Εχει γίνει πλέον κοινός τόπος σε κάθε Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι ηγέτες των χωρών - μελών της να γυρίζουν κυριολεκτικά την πλάτη στις αγωνίες και στους καημούς των λαών της ευρωπαϊκής ηπείρου και να συγκεντρώνουν την προσοχή τους στην ικανοποίηση των απαιτήσεων της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας, στη θεσμική θωράκιση της απρόσκοπτης εκμετάλλευσης των λαϊκών στρωμάτων και στην ψήφιση μέτρων κάμψης του αγωνιστικού φρονήματος και της αντίστασής τους. Δε θα μπορούσε να γίνεται, βέβαια, διαφορετικά από τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι τίποτε άλλο από μια ιμπεριαλιστική ένωση και σ' αυτές τις συνόδους συμμετέχει το πολιτικό προσωπικό πρώτης γραμμής που διαθέτει.

Οπως, λοιπόν, αναμενόταν, το Κείμενο Συμπερασμάτων και αυτής της Συνόδου βρίθει από σαφή ή και καλυμμένα μέτρα, τα οποία θα νιώσουν βαριά στις πλάτες τους οι λαοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης και όχι μόνο.

Ετσι, πέρα από την απόλυτη περιφρόνηση, την οποία έδειξαν στο «όχι» του ιρλανδικού λαού, κρατώντας την Ευρωσυνθήκη ζωντανή και αποφασίζοντας να συζητήσουν το ζήτημα τον Οκτώβρη, αλλά και στο ζήτημα της ακρίβειας που πλήττει τους λαούς και που κάνουν σαν να μην το βλέπουν, στο Κείμενο Συμπερασμάτων σημειώνονται πολύ σημαντικά θέματα, όλα αρνητικά για τους λαούς. Παραθέτουμε στη συνέχεια ορισμένα από αυτά:

-- Στο σημείο 7, που αναφέρεται στη μεταναστευτική πολιτική, τονίζει πως οι προσπάθειες «πρέπει να ενταθούν μέσα στους επόμενους μήνες προκειμένου να καταστούν αποτελεσματικότερες και συνεκτικότερες οι μεταναστευτικές πολιτικές». Ενώ αναθέτει στη γαλλική προεδρία να φέρει «πρόταση συμφώνου σχετικά με τη μετανάστευση και το άσυλο». Στο σημείο 9 «υπογραμμίζει την ανάγκη να συνεχιστεί η πρόοδος επί του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου, με στόχο την υλοποίηση μέχρι το 2010». Στο σημείο 10 αναφέρεται στην ανάγκη «περαιτέρω ανάπτυξης του FRONTEX», ενώ, τέλος, στο σημείο 11 σημειώνει ότι «χρειάζεται αποτελεσματική πολιτική επαναπατρισμού και επανυποδοχής» και τονίζει την ανάγκη «να συναφθούν κατεπειγόντως συμφωνίες επανεισδοχής με όλες τις κυριότερες χώρες καταγωγής και διέλευσης».

Είναι σαφές πως ακόμα χειρότερες μέρες περιμένουν τους οικονομικούς μετανάστες, που η ίδια η επεμβατική πολιτική των ιμπεριαλιστών της ΕΕ τους ξεσπιτώνει και τους στέλνει άβουλα και τρομοκρατημένα όντα στα νύχια των Ευρωπαίων καπιταλιστών. Το δε μέλλον που τους επιφυλάσσει δε θα μπορούσε καλύτερα να αποδοθεί από ό,τι στο σημείο 8: «Καλεί το Συμβούλιο... και για ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης και κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους υπηκόους τρίτων χωρών». Το παραπάνω σημείο δεν μπορεί να ερμηνευτεί αλλιώς παρά πως οι μετανάστες δε θα έχουν ίσα δικαιώματα με τους πολίτες της χώρας στην οποία μεταβαίνουν. Θα έχουν άλλα δικαιώματα, τα ίδια σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Θα ζουν και θα δουλεύουν, δηλαδή, σε μια χώρα αλλά θα έχουν διαφορετικά δικαιώματα από τους υπόλοιπους κατοίκους αυτής της χώρας, είτε αυτοί είναι υπήκοοι της χώρας είτε είναι υπήκοοι των άλλων χωρών - μελών της ΕΕ. Ανθρωποι δύο ταχυτήτων, επί της ουσίας σύγχρονοι σκλάβοι και με τη θεσμική σφραγίδα των 27 κυβερνήσεων. Να τι αποφάσισαν οι «27», μαζί τους και η ελληνική κυβέρνηση...

-- Μεγάλη έκταση στο Κείμενο Συμπερασμάτων αφορά τα «αντιτρομοκρατικά μέτρα». Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο «τονίζει ότι πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας» (σημείο 13), ότι είναι αναγκαία προϋπόθεση «η πρόσβαση στις οικείες πληροφορίες» και πρέπει «να εξετασθούν περαιτέρω πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της ανταλλαγής πληροφοριών» (σημείο 14), ενώ καλεί την Επιτροπή «να παρουσιάσει πιθανές λύσεις για τη μακροπρόθεσμη διαχείριση σχεδίων πληροφορικής τεχνολογίας μεγάλης κλίμακας στον τομέα της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης» (σημείο 15).

Ολα τα παραπάνω δείχνουν την απόφαση των ιμπεριαλιστών της ΕΕ να επενδύσουν ακόμα περισσότερο στην «τρομοκρατία» και να θωρακίσουν την κερδοφορία τους στο όνομά της. Αψευδής μάρτυρας των προθέσεών τους το σημείο 13, όπου καλούν την Επιτροπή «να συνεχίσει το συντομότερο τις εργασίες της για την πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης και της στρατολόγησης τρομοκρατών». Στο απόσπασμα, λοιπόν, ο ριζοσπαστισμός των λαών, ενώ αναγορεύεται σε επίσημη πολιτική της ΕΕ η κατασκευή ρουφιάνων. Να σε τι υψηλά ιδανικά καλούν τους λαούς της Ευρώπης οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης...

-- Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι και το κεφάλαιο του Κειμένου των Συμπερασμάτων που αναφέρεται στα Δυτικά Βαλκάνια. Από την πρώτη κιόλας παράγραφο (σημείο 52) γίνεται φανερή η επιδίωξη: «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαιώνει εκ νέου την πλήρη υποστήριξή του στην ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων». Το πώς θα βάλουν στη στρούγκα τους βαλκανικούς λαούς, πώς θα συλήσουν τους κόπους τους και θα εκμεταλλευτούν τη γεωγραφική τους θέση, να τι έχουν στόχο οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές. Στο όνομα αυτού του στόχου δεν ξεχνά να υπενθυμίσει «τη δέσμευσή της να έχει ηγετικό ρόλο στην εξασφάλιση της σταθερότητας στο Κοσσυφοπέδιο» (σημείο 56). Για την επίτευξη αυτού του στόχου, μάλιστα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ψήφισε, ως παράρτημα του Κειμένου Συμπερασμάτων, «Δήλωση για τα Δυτικά Βαλκάνια», αποτελούμενη από τρία κεφάλαια:

Το πρώτο το ονομάζει «επέκταση των κοινοτικών πολιτικών στα Δυτικά Βαλκάνια και ενίσχυση της περιφερειακής συνεργασίας». Από το κεφάλαιο αυτό διαφαίνεται πως η ΕΕ βάζει πόδι σ' αυτές τις χώρες μέσα από τη συνεργασία στον τομέα «της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης», αλλά και τη «δικαστική συνεργασία σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις», ενώ προτείνει και τη «σύναψη Συνθήκης Κοινότητας Μεταφορών με τα Δυτικά Βαλκάνια».

Το δεύτερο το ονομάζει «προαγωγή των διαπροσωπικών επαφών και ανάπτυξης της κοινωνίας των πολιτών». Ερευνα και τεχνολογία, νέος μηχανισμός προενταξιακής βοήθειας, ενίσχυση εταιρικής σχέσης και δημιουργίας δικτύων, να τα «όπλα» των «Ευρωπαίων», που προκύπτουν από αυτό το κεφάλαιο, για το παραμύθιασμα των λαών των Δυτικών Βαλκανίων.

Το τρίτο το ονομάζει «οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και ενίσχυση της χρηστής διακυβέρνησης». Φυσικά και μόνο ο τίτλος τα λέει όλα. Η διείσδυση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και η εκμετάλλευση, από μέρους τους, του πλούτου και του ανθρώπινου δυναμικού είναι ο στόχος και «χρηστή διακυβέρνηση» είναι, όπως όλοι καταλαβαίνουμε, αυτή που καταστέλλει, στη γέννησή της, κάθε αντίδραση στο πλιάτσικο που θα επιχειρούν οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές.

Οι λαοί των Δυτικών Βαλκανίων, οι λαοί των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι λαοί όλου του κόσμου δεν έχουν ανάγκη τους ιμπεριαλιστές - Ευρωπαίους, Αμερικανούς ή Ασιάτες - για να παράγουν τον πλούτο. Πολύ περισσότερο για να απολαμβάνουν τους καρπούς του ιδρώτα τους, χωρίς να τους τον κλέβουν οι ιμπεριαλιστικοί κηφήνες. Μπορούν μόνοι τους. Αρκεί να το συνειδητοποιήσουν και να το αποφασίσουν.

Ο ρόλος του πετρελαίου, τόσο στις αρχές του 20ού αιώνα όσο και σήμερα, αποτελεί και αντικείμενο της εκδήλωσης που διοργανώνει το Επιμορφωτικό Κέντρο «Χαρίλαος Φλωράκης», αύριο Δευτέρα 23 Ιούνη, στις 8 το βράδυ, στην έδρα του (Χ. Φλωράκη 6 - πρώην Πυθίας - πλησίον Πλατείας Κένεντι, στο Χαλάνδρι), με ομιλητές τους:

-- Γιώργο Μαργαρίτη - ιστορικό, καθηγητή Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

-- Μάκη Παπαδόπουλο - υπεύθυνο του Τμήματος Οικονομίας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.

Η διάθεση προσκλήσεων γίνεται μέσω του Επιμορφωτικού Κέντρου.