Οι κακές οι γλώσσες, βέβαια, διαβάζοντας προσεκτικά την κυβερνητική απόφαση εντοπίζουν ότι όχι μόνο δεν πρόκειται να καταργηθούν οι συμβασιούχοι, αλλά και ότι θα πολλαπλασιαστούν. Απλά τώρα θα γίνει μια αλλαγή βάρδιας. Θα απολυθούν 10.000 εργαζόμενοι του προγράμματος stage για να προσληφθούν άγνωστο πόσοι, πάλι συμβασιούχοι, μέσα από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ.
Οτι την υπεράσπιση αυτών που απολύονται την έχουν αναλάβει διάφοροι από αυτούς που διαχρονικά κερδίζουν από αυτές τις εναλλαγές προγραμμάτων απασχολησιμότητας, είναι ένα δευτερεύον ζήτημα. Και παραπέμπει σε καταστάσεις «αυτοκτονικού ιδεασμού» το επιχείρημα «και σεις μονιμοποιήσατε συμβασιούχους» που απευθύνεται στο ΠΑΣΟΚ. Οπως αργά διαπιστώνουν κάποιοι ότι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ παίζουν το κυβερνητικό παιχνίδι. Τους αδικεί, γιατί αυτοί παίζουν πιο χοντρό παιχνίδι. Είναι αυτοί που κρατάνε καθηλωμένους εκατομμύρια εργαζόμενους παριστάνοντας τον εκπρόσωπό τους. Είναι αυτοί που καταδικάζουν εκατομμύρια ανθρώπους να δουλεύουν για ψίχουλα. Είναι αυτοί που έχουν ξεφτιλίσει στις εργατικές συνειδήσεις τον όρο «συνδικαλισμός».
Λάθος είναι και η εκτίμηση ότι η απόλυση οδηγεί στη βία. Γιατί η βία υπάρχει από την εργοδοσία στους τόπους δουλειάς και ήδη τσακίζει την εργατική οικογένεια. Βία είναι τα μεροκάματα της ξεφτίλας και η ανασφάλιστη δουλειά. Βία είναι να μειώνει η οικογένεια τη διατροφή της πολύ πριν έρθει η απόλυση. Βία είναι να μη μαθαίνουν γράμματα τα παιδιά. Βία είναι τα διόδια. Βία είναι οι φόροι και ξανά φόροι. Βία είναι η ίδια η σχέση εργασίας στον καπιταλισμό. Την ώρα που αυτοί που έχουνε δικαίωμα στην εργασία θα αρχίσουν να παλεύουν ενωμένοι ενάντια στον ταξικό τους αντίπαλο, τότε, ναι, θα έχει αρχίσει να ανοίγει ο δρόμος για την εξάλειψη της βίας.
Οταν οι καπιταλιστές σπρώχνουν στην ανεργία ειδικά τους νέους δεν το κάνουν ανορθολογικά. Συνειδητά δημιουργούν περιθώριο που είναι καλύτερα ελεγχόμενο. Κι έχουν φροντίσει να υπάρχουν ήδη και οι κατάλληλοι χώροι υποδοχής αυτού του περιθώριου, ώστε με τυφλά ξεσπάσματα να αφήνεται στο απυρόβλητο η ίδια η εξουσία των καπιταλιστών. Υποταγή, δηλαδή, κατασκευάζουν. Στο τέλος κι αυτός που βολεύτηκε μ' ένα ρουσφέτι κι αυτός που περιμένει το επόμενο ρουσφέτι στον ίδιο αφέντη προσκυνάνε.
ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ: «Η υπόθεση των εργαζομένων στα στέιτζ είναι μια παλιά ιστορία (...) Ξεκίνησαν επί εποχής των κυβερνήσεων Σημίτη (...) Η ΝΔ παρά το γεγονός ότι χρησιμοποίησε τα άτομα αυτά στο δημόσιο τομέα (...) δεν φρόντισε να εξασφαλίσει το μέλλον αυτών των εργαζομένων (...) Το ΠΑΣΟΚ όμως για τα δικά του παιδιά δεν επέδειξε την ίδια αδιαφορία και την ίδια αναλγησία (...) Φρόντισε να μονιμοποιήσει όσους είχε τοποθετήσει στα στέιτζ προεκλογικά, το 2000 εν μια νυκτί και χωρίς κανείς να αντιδράσει. Τότε ούτε το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ αντέδρασε, ούτε η ΓΣΕΕ, ούτε η ΑΔΕΔΥ (...) Ενδεικτικός του τρόπου με τον οποίο το ΠΑΣΟΚ έδρασε τότε ήταν ο νόμος 2738/99 με τίτλο "Συλλογικές Διαπραγματεύσεις στην Δημόσια Διοίκηση, μονιμοποιήσεις συμβασιούχων αορίστου χρόνου και άλλες διατάξεις" του υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, με ΦΕΚ Αρ. Φ. 180/ ΤΕΥΧΟΣ Α/9-9-99. Στον νόμο 2738/99 και συγκεκριμένα στο άρθρο 30 δίνεται η δυνατότητα να μονιμοποιηθούν περίπου 2.500 - 3.000 εργαζόμενοι στα περίφημα στέιτζ στους ΟΤΑ Α' βαθμού» (το θέμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ).
ΠΙΟ ΧΟΝΤΡΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΑΙΖΟΥΝ: «Απίστευτο: Οι συνδικαλιστές με την κυβέρνηση και όχι με τους εργαζόμενους! είναι ντροπή και αίσχος να εμφανίζονται ως τιμητές της αξιοκρατίας (...) ορισμένοι "καλοβολεμένοι" συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που συμπεριφέρονται με εκδικητικό τρόπο απέναντι σε νέους ανθρώπους. Αυτή τη στιγμή η "πράσινη" πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ είναι προφανές ότι παίζει το παιχνίδι της κυβέρνησης» (το σχόλιο στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).
ΔΙΩΓΜΟΣ ΜΕ ΣΧΕΔΙΟ: «Το πιο ανορθολογικό απ' όλα είναι όταν τα θύματα, οι νέοι, μετασχηματίζονται σε θύτες από τους τηλεοπτικούς κήνσορες: "Εχεις μπάρμπα στην Κορώνη;" ρωτά ο ένας. "Πόσες κατουρημένες ποδιές φίλησες;" επιμένει ο άλλος. Πολλές κύριε! Γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος να βρει κανείς δουλειά. Οχι, η απάντηση αυτή δεν δόθηκε από τα παιδιά, γιατί οι νέοι έχουν αξιοπρέπεια. "Ο εργάτης υπονόμων δεν έχει την πολυτέλεια να μην αγγίζει τα σκατά" μου είχε πει ένας 20χρονος παλαιότερα (...) Το να στέλνεις βίαια χιλιάδες νέους στο δρόμο τους ωθείς να σου απαντήσουν με τη βία. Γιατί η βία των νέων (...) απαντά ad hominem στην κυρίαρχη, στη νόμιμη βία του κράτους Λεβιάθαν, απαντά στην παροξυσμική τρομοκρατία όχι μόνο των "ράμπο" αλλά και της ανεργίας, της βίας όλων εναντίον όλων» (ο Γ. Παπασωτηρίου στη ΒΡΑΔΥΝΗ).
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΤΑ STAGE και κάθε ελαστική μορφή εργασίας
Ο ΛΟΓΟΣ: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ δημιουργούν τα Stage
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ 2000 ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΣΤΕΪΤΖ
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Οργιο προσλήψεων Πασόκων
Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΚΡΗΞΗ
ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σε μέγκενη η οικονομία
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Αρνητική αξιολόγηση της Ελλάδας
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Εκοψε σύρριζα την κεφαλή της ΕΛ.ΑΣ.
Η ΑΥΓΗ: Σκούπα στην ΕΛ.ΑΣ. και όχι στα δικαιώματα
ΤΟ ΒΗΜΑ: Τους διώχνει όλους
ΤΑ ΝΕΑ: Διπλό μήνυμα Χρυσοχοΐδη σε ΕΛ.ΑΣ.
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΡΧΑΡΙΩΝ
ΑΥΡΙΑΝΗ: ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ μύρισαν ψητό και έτρεξαν για φαΐ
ΕΘΝΟΣ: ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ Γιώργου προς υπουργούς
«Ξένες πολυεθνικές φεύγουν σωρηδόν από μία χώρα που δεν τις σέβεται. Kαι γιατί φεύγουν; Γιατί δεν τηρεί την υπογραφή που έβαλε σε μία σύμβαση και τις υποχρεώσεις της που απορρέουν μέσα από αυτήν και γιατί το περιβάλλον είναι ευμετάβλητο και αδιαφανές. Και αυτά αποτυπώνονται σε κόστος για τον Ελληνα φορολογούμενο. Θα κληθεί να πληρώσει μεγαλύτερο επιτόκιο στο δανεισμό του ελληνικού δημοσίου για το 2010 που αποτυπώνεται σε μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ επιπλέον, χρήματα που θα κοπούν από παραγωγικές ή κοινωνικές επενδύσεις. H αποχώρηση των ξένων πολυεθνικών εταιρειών σημαίνει επίσης μικρότερα έσοδα για την ελληνική οικονομία και λιγότερες θέσεις εργασίας σε μία περίοδο που η απασχόληση, λόγω της κρίσης, μειώνεται, όπως επίσης μειώνονται και οι επενδύσεις» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).
«Μετά την απόλυτη ελευθερία του εμπορίου, η απόλυτη «ελευθερία» του ατόμου: να πουλάει το ίδιο του το σώμα. Με την ανέχεια που φέρνει η οικονομική κρίση, επιστρέφουμε πάλι στα μεσαιωνικά χρόνια του βαμπιρισμού (...) Το Ιντερνετ βρίθει από φουκαράδες που πουλάνε το νεφρό τους. Μα κι από σύγχρονα βαμπίρ που σκύβουν να ρουφήξουν το αίμα από τα θύματά τους. Με τη μεγάλη άνοδο της ανεργίας, μερικοί μηχανεύονται χίλιους δυο τρόπους για να κερδίσουν από τη δυστυχία των πολλών. Είστε άνεργοι; γράφουν στα διαφημιστικά τους. Θέλετε λεφτά; Δεν χρειάζεται να περιμένετε στις ουρές του ταμείου ανεργίας. Γιατί η εταιρεία "ΤheΗairΤrader.com" σκέφτεται πριν από σας για σας. Αυτή η εταιρεία που φέρνει σε επαφή αγοραστές και πωλητές μαλλιών, υπόσχεται αμοιβές χιλιάδων δολαρίων. Μα ακόμη κι αν δεν έχει κάποιος μακριά και ωραία μαλλιά, πάλι μπορεί να βγάλει ένα καλό μεροκάματο με τη βοήθεια της οργάνωσης "Ρlasma Ρrotein Τherapeutics". Μπορεί να πουλά σε αυτήν πλάσμα αίματος έναντι 25 δολαρίων, δύο φορές την εβδομάδα (...) Η ανέχεια όμως προσφέρει και άλλες πολλές "επιλογές". Μια γυναίκα στην Αμερική μπορεί να κερδίσει μέχρι και 30.000 δολάρια, σύμφωνα με το "Χάφιγκτον Ποστ", πουλώντας τα ωάριά της» (η καταγραφή από τον Ρ. Βρανά στα ΝΕΑ).