Η λέξη - κλειδί, λένε τα σχετικά ρεπορτάζ, στον πρωθυπουργικό λόγο είναι η «αναμόρφωση». Είναι η σύντομη εκδοχή του «άλλαξε ο Μανολιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς».

Πήγε, γράφει ο άλλος, στην επαρχία και γύρισε έντρομος. Του είπαν κατάμουτρα πως όσα λέει και γράφει είναι σκέτη τρομοκρατία του λαού κι ότι δεν τους καίγεται καρφί για τη «χρεοκοπία» γιατί αυτό είναι κόλπο των τραπεζών, των πολιτικών και των δημοσιογράφων. Δεν τον λυπόμαστε. Σημειώνουμε μόνο πως πια δε φτάνει να αποστρέφεσαι τέτοιους τύπους, δε φτάνει καν να μην ψηφίζεις τα κόμματα που στηρίζουν. Είναι η ώρα που η διαμαρτυρία για να είναι συνεπής προς τον εαυτό της πρέπει να γίνει και συγκεκριμένη θέση: Λαϊκή Συσπείρωση, στο αντιμονοπωλιακό μέτωπο, με αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ! Της μόνης δύναμης που από θέση ύπαρξης διακηρύσσει και πράττει ό,τι απαιτείται για να πάψει το κεφάλαιο και οι παρατρεχάμενοί του να είναι οι ρυθμιστές της ζωής εκείνων που παράγουν όλο τον πλούτο.

Ωραίοι. Αφού εξασφάλισαν ότι όλα όσα χρειάζεται το κεφάλαιο έγιναν νόμοι του κράτους (του δικού τους κράτους), τώρα σφυρίζουν κλέφτικα κι ανακαλύπτουν πως δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζει η κυβέρνηση. Αλλα, λέει, έλεγε, κι άλλα γίνονται. Είναι σαν εκείνα τα περίφημα τρία «δεν», που τα είχαν προβάλει για να εξασφαλιστεί η εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ και μετά ανακάλυπταν πως άλλα έκανε. Η αλήθεια είναι πως και προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ είπε όσα έκανε μετεκλογικά. Ηρθε για να διαχειριστεί την καπιταλιστική κρίση έτσι ώστε να περάσει σα φιλολαϊκό τον οδοστρωτήρα κι αυτό κάνει. Εχει στρώσει ήδη και «3Α» και άσφαλτο για να κυλάνε ανεμπόδιστα τα καπιταλιστικά κέρδη. Οι δημοσιογραφικές ενστάσεις που προσπαθούν να τα έχουν καλά και με όσους διαμαρτύρονται για τα αρμυρά διόδια, ισοδυναμούν με μια δικονομική αγόρευση του δεκάρικου λίγο πριν η αστική εξουσία τελεσιδικήσει για το δικό της δίκιο.

Το κρίσιμο ήταν και παραμένει: Να φύγει απ' τη μέση αυτή η εξουσία.

***

Παλιά βάζανε μια μαρμάρινη πλάκα σε κάθε δημόσιο κτίριο που έλεγε «ανεγέρθη επί υπουργίας του τάδε».

Τώρα θα βάζουμε μια ταμπέλα στις κατακαμένες πλαγιές που θα γράφει «κάηκε επί υπουργίας του τάδε». Κι από κοντά τα ονόματα των χορηγών του τάδε. Οπως στην περίπτωση της προστάτιδας των δασών ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ και του υπουργού της που η θητεία του έχει παρονομαστή την Κάρυστο και την Πρέβελη.

Επειδή, λέγανε, το ταμείο είναι μείον, επειδή οι γέροντες ζουν περισσότερο απ' όσο πρέπει, επειδή, επειδή κλπ. κλπ., ανέβασαν το χρόνο που θα μπορεί κάποιος να βγει στη σύνταξη τόσο που να συμπίπτει με την κηδεία του. Κι αφού αυτό έγινε νόμος του κράτος (του κράτους τους) τι βγήκε και δήλωσε ο αρμόδιος κρασοέμπορας που ανέλαβε να διοικήσει το ΙΚΑ; Οτι τώρα που νοικοκυρεύτηκαν τα οικονομικά του ΙΚΑ είναι ώρα να μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές! Ποιανών οι εισφορές; Οχι των εργατών. Αλλά εκείνες που σαν κλεμμένο τμήμα της υπεραξίας της δουλειάς των εργατών πρέπει να καταβάλλεται από τους εργοδότες ως εργοδοτική εισφορά.

Ετσι κι αλλιώς όλες οι ασφαλιστικές εισφορές απ' τον εργάτη βγαίνουν. Κι αυτή που καταβάλλει άμεσα ο ίδιος, κι αυτή που με χρήμα του εργάτη πρέπει να καταβάλλει ο εργοδότης κι αυτή που από τους φόρους στον εργάτη καταβάλλεται ως κρατική συμμετοχή. Η νέα πρόκληση είναι πως ενώ αρπάζουν τον άμπακα από έναν άνθρωπο που φτύνει αίμα για να ζήσει, εμφανίζονται μετά ως γαλαντόμοι και ζητάνε να τους χαρακτηρίσεις «πατριώτες» γιατί, λένε, φροντίζουν για την ανάπτυξη της χώρας αφού - υποτίθεται πως - χαρίζοντας τις ασφαλιστικές εισφορές στους κεφαλαιοκράτες, αυτοί θα κάνουν επενδύσεις.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που πρέπει να ανατραπεί η αστική εξουσία. Η λαϊκή δράση πρέπει να έχει ρότα και να καταλήξει στο μοναδικό αποτέλεσμα που η ανθρώπινη αξιοπρέπεια επιτρέπει να υπάρξει: Να ανατραπούν αυτοί!

Υπάρχει μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στην πατρίδα μας (αυτήν που περιέχει μια φασούλα στον κήπο του πατρικού στο χωριό ως και τον αμάραντο στο ύστατο τσουγκάρι της ψηλότερης κορφής) και την πατρίδα όλων αυτών που «πουλώντας την τρελάρα τους γεμίζουν την κοιλάρα τους», για την ακρίβεια γεμίζουν τα χρηματοκιβώτια μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών.

Οπερ: Ο αντιμονοπωλιακός αγώνας δεν είναι κενό γράμμα. Ξεκινά από την επιστημονική θεώρηση των νόμων που διέπουν τη λειτουργία του κεφαλαίου και καταλήγει σε αποδείξεις ότι σ' αυτό το σύστημα και το πιο «ψιλό» παράδειγμα της καθημερινότητας υποτάσσεται στις ανάγκες του κεφαλαίου. Αρα ζωή καλή, ζωή διαφορετική με τα μονοπώλια μαζί, δεν μπορεί να υπάρχει. Αυτό κρύβουν όσοι βλογάνε σήμερα αυτόν τον υπουργό, αύριο τον τάδε οικοτουρίστα κεφαλαιοκράτη.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ η επίσκεψη στις πρεσβείες χωρών της Μέσης Ανατολής

ΕΘΝΟΣ: 5 ΑΛΛΑΓΕΣ σε Μαξίμου - κυβέρνηση

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Δεύτερες σκέψεις για τους φόρους

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΨΕΥΤΕΣ! ΑΛΛΑ ΕΙΠΑΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Θυσίες εις μάτην

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Ζοφερή η πορεία της Οικονομίας από την ανίκανη κυβέρνηση

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΤΡΩΜΕ από τα έτοιμα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΧΩΡΙΣ 12.000 ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ αλλά με σχέδιο καταστολής

Η ΑΥΓΗ: Η χειρότερη σχολική χρονιά των τελευταίων 35 χρόνων

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ομολογία - σοκ για τα κενά στα σχολεία

ΤΑ ΝΕΑ: Φυγή προς τα εμπρός

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Ο νέος χάρτης των τοπικών αρχόντων

«Ενας από τους πλέον κρίσιμους και δύσκολους τομείς στην Ελλάδα σήμερα είναι αυτός της δημόσιας ασφάλειας. Η κυβέρνηση έχει να επιδείξει θετικά αποτελέσματα, από τον σχηματισμό των ομάδων ΔΙΑΣ της ΕΛ.ΑΣ. έως την καλύτερη οργάνωση για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Και αυτά βεβαίως χάρη στον αρμόδιο υπουργό, ο οποίος λειτουργεί με σχέδιο, επαγγελματισμό και πρακτικό πείσμα. Αποτελεί ένα παράδειγμα...» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Στο φοινικόδασος είχε εγκατασταθεί ένα σύστημα αντιπυρικής προστασίας, το οποίο θα προστάτευε από τον κίνδυνο πυρκαγιών την ευρύτερη περιοχή και είχε κόστος 1,2 εκατομμύριο ευρώ. Ποσό διόλου ευκαταφρόνητο. Ωστόσο το σύστημα αυτό λειτούργησε πιλοτικά μόνο για λίγους μήνες και μέχρι τις 15 Μαΐου. Στις αρχές του καλοκαιριού - οπότε ξεκινά και ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τα εναπομείναντα δάση της χώρας - το σύστημα είχε πάψει να λειτουργεί. Κάποιοι άγνωστοι το έθεσαν εκτός λειτουργίας, αφού έκλεψαν μέρη του συστήματος. Η Περιφέρεια αδυνατούσε να καλύψει το κόστος των εξαρτημάτων που είχαν κλαπεί (ύψους 60.000 ευρώ!) και το δάσος έμεινε απροστάτευτο (...) Η Πυροσβεστική Υπηρεσία (καθ' ύλην αρμόδια για τα συστήματα προστασίας από πυρκαγιές) είχε αρνηθεί να παραλάβει το συγκεκριμένο σύστημα (...) Δεν είχε ρωτηθεί ποτέ για το συγκεκριμένο σύστημα, δεν γνώριζε πώς λειτουργεί και δεν ήξερε καν αν ήταν συμβατό με τις προδιαγραφές που η ίδια χρησιμοποιεί. Με άλλα λόγια, η Πυροσβεστική δεν είχε ιδέα για την εγκατάσταση και λειτουργία ενός συστήματος πυρόσβεσης, το οποίο κάποιοι άλλοι (υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών) είχαν αποφασίσει να προμηθευτούν χωρίς καν να ζητήσουν τη γνώμη της (...) Τώρα όλοι οι ανευθυνο - υπεύθυνοι σκύβουν πάνω στα αποκαΐδια του δάσους-κόσμημα της περιοχής και εκφράζουν τη θλίψη ή την οργή τους» (η καταγραφή στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).