Του Ηλία Μακρή από την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

Σα να διαβάζεις, 150 χρόνια μετά, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο και να αντιστοιχείς στις φράσεις της εισαγωγής του, τις πραγματικότητες που ξεδιπλώνονται δίπλα σου. Δες ποιοι και γιατί ενώνουν τις κραυγές τους ενάντια στο «φάντασμα»...

Πότε; Την ώρα που θεωρητικά αυτό που συμβαίνει δεν είναι τίποτα άλλο από μια απεργία, αυτή των ναυτεργατών. Βεβαίως, ενάντια στον σκληρό πυρήνα του κεφαλαίου, τους εφοπλιστές. Ομως, δεν παύει να 'ναι μία απεργία μόνο.

Κι όμως, δες! Πώς μια απεργία τέτοιου τύπου, γίνεται ικανή να κινητοποιήσει όλον τον ταξικό αυτοματισμό, όχι μόνο της αστικής τάξης, αλλά συνολικά της μηχανής που οι εργάτες της θάλασσας χαρακτηρίζουν με μια λέξη: «παραφεράλια». Που πάει να πει «τα γύρω από την κύρια μηχανή».

Κυβέρνηση, κυβερνητικοί δημοσιογράφοι κι εδώ είναι το ωραίο: δημοσιογράφοι και «παραγωγοί» πολιτογραφημένοι ως ΠΑΣΟΚ, όλοι μαζί στην ίδια γραμμή: Τσακίστε τους απεργούς και ειδικότερα τσακίστε τους κομμουνιστές!

Θα πεις, τώρα, εσύ που δεν πέρασες τουρίστας απ' την Κρήτη: Τι σόι «αγρότης» είναι αυτός ο καπιταλιστής της Μεσσαράς που μας μοστράρουν στην οθόνη, ενώ ξέρουμε πως είναι το τομάρι που εκμεταλλεύεται δεκάδες εργάτες γης; Οτι δήλωνε χτες ΠΑΣΟΚ, όπως αύριο θα δηλώσει ΝΔ, του αφαιρεί τη βασική ιδιότητα, του εκμεταλλευτή;

Θα ρωτήσεις και δικαίως, τι είναι αυτό που ενώνει ως ΠΑΣΟΚ τον κάθε Κακαουνάκη και Λοβέρδο, με την κυρία Τσαπανίδου της κυβερνητικής ΝΕΤ ενάντια στους απεργούς ναυτεργάτες; Τι είναι αυτό που τους κάνει όλους μαζί, κάτι Σκορδίληδες του ΠΑΣΟΚικού Τύπου και κάτι Τριανταφύλλου του ΝεοΔημοκρατικού Τύπου να αναγνωρίζουν ως κοινό εχθρό το ΚΚΕ, σε σημείο που να καταφεύγουν σε αστειότητες (;) περί κομμουνιστοκρατούμενης ΠΝΟ (!) όταν στα 14 μέλη της διοίκησής της, μόνο 2 είναι κομμουνιστές και οι άλλοι «συνδικαλιστές», που, όμως, τους έχουν πάρει αμπάριζα τα πληρώματα και δεν μπορούν - σ' αυτή τουλάχιστον τη φάση - να κάνουν πίσω; Κατά το «σερσέ λα φαμ», αναζήτησε το χρήμα! Και γνώριζε: Οτι το ΠΑΜΕ στην πράξη κατοχυρώνεται ως η αυθεντική έκφραση της εργατικής τάξης, ενοχλεί πολλούς...

Οι εργάτες της θάλασσας τραβάνε μεγάλο ζόρι, δεκαετίες τώρα: Θυμάται κανείς πώς και ποιος ξεκίνησε το παιχνίδι με τις διμερείς συμβάσεις, τις μειώσεις στη σύνθεση των πληρωμάτων, θυμάται κανείς τις προειδοποιήσεις του συντρόφου μας Αντώνη Αμπατιέλου «ό,τι προωθούν στα βαπόρια, να ετοιμάζεστε να το δείτε να περνάει και στη στεριά»;

Αν υπάρχει έστω κι ένας μόνο λόγος για να στεκόμαστε έμπρακτα αλληλέγγυοι στους εργάτες της θάλασσας την ώρα που επιχειρούν να τους τελειώσουν, είναι γιατί ήδη στη στεριά εφαρμόζονται όσα από τη θάλασσα ξεκίνησαν. Οπως οι εργάτες, έτσι και οι αγρότες - οι αγρότες, όχι οι καπιταλιστές που αρμέγουν αγρότες - πια ξέρουν... Γι' αυτό και στα λιμάνια είναι αναγνωρίσιμοι οι τραμπούκοι που παριστάνουν τους αγρότες...

Ασχετο: Οταν διαβάζεις το βλάκα που επιμένει τέσσερα χρόνια σ' ένα σενάριο που έστησαν οι μάστορες της «σύγκλισης» σοσιαλδημοκρατών - κομμουνιστών (στην πράξη προβοκάτσια στην προβοκάτσια ως την εξαφάνιση των κομμουνιστών) μη φτύσεις, θα πάει χαμένο. Μέτρα, όμως, τι λένε σήμερα, για να εξηγήσεις έστω και τόσα χρόνια τι είχε στο μυαλό του από τότε...

Ασχετο, επίσης: ήταν ποτέ η Λιάνα στο δημοτικό ψηφοδέλτιο, ώστε να γράφει ο βλάκας ότι την κρατήσαμε σήμερα εκτός; Ρε, κοιτάξτε να μαζέψετε την ντροπή σας που γλείφετε στο ΠΑΣΟΚ που φτύνατε κι αφήστε τις φτήνιες. Μεγαλώνετε παιδιά κι είναι κρίμα να έχουν γονείς που τους μαθαίνουν πως υπέρτατη αξία είναι η αναξιοπρέπεια (γνωριζόμαστε, ε;)