ΝΔ -- Από το πρόγραμμά της για την οικονομία: «Οι κυβερνώντες όλα αυτά τα χρόνια δεν κατάλαβαν ότι οι τιμές δε συγκρατούνται με διοικητικά μέτρα, με απειλές και φοβέρες, αλλά με μέτρα διαρθρωτικά και αναπτυξιακά, με μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, με την εξασφάλιση της λειτουργίας του ελεύθερου ανταγωνισμού, με την πληροφόρηση και τη διαφάνεια στην αγορά και την οργάνωση ενός γνήσιου κινήματος των καταναλωτών ώστε να δημιουργηθεί καταναλωτική συνείδηση και συμπεριφορά».
ΠΑΣΟΚ -- Α. Τσοχατζόπουλος, υπουργός Ανάπτυξης: «Βεβαίως δεν έχω απαγορευτικά μέτρα, ούτε μπορώ να κάνω διατίμηση»... «Υποχρέωσή μας είναι να εξασφαλίσουμε ελεύθερες αγορές με ανταγωνιστικές και σταθερές τιμές». «Η στρατηγική του καταναλωτικού κινήματος, η κοινή συνύπαρξη μέσα στις αγορές, το κοινό συμφέρον των παραγωγών, των επιχειρήσεων, των υπηρεσιών και των καταναλωτών μέσα από μια ανταγωνιστική, χωρίς παρεμπόδια και αναχρονιστικούς περιορισμούς λειτουργία αποτελεί τη βάση της προσπάθειάς μας» (από ενημέρωση δημοσιογράφων στις 5/8/2003).
... Τόση είναι η «απόσταση» ανάμεσα στις πολιτικές ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για τη λειτουργία της αγοράς που τα παραπάνω αποσπάσματα θα μπορούσαν κάλλιστα και να... αντιστραφούν και να αποδοθεί το μεν πρώτο σε υπουργό του ΠΑΣΟΚ τα δε επόμενα να συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα της ΝΔ.
Την εξασφάλιση της λειτουργίας του «ελεύθερου ανταγωνισμού» ευαγγελίζεται η ΝΔ για να... «αντιπαρατεθεί» στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ που αναγάγει σε «χρέος» της (σύμφωνα με τα λεγόμενα του υπουργού Ανάπτυξης) την «εξασφάλιση ελεύθερων» και «ανταγωνιστικών αγορών». Για «διοικητικά μέτρα, απειλές και φοβέρες» «κατηγορείται» η κυβέρνηση μέσα από το πρόγραμμα της ΝΔ. Μόνο που το ΠΑΣΟΚ έχει αποδείξει την «πεποίθησή» του, όπως έχει δηλώσει κατά καιρούς ο Α. Τσοχατζόπουλος, «βεβαίως δεν έχω απαγορευτικά μέτρα ούτε μπορώ να κάνω διατίμηση».
Οι εργαζόμενοι βιώνουν στο πετσί τους τα καθημερινά αδιέξοδα που δημιουργεί αυτή η πολιτική. Είναι αυτή η πολιτική που στο όνομα της «ελεύθερης αγοράς» και του «ανταγωνισμού» εκχωρεί πλήρη ασυδοσία στο μεγάλο κεφάλαιο και στους κάθε λογής κερδοσκόπους να καταληστεύουν τα λαϊκά εισοδήματα. Είναι οι φορείς της, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που «βγάζουν σπυριά» και με την ιδέα μόνο της λήψης και των πιο υποτυπωδών και ανέξοδων μέτρων για την προστασία των λαϊκών εισοδημάτων, βαφτίζοντας «απειλές και φοβέρες» και «απαγορευτικά μέτρα» και τον παραμικρό φραγμό στις κερδοσκοπικές ορέξεις των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Η συγκράτηση των τιμών σε επίπεδα που να μη ροκανίζουν τα λαϊκά εισοδήματα και ο έλεγχός τους δεν περνάει βεβαίως μέσα από την «απελευθέρωση», ούτε από τη δήθεν ενίσχυση του «καταναλωτικού κινήματος», μια και οι καταναλωτές που είναι τα θύματα αυτής της πολιτικής, δεν έχουν καμία απολύτως δυνατότητα να παρέμβουν στη διαμόρφωση των τιμών. Το πολύ -πολύ να υψώσουν καμιά φωνή, προς εκτόνωση της αγανάχτησης, κάτι που πώς και πώς επιδιώκουν οι κυβερνώντες και οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Ο έλεγχος των τιμών, ο πραγματικός, ο ουσιαστικός έλεγχός τους μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα στα πλαίσια μιας ριζικά διαφορετικής πολιτικής. Μιας πολιτικής που πρώτα και κύρια δε θα θεωρεί... «αναχρονιστική» τη στήριξη των εισοδημάτων των εργαζομένων και που θα έχει επιλέξει να έρθει σε ρήξη με τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ενίσχυση των επιχειρηματικών κερδών και ταυτόχρονη προστασία των λαϊκών εισοδημάτων, δε συμβιβάζονται. Δεν πάνε μαζί. Δεν ταιριάζουν. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να πατά σε δύο βάρκες. Πρέπει να επιλέξει ή το ένα ή το άλλο. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, προ πολλού, έχουν διαλέξει και το επιδεικνύουν με ποιανού το μέρος είναι, και πάντως όχι με το μέρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων...
Μ.Ζ,
ΕΒΕ
Το σικέ παιχνίδι των προγραμμάτων
Πρόσφατα το ΠΑΣΟΚ θυμήθηκε τη φράση «ραχοκοκαλιά της οικονομίας» απευθυνόμενο διά του απερχόμενου - έτσι κι αλλιώς - πρωθυπουργού στους «μικρομεσαίους» επιχειρηματίες. Παρεμπιπτόντως, είναι πολύ «βολικό» να αναφέρεσαι ισοπεδωτικά στους «μικρομεσαίους», αφού έτσι μπορείς να δίνεις υποσχέσεις σε εκείνους που τζιράρουν εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο και να νομίζουν οι μεροκαματιάρηδες ΕΒΕ ότι απευθύνεσαι σ' αυτούς! Ομως το ΠΑΣΟΚ έχει πολύ καλούς «βαθμούς» στη δημαγωγία και στην παραπλάνηση. Γι' αυτό, ενώ φροντίζει με συνέπεια τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και βυθίζει στην ανασφάλεια και στη φτώχεια τους εργαζόμενους, τους μικρούς αγρότες και τους μικρούς ΕΒΕ, παρ' όλα αυτά διεκδικεί με αξιώσεις την εξουσία. Κάτι που ισχύει δυστυχώς και για τον παραδοσιακό εκφραστή των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, τη ΝΔ. Το δεδομένο είναι πως η υφιστάμενη κυβέρνηση δουλεύει για τους μεγάλους και «δουλεύει» τους μικρούς.
Χαρακτηριστικό, ενδεικτικό και αποκαλυπτικό δείγμα της παρελκυστικής τακτικής της κυβέρνησης, είναι η υπόθεση των προγραμμάτων χρηματοδότησης των «μικρομεσαίων» επιχειρήσεων από το Γ' ΚΠΣ. Η ανακοίνωση ενός νέου κύκλου αυτών των προγραμμάτων από το υπουργείο Οικονομίας, για την περιφέρεια, προκάλεσε «υστερία» στα - πολλά - φιλοπασοκικά ΜΜΕ, με τίτλους του τύπου «ήρθε η ώρα των μικρομεσαίων». Τώρα, το ποια «ώρα» ήρθε και αν θα είναι η τελευταία τους, είναι μια άλλη υπόθεση. Γιατί η κυβέρνηση διαφημίζει πως θα δώσει στις «μικρομεσαίες» επιχειρήσεις 145 εκατ. ευρώ. Και για άλλη μια φορά ισοπεδώνει τους πάντες, καθώς με τα κριτήρια που θέτει υποχρεώνει τον αυτοαπασχολούμενο να συναγωνιστεί για τη χρηματοδότηση με μια επιχείρηση που απασχολεί 50 εργαζόμενους. Βάζει στο ίδιο «τσουβάλι» επιχειρήσεις με μέσο τζίρο τριετίας 15 χιλ. ευρώ και επιχειρήσεις με τζίρο... 4 εκατ. ευρώ. Και κριτές όλων αυτών είναι από τη μία οι... τράπεζες και από την άλλη οι θέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης για... «καινοτομία», «βιωσιμότητα», «ανταγωνιστικότητα», «μεγέθυνση» κ.ο.κ!
Δεν πρόκειται φυσικά για σύμπτωση. Παρόμοια είναι η λογική όλων των προγραμμάτων που ενεργοποιούνται από την κυβέρνηση και στα οποία βασίζεται για να δηλώσει με θρασύτητα ότι φροντίζει και τους μεσαίους και τους μικρούς και τον αφύσικο συνδυασμό τους με τον όρο «μικρομεσαίοι». Για να καταλήξουν οι μεγάλοι οι μόνοι ουσιαστικά κερδισμένοι από όλη αυτή δραστηριότητα. Ετσι, η «μαύρη κωμωδία» επαναλαμβάνεται και με το πρόγραμμα «Ενίσχυση Ολοκληρωμένων Επιχειρηματικών Σχεδίων Πολύ Μικρών και Μικρών Επιχειρήσεων». Σ' αυτό είναι ακόμη χειρότερα τα πράγματα, αφού μέσα στις μικρές επιχειρήσεις περιλαμβάνονται και αυτές που έχουν μέσο τζίρο τριετίας... 7 εκατ. ευρώ, ενώ ο μικρότερος προϋπολογισμός που θα κατατεθεί για χρηματοδότηση δεν μπορεί να είναι κάτω από 28.000 ευρώ. Στη βάση αυτή έρχεται η κυβέρνηση να πει «εγώ δεν αποκλείω κανέναν». Μόνο που στο τέλος αποκλείονται, μονίμως, οι μικροί ΕΒΕ.
Κυρίως φύλλο 
Feeds
