"Ο "Μεγάλος Ερωτικός"", έγραφε ο Μάνος Χατζιδάκις στο προλογικό σημείωμα του δίσκου, "είναι μια σειρά από λαϊκά τραγούδια, που γράφτηκαν πρώτ' απ' όλα για να επικοινωνήσω εγώ ο ίδιος με όλα τα ελληνικά πρόσωπα που αγαπώ βαθιά, αυτά που γνώρισα, αυτά που θα γνωρίσω και αυτά που δε θα μπορέσω ποτέ μου να γνωρίσω. Κι ακόμη, μέσ' απ' αυτά να ενωθώ με την ψυχή του τόπου μου σε μια λειτουργία αθάνατη, ερωτική κι ελληνική". Τέσσερα απ' αυτά τα αθάνατα, λαϊκά τραγούδια του Μ. Χατζιδάκι, τα "Σ' αγαπώ" (σε ποίηση Μυρτιώτισσας), "Κέλομαι σε γογγύλα" (Σαπφούς), "Πέρα στο θολό ποτάμι" (Γκάτσου) και "Λιανοτράγουδα" περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων στο δίσκο "Χορός με τη σκιά μου",με ερμηνεύτρια την Δήμητρα...
Τα τελευταία χρόνια είχαμε την εντύπωση ότι κάτι άρχισε να αλλάζει στην Ακαδημία Αθηνών.Οτι, θέλοντας να απαλλαγεί από τις αμέτρητες, συντηρητικότατες, και κάποτε λίαν σκοταδιστικές, "αμαρτίες" του παρελθόντος της, έστρεψε το βλέμμα των βραβείων της στις αληθινές αξίες. Σ' εκείνες, που βοηθούν την πρόοδο της σκέψης και των γραμμάτων, σ' εκείνες, ακριβώς, που επί δεκαετίες απέκλειε από το θεσμό των ετήσιων βραβείων της. Φαίνεται, όμως, κάποιοι "σοφοί" δεν αντέχουν ούτε το παραμικρό άνοιγμα του Ιδρύματος στην πρόοδο. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι, ενώ η επιτροπή των βραβείων Ουράνη (Τ. Αθανασιάδης, Γ. Σαράντη, Αγ. Βλάχος, Μ. Παλλάντιος, Μ. Μανούσακας, Θ. Κυρατζής, Ν. Ματσανιώτης)...