Η ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
Εχουν αποτελέσματα οι αγώνες; Το ερώτημα θα βρίσκεται συνεχώς στο προσκήνιο και σαν ένα από τα πεδία αντιπαράθεσης όχι μόνο ανάμεσα στην άρχουσα τάξη και το λαό, αλλά και στους ίδιους τους κόλπους του εργατικού και γενικότερα του λαϊκού κινήματος. Η σύγκρουση, που συντελείται στις μέρες μας, είναι σκληρή. Οι πρόσφατοι αγώνες έδωσαν μια γεύση για την οξύτητα της αντιπαράθεσης, που αναμένεται ακόμη πιο έντονη στην πορεία. Η επιβολή της πολιτικής συνολικών αναπροσαρμογών του καπιταλισμού στην Ελλάδα σε συνδυασμό με τη συμμετοχή της στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τη διεθνή θέση της στο ιμπεριαλιστικό σύστημα προμηνύει ακόμη πιο άγρια καθολική επίθεση από την αστική τάξη. Σ' αυτές τις συνθήκες μεγαλώνουν οι δυσκολίες απόσπασης κατακτήσεων μέσα από μαζικούς, οικονομικούς, συνδικαλιστικούς αγώνες. Είναι, επίσης, κι αυτό ένα δείγμα μέσα από την πείρα της πάλης, που ανέπτυξαν πρόσφατα διάφορα τμήματα της εργατικής τάξης, η αγροτιά, άλλα κοινωνικά στρώματα. Αυτή η πραγματικότητα δεν αναδεικνύει το αδιέξοδο των αγώνων, αλλά ακριβώς το αντίθετο, την ανάγκη ανάπτυξης πολιτικών αγώνων.
****
Από τη σκοπιά των καθηκόντων του εργατικού κινήματος και του Κόμματος, το τράβηγμα των εργαζομένων στην πολιτική πάλη, γίνεται ένα από τα πιο σπουδαία βήματα, που κρίνει και το βαθμό αποτελεσματικότητας της δράσης της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και την προοπτική πραγματοποίησης των συμφερόντων τους ενάντια στις πολυεθνικές. Χίλια νήματα, που συνδέονται με όλα τα προβλήματα που δημιουργεί η πορεία εφαρμογής της στρατηγικής του κεφαλαίου, οδηγούν σ' αυτή την απαίτηση. Η συνήθεια περιχαράκωσης του περιεχόμενου και της ευθύνης των εργατικών οργανώσεων του συνδικαλιστικού κινήματος σε στενά οικονομικά - εργασιακά ζητήματα δεν αφαιρεί από τη ζωή των εργαζομένων την ύπαρξη όλων των άλλων που, για διάφορους λόγους και από διάφορες δυνάμεις, επίσης περιχαρακώνονται στα στενά όρια κάποιων φορέων, οι οποιοι βεβαίως έχουν ως περιεχόμενο και ευθύνη την οργάνωση της πάλης για την προώθησή τους. Για παράδειγμα, τα τεράστια προβλήματα της κοινωνικής πολιτικής, της εκπαίδευσης, της υγείας, της ειρήνης, ενδιαφέρουν πρωταρχικά ολόκληρη την εργατική τάξη, όλο το λαό και οχι μόνο στενά τους εκπαιδευτικούς, τους υγειονομικούς κλπ. Ταυτόχρονα, υπάρχει ο συνδετικός κρίκος, που τα αναπαράγει και τα οξύνει και που δεν είναι άλλος από την πολιτική που υπηρετεί το πολυεθνικό μονοπωλιακό κεφάλαιο. Επόμενα αναδεικνύεται έντονα η ανάγκη πολιτικοποίησης των αγώνων της εργατικής τάξης, διεύρυνσης των αιτημάτων των συνδικαλιστικών οργανώσεών της, που να αγκαλιάζουν όλη τη σφαίρα της ζωής των εργαζομένων των οικογενειών τους, των παιδιών τους.
*****
Δεν αρκεί, όμως, η διεύρυνση των προβλημάτων και του περιεχομένου των εργατικών συνδικάτων για την πολιτικοποίηση των αγώνων, είναι μία μόνο προϋπόθεση. Το πιο ουσιαστικό πρόβλημα είναι η διαμόρφωση στόχων πάλης που να εναντιώνονται ίσια στις επιδιώξεις των μονοπωλίων και της άρχουσας τάξης. Προϋπόθεση που για τις ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, σημαίνει "σπάσιμο" στην πράξη των "στεγανών" διαχωρισμού της συνδικαλιστικής από την πολιτική δουλιά. Αν αυτό πάντα ήταν αναγκαία προϋπόθεση για την κατάκτηση των διεκδικήσεων, σήμερα γίνεται όρος για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και τη διεύρυνσή τους, για τη συσπείρωση και την ενότητα δράσης, για την ανάπτυξη αποτελεσματικής πάλης. Αλλωστε, και για την πιο μικρή κατάκτηση απαιτείται πολιτική λύση. Οι αλλαγές που επιδιώκει το κεφάλαιο, δεν είναι κάποιες επιμέρους οικονομικές επιβαρύνσεις για την εργατική τάξη, αλλά βαθιές πολιτικές αλλαγές σε βάρος της. Αυτό πρέπει να αποκαλύπτεται καθημερινά μέσα από τη διαμόρφωση αντιμονοπωλιακών - αντιιμπεριαλιστικών αιτημάτων από το κίνημα, στη βάση των στόχων πάλης του Μετώπου, και στη σύνδεσή του με την ανάγκη της αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής γραμμής πάλης. Ενα παράδειγμα. Για την αντιπαράθεση στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, δεν αρκεί μόνο η υπεράσπιση των υπαρχόντων, ή και η διαμόρφωση αιτημάτων που να τις διευρύνουν υπέρ των εργαζομένων. Απαιτείται αποκάλυψη του χαρακτήρα αυτής της επιλογής της αστικής τάξης, της πολιτικής επιδίωξης της, (δεν είναι μόνο η ένταση της εκμετάλλευσης για περισσότερα κέρδη, αλλά και ο κατακερματισμός της εργατικής τάξης, η διάλυση του κινήματός της), η στήριξη της δυνατότητας εφαρμογής της πρότασής μας στο κίνημα και η πολιτική που απαιτείται για να εφαρμοστεί. Μέσα απ' αυτή τη διαδικασία να αναδεικνύεται η ανάγκη ανατροπής της σημερινής και κάθε παρόμοιας πολιτικής, αλλά και ότι αυτή θα είναι αποτέλεσμα του πολιτικού αγώνα στην προοπτική της σύγκρουσης και της ρήξης με τις πολυεθνικές. Τότε μόνο θα 'ναι βιώσιμη και προς όφελος των εργαζομένων.
*****
Αυτή η τακτική απαιτεί επίσης την αποκάλυψη του ρόλου των άλλων δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα, του συμβιβασμού, της εξαγοράς, της απεμπόλησης απ' αυτές των συμφερόντων των εργαζομένων. Απαιτεί ταυτόχρονα την ανταλλαγή της εμπειρίας από την ανάπτυξη των αγώνων μεταξύ των διαφορετικών τμημάτων της εργατικής τάξης, της μελέτης της τακτικής του κεφαλαίου στους διάφορους χώρους, και δημιουργία προϋποθέσεων ενότητας δράσης. Είναι σύνθετη δουλιά, αλλά αναγκαία προϋπόθεση για την προοπτική του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού - δημοκρατικού μετώπου.
Λ.
Το πιο ουσιαστικό πρόβλημα είναι η διαμόρφωση στόχων πάλης που να εναντιώνονται ίσια στις επιδιώξεις των μονοπωλίων και της άρχουσας τάξης. Προϋπόθεση που για τις ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, σημαίνει "σπάσιμο" στην πράξη των "στεγανών" διαχωρισμού της συνδικαλιστικής από την πολιτική δουλιά.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
Εχουν αποτελέσματα οι αγώνες; Το ερώτημα θα βρίσκεται συνεχώς στο προσκήνιο και σαν ένα από τα πεδία αντιπαράθεσης όχι μόνο ανάμεσα στην άρχουσα τάξη και το λαό, αλλά και στους ίδιους τους κόλπους του εργατικού και γενικότερα του λαϊκού κινήματος. Η σύγκρουση, που συντελείται στις μέρες μας, είναι σκληρή. Οι πρόσφατοι αγώνες έδωσαν μια γεύση για την οξύτητα της αντιπαράθεσης, που αναμένεται ακόμη πιο έντονη στην πορεία. Η επιβολή της πολιτικής συνολικών αναπροσαρμογών του καπιταλισμού στην Ελλάδα σε συνδυασμό με τη συμμετοχή της στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τη διεθνή θέση της στο ιμπεριαλιστικό σύστημα προμηνύει ακόμη πιο άγρια καθολική επίθεση από την αστική τάξη. Σ' αυτές τις συνθήκες μεγαλώνουν οι δυσκολίες απόσπασης κατακτήσεων μέσα από μαζικούς, οικονομικούς, συνδικαλιστικούς αγώνες. Είναι, επίσης, κι αυτό ένα δείγμα μέσα από την πείρα της πάλης, που ανέπτυξαν πρόσφατα διάφορα τμήματα της εργατικής τάξης, η αγροτιά, άλλα κοινωνικά στρώματα. Αυτή η πραγματικότητα δεν αναδεικνύει το αδιέξοδο των αγώνων, αλλά ακριβώς το αντίθετο, την ανάγκη ανάπτυξης πολιτικών αγώνων.
****
Από τη σκοπιά των καθηκόντων του εργατικού κινήματος και του Κόμματος, το τράβηγμα των εργαζομένων στην πολιτική πάλη, γίνεται ένα από τα πιο σπουδαία βήματα, που κρίνει και το βαθμό αποτελεσματικότητας της δράσης της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και την προοπτική πραγματοποίησης των συμφερόντων τους ενάντια στις πολυεθνικές. Χίλια νήματα, που συνδέονται με όλα τα προβλήματα που δημιουργεί η πορεία εφαρμογής της στρατηγικής του κεφαλαίου, οδηγούν σ' αυτή την απαίτηση. Η συνήθεια περιχαράκωσης του περιεχόμενου και της ευθύνης των εργατικών οργανώσεων του συνδικαλιστικού κινήματος σε στενά οικονομικά - εργασιακά ζητήματα δεν αφαιρεί από τη ζωή των εργαζομένων την ύπαρξη όλων των άλλων που, για διάφορους λόγους και από διάφορες δυνάμεις, επίσης περιχαρακώνονται στα στενά όρια κάποιων φορέων, οι οποιοι βεβαίως έχουν ως περιεχόμενο και ευθύνη την οργάνωση της πάλης για την προώθησή τους. Για παράδειγμα, τα τεράστια προβλήματα της κοινωνικής πολιτικής, της εκπαίδευσης, της υγείας, της ειρήνης, ενδιαφέρουν πρωταρχικά ολόκληρη την εργατική τάξη, όλο το λαό και οχι μόνο στενά τους εκπαιδευτικούς, τους υγειονομικούς κλπ. Ταυτόχρονα, υπάρχει ο συνδετικός κρίκος, που τα αναπαράγει και τα οξύνει και που δεν είναι άλλος από την πολιτική που υπηρετεί το πολυεθνικό μονοπωλιακό κεφάλαιο. Επόμενα αναδεικνύεται έντονα η ανάγκη πολιτικοποίησης των αγώνων της εργατικής τάξης, διεύρυνσης των αιτημάτων των συνδικαλιστικών οργανώσεών της, που να αγκαλιάζουν όλη τη σφαίρα της ζωής των εργαζομένων των οικογενειών τους, των παιδιών τους.
*****
Δεν αρκεί, όμως, η διεύρυνση των προβλημάτων και του περιεχομένου των εργατικών συνδικάτων για την πολιτικοποίηση των αγώνων, είναι μία μόνο προϋπόθεση. Το πιο ουσιαστικό πρόβλημα είναι η διαμόρφωση στόχων πάλης που να εναντιώνονται ίσια στις επιδιώξεις των μονοπωλίων και της άρχουσας τάξης. Προϋπόθεση που για τις ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, σημαίνει "σπάσιμο" στην πράξη των "στεγανών" διαχωρισμού της συνδικαλιστικής από την πολιτική δουλιά. Αν αυτό πάντα ήταν αναγκαία προϋπόθεση για την κατάκτηση των διεκδικήσεων, σήμερα γίνεται όρος για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και τη διεύρυνσή τους, για τη συσπείρωση και την ενότητα δράσης, για την ανάπτυξη αποτελεσματικής πάλης. Αλλωστε, και για την πιο μικρή κατάκτηση απαιτείται πολιτική λύση. Οι αλλαγές που επιδιώκει το κεφάλαιο, δεν είναι κάποιες επιμέρους οικονομικές επιβαρύνσεις για την εργατική τάξη, αλλά βαθιές πολιτικές αλλαγές σε βάρος της. Αυτό πρέπει να αποκαλύπτεται καθημερινά μέσα από τη διαμόρφωση αντιμονοπωλιακών - αντιιμπεριαλιστικών αιτημάτων από το κίνημα, στη βάση των στόχων πάλης του Μετώπου, και στη σύνδεσή του με την ανάγκη της αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής γραμμής πάλης. Ενα παράδειγμα. Για την αντιπαράθεση στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, δεν αρκεί μόνο η υπεράσπιση των υπαρχόντων, ή και η διαμόρφωση αιτημάτων που να τις διευρύνουν υπέρ των εργαζομένων. Απαιτείται αποκάλυψη του χαρακτήρα αυτής της επιλογής της αστικής τάξης, της πολιτικής επιδίωξης της, (δεν είναι μόνο η ένταση της εκμετάλλευσης για περισσότερα κέρδη, αλλά και ο κατακερματισμός της εργατικής τάξης, η διάλυση του κινήματός της), η στήριξη της δυνατότητας εφαρμογής της πρότασής μας στο κίνημα και η πολιτική που απαιτείται για να εφαρμοστεί. Μέσα απ' αυτή τη διαδικασία να αναδεικνύεται η ανάγκη ανατροπής της σημερινής και κάθε παρόμοιας πολιτικής, αλλά και ότι αυτή θα είναι αποτέλεσμα του πολιτικού αγώνα στην προοπτική της σύγκρουσης και της ρήξης με τις πολυεθνικές. Τότε μόνο θα 'ναι βιώσιμη και προς όφελος των εργαζομένων.
*****
Αυτή η τακτική απαιτεί επίσης την αποκάλυψη του ρόλου των άλλων δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα, του συμβιβασμού, της εξαγοράς, της απεμπόλησης απ' αυτές των συμφερόντων των εργαζομένων. Απαιτεί ταυτόχρονα την ανταλλαγή της εμπειρίας από την ανάπτυξη των αγώνων μεταξύ των διαφορετικών τμημάτων της εργατικής τάξης, της μελέτης της τακτικής του κεφαλαίου στους διάφορους χώρους, και δημιουργία προϋποθέσεων ενότητας δράσης. Είναι σύνθετη δουλιά, αλλά αναγκαία προϋπόθεση για την προοπτική του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού - δημοκρατικού μετώπου.
Λ.
Το πιο ουσιαστικό πρόβλημα είναι η διαμόρφωση στόχων πάλης που να εναντιώνονται ίσια στις επιδιώξεις των μονοπωλίων και της άρχουσας τάξης. Προϋπόθεση που για τις ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, σημαίνει "σπάσιμο" στην πράξη των "στεγανών" διαχωρισμού της συνδικαλιστικής από την πολιτική δουλιά.
ΤΟΥ ΦΑΝΗ ΓΚΕΡΛΕΞΗ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ- ΘΡΑΚΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Ο "Ρ" να φθάσει παντού
- Ποιος είναι ο στόχος της δίμηνης πανεξόρμησης για το "Ριζοσπάστη" που αποφάσισε να πραγματοποιήσει η Οργάνωση της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης του ΚΚΕ;
- Στόχος μας είναι να αυξήσουμε την κυκλοφορία του "Ριζοσπάστη" και ιδιαίτερα του καθημερινού, που τους τελευταίους μήνες παρουσιάζει πτώση, ιδιαίτερα στην περιοχή μας. Εξάλλου, θωρούμε ότι η αύξηση της κυκλοφορίας του "Ριζοσπάστη" αποτελεί βασική προϋπόθεση για την άνοδο της επιρροής και της εμβέλειας του Κόμματος. Βέβαια, εδώ παρουσιάζεται μια αντίφαση: Ενώ από τη μία, η επιρροή του Κόμματός μας αυξάνεται και χιλιάδες εργαζόμενοι, αγρότες, συνταξιούχοι, ναυτικοί κλπ., παίρνουν μαζικά μέρος στους αγώνες που αναπτύσσονται, από την άλλη, σημειώνεται πτώση της κυκλοφορίας του "Ρ". Ακριβώς εδώ θέλουμε να παρέμβουμε και μέσα από μια σειρά μέτρα να καταφέρουμε ο "Ρ" να φτάνει σε κάθε κομματικό σπίτι, σε όλες τις πόλεις και τα πολυάριθμα χωριά με σημαντικό και συχνά μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων του ΚΚΕ.
- Σε ποιους χώρους ιδιαίτερα θα απευθυνθείτε και για ποιο λόγο;
- Μπροστά στην προσπάθεια για κομματική οικοδόμηση σε εργοστάσια και επιχειρήσεις, που ξεκινά το Κόμμα μας, εμείς από τώρα κάνουμε ένα βήμα. Ξεκινώντας εξορμήσεις σε μεγάλες υπηρεσίες, στα νοσοκομεία, στα διοικητήρια, στα δημαρχεία, στις υπηρεσίες του ΙΚΑ, στα Ταχυδρομεία, στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, τόσο στο διοικητικό και διδακτικό προσωπικό, όσο και στις Εστίες των φοιτητών και σπουδαστών. Μπορούμε να δείξουμε ότι η Κομματική Οργάνωση Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης μπορεί πραγματικά να φέρει το "Ριζοσπάστη" στα χέρια των εργαζομένων και των νέων, να κάνει απαραίτητη την ενημέρωσή τους από την εφημερίδα του λαού, το όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ. Να γίνει όπλο για τη διεκδικητική πάλη που θα αναπτύσσεται.
- Εχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις επιτυχίας αυτής της προσπάθειας;
- Η αλήθεια είναι ότι ακόμη δε δημιουργήσαμε το κλίμα για γενική κινητοποίηση παντού και κυρίως σε εκείνες τις ΚΟΒ που μπορούν να ανοίξουν τους δρόμους που θέλουμε. Ακριβώς οι προϋποθέσεις γι' αυτή την κινητοποίηση οργανώνονται τώρα από τα καθοδηγητικά όργανα και είμαστε αισιόδοξοι ότι θα πετύχουμε τους στόχους.
- Τι ανταπόκριση περιμένετε;
- Είμαστε βέβαιοι ότι αν καταφέρουμε να υλοποιήσουμε τα μέτρα που αποφασίστηκαν, η εφημερίδα θα φτάνει τακτικά στα χέρια κάθε μιας από τις χιλιάδες κομματικές οικογένειες που μένουν μόνιμα στην περιοχή. Θα καταφέρουμε η κυκλοφορία του "Ρ" να φτάσει τα επίπεδα που είχε στην προεκλογική περίοδο, τον περασμένο Σεπτέμβρη. Μάλιστα, αισιοδοξούμε ότι θα πάμε ακόμη καλύτερα.
- Τι συνηγορεί σ' αυτή σας την αισιοδοξία;
- Τα πρώτα αποτελέσματα. Την Κυριακή, με τη μικρή προσπάθεια που έγινε από ένα μέρος μόνο της κομματικής μας δύναμης, προσεγγίσαμε το στόχο μας. Πιστεύουμε ότι μέσα στο δίμηνο Μάης - Ιούνης, και με δεδομένο ότι θα κινητοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος του δυναμικού του Κόμματός μας, τα αποτελέσματα μπορούν να είναι θεαματικά.
Α. Α.
ΤΟΥ ΦΑΝΗ ΓΚΕΡΛΕΞΗ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ- ΘΡΑΚΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Ο "Ρ" να φθάσει παντού
- Ποιος είναι ο στόχος της δίμηνης πανεξόρμησης για το "Ριζοσπάστη" που αποφάσισε να πραγματοποιήσει η Οργάνωση της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης του ΚΚΕ;
- Στόχος μας είναι να αυξήσουμε την κυκλοφορία του "Ριζοσπάστη" και ιδιαίτερα του καθημερινού, που τους τελευταίους μήνες παρουσιάζει πτώση, ιδιαίτερα στην περιοχή μας. Εξάλλου, θωρούμε ότι η αύξηση της κυκλοφορίας του "Ριζοσπάστη" αποτελεί βασική προϋπόθεση για την άνοδο της επιρροής και της εμβέλειας του Κόμματος. Βέβαια, εδώ παρουσιάζεται μια αντίφαση: Ενώ από τη μία, η επιρροή του Κόμματός μας αυξάνεται και χιλιάδες εργαζόμενοι, αγρότες, συνταξιούχοι, ναυτικοί κλπ., παίρνουν μαζικά μέρος στους αγώνες που αναπτύσσονται, από την άλλη, σημειώνεται πτώση της κυκλοφορίας του "Ρ". Ακριβώς εδώ θέλουμε να παρέμβουμε και μέσα από μια σειρά μέτρα να καταφέρουμε ο "Ρ" να φτάνει σε κάθε κομματικό σπίτι, σε όλες τις πόλεις και τα πολυάριθμα χωριά με σημαντικό και συχνά μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων του ΚΚΕ.
- Σε ποιους χώρους ιδιαίτερα θα απευθυνθείτε και για ποιο λόγο;
- Μπροστά στην προσπάθεια για κομματική οικοδόμηση σε εργοστάσια και επιχειρήσεις, που ξεκινά το Κόμμα μας, εμείς από τώρα κάνουμε ένα βήμα. Ξεκινώντας εξορμήσεις σε μεγάλες υπηρεσίες, στα νοσοκομεία, στα διοικητήρια, στα δημαρχεία, στις υπηρεσίες του ΙΚΑ, στα Ταχυδρομεία, στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, τόσο στο διοικητικό και διδακτικό προσωπικό, όσο και στις Εστίες των φοιτητών και σπουδαστών. Μπορούμε να δείξουμε ότι η Κομματική Οργάνωση Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης μπορεί πραγματικά να φέρει το "Ριζοσπάστη" στα χέρια των εργαζομένων και των νέων, να κάνει απαραίτητη την ενημέρωσή τους από την εφημερίδα του λαού, το όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ. Να γίνει όπλο για τη διεκδικητική πάλη που θα αναπτύσσεται.
- Εχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις επιτυχίας αυτής της προσπάθειας;
- Η αλήθεια είναι ότι ακόμη δε δημιουργήσαμε το κλίμα για γενική κινητοποίηση παντού και κυρίως σε εκείνες τις ΚΟΒ που μπορούν να ανοίξουν τους δρόμους που θέλουμε. Ακριβώς οι προϋποθέσεις γι' αυτή την κινητοποίηση οργανώνονται τώρα από τα καθοδηγητικά όργανα και είμαστε αισιόδοξοι ότι θα πετύχουμε τους στόχους.
- Τι ανταπόκριση περιμένετε;
- Είμαστε βέβαιοι ότι αν καταφέρουμε να υλοποιήσουμε τα μέτρα που αποφασίστηκαν, η εφημερίδα θα φτάνει τακτικά στα χέρια κάθε μιας από τις χιλιάδες κομματικές οικογένειες που μένουν μόνιμα στην περιοχή. Θα καταφέρουμε η κυκλοφορία του "Ρ" να φτάσει τα επίπεδα που είχε στην προεκλογική περίοδο, τον περασμένο Σεπτέμβρη. Μάλιστα, αισιοδοξούμε ότι θα πάμε ακόμη καλύτερα.
- Τι συνηγορεί σ' αυτή σας την αισιοδοξία;
- Τα πρώτα αποτελέσματα. Την Κυριακή, με τη μικρή προσπάθεια που έγινε από ένα μέρος μόνο της κομματικής μας δύναμης, προσεγγίσαμε το στόχο μας. Πιστεύουμε ότι μέσα στο δίμηνο Μάης - Ιούνης, και με δεδομένο ότι θα κινητοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος του δυναμικού του Κόμματός μας, τα αποτελέσματα μπορούν να είναι θεαματικά.
Α. Α.
ΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ μαχητική συγκέντρωση και πάλι έξω από το αστυνομοκρατούμενο υπουργείο Ανάπτυξης, οι εργαζόμενοι της χαρτοβιομηχανίας ΣΟΦΤΕΞ διαδήλωσαν και χτες ενάντια στην καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης (σελίδα 16)."ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να μείνουμε στις εργασιακές σχέσεις του παρελθόντος, πρέπει να πάμε σε πιο ευέλικτες μορφές απασχόλησης". Αυτά σημείωσε χτες ο γενικός γραμματέας της διαβόητης Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, Γ. Παπανίκος (σελίδα 17).
ΤΟΥΣ 65 νεκρούς και τους εφτακόσιους τριάντα πέντε τραυματίες έφτασε φέτος ο απολογισμός του Πάσχα και της Πρωτομαγιάς! Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε η αδιαφορία του ελληνικού κράτους να παρέμβει στοιχειωδώς, προστατεύοντας τους Ελληνες οδηγούς (σελίδα 25).
ΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ μαχητική συγκέντρωση και πάλι έξω από το αστυνομοκρατούμενο υπουργείο Ανάπτυξης, οι εργαζόμενοι της χαρτοβιομηχανίας ΣΟΦΤΕΞ διαδήλωσαν και χτες ενάντια στην καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης (σελίδα 16)."ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να μείνουμε στις εργασιακές σχέσεις του παρελθόντος, πρέπει να πάμε σε πιο ευέλικτες μορφές απασχόλησης". Αυτά σημείωσε χτες ο γενικός γραμματέας της διαβόητης Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, Γ. Παπανίκος (σελίδα 17).
ΤΟΥΣ 65 νεκρούς και τους εφτακόσιους τριάντα πέντε τραυματίες έφτασε φέτος ο απολογισμός του Πάσχα και της Πρωτομαγιάς! Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε η αδιαφορία του ελληνικού κράτους να παρέμβει στοιχειωδώς, προστατεύοντας τους Ελληνες οδηγούς (σελίδα 25).
Feeds
