ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το αντιλαϊκό κεκτημένο

«Δύο πράγματα τον ενδιαφέρουν (σ.σ. τον πρωθυπουργό): Να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των μέχρι σήμερα υποστηρικτών του και να οργανώσει ένα σχήμα εκλογικού διλήμματος απελπισίας, για την κατάστρωση του οποίου οι "πλάτες" τους του είναι αναγκαίες. Μια επαγγελία ονομαστικής ρύθμισης του χρέους θα αποτελέσει το στοιχείο νομιμοποίησης, το δέλεαρ για την παραίτηση της ελληνικής κοινωνίας από κάθε στοιχείο ευρωπαϊκού κεκτημένου και τη βύθισή της σε ένα καθεστώς βαλκανικής αντιμεταρρύθμισης. Στη Γερμανία τα όρια συνταξιοδότησης μειώνονται, στην Ελλάδα αυξάνονται...» («Αυγή», 15/7/23014). Αλήθεια, τι άλλο θα πουν από τον ΣΥΡΙΖΑ για να βγάλουν λάδι την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου; Γιατί το ευρωπαϊκό κεκτημένο είναι που αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης. Στη Γερμανία π.χ. παίρνουν σύνταξη στα 63 χρόνια (η μείωση), αλλά με 45 χρόνια εργάσιμου βίου. Στην Ελλάδα παίρνουν στα 62 με 40 χρόνια εργάσιμου βίου. Και στις δύο χώρες το όριο συνταξιοδότησης είναι τα 67 χρόνια. Ενώ στην ΕΕ συνολικά συζητούν να καθιερωθεί για όλους στα 70!

Στους δαιδάλους των ελλείψεων

Ο «Ευαγγελισμός» βρέθηκε τις τελευταίες μέρες στο επίκεντρο της ενημέρωσης, λόγω της μεταφοράς του τραυματία Νίκου Μαζιώτη. Χτες και προχτές, οι τηλεθεατές έβλεπαν άλλου τύπου ουρές: Των αστυνομικών με τις στολές, αλλά και με πολιτικά.

Πίσω όμως από αυτή την εικόνα, το αποδεκατισμένο, απ' τις ελλείψεις, προσωπικό έδινε και πάλι την ίδια καθημερινή μάχη: Ν' αρχίσει τη μέρα της μεταφοράς του τραυματία (δηλαδή προχτές) τη λεγόμενη μεγάλη εφημερία, όπου θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τις εκρηκτικές ανάγκες των ασθενών του Λεκανοπεδίου. Ομως απ' τα 14 κρεβάτια της Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) λειτουργούν μόνο τα εφτά και αυτά ήταν γεμάτα πριν την έναρξη της εφημερίας. Και η αγωνία των γιατρών: «Τι θα γίνουν τα έκτακτα - πρωτίστως καρδιαγγειακά - περιστατικά που θα χρειαστούν ΜΑΦ;». Επίσης, απ' τα 30 κρεβάτια των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) λειτουργούν μόνο τα μισά και αυτά εκείνη τη μέρα ήταν γεμάτα, με αποτέλεσμα διασωληνωμένος ασθενής να μη βρίσκει κρεβάτι.

Η βασική αιτία είναι οι ελλείψεις προσωπικού, σε συνδυασμό με τις απολυμάνσεις που πρέπει να γίνουν αυτήν την περίοδο. Και σε αυτούς τους δαιδάλους των ελλείψεων ανθίζουν και τα μπουμπούκια των οικονομικών εκβιασμών με τα φακελάκια...

Αυτός είναι...

Ηταν ο ΣΥΡΙΖΑ που με παντιέρα την «υπεράσπιση της δημοκρατίας» υποστήριζε το δικαίωμα του Γιούνκερ να εκλεγεί πρόεδρος της Κομισιόν. Είναι πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ που, αφού ο Γιούνκερ εκλέχτηκε πρόεδρος της Κομισιόν, καταγγέλλει ότι η εκλογή του «δεν προωθεί τη δημοκρατία». Ηταν ο Τσίπρας που υπερασπιζόταν με σθένος το δικαίωμα του Γιούνκερ να επιχειρήσει να διαμορφώσει την απαραίτητη πλειοψηφία που θα στηρίξει την εκλογή του. Είναι η Ευρωκοινοβουλευτική του Ομάδα που χτες εξέδωσε ανακοίνωση για να καταγγείλει «τη στήριξη που του παρείχαν οι σοσιαλιστές», που «οδήγησε στην εκλογή του», «ταυτίστηκαν με τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και με τη στάση τους έδωσαν εντολή για τη συνέχισή τους». Τρικυμία εν κρανίω; Οχι. Μονά - ζυγά δικά τους. Αυτός ήταν, είναι και θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Τέτοια υποστήριξη στην Λεπέν...

Τέτοια υποστήριξη της Λεπέν μέσω του Σουλτς από την «Καθημερινή» (17/7/2014), θα τη ζήλευε και ο Κασιδιάρης, για να μην πούμε ο Μιχαλολιάκος. Ποιος είναι ο οπαδός; Ο γνωστός γραφικός δημοσιολογών της «Δεύτερης Σελίδας» της εφημερίδας. Ο στόχος του; Να λοιδορήσει τον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ και όσους τον στήριξαν, επειδή ο ευρωβουλευτής, όπως λέει ο γνωστός για τη μισητή προς το ΚΚΕ γραφίδα του, χάλασε το σαβουάρ βιβρ του Ευρωκοινοβουλίου, τολμώντας να ζητήσει το λόγο για ένα διαδικαστικό ζήτημα από τον πρόεδρό του, τον κ. Σουλτς. Που δεν ανέχτηκε τη διαδικαστική παρέμβαση και τον «απέβαλε» από την αίθουσα, προφανώς γιατί εμπόδιζε ο Κ. Παπαδάκης την Λεπέν να αγορεύσει. Δεν έχει σημασία βέβαια ότι στη συνέχεια το προεδρείο παραδέχτηκε ότι o ευρωβουλευτής του ΚΚΕ είχε δίκιο στο θέμα το οποίο έθετε, δηλαδή ότι οι μη εγγεγραμμένοι σε κάποια ομάδα ευρωβουλευτές εκπροσωπούν ή τα κόμματά τους ή τους ίδιους. Κάτι φυσικά που αποκρύπτει ο γραφικός της «Καθημερινής». Αλλά τι περιμένεις από κάποιον που έχει ομολογήσει ότι «του στρίβει τ' άντερο με τους κομμουνιστάς»...

1610 Πεθαίνει ο Ιταλός ζωγράφος Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο.

1918 Γεννιέται ο ηγέτης του αγώνα κατά του απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής και επικεφαλής του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου, Νέλσον Μαντέλα (πρώτος Πρόεδρος μετά από την κατάργησή του το 1994).

1922 Γεννιέται ο Αμερικανός φιλόσοφος Τόμας Κουν.

1925 Εθνικοαπελευθερωτική εξέγερση πραγματοποιείται στη Συρία εναντίον των Γάλλων ιμπεριαλιστών - αποικιοκρατών. Οι συγκρούσεις κράτησαν σχεδόν δύο χρόνια και έληξαν με νίκη των Γάλλων.

1925 Ο Α. Χίτλερ εκδίδει τον πρώτο τόμο του «Ο Αγών μου».

1941 Πεθαίνει ο μουσουργός Διονύσιος Λαυράγκας.

1950 Αρχίζει στο Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών η δίκη, για παράβαση του Α.Ν. 509, 61 κομμουνιστών και κομμουνιστριών του Δημοκρατικού Στρατού Αθήνας.

1955 Αρχίζει στη Γενεύη η διάσκεψη των αρχηγών των κυβερνήσεων των τεσσάρων μεγάλων δυνάμεων, ΕΣΣΔ - ΗΠΑ - Βρετανία - Γαλλία, με βασικό θέμα την ειρήνη.

1956 Ο ΓΓ της ΚΕ του Ουγγρικού Κόμματος Εργαζομένων, Ματίας Ράκοσι, αντικαθίσταται από τον Ερνο Γκέρο. Η απομάκρυνση του Μ. Ράκοσι δεν άμβλυνε την εσωκομματική διαπάλη, η οποία σύντομα θα κατέληγε σε κυριάρχηση του οπορτουνισμού και την εκδήλωση ανοιχτής αντεπανάστασης.

1961 Κατά τη δεύτερη Σύνοδο Κορυφής της ΕΟΚ, στο Γκότεσμπεργκ της Βόννης, οι ηγέτες της Βρετανίας, της Γαλλίας, της ΟΔ Γερμανίας, του Λουξεμβούργου, του Βελγίου και της Ιταλίας τάσσονται υπέρ της δημιουργίας Ενωσης των Ευρωπαϊκών Κρατών και της σύγκλησης Συνόδων Κορυφής σε τακτά χρονικά διαστήματα.

1962 Στρατιωτικό πραξικόπημα σημειώνεται στο Περού. Ο Πρόεδρος Μ. Πράδο ανατρέπεται και αντικαθίσταται από το στρατηγό Ρ. Πέρεζ.

1966 Φυλετικές ταραχές ξεσπούν στο Κλίβελαντ των ΗΠΑ και διαρκούν έως τις 23 του μηνός. Η βίαιη καταστολή της αστυνομίας και της εθνοφρουράς είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 30 Αφροαμερικανών.

1983 Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ, ορίζεται επικεφαλής της διακομματικής Εθνικής Επιτροπής, αρμόδιας για θέματα Λατινικής Αμερικής.