Συγκεκριμένα στην ανακοίνωσή της η ΚΟ Αττικής σημειώνει:

«Το έργο της επιχειρηματικής λειτουργίας των αστικών συγκοινωνιών της Αττικής με γνώμονα το κέρδος συνεχίζεται με θύμα τους εργαζόμενους στις αστικές συγκοινωνίες και όλους τους εργαζόμενους της Αττικής που χρησιμοποιούν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Η πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού στο αμαξοστάσιο των ΚΤΕΛ στο Κορωπί είναι συνέχεια της θλιβερής παράστασης που όλο το καλοκαίρι μια σειρά από κυβερνητικά στελέχη έδιναν σε αμαξοστάσια και μέσα μαζικής μεταφοράς προσπαθώντας να αντιστρέψουν την πραγματικότητα που βιώνουμε. Το συγκεκριμένο μάλιστα αμαξοστάσιο είναι κοινοπραξίας ιδιωτών επιχειρηματιών, οι οποίοι έχουν αναλάβει να εκτελούν συγκοινωνιακό έργο σε γραμμές του ΟΑΣΑ. Μάλιστα, επιδοτούνται με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που προκύπτουν από την άγρια φοροληστεία του εργαζόμενου λαού και τις συνεχείς περικοπές των "δαπανών" που αφορούν κοινωνικές ανάγκες.

Παρά τις εξαγγελίες και την προσπάθεια ωραιοποίησης της κατάστασης, η πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες και ο λαός της Αττικής που μετακινείται με αυτές, είναι απαράδεκτη και δύσκολη.

Τα πρόσφατα παραδείγματα των καλοκαιρινών μηνών και όχι μόνο είναι χαρακτηριστικά. Λεωφορεία που αρπάζουν φωτιά εν κινήσει - τελευταίο περιστατικό το λεωφορείο που άρπαξε εν κινήσει στο Γαλάτσι στις 4/9, συρμοί του Μετρό που βγάζουν καπνούς - πρόσφατο το περιστατικό του συρμού στη Δουκίσσης Πλακεντίας στις 26/7, βαγόνια στον ηλεκτρικό χωρίς κλιματισμό, στάσεις γεμάτες κόσμο με τεράστια αναμονή, στρίμωγμα σε κάποιο ΜΜΜ όταν αυτό κάποια στιγμή εμφανιστεί, συνθέτουν ένα ατελείωτο καθημερινό μαρτύριο για τους επιβάτες. Την ίδια ώρα, η εντατικοποίηση της εργασίας ακόμα και με δουλειά ως και 31 μέρες τον μήνα, σε αντίξοες συνθήκες, που σε συνδυασμό με τους τσακισμένους και καθηλωμένους μισθούς, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα εξουθένωσης και αγανάκτησης στους εργαζόμενους των αστικών συγκοινωνιών.

Χαρακτηριστικό της μείωσης του προσωπικού και της εντατικοποίησης είναι ότι τον Γενάρη του 2023 οι βάρδιες της ΟΣΥ ήταν 2.453 και οι ενεργοί οδηγοί ήταν 2.714. Σήμερα, με ίδιες τις βάρδιες οι ενεργοί οδηγοί είναι 2.100, δηλαδή 614 λιγότεροι, οι οποίοι καλούνται να βγάλουν τα ίδια δρομολόγια. Αντίστοιχα στον ηλεκτρικό τα χρωστούμενα ρεπό στους ηλεκτροδηγούς είναι χιλιάδες.

Σε αυτήν την κατάσταση προστίθενται η παλαιότητα του στόλου και τα εκατομμύρια χιλιόμετρα που "έχει γράψει", τα ανύπαρκτα ανταλλακτικά και υλικά συντήρησης. Οσον αφορά την γραμμή 1 του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου έχουμε τμήματα, όπως το Πειραιάς - Φάληρο και το Ειρήνη - Ν. Ηράκλειο που είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα.

Ολα τα παραπάνω αυξάνουν τον κίνδυνο ασφάλειας των συγκοινωνιών και κάνουν την ταλαιπωρία να είναι καθημερινό φαινόμενο.

Ο σχεδιασμός της εμπορευματοποίησης των αστικών συγκοινωνιών είναι σε πλήρη εξέλιξη και προωθείται εδώ και χρόνια, σήμερα από την κυβέρνηση της ΝΔ. Αφού απαξίωσαν το συγκοινωνιακό έργο που παρέχουν η ΟΣΥ και η ΣΤΑΣΥ, με μεγάλες ελλείψεις σε ανταλλακτικά και οχήματα λόγω της υποχρηματοδότησης και με χιλιάδες κενά σε προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, προωθούν την παραπέρα εμπορευματοποίηση των αστικών συγκοινωνιών ως δήθεν "σανίδα σωτηρίας".

Αλλωστε, η προσπάθεια να παρουσιαστεί η επιχειρηματική λειτουργία κρίσιμων δομών και υπηρεσιών που καλύπτουν ανάγκες του λαού, ως αναγκαιότητα, αποτελεί πάγια και συνηθισμένη πρακτική όλων όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν μέχρι σήμερα τη χώρα, για να δικαιολογήσουν την αφοσίωσή τους στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων.

Γι' αυτό και αποτελεί πρόκληση για τον λαό, όταν η αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία και τα κόμματά της ασκούν, αν και άσφαιρη, κριτική στην κυβέρνηση για την ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών. Τα κόμματα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, πιστοί στις επιταγές του κεφαλαίου και της ΕΕ, έφεραν διαδοχικούς νόμους, όπως:

• Ο κανονισμός 1370/2007 αλλά και μεταγενέστερες Οδηγίες της ΕΕ που επέβαλλαν την απελευθέρωση των αστικών συγκοινωνιών για τις χώρες - μέλη της ΕΕ, έδιναν την κατεύθυνση και στις ελληνικές κυβερνήσεις για το πώς θα πρέπει να κινηθούν.
• Ο Ν. 3920/2011 (νόμος Ρέππα) του ΠΑΣΟΚ.
• Ο Ν. 4568/2018 (νόμος Σπίρτζη) του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι παραπάνω νόμοι έβαζαν θεμέλια, προωθούσαν και εξειδίκευαν την ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών.

Η βασική κατεύθυνση του αντιλαϊκού σχεδιασμού και σε αυτόν τον τομέα είναι ότι επιδιώκονται από επιχειρηματικούς ομίλους νέες κερδοφόρες μπίζνες, έχοντας ως στήριγμα όλα τα κόμματα του συστήματος της εκμετάλλευσης. Η κυβέρνηση της ΝΔ και η συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ έχουν ως ιερό δισκοπότηρο την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου και όχι την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Γι' αυτό και υπάρχει πολιτική σύμπλευση και συνέχεια στο εχθρικό για τον λαό κράτος.

Με βάση τη στρατηγική που υλοποίησαν και νομοθετούν, ακόμη και τα αναγκαία έργα συντήρησης της υποδομής των αμαξοστασίων, των δικτύων, τα ζητήματα του στόλου, της ασφάλειας, μπαίνουν στη ζυγαριά του κόστους - οφέλους. Την ίδια ώρα, τέτοιοι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί τροφοδοτούν με πακτωλούς χρημάτων τους οικονομικούς ομίλους των "πράσινων συγκοινωνιών", θωρακίζοντας την κερδοφορία τους με κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, του ΕΣΠΑ, του κρατικού προϋπολογισμού.

Η αστική συγκοινωνία μπορεί να είναι σύγχρονη και συχνή με λεωφορεία, συρμούς, βαγόνια που δεν θα μετράνε δεκάδες χρόνια στη λειτουργία τους, με κλιματισμό και υλικοτεχνική υποδομή, αντίστοιχη της σημερινής τεχνολογίας, με δρομολόγια που θα γίνονται στην ώρα τους, χωρίς ατέλειωτη αναμονή.

Η αστική συγκοινωνία μπορεί να οργανώνεται με γνώμονα να καλύπτονται όλες οι αναγκαίες μετακινήσεις του πληθυσμού της Αττικής και με προβάδισμα, γι' αυτόν τον λόγο, την ανάπτυξη των μέσων σταθερής τροχιάς και όχι με γνώμονα ποιο είναι το κερδοφόρο δρομολόγιο και τις ανάγκες του τουριστικού κεφαλαίου και του real estate.

Με εργαζόμενους που θα δουλεύουν ανθρώπινα ωράρια, με Συλλογικές Συμβάσεις που θα εξασφαλίζουν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, με επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, χωρίς να αναγκάζονται να εργάζονται, είτε στα ρεπό είτε παράλληλα σε άλλες δουλειές. Αυτό αποτελεί όρο για να γίνεται το κάθε δρομολόγιο των αστικών συγκοινωνιών με ασφάλεια.

Σε αντίθεση με την πολιτική της κυβέρνησης και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες, τα σωματεία τους, οι εργαζόμενοι και συνολικά ο λαός της Αττικής μπορούν να δυναμώσουν τη διεκδίκηση για σύγχρονο, επαρκή στόλο με ασφαλή, φτηνή, τακτική συγκοινωνία χωρίς ιδιώτες, με κριτήριο τις ανάγκες μετακίνησης του λαού κι όχι την καπιταλιστική κερδοφορία, με μαζικές προσλήψεις προσωπικού, με διασφάλιση των μέτρων ασφαλείας για εργαζόμενους και επιβάτες.

Σήμερα υπάρχει η δυνατότητα για έναν διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης που δεν θα έχει για κριτήριο το κέρδος, παράγοντας που κάνει και την αστική συγκοινωνία να αντιμετωπίζεται ως ακριβό εμπόρευμα. Είτε με τον ιδιώτη είτε με το κράτος ως "αφεντικό", όλα μπαίνουν στη ζυγαριά του κόστους - οφέλους.

Σε αυτήν την κατεύθυνση μπορεί να δυναμώσει η πάλη και να συντονιστεί, να αποκτήσει προοπτική, με στόχο οι εργαζόμενοι να έχουν στα δικά τους χέρια την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας, ώστε κριτήριο οργάνωσης και ανάπτυξης της παραγωγής, των μεταφορών και της επικοινωνίας, των συγκοινωνιών, αλλά και όλων των υπηρεσιών να είναι η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών».