ΠΑΡΙΣΙ.-- «Εκπληξη» χαρακτήριζε χτες περιχαρής η συντηρητική «Φιγκαρό» το διάταγμα σύμφωνα με το οποίο ξένες εταιρείες που έχουν επενδυτικά σχέδια για γαλλικές επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας θα πρέπει να παίρνουν το πράσινο φως από τη γαλλική κυβέρνηση. Ως τέτοιο παράδειγμα ανέφερε, μάλιστα, την επικείμενη εξαγορά της «Αλστομ», για την οποία έχουν δηλώσει ενδιαφέρον η αμερικανική «Τζένεραλ Ελέκτρικ», αλλά και η γερμανική «Ζήμενς», υπονοώντας ότι, τώρα, επιτέλους, οι Γάλλοι εργάτες βρήκαν το εργαλείο με το οποίο θα εξασφαλιστεί μια ωφέλιμη γι' αυτούς αγοραπωλησία.

Μάλιστα, ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας Αρνό Μοντεμπούργκ έκανε λόγο στη «Λε Μοντ» για «επιλογή οικονομικού πατριωτισμού» και ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση θα μπορεί «να μπλοκάρει μετακινήσεις» (σ.σ. τμημάτων, μονάδων παραγωγής) ή «να ζητήσει ανταλλάγματα». Επισήμανση που τα αστικά ΜΜΕ πήραν και ερμήνευσαν ως εργαλείο για παροχή εγγυήσεων ότι δε θα γίνονται απολύσεις, μειώσεις μισθών κλπ., πανηγυρίζοντας για «ανάκτηση της κυριαρχίας μας».

Λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές και με τα λαϊκά στρώματα της Γαλλίας να μετρούν τις οδυνηρές συνέπειες της πολιτικής που υπηρετεί την «ανάκαμψη» της (καπιταλιστικής) οικονομίας, η κυβέρνηση Ολάντ και Βαλς προσπαθεί να ρίξει στάχτη στα μάτια πρώτα απ' όλα της εργατικής τάξης και να την πείσει ότι δικό της συμφέρον είναι όχι να αντιπαλέψει, αλλά να προασπίσει τα συμφέροντα της γαλλικής πλουτοκρατίας.

Αλήθεια, πόσο «πατριωτικές» ήταν για τους Γάλλους εργάτες οι δεκάδες χιλιάδες απολύσεις που έκαναν γαλλικά μεγαθήρια ακόμα και πριν την κρίση; Πόσο «πατριωτικές» ήταν οι 10.000 απολύσεις που έκανε η πασίγνωστη «Airbus» το 2007; Πόσο «πατριωτικές» ήταν οι 856 απολύσεις που ανακοίνωνε η εταιρεία τηλεπικοινωνιών SFR το 2012, μόνο και μόνο επειδή δυνάμωνε ο «πόλεμος» για την κυριαρχία στον κλάδο; Οι 900 απολύσεις της «Ντανόν» το 2013; Αλλά και οι 1.200 της «Γκουντ Γίαρ» την ίδια χρόνια, οι 11.200 της «Πεζό - Σιτροέν» την ίδια χρονιά...

Βεβαίως, για τους Γάλλους ιδιοκτήτες και μετόχους των συγκεκριμένων εταιρειών ήταν εξαιρετικά «πατριωτικές», αφού αυτό επέβαλε η ανάγκη υπεράσπισης της δικής τους «ανταγωνιστικότητας» και κερδοφορίας έναντι των ανταγωνιστών τους. Η ίδια ανάγκη είναι που κάνει σήμερα την κυβέρνηση του «αριστερού» (κατά πολλές δυνάμεις, μεταξύ των οποίων το ΚΚ Γαλλίας, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ) Σοσιαλιστικού Κόμματος να παίρνει μέτρα για να ανακόψει σχέδια μονοπωλίων που διεκδικούν μερίδια της γαλλικής αγοράς, απειλώντας να εκτοπίσουν τις πολυεθνικές που εδρεύουν εντός συνόρων. Μόνο που τέτοια μέτρα δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα καλό στους εργάτες. Το μόνο που κάνουν είναι να δίνουν το «πράσινο φως» για την ένταση της εκμετάλλευσης στη μία ή την άλλη μεριά. Τι διαφορά δηλαδή έχει για το Γάλλο (όπως και το Γερμανό, τον Ελληνα, το Βρετανό) εργάτη αν τον πενιχρό μισθό του τον δίνει Γάλλος ή όχι εργοδότης; Θα είναι λιγότερο επικίνδυνη η απειλή της πείνας, της αρρώστιας, της έξωσης, αν ακούσει την απόλυσή του στη δική του γλώσσα;

Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Ούτε και η αγριότητά του αλλάζει αν αλλάξει η σημαία που μπορεί να στολίζει τις αυλές των εργοστασίων του. Η μανία με την οποία οι μεγαλοεπιχειρηματίες λεηλατούν τις ζωές των εργατών είναι προϋπόθεση για να ενισχυθούν τα κέρδη και το προβάδισμά τους. Σ' αυτή τη βάση συμβάλλουν και οι διακρατικές ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως η ΕΕ, που μόνη τους αποστολή είναι η υπεράσπιση των μονοπωλιακών συμφερόντων. Μήπως οι γαλλικές εταιρείες (όπως και αντίστοιχα οι ελληνικές στην Ελλάδα) ζητούν να εξαιρεθούν από τις αντεργατικές οδηγίες και αποφάσεις της ΕΕ; Μα, (και) για το δικό τους όφελος δουλεύουν ακούραστα τα επιτελεία των Βρυξελλών. Από κει και πέρα τα «μαχαίρια» που βγάζουν μεταξύ τους οι πολυεθνικές για το ποια θα κυριαρχήσει σε έναν κλάδο ή μια χώρα δεν αφορούν τους εργάτες, ούτε και θα βγουν κερδισμένοι αν ο «δικός τους» εργοδότης επικρατήσει. Το αντίθετο. Κάθε φορά που το κεφάλαιο (ως ενιαία τάξη ή και κάθε μερίδα του) ενισχύεται, ενισχύεται και η αποφασιστικότητα με την οποία ρημάζει τις εργατικές ανάγκες και κατακτήσεις.

Πυρπολημένο κινεζικό εργοστάσιο στο «βιομηχανικό πάρκο» Ντι Αν, στην επαρχία Μπινγκ Ντουόνγκ

Οι πρώτοι νεκροί αναφέρθηκαν χτες στις διαδηλώσεις που συνεχίζονται στο Βιετνάμ ενάντια στην Κίνα και «στοχεύουν» κινεζικές αλλά και ταϊβανέζικες εταιρείες, στις οποίες προκαλούνται ζημιές και πυρπολήσεις. Το «Ασοσιέιτεντ Πρες» και το BBC έκαναν λόγο για έναν νεκρό και πάνω από 90 τραυματίες, μετά από επίθεση που έκαναν διαδηλωτές στο χαλυβουργείο το οποίο διαχειρίζεται ο ταϊβανέζικων συμφερόντων όμιλος «Formosa Plastics». Ωστόσο, ο αριθμός των νεκρών μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος καθώς το «Ρόιτερς» και το «Ράσια Τουντέι» μετέδιδαν την είδηση για πάνω από 20 νεκρούς μόνο στην επαρχία Χα Τινχ (όπου εδρεύει ο συγκεκριμένος όμιλος), 250 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Ανόι. Οι γιατροί στο γενικό νοσοκομείο της περιοχής ανέφεραν στο πρακτορείο ότι τουλάχιστον 100 τραυματίες μεταφέρθηκαν εκεί για νοσηλεία.

Τα διεθνή πρακτορεία εκτιμούσαν ότι οι συνεχιζόμενες διαδηλώσεις, που ξεκίνησαν στη χώρα το περασμένο Σαββατοκύριακο, «χαλούν τη φήμη που έχει ως προορισμός για πολλές επενδύσεις». Αν αυτό συνεχιστεί, θα επηρεαστούν πολύ οι εξαγωγείς καθώς δε θα μπορούν να ολοκληρώσουν έγκαιρα τις παραδόσεις παραγγελιών, δήλωναν έμποροι στο «Ασοσιέιτεντ Πρες». Αρκετές εταιρείες έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους, ανήσυχες για το κύμα διαδηλώσεων. Μόνο στην περιοχή Μπινγκ Ντουόνγκ οι αρχές ανέφεραν ζημιές σε 460 εταιρείες, τραυματίστηκαν σε επεισόδια 40 αστυνομικοί και έγιναν 600 συλλήψεις.

Ο όμιλος «Formosa Plastics» αποτελεί σήμερα τον μεγαλύτερο ξένο επενδυτή στο Βιετνάμ, ενώ το εργοστάσιο όπου σημειώθηκαν τα επεισόδια συνεχίζει να επεκτείνεται και, όταν ολοκληρωθεί, αναμένεται να είναι το μεγαλύτερο στο είδος του σε όλη τη Νοτιοανατολική Ασία, με τουλάχιστον 1.000 Κινέζους εργάτες.

Το Πεκίνο ζήτησε από το Ανόι να εγγυηθεί την ασφάλεια των πολιτών του, ενώ ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Τζέι Κάρνεϊ, είπε πως τέτοια προβλήματα λύνονται μέσω διαλόγου και όχι εκφοβισμού.

Η αντιπαράθεση στη Νότια Κινεζική Θάλασσα παίρνει διαρκώς νέες διαστάσεις, ενδεικτικές της αποφασιστικότητας με την οποία μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι θα υπερασπιστούν τις επενδύσεις και τα συμφέροντά τους στην περιοχή. Τέτοιοι όμιλοι δραστηριοποιούνται όλο και περισσότεροι και σε Κίνα - Βιετνάμ τα τελευταία χρόνια, όπου τα χαμηλά μεροκάματα αποτελούν καύσιμο για τις μηχανές αύξησης των καπιταλιστικών κερδών.

ΣΕΟΥΛ.-- Κατηγορίες για ανθρωποκτονία απαγγέλθηκαν σήμερα σε βάρος του πλοιάρχου και άλλων τριών μελών του πληρώματος του νοτιοκορεατικού πλοίου «Sewol» που ναυάγησε τον περασμένο Απρίλη, με αποτέλεσμα το θάνατο περισσοτέρων από 280 επιβατών, εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν μαθητές Γυμνασίου.

Οι εισαγγελείς απήγγειλαν επίσης κατηγορίες για αμέλεια σε βάρος των άλλων 11 μελών του πληρώματος του οχηματαγωγού «Sewol» που επέζησαν, ενώ σε εξέλιξη παραμένει έρευνα σε βάρος και άλλων μελών του πληρώματος επειδή πιστεύεται πως ορισμένοι διέφυγαν από το βυθιζόμενο σκάφος πριν από τους επιβάτες.

Ως γνωστόν το «Sewol» εκτελούσε δρομολόγιο ρουτίνας από το λιμάνι Ιντσεον προς το νότιο νησί Ζεζού. Από τους 476 επιβάτες και μέλη του πληρώματος που βρίσκονταν στο πλοίο, 339 ήταν παιδιά και οι δάσκαλοί τους σε σχολική εκδρομή. Μόνο 172 άνθρωποι διασώθηκαν και οι υπόλοιποι πιστεύεται πως έχουν πνιγεί.

Ενα μήνα μετά την καταστροφή, έχουν περισυλλεγεί 281 πτώματα, αλλά 23 άνθρωποι παραμένουν αγνοούμενοι, παρόλο που δύτες εξακολουθούν να ερευνούν το ναυάγιο.

Η συγκεκριμένη τραγωδία ήταν ένα ακόμα έγκλημα των εργοδοτών και του εφοπλιστικού κεφαλαίου, άλλη μια απόδειξη ότι όσο η ακτοπλοΐα βρίσκεται στα χέρια καπιταλιστών με κριτήριο το κέρδος, η ανθρώπινη ζωή θα είναι σε διαρκή κίνδυνο. Ηδη τα στοιχεία για τις αιτίες του ναυαγίου είναι ενδεικτικά, ανεξάρτητα από τις ευθύνες, όπως όλα δείχνουν, του απαράδεκτου καπετάνιου που εγκατάλειψε από τους πρώτους το πλοίο. Το πλοίο ήταν υπερφορτωμένο για να βγάλει ο εφοπλιστής κέρδος (κάτι που για το συγκεκριμένο πλοίο ήταν μάλλον κανόνας και ίσχυε και τη μοιραία μέρα), επίσης είχαν προστεθεί καμπίνες, πράγμα που είχε αλλάξει την ισορροπία του και οι παράγοντες αυτοί ήταν καθοριστικοί όταν υπήρξε μετατόπιση φορτίου και ξεκίνησαν τα προβλήματα που οδήγησαν στη βύθιση.