπουργείο Γεωργίας, δηλαδή ο ΟΠΕΓΕΠ, που θα γίνει ένας μικρός ευέλικτος οργανισμός και θα πιστοποιεί τις ιδιωτικές εταιρίες πιστοποίησης. Οπως επίσης διευκρίνισε, στην περίπτωση που οι ιδιωτικές εταιρίες δεν πηγαίνουν σε κάποιες απομακρυσμένες περιοχές να κάνουν πιστοποίηση, γιατί δεν τις συμφέρει, τότε το ρόλο αυτό θα τον αναλαμβάνει ο ΟΠΕΓΕΠ.

Η κατάσταση πάντως που έχει δημιουργηθεί, σε συνδυασμό με τη νέα κατάσταση που επιχειρεί να διαμορφώσει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, δημιουργούν την αίσθηση ότι και η βιολογική γεωργία θα πέσει θύμα της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων και των όποιων κερδοσκοπικών επιδιώξεων διαφόρων συμφερόντων, ντόπιων και ξένων. Για παράδειγμα, χτες υπήρξε δημοσίευμα ότι ο «Αγροτικός Οίκος Σπύρου» ιδρύει εταιρία που θα δραστηριοποιείται στον τομέα πιστοποίησης και ελέγχου αγροτικών προϊόντων, ενώ είναι γνωστό ότι ξένες εταιρίες πιστοποίησης που εδρεύουν σε χώρες της ΕΕ ασκούν έργο στην Ελλάδα και πως υπάρχει εκδήλωση ενδιαφέροντος, από εταιρία που εδρεύει στις ΗΠΑ.

Πολύ περισσότερο όμως, θύματα θα πέσουν οι παραγωγοί βιολογικών προϊόντων, που θα πληρώσουν πολύ ακριβά την υπόθεση «πιστοποίηση» και παράλληλα θα πλήττονται από μια δεδομένη αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης, που στηρίζει μόνο τα συμφέροντα των ιδιωτικών εταιριών, βιομηχανιών και πολυεθνικών. Οσο για τους καταναλωτές, από ό,τι φαίνεται εξακολουθεί να μην υπάρχει για αυτούς καμία εγγύηση, από πουθενά, ότι θα καταναλώνουν φτηνά και αυθεντικά, βιολογικά προϊόντα.