Στο χώρο που λειτουργούσε το εργοστάσιο της ΕΤΜΑ πραγματοποιήθηκε χτες, όπως κάθε χρόνο, η εκδήλωση τιμής και μνήμης για τη Σωτηρία Βασιλακοπούλου, μέλος της ΚΝΕ και φοιτήτρια της Παντείου, που δολοφονήθηκε στο σημείο αυτό πριν 34 χρόνια, ενώ μαζί με τους συντρόφους της μοίραζαν προκηρύξεις στους εργάτες που σχολούσαν από τη βάρδιά τους, στις 28 Ιούλη του 1980. Τα πούλμαν που μετέφεραν τους εργάτες έξω από το εργοστάσιο, με σκοπό να μη φτάσουν στα χέρια τους οι προκηρύξεις, είχαν εντολή να επιταχύνουν στην έξοδό τους. Ενα από αυτά χτύπησε τη Σωτηρία και συνέχισε την πορεία του πάνω από το σώμα της, με τις αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν καθ' όλη τη διάρκεια της εξόρμησης στο χώρο να καταγράφουν την εν ψυχρώ δολοφονία ως «τροχαίο ατύχημα».

Μιλώντας στην εκδήλωση εκ μέρους των Επιτροπών Αγώνα Παντείου του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, ο Αλέξανδρος Μπουγάς, τόνισε μεταξύ άλλων: «Σήμερα πασχίζουν να μας πείσουν ότι η νεολαία πρέπει να παίρνει μια κουτσουρεμένη μόρφωση, να δουλεύει με ψίχουλα, πρέπει να μην απαιτεί, να μη διεκδικεί, πρέπει μόνο να παρακαλάει (...) Τους νέους και τις νέες, από εργαζόμενους μας μετέτρεψαν σε απασχολήσιμους, σήμερα σε ωφελούμενους κι αύριο μπορεί να μας αποκαλούν και ζητιάνους.

Για αυτό το μέλλον μάς προετοιμάζουν από τώρα, μέσα στις σχολές. Ολα αυτά για τα οποία πάλευε η Σωτηρία, το δικαίωμα στη μόρφωση, στη δουλειά και τη ζωή με αξιοπρέπεια, δε χωράνε στα συγγράμματα και τις διαλέξεις των πανεπιστημιακών, που τα έχουν ξεπουλήσει όλα στο κεφάλαιο. Εκεί έχουν θέση μόνο τα επιχειρήματα των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των τραπεζιτών (...) Μας διδάσκουν τον ανορθολογισμό, το μίσος για την εργατική τάξη και τους αγώνες της, τη λογική της ανταγωνιστικότητας, δηλαδή ενώ αύριο θα είμαστε εργαζόμενοι να σκεφτόμαστε σαν αφεντικά. Γι' αυτό και βγάζουν σπυράκια όταν ακούνε για κοινή πάλη των φοιτητών με τους εργαζόμενους γονείς μας.

Ομως το παράδειγμα της Σωτηρίας, που δολοφονήθηκε έξω από το εργοστάσιο της ΕΤΜΑ μοιράζοντας προκηρύξεις στους εργάτες, δείχνει και σήμερα το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν οι φοιτητές και οι σπουδαστές. Το δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα και της κοινής πάλης φοιτητών - εργαζομένων, για να γίνει πράξη το σύνθημα "Φοιτητές - εργατιά μια φωνή και μια γροθιά"».

Στο παράδειγμα της Σωτηρίας, που βρίσκει τη συνέχειά του σήμερα, 34 χρόνια μετά, με εκατοντάδες νέους φοιτητές, μέλη της ΚΝΕ, στον αγώνα, στις απεργιακές φρουρές, έξω απ' τις πύλες των εργοστασίων, αναφέρθηκε και ο Γιάννης Καρανικόλας, γραμματέας του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος (ΚΙΔΕ) Αττικής, που, μιλώντας στην εκδήλωση, μεταξύ άλλων τόνισε:

«Αυτός ο δρόμος του αγώνα και της αλληλεγγύης είναι η δύναμή μας. Αυτός είναι ο δρόμος που τρομάζει τους εργοδότες και τις κυβερνήσεις τους. Αυτόν το δρόμο υποσχόμαστε να συνεχίσουμε και να δυναμώσουμε.

Το κεφάλαιο ήταν και παραμένει αδίστακτο. Η καπιταλιστική κρίση σήμερα το κάνει πιο βάρβαρο, πιο επιθετικό. Η πρωτοφανής κλιμάκωση της επίθεσης που δέχονται σήμερα τα πλατιά λαϊκά στρώματα σε Εργασιακά, Ασφαλιστικό, Υγεία, Παιδεία, κοινωνικές παροχές δεν οφείλεται στην υπαρκτή διόγκωση του χρέους, αλλά στόχο έχει τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων, το φτήνεμα της εργατικής δύναμης, το βάθεμα της εκμετάλλευσης».

Και σε άλλο σημείο της ομιλίας του επισήμανε: «Η ανάκαμψη της οικονομίας, για την οποία παλεύουν η κυβέρνηση της ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ανάπτυξη των κερδών του κεφαλαίου (...) Οποιος υπερασπίζεται αυτόν το δρόμο ανάπτυξης μέσω της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, υπερασπίζεται αντικειμενικά τα συμφέροντα της αστικής τάξης που έχει στην ιδιοκτησία της τα μέσα παραγωγής. Αυτών δηλαδή που κλέβουν το μόχθο και τον ιδρώτα του εργαζόμενου λαού. Σ' αυτήν τη δημοκρατία δε χωράνε και τα δικαιώματά μας και τα κέρδη των εκμεταλλευτών μας. Είναι ασυμβίβαστα. 'Η εμείς ή αυτοί. Απέναντι σ' αυτή τη "δημοκρατία", τη στυγνή δικτατορία του κεφαλαίου, ένα δρόμο πρέπει να βαδίσουμε. Αυτό της ρήξης, της σύγκρουσης, της ανατροπής».

Στεφάνια στο μνημείο που έχει στηθεί για τη Σωτηρία κατέθεσαν οι Ομοσπονδίες ΚΙΔΕ, Οικοδόμων και Φαρμάκου, τα Συνδικάτα ΚΙΔΕ, Οικοδόμων και Ξύλου, το ΠΑΜΕ και η ΟΓΕ. Επίσης, το Συμβούλιο Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ και η Επιτροπή Περιοχής της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.