- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Ανασκόπηση
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Ιστορία
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Το υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης και η στρατηγική της «πράσινης μετάβασης», μέρος της οποίας είναι και η απολιγνιτοποίηση, στηρίζονται από την κυβέρνηση και όλα τα άλλα κόμματα, κυρίως από τους ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη Νέα Αριστερά. Γι' αυτό δεν προκαλεί εντύπωση ο ψευτοκαβγάς που στήνουν μεταξύ τους, με αφορμή την ακύρωση της επένδυσης μεγάλης εταιρείας κατασκευής μπαταριών στη Δυτική Μακεδονία, την οποία όλοι διαφήμιζαν ως «σωτηρία» για τους χιλιάδες που έμειναν άνεργοι στην περιοχή. Τι λένε; Το ΠΑΣΟΚ σε ανακοίνωσή του χαρακτηρίζει την ακύρωση της επένδυσης «μια από τις μεγαλύτερες χαμένες ευκαιρίες για την περιοχή», η οποία «θάφτηκε από την ολιγωρία και την αδιαφορία Περιφέρειας και κυβέρνησης». Κατηγορεί μάλιστα την κυβέρνηση ότι άφησε «ανεκμετάλλευτα πολύτιμα χρηματοδοτικά εργαλεία» και ότι «δεν βρέθηκε ούτε χώρος εγκατάστασης, λόγω της άναρχης φύτευσης φωτοβολταϊκών». Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τοποθετηθεί επίσημα, αλλά στήριξε την επένδυση και τα τοπικά στελέχη του συμμετέχουν ενεργά στον εφησυχασμό του λαού για τις εγκληματικές συνέπειες της «πράσινης μετάβασης». Η Νέα Αριστερά, πάλι, σε Ερώτηση που είχε καταθέσει στη Βουλή, εξέφραζε ανησυχία για το γεγονός ότι «η μία μετά την άλλη, εταιρείες που είχαν αναγγείλει μεγάλα επενδυτικά σχέδια ενόψει απολιγνιτοποίησης αποσύρουν το ενδιαφέρον τους», καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για «γραφειοκρατία, χαμηλά κίνητρα και αλλαγές επιχειρηματικών πλάνων», που «αποθαρρύνουν τις επιχειρήσεις».
Ο καβγάς τους είναι για το αν το κράτος θα δώσει ακόμα περισσότερα στους ομίλους για να κάνουν κερδοφόρες επενδύσεις, τώρα που η «πράσινη μετάβαση» δείχνει να χωλαίνει και ο ανταγωνισμός με τα κινεζικά και τα αμερικανικά μονοπώλια κάνει πιο επιφυλακτικούς τους μετόχους σε «πράσινες» επενδύσεις. Αν κάτι αποδεικνύουν όμως οι εξελίξεις, είναι ότι όσο ο λαός «ακουμπάει» τις ελπίδες του για δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια στα μονοπώλια και στις επενδύσεις τους, θα είναι πάντα στη μεριά των χαμένων. Αυτό έγινε όταν έκλειναν οι ΑΗΣ για να ανοίξουν πεδία μεγαλύτερης κερδοφορίας στα «πράσινα» μεγαθήρια. Το ίδιο γίνεται και τώρα που ο ανταγωνισμός κάνει αυτές τις επενδύσεις οικονομικά ασύμφορες για τους ομίλους, επειδή δεν έχουν το προσδοκώμενο κέρδος. Από παντού προκύπτουν η αναγκαιότητα και η επικαιρότητα του άλλου δρόμου ανάπτυξης, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και σχεδιασμό της οικονομίας με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Πανηγυρικό τόνο δίνει η κυβέρνηση στην έναρξη του προγράμματος «Σπίτι Μου ΙΙ», ενώ ως απόδειξη για την επιτυχία του παρουσιάζει τις πολλές αιτήσεις που έχουν γίνει και οι οποίες το μόνο που επιβεβαιώνουν είναι την αγωνία χιλιάδων ανθρώπων που προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στα πανάκριβα ενοίκια και συνολικά στο ασήκωτο κόστος στέγασης. Οσο για το ίδιο το πρόγραμμα, θυμίζουμε ότι στο αντίστοιχο προηγούμενό του εγκρίθηκαν ελάχιστες αιτήσεις, ενώ ήταν μεγάλη η δυσκολία να βρεθεί σπίτι που να ανταποκρίνεται στις περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες και στην πιστοληπτική ικανότητα της πλειοψηφίας των νέων ζευγαριών. Τα ίδια αναμένονται και τώρα, παρά τα κυβερνητικά «διορθωτικά» μέτρα. Οσο και να προβάλλονται ως λύση, τέτοια προγράμματα συμπληρώνουν την αντιλαϊκή στεγαστική πολιτική όλων των κυβερνήσεων με βάση και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, φτάνοντας τον κόμπο στο χτένι για τις λαϊκές οικογένειες. Δεν απευθύνονται μόνο σε ελάχιστους απ' όσους αντιμετωπίζουν πρόβλημα αλλά βάζουν και τη θηλιά των τραπεζικών δανείων σε όσους βρουν σπίτι, όπου παραμένουν ουσιαστικά ενοικιαστές. Αντίθετα, κατασκευαστές και μεσίτες που προετοιμάζονται για νέα κέρδη, έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν μαζί με την κυβέρνηση και με την πολιτική της να αισθάνονται ...σαν στο σπίτι τους.
1654 Με τη συνθήκη του Περεγιασλάβ η Ουκρανία ενώνεται με τη Ρωσία.
1689 Γεννιέται ο Γάλλος πολιτικός και φιλόσοφος Σαρλ ντε Μοντεσκιέ, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Διαφωτισμού.
1823 Το Ναύπλιο ορίζεται έδρα της επαναστατικής ελληνικής κυβέρνησης.
1915 Γεννιέται ο λαϊκός συνθέτης Βασίλης Τσιτσάνης.
1918 Αρχίζει τις εργασίες της η Συντακτική Συνέλευση στην Πετρούπολη. Την επόμενη μέρα θα διαλυθεί, εφόσον μετά την επαναστατική εδραίωση της εξουσίας των Σοβιέτ δεν εξέφραζε πλέον τον πραγματικό συσχετισμό δυνάμεων.
1919 Ξεκινά τις εργασίες της η «Διάσκεψη Ειρήνης» των Παρισίων, με σκοπό τον καθορισμό των όρων της ειρήνης από τις νικήτριες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Αντάντ στις ηττημένες των Κεντρικών Δυνάμεων.
1923 Καθιερώνεται στην Ελλάδα το Γρηγοριανό ημερολόγιο με ισχύ από τις 16/2.
1943 Ο Κόκκινος Στρατός διασπά την πολιορκία του Λένινγκραντ από τους ναζί διανοίγοντας έναν πολύτιμο ελεύθερο διάδρομο προς την ηρωική πόλη.
1948 Ιδρύεται το Συμβούλιο Οικονομικής Αλληλοβοήθειας των σοσιαλιστικών κρατών (ΚΟΜΕΚΟΝ).
1948 Δυνάμεις ιππικού και τεθωρακισμένων του κυβερνητικού στρατού περικυκλώνουν το χωριό Καΐτσα, πυρπολούν αδιακρίτως σπίτια και αποθήκες με δεκάδες νεκρούς (μαχητές του ΔΣΕ και άμαχους μαζί). Η επιχείρηση χαιρετίστηκε ως παράδειγμα προς μίμηση από τον κυβερνητικό στρατό.
1953 Διεξάγονται επαναληπτικές εκλογές στη Θεσσαλονίκη, κατά τις οποίες εκλέγεται βουλευτής η Ελένη Σκούρα, πρώτη γυναίκα στο αστικό Κοινοβούλιο.
1961 Ο Μάο Τσε Τουνγκ, μιλώντας στην ΚΕ του ΚΚ Κίνας, χαρακτηρίζει το ΚΚΣΕ δεξιό οπορτουνιστικό κόμμα.
1984 Πεθαίνει ο λαϊκός συνθέτης Βασίλης Τσιτσάνης.
1996 Ο Κωνσταντίνος Σημίτης εκλέγεται διάδοχος του Ανδρέα Παπανδρέου στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ και στην πρωθυπουργία της χώρας.
1736 Γεννιέται ο Σκοτσέζος μηχανικός και εφευρέτης Τζέιμς Βατ, το όνομα του οποίου δόθηκε στη μονάδα μέτρησης ισχύος του ηλεκτρικού ρεύματος.
1809 Γεννιέται ο Αμερικανός ποιητής και πεζογράφος Εντγκαρ Αλαν Πόε.
1828 Πεθαίνει στη Βιέννη, δύο μέρες μετά την αποφυλάκισή του, άρρωστος και πάμπτωχος, ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας, Αλέξανδρος Υψηλάντης.
1947 Σε ένα από τα πλέον πολύνεκρα ναυάγια, αυτό του «Χειμάρρα», πνίγεται σιδηροδέσμιος ο Νίκος Ζαγουρτζής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, καθώς και άλλοι 18 κομμουνιστές πολιτικοί κρατούμενοι.
1965 Τη διάλυση της Νεολαίας Λαμπράκη διά της δικαστικής οδού, «εφόσον αποδειχθεί η εξάρτησίς της από το ΚΚΕ», εξαγγέλλει ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου.
1983 Ο ναζί εγκληματίας πολέμου και στέλεχος της Γκεστάπο Κλάους Μπάρμπι συλλαμβάνεται στη Βολιβία. Ο Μπάρμπι, όπως και πολλοί άλλοι ναζί, πέρασε μετά τον πόλεμο στην υπηρεσία του αμερικανικού ιμπεριαλισμού (1947), αξιοποιούμενος αρχικά σε αντικομμουνιστικές επιχειρήσεις στην Ευρώπη. Κατόπιν εντάχθηκε στη Γερμανική Υπηρεσία Πληροφοριών - BND (1965) και εν συνεχεία πέρασε στην υπηρεσία της βολιβιανής κυβέρνησης (πάντοτε στο μέτωπο του «αντικομμουνιστικού αγώνα»).
