ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 16 Δεκέμβρη 1998
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ ΜΕ ΤΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

Η ανακοίνωση μιας νέας απόφασης για την αγορά κάποιου οπλικού συστήματος έχει αποκτήσει πλέον χαρακτηριστικά περιοδικού φαινομένου από τότε, το Νοέμβρη του 1996, που έγινε η αρχική εξαγγελία του πενταετούς εξοπλιστικού προγράμματος των Ενόπλων Δυνάμεων, ύψους 4 τρισ. δραχμών. Κάθε τρεις - έξι μήνες συνέρχεται το ΚΥΣΕΑ (Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Αμυνας) και μοιράζει ένα κομμάτι μερικών εκατοντάδων δισ. δραχμών στις πολυεθνικές πολεμικές βιομηχανίες από τη μεγάλη αυτή "πίτα". Χτες το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την αγορά συστήματος ιπταμένων ραντάρ, πριν μερικούς μήνες είχε αποφασίσει για τα αντιαεροπορικά συστήματα μικρού και μεγάλου βεληνεκούς, ακόμα πιο πριν για τους εξοπλισμούς του Πολεμικού Ναυτικού, όπως υποβρύχια, φρεγάτες, αρματαγωγά κλπ., ενώ το επόμενο διάστημα αναμένονται οι αποφάσεις για τα μαχητικά και τα μέσα μεταγωγικά αεροσκάφη, καθώς και για τα άρματα μάχης. Και αυτά είναι μόνο τα μεγάλα κομμάτια. Οι εν λόγω εξαγγελίες συνοδεύονται και με διακηρύξεις των αρμοδίων περί ενίσχυσης της μαχητικής ικανότητας των Ενόπλων Δυνάμεων και της αποτρεπτικής τους δύναμης, περί πολλαπλασιαστών ισχύος, περί προσαρμογής στα νέα δεδομένα, όπως αυτά καθορίζονται από τις εξελίξεις στην τεχνολογία κλπ.

Αυτά σε επίπεδο εξαγγελιών και εντυπώσεων. Ομως, τα ερωτήματα που δημιουργούνται είναι πολλά. Κυρίαρχο, ανάμεσά τους, το κατά πόσον έχουμε ανάγκη αυτούς τους εξοπλισμούς. Για να δοθούν, όμως, οι αρμόζουσες απαντήσεις θα πρέπει πρώτα να ληφθούν υπόψη και άλλοι παράγοντας, που σκόπιμα αποσιωπώνται: Ποια είναι η αποστολή και ο ρόλος αυτών των εξοπλισμών; Πόσο αναγκαίοι είναι για την κάλυψη των αμυντικών αναγκών της Ελλάδας; Τι κατάσταση διαμορφώνεται στην περιοχή με τη συσσώρευση οπλικών συστημάτων; Τι παιγνίδια παίζονται με την επιλογή του ενός ή του άλλου οπλικού συστήματος και ποια κριτήρια τελικά κυριαρχούν; Και το πιο σημαντικό απ' όλα είναι το κατά πόσον θα είναι δυνατή η χρήση των όπλων αυτών την κρίσιμη στιγμή. Αν, δηλαδή, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις θα μπορέσουν να κάνουν χρήση των οπλικών συστημάτων που διαθέτουν, για την προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας παρά και ενάντια στις επιλογές του ΝΑΤΟ και γενικότερα των ιμπεριαλιστών.

***

Οι επισημάνσεις που ακολουθούν δίνουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο λαμβάνουν χώρα αυτές οι εξελίξεις και ταυτόχρονα απαντούν στα ερωτήματα που έχουν σχέση με το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα.

Αξιοσημείωτο είναι ότι το ελληνικό εξοπλιστικό πρόγραμμα, στο σύνολό του, εξαγγέλθηκε και εφαρμόζεται την ίδια περίοδο που εξαγγέλθηκε και μπαίνει σε εφαρμογή η νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ, το νέο επιθετικό δόγμα του, το οποίο συνδέεται με τη διεύρυνση των ορίων ευθύνης του στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Ευρώπη, στη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο, αλλά με τη μετεξέλιξή του σε παγκόσμιο κατασταλτικό μηχανισμό, εν είδει παγκόσμιου χωροφύλακα που θα επεμβαίνει αυτεπάγγελτα. Την ίδια περίοδο μπαίνει σε εφαρμογή και η νέα δομή του ΝΑΤΟ, με βάση την οποία καταργούνται τα εθνικά όρια και ολόκληρη η γεωγραφική περιοχή του ΝΑΤΟ αποτελεί ενιαίο αμυντικό χώρο, με τις Ενοπλες Δυνάμεις κάθε χώρας - μέλους να αναλαμβάνει έναν τομέα ευθύνης, που ωστόσο δεν ταυτίζεται με τα εθνικά όρια του κράτους. Και η εξέλιξη αυτή έγινε αποδεκτή από την ελληνική κυβέρνηση, με ό,τι κάτι τέτοιο συνεπάγεται για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο. Αραγε, για τι είδους εθνική άμυνα μπορεί να γίνεται λόγος;

***

Είναι αξιοσημείωτο ακόμα το γεγονός ότι ο εκσυγχρονισμός των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ο οποίος εφαρμόζεται τα δύο τελευταία χρόνια, εκσυγχρονισμός που εξυπηρετείται από το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα, συμπίπτει, όλως... τυχαίως, με την κατεύθυνση του ΝΑΤΟ, στα πλαίσια της νέας στρατηγικής του περί ευέλικτων και ταχυκίνητων δυνάμεων, με αποστολή την εφαρμογή και τη διατήρηση της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, όπου η Ελλάδα μέσω των Ενόπλων Δυνάμεών της καλείται να παίξει έναν συγκεκριμένο ρόλο. Εξάλλου, οι λόγοι τους οποίους επικαλούνται και είναι υπαρκτοί, δηλαδή η τουρκική επιθετικότητα, δεν εμφανίστηκαν τώρα. Υπήρχαν και τα προηγούμενα χρόνια, όμως, όσο δεν άναβε το "πράσινο φως" από το ΝΑΤΟ, για εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας, τίποτα δεν κινούνταν.

Τώρα, όμως, μετά τη στρατιωτική επέμβαση στη Βοσνία και την Αλβανία, "ανακάλυψαν" ότι η άμυνα των νησιών απαιτεί τη μετατροπή του Β Σώματος Στρατού σε δύναμη ταχείας αντίδρασης. Τώρα "ανακάλυψαν" ότι η αντιαεροπορική άμυνα έχει πολλές "τρύπες", γι' αυτό αγοράζουν τους αμερικανικούς πυραύλους "Πάτριοτ". Τώρα "ανακάλυψαν" ότι χρειάζεται η διακλαδική συνεργασία και ο επιχειρησιακός συντονισμός, γι' αυτό αγοράζουν σύστημα ιπταμένων ραντάρ. Τώρα, βέβαια, που γίνονται όλα αυτά δεν υπάρχει η έξωθεν καλή μαρτυρία, πολύ περισσότερο όταν εμφανίζονται να προσπαθούν να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα, δηλαδή και εξυπηρέτηση των ΝΑΤΟικών επιταγών αλλά και ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας των Ενόπλων Δυνάμεων.

***

Ομως, εθνική άμυνα και ΝΑΤΟ δε συμβιβάζονται. Η εμπλοκή της Ελλάδας στους τυχοδιωκτισμούς του ΝΑΤΟ, όχι μόνο δεν εξυπηρετεί τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα, αλλά τα οδηγεί σε επικίνδυνες ατραπούς. "Βάζουν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα". Στο οικοδόμημα που δημιουργείται και λέγεται νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα δε θα βρει στέγη η προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας, αλλά το ΝΑΤΟ και οι τυχοδιωκτισμοί του. Δεν είναι τυχαίο ότι όπλα, που είναι εκτός ΝΑΤΟικών προδιαγραφών, δεν αγοράζονται. Η περίπτωση των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων "S-300" είναι χαρακτηριστική.

Η όλη προσπάθεια, ουσιαστικά, αυτοαναιρείται στα πλαίσια του καθεστώτος εξάρτησης, που έχει επιβληθεί στη χώρα μας και η οποία παραπέρα βαθαίνει με τις επιλογές και τους χειρισμούς της κυβέρνησης. Κανένα οπλικό σύστημα, που θα βρίσκεται στις αποθήκες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, όσο προηγμένο και όσο ακριβοπληρωμένο κι αν είναι, δε θα μπορεί να εκπληρώσει την αποστολή του όσο η ελληνική εθνική άμυνα θα είναι εγκλωβισμένη στα ΝΑΤΟικά γρανάζια. Αντίθετα, αυτό που στην πράξη γίνεται είναι η παγίδευση της χώρας στο κυνήγι των εξοπλισμών με την Τουρκία και παράλληλα ενισχύονται οι αυταπάτες ότι διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για την αποτελεσματική προάσπιση της εθνικής άμυνας.

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Στο οικοδόμημα που δημιουργείται και λέγεται νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα δε θα βρει στέγη η προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας, αλλά το ΝΑΤΟ και οι τυχοδιωκτισμοί του. Δεν είναι τυχαίο ότι όπλα, που είναι εκτός ΝΑΤΟικών προδιαγραφών, δεν αγοράζονται. Η όλη προσπάθεια, ουσιαστικά, αυτοαναιρείται στα πλαίσια του καθεστώτος εξάρτησης, που έχει επιβληθεί στη χώρα μας και η οποία παραπέρα βαθαίνει με τις επιλογές και τους χειρισμούς της κυβέρνησης


ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΧΑΛΑΡΗ, ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΡΥΟΝΕΡΙΟΥ
Υπάρχει εναλλακτική λύση

- Εχουν περάσει λίγες μέρες, από τότε που άρχισε, με βίαιο τρόπο, η εγκατάσταση των πυλώνων της ΔΕΗ. Γιατί διαφωνείτε στο να περάσουν από εκεί οι γραμμές υψηλής τάσης;

- Πρώτα απ' όλα, πρέπει να επισημάνουμε το γεγονός ότι η διαφωνία μας δεν είναι σημερινή. Δεν είναι ότι δε θέλουμε να περάσει, απλά και μόνο επειδή δε μας αρέσει. Η διαφωνία μας είναι παλιά. Ετσι, πρέπει κατ' αρχάς να τονίσουμε ότι είναι θέμα υγείας των κατοίκων, οι οποίοι μένουν από κάτω, αλλά και αυτών που μένουν γύρω από τους πυλώνες. Εχουμε διαπιστώσει από μελέτες που έχουν γίνει και από ειδικούς επιστήμονες ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία που εκπέμπουν οι γραμμές υπερυψηλής τάσης - όπως αυτές που θα εγκατασταθούν στο Κρυονέρι - είναι τέτοια που προκαλούν σοβαρές ασθένειες, όπως λευχαιμία και καρκίνο. Το δεύτερο είναι ότι χαλάει όλο το τοπίο, από το οποίο περνάνε οι πυλώνες.

Αλλωστε, είναι απαράδεκτο στο κατώφλι του 2000 να υπάρχουν τέτοιου είδους έργα μεγάλης σημασίας, που να περνάνε, στην κυριολεξία, μέσα από τις αυλές των σπιτιών των ανθρώπων. Η υπουργός Ανάπτυξης Βάσω Παπανδρέου, το επιτελείο της, αλλά και η διοίκηση της ΔΕΗ υποστηρίζουν ότι δεν μπορούν, για μια χούφτα ανθρώπους, να κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο το Λεκανοπέδιο. Αυτό εμείς το ξέρουμε και δεν αντιδρούμε σ' αυτό. Το ζήτημα, όμως, είναι ότι υπάρχει εναλλακτική λύση και την έχουμε προτείνει. Το ξέρει αυτό η υπουργός Ανάπτυξης. Εφόσον λοιπόν υπάρχει αυτή η λύση, γιατί επιμένει να γίνουν οι γραμμές μέσα από κατοικημένη περιοχή;

- Σε ποιες ενέργειες έχετε ήδη προχωρήσει, ώστε να μην περάσουν οι πυλώνες μέσα από την κοινότητα;

- Εχουμε αγωνιστεί με όσα μέσα διαθέτουμε, προκειμένου να μην περάσει η γραμμή αυτή μέσα από το χωριό μας. Εχουμε προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ενώ έχει γίνει προσφυγή και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια. Το γεγονός, βέβαια, ότι ο πρόεδρος του ανωτάτου δικαστηρίου κ. Μποτόπουλος αφαίρεσε την υπόθεση από το καθ' ύλην αρμόδιο Ε Τμήμα του ΣτΕ και την παρέπεμψε στην Ολομέλεια όπου προεδρεύει ο ίδιος, δείχνει το προδεδικασμένο της απόφασης. Ομως, όπως ξέρουμε, ο πρόεδρος του δικαστηρίου δε σταμάτησε εκεί. Αλλαξε και τον εισηγητή και αντί του κ. Σαρηβαλάση όρισε τον κ. Σκλία. Προσωπικά, σαν μέλος του Κοινοτικού Συμβουλίου, καταδικάζω αυτά τα "μαγειρέματα" και τις ενέργειες, που μόνο δημοκρατικές δεν είναι.

- Ποιες θα είναι οι αντιδράσεις σας από εδώ και πέρα;

- Υπάρχουν κάτοικοι που έχουν μαζέψει πάρα πολλά στοιχεία πάνω στο θέμα από διάφορους φορείς, που πιστεύω ότι θα βοηθήσουν, ώστε να ανατραπεί όλη αυτή η κατάσταση, μαζί, βέβαια, με τις ενέργειες της κοινότητας. Αλλωστε, ο αγώνας θα συνεχιστεί σε όλους τους τομείς, προς όλες τις κατευθύνσεις - και όχι μονάχα δικαστικά - μέχρι να δικαιωθούμε. Θα προχωρήσουμε σε δυναμικές κινητοποιήσεις.

Κ. ΤΡ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ