Καθεστώς «καθαρίστριας», δηλαδή εργαζόμενου που θα δουλεύει χωρίς κανένα δικαίωμα και στα χαρτιά θα εμφανίζεται σαν εργολάβος (!) επιφυλάσσει για ένα μεγάλο αριθμό εργαζομένων η κυβέρνηση, προκειμένου να προωθήσει τη μερική απασχόληση στο Δημόσιο και, μάλιστα, στους εξαιρετικά ευαίσθητους τομείς της Πρόνοιας και της Εκπαίδευσης.

Με βάση ένα μπαράζ δημοσιευμάτων, που περιέχουν διαρροές διαφόρων κυβερνητικών σχεδίων προς τον Τύπο, η κυβέρνηση εμφανίζεται έτοιμη να εκμεταλλευτεί στο έπακρο και με τον πλέον αισχρό τρόπο την ανάγκη των ανέργων για επιβίωση. Παράλληλα, όλα φαίνεται να είναι έτοιμα για την τάχιστη εφαρμογή της μερικής απασχόλησης στο σύνολο του Δημοσίου. Ενα από τα σχετικά νομοσχέδια φέρεται να είναι έτοιμο στα συρτάρια του υπουργείου Οικονομικών και αφορά στη «Σύσταση Εταιριών Κοινωνικού Σκοπού». Πίσω από τον ψευδεπίγραφο αυτό τίτλο, βρίσκεται η επιδίωξη της κυβέρνησης να προωθήσει τις αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο, ώστε αυτό και με μικρότερο μισθολογικό κόστος να εξυπηρετεί πιο αποτελεσματικά τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, ρεπορτάζ στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» καταγράφει ως πρώτη επιδίωξη την πρόσληψη σαράντα χιλιάδων εργαζομένων με το θεσμό της μερικής απασχόλησης στο Δημόσιο. Οι προσλήψεις αυτές δε θα γίνουν μέσω ΑΣΕΠ, αλλά μέσω εταιριών - που θα φτιαχτούν γι' αυτόν το σκοπό - ώστε οι εργαζόμενοι να μην μπορούν να εγείρουν το δικαίωμα της μονιμότητας στο μέλλον.

Τα κέρδη της κυβέρνησης από αυτήν τη ρύθμιση είναι πολλαπλά. Τόσο οι πρόσφατες εξαγγελίες για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού (περίπου 16.000), αλλά και η πρόσληψη εργαζομένων με τη μορφή της μερικής απασχόλησης (μέσω του μηχανισμού που περιγράφεται παραπάνω) εντάσσονται σαφώς στις όλο και πιο έντονες προεκλογικές ψηφοθηρικές προετοιμασίες της. Επίσης, μοιράζοντας μία θέση εργασίας σε περισσότερους εργαζόμενους, θα εμφανίζει μια πλασματική μείωση της ανεργίας.

Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, που θα ζουν σε συνθήκες συνεχούς αβεβαιότητας, θα γίνονται αντικείμενο χειραγώγησης και υπερεκμετάλλευσης. Ταυτόχρονα, θα αποτελούν εργαζόμενους δεύτερης κατηγορίας μέσα στο Δημόσιο, χωρίς να μπορούν να απολαμβάνουν τα ίδια συνδικαλιστικά δικαιώματα και θα χρησιμοποιούνται ως πολιορκητικός κριός για τη συρρίκνωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο Δημόσιο, αλλά και για το ευκολότερο πέρασμα των ιδιωτικοποιήσεων.

Οι όροι σύστασης των εταιριών, που θα λειτουργούν ως μεσάζοντες, είναι ασαφείς. Οι σχετικές διαρροές από το υπουργείο Οικονομικών αναφέρουν πως θα απαιτείται καταστατικό, με την υπογραφή τριών, τουλάχιστον, ατόμων, η πλειοψηφία των οποίων πρέπει να είναι άνεργοι κατά τη στιγμή της σύστασης της εταιρίας. Αυτό σημαίνει ότι τίποτα δεν τις εμποδίζει να μετεξελιχθούν σε εταιρίες ενοικίασης εργαζομένων ή να υπαχθούν σ' αυτές που ήδη υπάρχουν και οι οποίες πλέον θα μπορούν να λειτουργούν εργολαβικά. Δηλαδή, θα αναλαμβάνουν να δανείζουν εργαζόμενους για ένα συγκεκριμένο έργο του Δημοσίου. Στην ουσία, θα αναλαμβάνουν το ίδιο το έργο, έτσι ώστε όλο και περισσότερες λειτουργίες του Δημοσίου θα περνούν στα χέρια του ιδιωτικού τομέα. Αλλωστε, η μέχρι σήμερα εμπειρία έχει δείξει ότι οι εταιρίες αυτές για τους εργαζόμενους είναι τα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα του 21ου αιώνα.

Γι' αυτές τις σκοπιμότητες και προς άγραν εκλογικής πελατείας για τις επερχόμενες εκλογές, προβλέπεται και προβάλλεται, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, μέσα από αυτό το νομοσχέδιο η πρόσληψη 40.000 εργαζομένων μερικώς απασχολούμενων, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου. Η πρόσληψή τους δε θα γίνει μέσα από τη διαδικασία προσλήψεων του ΑΣΕΠ, αλλά με τον γνώριμο αυθαίρετο τρόπο της ημετεροκρατίας, είτε μέσα από «εταιρίες κοινωνικού σκοπού» (παραλλαγή των εταιριών ενοικιάσεως εργαζομένων), που συστήνει το νομοσχέδιο, είτε απευθείας με ατομική προγραμματική σύμβαση. Μέσα σ' αυτό το καθεστώς της μερικής απασχόλησης, της αβεβαιότητας και του πειθαναγκασμού, ο απασχολήσιμος εργαζόμενος θα γίνεται υποκείμενο πολλαπλής και εντεινόμενης εκμετάλλευσης και τηρουμένων των αναλογιών, θα αναγκάζεται να αναβιώνει τις σκηνές των κλαιόντων δημοσίων υπαλλήλων της πλατείας Κλαυθμώνος, της πριν από το 1911 εποχής.

Πρώτον με τον ανομολόγητο, αλλά ορατό διά γυμνού οφθαλμού, όρο της εκχώρησης της ψήφου του υποψήφιου απασχολήσιμου στο κυβερνών κόμμα.

Δεύτερον, με τον ομολογημένο και καταγεγραμμένο στο νομοσχέδιο όρο ότι θα δεχτεί να γίνει αυτός ο υποψήφιος, για μια θέση της ημιεργασίας, εργαζόμενος τρίτης κατηγορίας, απασχολούμενος και αμειβόμενος μερικώς, για μερική και μίζερη ζωή.

Τρίτον, με τον επίσης ομολογημένο όρο του νομοσχεδίου ότι οι τέτοιας υπόστασης «εργαζόμενοι» δε θα αξιώσουν ποτέ να μονιμοποιηθούν και άρα ότι δέχονται να τελούν υπό συνεχή πολιτική ομηρία.

Ταυτόχρονα, αυτό το σώμα των μερικώς απασχολούμενων θα χρησιμοποιηθεί κατά περίπτωση και ως απεργοσπαστικός μηχανισμός, θα γίνει το όχημα, για να ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες της γενίκευσης των ιδιωτικοποιήσεων στο Δημόσιο, καθώς και της σύνδεσης του μισθού με τη λεγόμενη παραγωγικότητα - αξιολόγηση - χειραγώγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Ακόμα, όμως, θα αποτελέσει και τον δούρειο ίππο για τη χαριστική βολή της κατακτημένης με αγώνες μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, αφού η κάθε θέση μονίμου υπαλλήλου που θα κενώνεται, θα μπαίνει στη λίστα των μερικώς απασχολούμενων.

Τεράστιες ευθύνες γι' αυτήν την εξέλιξη έχει και η συμβιβασμένη πλειοψηφία της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ, που με τη συμμετοχή της στους διαβόητους κοινωνικούς διαλόγους της υποταγής αποδέχτηκε και νομιμοποίησε τις βάρβαρες νέες εργασιακές σχέσεις της «ευελιξίας» και της υποταγής του εργαζόμενου.

Την επιτάχυνση των διαδικασιών προσλήψεων στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα προωθεί η κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια προφανώς επίσπευσης των «ρουσφετιών» ενόψει της προεκλογικής περιόδου. Τη βούληση αυτή μετέφερε στον νέο πρόεδρο του ΑΣΕΠ, Γ. Βέη, ο υπουργός Εσωτερικών, Κ. Σκανδαλίδης, στη διάρκεια της χτεσινής πρώτης συνάντησης που είχαν, από την ανάληψη των καθηκόντων του πρώτου. Συγκεκριμένα, προβλέπεται η μείωση της διαδικασίας πρόσληψης προσωπικού από 9 μήνες που υπολογίζεται ότι διαρκεί σήμερα στους 2-3 μήνες, καθώς πολλές προσλήψεις υλοποιούνται από έναν έως αρκετά χρόνια από τότε που προγραμματίστηκαν. Στην κατεύθυνση αυτή προβλέπεται η εφαρμογή του μηχανογραφικού συστήματος και η παροχή της δυνατότητας στον υποψήφιο να υποβάλλει μέσω διαδικτύου την αίτησή του, που σημαίνει ότι αυτή θα μπορεί να εξετάζεται πιο γρήγορα.

Από την πλευρά του ο Γ. Βέης τάχθηκε υπέρ των γραπτών διαγωνισμών, οι οποίοι με το νέο σύστημα προσλήψεων έχουν περιοριστεί και υποκατασταθεί από τη μοριοδότηση, αλλά και της καθιέρωσης των τεστ δεξιοτήτων των υποψηφίων, τα οποία προβλέπεται να διεξάγονται δύο-τρεις φορές το χρόνο και θα προσμετρούνται στη συνολική βαθμολογία τους. «Εμείς δίνουμε μεγάλη σημασία στους γραπτούς διαγωνισμούς που καθώς ξέρετε είναι σαφώς ο πιο αξιόπιστος τρόπος για να αξιολογηθούν οι υποψήφιοι», είπε ο Γ. Βέης.