Στους σταθμούς του μετρό, του ηλεκτρικού, στις στάσεις των λεωφορείων οι λιγοστές ψυχές που κυκλοφορούν επιτρέπουν στην κυβέρνηση να δηλώνει αισιόδοξη για την έκβαση της μάχης με τους απεργούς καθώς έχει στη διάθεσή της ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο μέχρις ότου όσοι από τους επιβάτες μπορούν να πληρώσουν το 1,40 ευρώ εισιτήριο εμφανιστούν μαζικά στις αποβάθρες.

Στις τηλεοράσεις τα ανακοινωθέντα διαδέχονται το ένα το άλλο. Οι ανταποκριτές μεταδίδουν από το μέτωπο:

Το έθνος (των καπιταλιστών) κατήγαγε νίκην λαμπράν.

Ολα βαίνουν καλώς στην ειδική στρατιωτική περιοχή μεταξύ Κωνσταντινουπόλεως και Λένορμαν.

Ολόκληρη η ζώνη από τον Ασπρόπυργο (στο ύψος της «Χαλυβουργίας») ως και τα Σεπόλια έχει αποδοθεί από τις Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης στις φίλιες οικονομικές δυνάμεις για την ανεμπόδιστη ανάπτυξη των επιχειρηματικών τους σχεδίων.

Επόμενος σταθμός: ΔΕΗ, ή όπου αλλού η χρεία (ανάπτυξης των καπιταλιστικών κερδών) τες κουρταλεί.

Η κυβέρνηση διά του αρμόδιου υπουργού εξέφρασε την ικανοποίησή της γιατί, όπως είπε, οι εργαζόμενοι με τις χακί στολές έβαλαν σε κίνηση τα μέσα σταθερής τροχιάς.

Με το χιούμορ που τον διακρίνει ο έτερος της κυβέρνησης, Β. Βενιζέλος, είχε ήδη δηλώσει ότι η επίταξη ήταν αναγκαία για να ηττηθούν με αξιοπρέπεια οι απεργοί.

Η ΔΗΜΑΡ κατέγραψε τη διαφωνία της με την επίταξη και τη συμφωνία της ότι η κυβερνητική πολιτική που περιλαμβάνει την επίταξη πρέπει να συνεχιστεί ανεμπόδιστα.

Ανεμπόδιστα θα εφαρμοστεί αυτή η πολιτική ακόμα κι αν αλλάξει η κυβέρνηση, διαβεβαίωσε και τους πέραν του Ατλαντικού συμμάχους, ο τέταρτος της παρέας, Αλ. Τσίπρας. Οπως, μάλιστα, μας πληροφορούν τα πάντα καλά πληροφορημένα «Νέα», το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έμεινε ικανοποιημένο από τις διαβεβαιώσεις σε βαθμό που οι συζητήσεις να συνεχιστούν κι εκτός γραφείου. Μάλιστα... Εδώ δεν ισχύει το «πού 'σουν νιότη που 'δειχνες πως θα γινόμουν άλλος». Εξ αρχής άλλοι ήτανε. Γεγονός που εκτιμάται δεόντως και από τα σαλόνια.

Στις γειτονιές τα πράγματα κυλάνε αλλιώς. Από χέρι σε χέρι κυκλοφορεί ένα έντυπο που μιλά για την ανάγκη οι εργάτες να οργανωθούν για να πάρουν τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής στα χέρια τους. Εξηγεί γιατί το κρίσιμο στοιχείο που θα καθορίσει τις εξελίξεις είναι ο βαθμός οργάνωσης της ίδιας της εργατικής τάξης και ειδικότερα το χτίσιμο και η ισχυροποίηση του δικού της Κόμματος μέσα στους χώρους δουλειάς, παντού όπου ζει κι εργάζεται. Είναι το σχέδιο Προγράμματος του ΚΚΕ, μπροστά στο 19ο Συνέδριό του.

Οι συζητήσεις που ακολουθούν αναφέρονται στην ανάγκη να γίνει πράξη το «όλοι για έναν και ένας για όλους», καθώς μπροστά βρίσκονται σκληροί αγώνες κι όπως όλα δείχνουν η κυβερνητική επίθεση δε θα σταματήσει στις αποβάθρες του μετρό.

Λένε κι άλλα σ' αυτές τις κουβέντες. Αναλύουν κάθε λέξη που ακούγεται τριγύρω. Ποιον εξυπηρετεί - για παράδειγμα - η τακτική των εργατοπατέρων να ξεκόβουν το ένα τμήμα της εργατικής τάξης από το άλλο, να καλλιεργούν αυταπάτες ότι με διάλογο όλο και κάποιος θα σωθεί.

Πάνε παραπέρα αυτές οι κουβέντες. Αντλούν παραδείγματα από την εμπειρία στις γειτονιές, εκεί όπου εργάτες ψημένοι στην ταξική πάλη μπαίνουν μπροστά για να οργανωθεί η αλληλεγγύη, να μη μείνει κανείς μόνος του, να αντιμετωπιστεί η επίθεση...

...αυτό το ρεπορτάζ ακόμα τώρα ξεκινά.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΚΑΤΩ Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ

ΕΞΠΡΕΣ: Crash test στην εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Επίταξη και μετωπική σύγκρουση

ΕΘΝΟΣ: Μετωπική κυβέρνησης και απεργών

ΤΑ ΝΕΑ: Μέχρις εσχάτων

6 ΜΕΡΕΣ: Σκάστε και δουλέψτε

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Απεργιακή τορπίλη

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Εκτροχιασμός

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Νόμος και επίταξη

Η ΕΛΛΑΔΑ: Πολιτική οδομαχία

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Οι μεταφορές δεν ανήκουν στις συντεχνίες

Η ΑΥΓΗ: Συγκοινωνίες στο χακί, μνημόνιο με πηλήκιο

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Χάος

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Αξιολόγηση στο Δημόσιο

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Ασκηση διεθνών ισορροπιών η ιδιωτικοποίηση στο αέριο

«Σε νέο αποπροσανατολιστικό πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα στα κόμματα της αστικής διαχείρισης επιδιώκεται να αναχθεί το θέμα με τα μαγειρεμένα" στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (...) Ο νέος επικοινωνιακός κουρνιαχτός που σηκώνεται έχει μοναδικό στόχο τον αποπροσανατολισμό του λαού μπροστά στη νέα βάρβαρη επέλαση που βρίσκεται σε εξέλιξη. Το έλλειμμα του 2009, που είχε εμφανιστεί αναθεωρημένο στο 15,4%, είτε ήταν "τεχνητά διογκωμένο" είτε όχι, αποτέλεσε το μοχλό της αστικής προπαγάνδας για να εκβιαστούν τα λαϊκά στρώματα και να μην αντιδράσουν στην επιβολή των προαποφασισμένων σκληρών μέτρων.

Στις 7 Οκτώβρη 2009 (...) ο Γ. Παπανδρέου στη διάρκεια του τότε Υπουργικού Συμβουλίου και πριν δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία του ελλείμματος (...) ξεκαθάρισε ότι θα "υπάρξουν δύσκολες αποφάσεις" και "άμεσα μέτρα". Στα τέλη Οκτώβρη - χωρίς ακόμα να έχει καταγραφεί το ύψος του ελλείμματος - η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχώρησε στην κατάρτιση "σταθεροποιητικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής" (...) περιγράφοντας τα σκληρά μέτρα λιτότητας που ακολούθησαν (...) Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήδη από το Μάρτη του 2010 προχώρησε σε ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, μειώσεις μισθών, συντάξεων, δρομολόγησε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, πρόσθετους φόρους, περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες και στα επιδόματα. Υλοποιούσε στρατηγικές επιλογές της ΕΕ προκειμένου να πληρώσει ο λαός τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης που ήδη είχε ξεσπάσει και να διασφαλιστούν τα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας. Η έλευση της τρόικας και η υπογραφή του πρώτου μνημονίου, το Μάη του 2010, επιτάχυναν τους ρυθμούς της προώθησης των μέτρων και της σφαγής του λαού.

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να εγκλωβιστούν στις αντιπαραθέσεις των αστικών κομμάτων. Η κρίση είναι προϊόν της καπιταλιστικής ανάπτυξης, των συσσωρευμένων κεφαλαίων και τα ελλείμματα και τα χρέη τα προκάλεσε ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής που προσφέρει φοροαπαλλαγές και κρατικές ενισχύσεις στα μονοπώλια για να αυγατίζουν τα κέρδη τους. Οι εργαζόμενοι οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι η αντεργατική καταιγίδα θα συνεχιστεί - ανεξάρτητα από το ύψος των ελλειμμάτων που σήμερα είναι εμφανώς μικρότερα - γιατί όσο βαθαίνει η κρίση τόσο πιο λυσσαλέα θα είναι η επίθεση της πλουτοκρατίας και των αστικών κομμάτων εναντίον τους» (στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).