«Σήμερα, που το ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα στο λαό, για τη δημιουργία μιας πλατιάς λαϊκής συμμαχίας, ικανής να αντιπαρατεθεί με τους ιμπεριαλιστές και το κεφάλαιο. Σήμερα, που βιώνουμε ακόμα πιο έντονα τις επιπτώσεις της πολιτικής που εφαρμόζεται, ενός νέου "εργασιακού μεσαίωνα", μιας ειρήνης με το "πιστόλι στον κρόταφο", μιας πολιτικής που χτυπάει κάθε δημοκρατικό μας δικαίωμα, που υποβαθμίζει όλο και πιο πολύ τη ζωή μας. Σήμερα, λοιπόν, και εμείς δεν μπορούμε να είμαστε απλοί παρατηρητές, σε όσα συμβαίνουν "για μας, αλλά χωρίς εμάς".

Πήραμε την πρωτοβουλία, να απευθυνθούμε και να καλέσουμε, όλους τους παλιούς συντρόφους μας στην περιοχή, να βρεθούμε και πάλι στους δρόμους του αγώνα. Πάντα πιστεύαμε, και συνεχίζουμε να πιστεύουμε, στη δύναμη του αγώνα, για να αλλάξει η ζωή όλων των εργαζομένων του τόπου μας και του κόσμου, και δε μετανιώσαμε ποτέ. Οι όποιες διαφωνίες μας, ή οι λόγοι που οδήγησαν τον καθένα από εμάς, να "αποτραβηχτεί" από την ενεργό δράση, δεν είναι ικανοί, να μας κρατήσουν και σήμερα μακριά απ' αυτή. Διατηρούμε, τις επιφυλάξεις μας, σε ορισμένα ζητήματα, όμως συμφωνούμε ότι έχουμε τη δυνατότητα, ξεδιπλώνοντας τις καλύτερες εμπειρίες μας, την πείρα μας, τις προτάσεις μας και με την ενεργό συμμετοχή μας, να συμβάλουμε στην αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ σ' αυτές τις εκλογές. Κατανοούμε ότι το δυνάμωμα του ΚΚΕ είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να δεχτεί πλήγμα ο συμβιβασμός και η μοιρολατρία, για να δοθεί νέα πνοή στους αγώνες του λαού μας για την κοινωνική πρόοδο, για να γίνει πιο ορατή η προοπτική της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ».

«Σας καλούμε λοιπόν - καταλήγει το κάλεσμα - να ξαναβρεθούμε στους συνεπείς ταξικούς φορείς του λαϊκού κινήματος, να βοηθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε, προσωπικά αλλά και συλλογικά, να πλαισιώσουμε τις επιτροπές Εκλογικής Στήριξης του ΚΚΕ, του Κόμματος της Εργατικής Τάξης της χώρας μας, που παρ' όλες τις πιθανές διαφωνίες ή επιφυλάξεις μας, αναγνωρίζουμε ότι, 85 χρόνια τώρα, διατηρεί αυτόν τον πρωτοπόρο ρόλο στο κίνημα για τη χειραφέτηση του Λαού μας και της Ανθρωπότητας».

Υπογράφουν:

1. ΑΝΔΡΟΝΙΑΔΗ - ΡΟΥΒΑΛΗ Αγγελική, φωτογράφος

2. ΑΝΔΡΟΝΙΑΔΗΣ Ηλίας, φωτογράφος

3. ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ Χρίστος, οικοδόμος

4. ΒΑΓΓΕΛΗ Κική, κοινωνική λειτουργός

5. ΒΑΣΙΛΕΔΑΚΗ Χαρά, ιδιωτική υπάλληλος

6. ΒΑΣΙΛΕΔΑΚΗΣ Μιχάλης, εμπορικός αντιπρόσωπος

7. ΒΑΣΙΛΟΣ Αγγελος, επαγγελματίας

8. ΒΑΣΙΛΟΣ Κωνσταντίνος, συνταξιούχος

9. ΒΕΚΙΑΡΗ Σταυρούλα, χημικός

10. ΒΕΚΙΑΡΗΣ Θωμάς, οικοδόμος

11. ΒΡΕΤΤΟΣ Κυριάκος, ναυπηγός

12. ΓΙΑΝΝΙΡΗ Ευδοκία, συνταξιούχος

13. ΔΑΝΟΣ Δημήτρης, συνταξιούχος

14. ΔΑΝΟΣ Φώτης, φανοποιός

15. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥΛΗΣ Γιώργος, συνταξιούχος

16. ΔΗΜΗΤΡΑΝΤΖΟΣ Γεώργιος, οικοδόμος

17. ΔΗΜΗΤΡΑΝΤΟΥ Αθηνά, δημόσιος υπάλληλος

18. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Αναστασία, φαρμακοϋπάλληλος

19. ΚΑΛΤΕΚΗ Ευθυμία, εκπαιδευτικός

20. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΟΣ Νίκος, οικοδόμος

21. ΚΑΡΟΥΣΟΥ Γεωργία, εργάτρια

22. ΚΛΙΟΥΜΗΣ Γρηγόρης, γιατρός

23. ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Δημήτρης, υποδηματοποιός

24. ΚΟΥΛΟΥΡΗ Δήμητρα, οικοκυρά

25. ΚΟΥΛΟΥΡΗ Λαμπρινή, δικηγόρος

26. ΚΟΥΛΟΥΡΗ Πελαγία, δασκάλα

27. ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ Νίκος, υδραυλικός

28. ΛΑΖΑΡΟΥ Χρίστος, δημόσιος υπάλληλος

29. ΛΑΜΠΡΟΘΑΝΑΣΗΣ Γεώργιος, οικοδόμος

30. ΛΑΠΠΑΣ Χρίστος, συνταξιούχος οικοδόμος

31. ΜΑΡΚΟΥ Βασίλης, οικοδόμος

32. ΜΑΥΡΙΔΗΣ Ιωάννης, συνταξιούχος

33. ΜΑΥΡΙΚΟΥ Ασπασία, φασόν

34. ΜΠΑΚΟΥΡΟΥ Βασιλική, ιδιωτική υπάλληλος

35. ΜΠΑΛΑΓΚΑΣ Ηλίας, δημοτικός υπάλληλος

36. ΜΠΑΤΣΩΝΑΣ Ηλίας, οδηγός

37. ΜΠΙΖΑΣ Διονύσης, καθηγητής

38. ΜΠΙΖΑΣ Μανώλης, γιατρός

39. ΝΕΡΟΥΤΣΟΥ - ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΥ Μαριάνα, οικοκυρά

40. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Γιώργος, δικηγόρος

41. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Ελένη, δημοτική υπάλληλος

42. ΠΑΝΤΩΤΗ Μαρία, λογίστρια

43. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Θεοφανώ, ναυπηγός

44. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ Ευστράτιος, συνταξιούχος οικοδόμος

45. ΠΟΥΡΝΑΡΑ - ΜΑΚΑΒΕΛΟΥ Μαριάνα, γεωπόνος

46. ΠΟΥΡΝΑΡΑΣ Νίκος, οικοδόμος

47. ΠΡΟΜΠΟΝΑΣ Γιώργος, δημοτικός υπάλληλος

48. ΣΤΑΣΙΝΟΣ Κώστας, εργάτης

49. ΣΥΚΑΜΙΑΣ Γιώργος, υπάλληλος ΟΤΕ

50. ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ Δημήτρης, ιδιωτικός υπάλληλος

51. ΦΟΥΚΑΣ Χρίστος, εργάτης

52. ΦΡΑΓΚΟΥ Θεοχάρης, ξυλουργός

53. ΦΩΤΕΙΝΟΣ Γιώργος, ιδιοκτήτης παιδικού σταθμού

54. ΧΑΡΑΝΑΣ Κωνσταντίνος, δικηγόρος

55. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ Νίκος, συνταξιούχος

56. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΥ Μαρία, οικοκυρά

ΝΑΙ. Μαζί με το κόμμα της εργατικής τάξης, των αγροτών, των μικρομεσαίων, των ανθρώπων του μόχθου και του καμάτου. Από μικρό παιδί όταν άρχισα να πολιτικοποιούμαι, κατευθύνθηκα ιδεολογικά στο χώρο της αριστεράς. Πρακτικά στη δεκαετία του '60 ενεργοποιήθηκα στους Λαμπράκηδες. Στη χούντα ο προσανατολισμός ήταν πια μονόδρομος προς το ΚΚΕ. Το κόμμα των θυσιών και των αγώνων, το κόμμα της διαρκούς πάλης απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα και πλάι στους ανθρώπους του λαού.

Σήμερα πια όλοι καταλαβαίνουμε την ολομέτωπη επίθεση απέναντι στον εργαζόμενο λαό. Την προσπάθεια που γίνεται από τα δύο μεγάλα κόμματα για χειραγώγηση του λαϊκού κινήματος και των κατακτήσεων των εργαζομένων.

Από πού να ξεκινήσουμε; Από την ανεργία; Αν με ρωτούσε κάποιος τι είναι η ανεργία, θα απαντούσα: Στέρηση του δικαιώματος για ζωή. Ειδικότερα για τους νέους ανθρώπους. Νέοι εργασιακοί νόμοι δε μας πάνε απλά σε εργασιακό μεσαίωνα, αλλά στη δουλοκτητική εποχή. Κοντολογίς, η ανεργία που δημιουργεί από μόνο του το καπιταλιστικό σύστημα, σαν κοινωνικοπολιτική ιδεολογία, θα μπορούσαμε να πούμε είναι φτιαχτή και κατευθυνόμενη. Αυτή η κατάσταση από μόνη της οδηγεί νέους και μεσήλικες στην ανασφάλεια, στην απόγνωση, στη μιζέρια.

Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις (Μάαστριχτ) σκοπό έχουν την περιθωριοποίηση του πιο ζωντανού δυναμικού του τόπου μας που είναι η νεολαία.

Αντίσταση λοιπόν, πρόταση ζωής του ΚΚΕ. Αντίσταση και καθημερινός αγώνας να μην απεμποληθούν δικαιώματα των εργαζομένων που κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα.

Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση (Σιούφας - Ρέππας) είναι δείγμα γραφής του τι πρόκειται να ακολουθήσει για τον εργαζόμενο.

Η ιδιωτικοποίηση της υγείας είναι ένα άλλο στοιχείο της πρακτικής των 2 μεγάλων κομμάτων. Η λογική: επενδύσεις με μόνο το κέρδος σαν άξονα αναφοράς, αφορούν το αυτονόητο δικαίωμα για μια αξιοπρεπή περίθαλψη και σεβασμό στη ζωή του ανθρώπου, που είναι υποχρέωση του κράτους.

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι προτάσεις τους για την παιδεία 2 ταχυτήτων, τόσο μέσα από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που τα ονόμασαν μη κερδοσκοπικά, θαρρείς και ο άλλος θα έρθει να επενδύσει για την «ψυχούλα της μάνας του», όσο και η πρόσφατη πρόταση του Γ. Παπανδρέου για σχολεία χωρίς ενιαίο αναλυτικό πρόγραμμα και προγράμματα σπουδών, που θα διαμορφώνονται από γονείς, δασκάλους - καθηγητές, δήμους, γνωρίζοντας τις ανισότητες που επικρατούν από συνοικία σε συνοικία και από πόλη σε πόλη. Δημιουργώντας έτσι και παρέχοντας για τα λαϊκά στρώματα γνώση χαμηλού επιπέδου.

Κάτι παρόμοιο όμως δε γίνεται με τα ΑΕΙ και ΤΕΙ; Προσπάθεια δηλαδή ένταξής τους στους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς.

Δεν είναι ακόμη συμπτωματικοί οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι τόσο στην περιοχή μας όσο και στην ευρύτερη περιοχή, που είναι αποτέλεσμα των ενδοϊμπεριαλιστικών συγκρούσεων με γνώμονα πάντα το κέρδος.

Και οι δύο μονομάχοι ΠΑΣΟΚ - ΝΔ δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να σιγοντάρουν, να προωθούν, να υπηρετούν τα συμφέροντα των πατρόνων τους, είτε αυτοί είναι η ΕΕ είτε οι ΗΠΑ.

Να θυμηθούμε ότι στον πόλεμο του Ιράκ - κι αυτός «απρόκλητος» - η Ελλάδα ήταν η 4η χώρα που στήριξε την επιθετικότητα των «γερακιών» του Πενταγώνου.

Ναι, με το ΚΚΕ, σε μια κοινή προσπάθεια και αγώνα, ενισχύοντας τους αγωνιστικούς συνδυασμούς των ανθρώπων της εργασίας, των ανθρώπων που θέλουν να σκέφτονται, να αξιολογούν και να αποφασίζουν για την τύχη τους. Γιατί η πρόταση του ΚΚΕ μέσα από το σύνθημα μέτωπο λαϊκό - λαϊκή εξουσία δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να πείσει αυτόν το λαό να γίνει αφέντης στον τόπο του.