«Τα οριζόντια μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση καθιστούν αδύνατη την εργασία του μουσικού για μια ακόμη φορά, καθώς απαγορεύει ξανά τη μουσική στην εστίαση και τη διασκέδαση» αναφέρει με ανακοίνωσή του ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος. Μάλιστα, σήμερα στις 12 το μεσημέρι καλεί σε έκτακτη παρέμβαση στο υπουργείο Εργασίας, για να απαιτήσει την εξασφάλιση του κλάδου.
Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ανακοίνωση, «πολλές παραστάσεις, παραγωγές, συναυλίες ακυρώνονται ή αναβάλλονται με τραγικές συνέπειες για τους μουσικούς. Ενώ οι γιορτές είναι παραδοσιακά περίοδος εντατικής εργασίας για τον κλάδο μας, σήμερα μένουμε χωρίς εισόδημα. Διακινδυνεύσαμε την υγεία μας δουλεύοντας σε χώρους με συνωστισμό που συχνά δεν τηρούσαν τα μέτρα, δεχτήκαμε πιέσεις να εργαστούμε ακόμα και με Covid, ενώ ακόμη και κρούσματα αποκρύφτηκαν για να μην "πέσει" η παραγωγή. Τώρα απαγορεύτηκε εντελώς η μουσική, είμαστε όλοι άνεργοι με κρατική εντολή, χωρίς καμιά αποζημίωση».
Ο ΠΜΣ καλεί να παρθούν εδώ και τώρα μέτρα για την επιβίωση και την υγεία του κλάδου και παράλληλα καλεί σε πανκαλλιτεχνικό - πανελλαδικό συλλαλητήριο στις 10 Γενάρη στο Σύνταγμα και σε συντονισμό όλα τα σωματεία στο θέαμα - ακρόαμα και τους φορείς των καλλιτεχνών.
Ταυτόχρονα απαιτεί:
Στα εγκαίνια παρευρέθηκε πλήθος κόσμου, με ξεχωριστή την παρουσία εικαστικών αλλά και σπουδαστών της Σχολής Καλών Τεχνών. Παρευρέθηκε ακόμα και ξεναγήθηκε στην έκθεση ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Η πολύ μεγάλη έκθεση, στην οποία φιλοξενούνται εκθέματα από 20 μουσεία και φορείς από την Ελλάδα, την Κύπρο, τη Γαλλία, την Κίνα και το Αγιο Ορος, καθώς και από πολλές ιδιωτικές συλλογές, αναπτύσσεται στον χώρο χρονολογικά. Η πορεία ξεκινά με προϊστορικές βραχοχαράξεις από την Κίνα, τη Γαλλία και την Ελλάδα. Συνεχίζεται στους αρχαίους ιστορικούς χρόνους με σύμβολα, σφραγίδες, επιγραφές, σφραγιδόλιθους από Μουσεία Αρχαιολογικά και Ιστορικά της Ελλάδας και της Κύπρου. Προχωρά με αρχαίες γραφές αλλά και ιστορικές εκτυπώσεις χαρακτικής τέχνης από Μουσεία της Κίνας. Συνεχίζεται στην ευρωπαϊκή χαρακτική του Μεσαίωνα, της Αναγέννησης και του ιμπρεσιονισμού, και στην ιαπωνική Τέχνη, μέσα από συλλογές, ενώ προχωρά σε λιθογραφίες ξένων περιηγητών στην Ελλάδα από ελληνικά Ιστορικά Μουσεία και σε ξυλογραφίες εικόνων του Αγίου Ορους. Η πορεία αυτή τελειώνει με χαρακτικά Ελλήνων χαρακτών, αφενός με τα έργα χαρακτών που δεν ζουν πια, όπως των Α. Τάσσου, Γ. Βαρλάμου, Γ. Βασιλείου, Κ. Γραμματόπουλου, Χ. Δαγκλή, Γ. Δήμου, Β. Κατράκη, Α. Κινδύνη, Β. Σεμερτζίδη, Γ. Μόραλη, Γ. Φαρσακίδη, πολλοί από τους οποίους κατέδειξαν με τα χαρακτικά τους σημαντικά γεγονότα και τους αγώνες του λαού μας, και αφετέρου με τα έργα σύγχρονων χαρακτών, μερικά από τα οποία καταδεικνύουν και την τεχνική εξέλιξη της ψηφιακής χαρακτικής τέχνης στην Ελλάδα.
Μέρες και ώρες λειτουργίας: Δευτέρα - Παρασκευή 10.00 - 21.00, Σάββατο 11.00 - 20.00 και Κυριακή 10.00 - 16.00.
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 18 Φλεβάρη.
Σχεδόν 8 δεκαετίες μετά από την πρώτη φορά που η Αννα Φρανκ έγραψε στο διάσημο ημερολόγιό της, η Κίτι, η φανταστική φίλη στην οποία η Αννα απηύθυνε τις αφηγήσεις και τις μύχιες σκέψεις της, ζωντανεύει ξαφνικά μέσα στο Μουσείο της Αννας Φρανκ, όπου φυλάσσεται σήμερα το διασωθέν χειρόγραφο του ημερολογίου...
159.000 σχέδια που δημιουργήθηκαν σε 15 χώρες, με μια πρωτότυπη τεχνική animation, αφηγούνται την ιστορία της Αννας Φρανκ, δοσμένη με έναν τόσο ιδιαίτερο τρόπο, αφήνοντας στην άκρη τη «στεγνή» ιστορική αφήγηση. Η Κίτι, η οποία λειτουργεί ως μια γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, παίρνει ξαφνικά σάρκα και οστά και συνομιλεί τόσο με την Αννα όσο και με σύγχρονους ανθρώπους. Μέσα από αυτές τις συνομιλίες ανακαλύπτει και την τρέχουσα κατάσταση στην Ευρώπη, που έχει «πλημμυρίσει» από πρόσφυγες οι οποίοι έχουν έρθει από εμπόλεμες ζώνες.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Φόλμαν γνωρίζει στην Κίτι ανθρώπους που στέκονται αλληλέγγυοι στους κατατρεγμένους. Θέλει να ενώσει τη ματιά του χτες με αυτή του σήμερα. Να μιλήσει για τον πόλεμο, την προσφυγιά, τον ρατσισμό, τον φασισμό και να δείξει τον δρόμο της αντίστασης και της αλληλεγγύης. Αλλά και να καταδείξει κάτι ακόμα πιο βαθύ: Η τιμή που αξίζει σε τέτοιες ιστορικές προσωπικότητες είναι να ανακαλύπτει ο σημερινός άνθρωπος την ιστορία τους και να αγωνίζεται για να αλλάξουν αυτές οι βάρβαρες συνθήκες.
Η οκτάχρονη Νέλι μόλις έχασε την αγαπημένη της γιαγιά και βοηθά τους γονείς της να τακτοποιήσουν τα πράγματά της, στο σπίτι που μεγάλωσε η μαμά της, Μαριόν. Το σπίτι βρίσκεται δίπλα στο δάσος, όπου η μαμά της είχε χτίσει ένα δεντρόσπιτο. Ξαφνικά η μητέρα της φεύγει και η Νέλι πηγαίνει στο δάσος, κι εκεί συναντάει ένα κορίτσι στην ηλικία της, την Μαριόν, που χτίζει ένα δεντρόσπιτο...
Η αρχική ιδέα της Σιαμά να καμπυλώσει τον χρόνο, ώστε να συναντηθούν οι παιδικές ηλικίες δύο γενεών, είναι εκπληκτική. Το ζήτημα είναι εάν καταφέρνει να αφηγηθεί αυτήν την ιστορία με εύληπτο τρόπο τόσο για τους ενήλικες όσο και για τα παιδιά, γιατί αξία έχει να την αντιληφθούν και οι δύο κατά τη διάρκεια της ταινίας. Κι αυτό τουλάχιστον για τα παιδιά καθίσταται δύσκολο μέχρι ένα αρκετά προχωρημένο σημείο. Ενώ έχει όλη την καλή πρόθεση να μην το αφήσει να κυλίσει στο μεταφυσικό του πράγματος αλλά να δείξει ότι το μονοπάτι των γενεών συνεχίζεται στον χρόνο, δεν τα καταφέρνει. Βέβαια, θέτει ωραία ερωτήματα σχετικά με τη σχέση γονιού - παιδιού, αλλά έως εκεί. Η φύση κυριαρχεί στα κάδρα της αλλά δεν είναι αρκετή να την βγάλει από τη σεναριακή αμηχανία...
Οπως σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση, η φετινή ανασκαφική περίοδος είχε λήξει, αλλά η έντονη βροχόπτωση των προηγουμένων ημερών εμφάνισε μικρό τμήμα της πίσω όψης του αγάλματος. Το άγαλμα παρίστανε γυναίκα η οποία φορούσε ποδήρη χιτώνα και ιμάτιο. Μια πρώτη εκτίμηση τοποθετεί το έργο στους αυτοκρατορικούς ρωμαϊκούς χρόνους. Το άγαλμα μεταφέρθηκε σε αποθήκη στο Ασκληπιείο για φύλαξη, καθαρισμό και συντήρηση.
Στον χώρο εκτελείται από το 2015 συστηματική ανασκαφή. Κοντά στο θέατρο της αρχαίας πόλης («μικρό θέατρο Επιδαύρου» σήμερα), που βρισκόταν μέσα στην αρχαία αγορά, έχει αποκαλυφθεί σημαντικό οικοδόμημα κρήνης που στη ρωμαϊκή εποχή απέκτησε νέα μορφή, με την προσθήκη στοάς στη δυτική και θολωτού κτιρίου στη βόρεια πλευρά του. Εχουν προκύψει στοιχεία που ενθαρρύνουν την ταύτιση του συγκροτήματος αυτού με το αναφερόμενο από τον Παυσανία τέμενος του Ασκληπιού στην πόλη της Επιδαύρου.