ΑΓΚΥΡΑ - ΒΟΝΝΗ.- Οσο ο καιρός περνάει, τόσο περισσότερο δοκιμάζονται οι αντοχές του Τούρκου πρωθυπουργού, Μεσούτ Γιλμάζ, ο οποίος διαρκώς δείχνει να βρίσκεται σε ζώνες "διασταυρούμενων πυρών": Τις δύο περασμένες βδομάδες, ήταν η πίεση του στρατού από τη μια και του εξωκυβερνητικού του συμμάχου Ντενίζ Μπαϊκάλ από την άλλη. Χτες, ήταν η πίεση της παραδοσιακής ευρωπαϊκής συμμάχου, αλλά εσχάτως επικριτικής Γερμανίας από τη μια και των πλειοψηφούντων Μουσουλμάνων πολιτών από την άλλη...

Ενα τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων τεκμηρίωσε αυτό που πολλοί μάντευαν: Η γερμανική υπομονή με τον Γιλμάζ έχει αρχίσει να εξαντλείται. Ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος, Χέρμπερτ Σμίλινγκ, τον κατέστησε υπεύθυνο για "ενδεχόμενη επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ των Γερμανών πολιτών και Τούρκων μεταναστών στη Γερμανία".

Αιτία, η συνέντευξη του Γιλμάζ, που δημοσιεύτηκε στο φύλλο της Κυριακής της εφημερίδας "Μπιλντ Αμ Ζόνταγκ", στην οποία έλεγε πως η επόμενη γερμανική κυβέρνηση, "είτε με τον Κολ είτε με τον Σρέντερ", δε θα πρέπει να επαναλάβει το "ιστορικό λάθος" να κλείσει "κατάμουτρα" στην Τουρκία την πόρτα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο Γιλμάζ επανέλαβε την αξίωση της Τουρκίας να γίνει πλήρες μέλος της ΕΕ "όσο χρόνο κι αν χρειαστεί (...) αλλά αυτό πρέπει να εξαρτηθεί από τις επιδόσεις μας, όχι από τις προκαταλήψεις του κ. Κολ...".

Για τις δυνατότητες "επανασυμφιλίωσης" Γερμανίας - Τουρκίας, είπε ότι το πρώτο βήμα πρέπει να γίνει από τη Βόννη: "Αυτός που έκανε το λάθος, αυτός πρέπει να επανορθώσει, δηλαδή η γερμανική κυβέρνηση, που έκανε τα πάντα για να καταστρέψει το καλό κλίμα μεταξύ της Γερμανίας και της Τουρκίας...".

Η συνέντευξη αξιολογείται από το γερμανικό ΥΠΕΞ "απλώς" ως ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των φραστικών πυρών που έχει εξαπολύσει κατά της Βόννης ο Τούρκος πρωθυπουργός από το Δεκέμβρη, εξαιτίας του αποκλεισμού της Τουρκίας, με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής των "15" στο Λουξεμβούργο, από τον κατάλογο των υποψηφίων προς ένταξη χωρών.

Η αποστροφή του Γιλμάζ για τον καγκελάριο Χέλμουτ Κολ ("ο παλιός φίλος έγινε νέος εχθρός"), ύστερα από τις αντιδράσεις της Βόννης, διορθώθηκε, διευκρινίστηκε, ανασκευάστηκε και τελικά... επιβεβαιώθηκε.

Ο Γιλμάζ "υπέπεσε" σε οκτώ φραστικές επιθέσεις κατά της γερμανικής κυβέρνησης και προσωπικά κατά του Κολ - από το Δεκέμβρη με ομιλία του στην Ουάσιγκτον και με κορύφωση τη συνέντευξή του στους "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς" στις αρχές του Μάρτη - που έχουν οδηγήσει τις γερμανοτουρκικές σχέσεις στο "ναδίρ".

Ο Σμίλινγκ είπε χτες πως "η γερμανική κυβέρνηση δυσκολεύεται πλέον να παρακολουθήσει τον κ. Γιλμάζ", τις δηλώσεις του οποίου χαρακτήρισε "προϊόν προσωπικού προβλήματος".

"Ο Γιλμάζ με τις αλλεπάλληλες δηλώσεις του έχει γίνει "παράγοντας ενόχλησης" των παραδοσιακά καλών σχέσεων μεταξύ της Τουρκίας και της Γερμανίας", απάντησε ο Σμίλινγκ. "Θα έπρεπε να ξέρει και να αναλογιστεί ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να βλάψει και βλάπτει τις σχέσεις ανάμεσα στους Γερμανούς πολίτες και τα 2,5 εκατομμύρια Τούρκους που ζουν στη Γερμανία...".

Ο Γιλμάζ όμως έγινε "δυσάρεστος" και προς τους Μουσουλμάνους πολίτες, προειδοποιώντας ότι στις επερχόμενες εορτές των θυσιών, ουδείς θα πρέπει να τολμήσει "να διατυπώσει απειλές" εναντίον του κοσμικού κράτους, άλλως... πίπτει ράβδος: "Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε το πισωγύρισμα της Τουρκίας".

Οι πολίτες πάντως μάλλον αρνητικά εξέλαβαν τις δηλώσεις Γιλμάζ, οι οποίες στην πραγματικότητα εκφράζουν την άποψη των στρατηγών...

ΙΣΛΑΜΑΜΠΑΝΤ.- Κλιμακώνοντας την "κούρσα" απόκτησης όπλων, το Πακιστάν δοκίμασε επιτυχώς χτες ένα μεσαίου βεληνεκούς πύραυλο, ικανό να φέρει πυρηνική γόμωση και να πλήξει απομακρυσμένες περιοχές μέσα στο έδαφος της (συχνά "εχθρικής") γείτονός του Ινδίας.

Ο πύραυλος έχει ακτίνα δράσης 1.450 χιλιομέτρων. Δεν υπήρξε άμεση αντίδραση από την Ινδία, με την οποία το Πακιστάν έχει διεξάγει τρεις πολέμους μετά την αποαποικιοποίηση των δύο χωρών και την αποχώρηση της Βρετανίας, από τα μέσα του αιώνα (1947).

Το Νέο Δελχί έχει ήδη δοκιμάσει ένα όμοιο σύστημα, το οποίο πιστεύεται επίσης ικανό για τη μεταφορά πυρηνικών κεφαλών. Το Ισλαμαμπάντ είχε τότε προειδοποιήσει ότι είναι "πιθανό" να προκύψει ένας αγώνας δρόμου για τους εξοπλισμούς, κάτι που δείχνει να πραγματοποιείται (σε περιορισμένη κλίμακα, ασφαλώς, αλλά...).

Κατά εξωφρενικά κωμικό τρόπο, και οι δύο χώρες ισχυρίζονται ότι η ανάπτυξη πυρηνικής τεχνολογίας στην οποία προχωρούν έχει "ειρηνικούς" σκοπούς.

Στην υπόθεση εμπλέκονται οι ΗΠΑ, όπως και το Πεκίνο: Η Ουάσιγκτον έχει επανειλημμένα κατηγορήσει την Κίνα ότι βοηθάει το Πακιστάν στην ανάπτυξη πυραύλων, επειδή προμήθευσε στη χώρα πυραύλους τύπου Μ - 11. Προσωρινά μάλιστα, η Ουάσιγκτον επέβαλε κυρώσεις στην Κίνα για παραβίαση του Καθεστώτος Ελέγχου Πυραυλικής Τεχνολογίας, το οποίο απαγορεύει τη βοήθεια για κατασκευή πυραύλων βεληνεκούς άνω των 350 χιλιομέτρων.

Η αναγγελία της δοκιμής, σχολίαζαν πολιτικοί παρατηρητές, αποτελεί "απάντηση" στις πρόσφατες δηλώσεις του νέου Ινδού πρωθυπουργού Ατάλ Μπιχάρι Βάτζπαϊ, που "άφηναν ανοιχτή" την επιλογή των πυρηνικών εξοπλισμών.

Το Πακιστάν έστειλε πέρυσι επιστολή προς τον ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν έπειτα από δημοσίευμα της "Ουάσιγκτον Ποστ", σύμφωνα με το οποίο η Ινδία έχει αναπτύξει πυραύλους ικανούς να φέρουν πυρηνικές κεφαλές στο κρατίδιο Παντζάμπ.