Κάτω από άλλες συνθήκες θα αφιερώναμε το σημερινό σημείωμα σε κύρια άρθρα του αστικού Τύπου που χτες ήταν διθυραμβικά για το «νέο κίνημα». Από τον Παναγιώτου στο «Εθνος» ως τον Πρετεντέρη στα «Νέα», όλοι τους πανηγύριζαν για το νέο και ελπιδοφόρο που επιτέλους ήρθε. Το αφήνουμε ασχολίαστο καθώς οι «παρωπίδες» - όπως εκτιμά ο Τριάντης στην «Ελευθεροτυπία» - δε μας αφήνουν να δούμε καλό σ' αυτό που συμφέρει την αστική τάξη. Εξάλλου, το «νέο κίνημα» το 'χουν ήδη αναλάβει εργολαβικά η «ζούγκλα» και οι γνωστοί ρεπόρτερ του ΣΚΑΪ, όλοι εκείνοι που συνεχίζουν να βγάζουν μπιμπίκια κάθε φορά που βλέπουν εργάτη να πηγαίνει κόντρα στο αφεντικό του.

Η είδηση χτες ήταν η συνάντηση. Οχι αυτή καθαυτή, αλλά οι επιβεβαιώσεις που μέσα και απ' αυτήν ήρθαν ξανά στο προσκήνιο. Οταν, για παράδειγμα, Παπαδημητρίου και Ακριβοπούλου στον ΣΚΑΪ βγήκαν, δήθεν, μαινόμενοι κατά του Σαμαρά και του Παπανδρέου ταυτόχρονα, αξιώνοντας από τον πρωθυπουργό να εφαρμόσει χωρίς ταλαντεύσεις την πολιτική του και από τον επίδοξο πρωθυπουργό να αφήσει στην άκρη τις «μακεδονομαχίες», γίνεται καθαρό πως τα διάφορα τμήματα της αστικής τάξης έχουν άλλες αγωνίες, πιο ισχυρές από τις αγωνίες των πολιτικών της εκπροσώπων.

Αυτές οι αγωνίες κυριάρχησαν στη συνάντηση. Οπου ο μεν πρωθυπουργός με τον μπαμπούλα της δραχμής έψαχνε να βρει συνεταίρους στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, ο δε αρχηγός της ΝΔ ενώ πρόσφερε στήριξη στο σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής σε ό,τι αφορά το χτύπημα της εργατικής τάξης, με πρόσχημα το φορολογικό, δηλαδή τα νέα προνόμια για τους καπιταλιστές, «έκλεισε το μάτι» ως προς τις άμεσες εξελίξεις, δηλώνοντας στην ουσία «εδώ είμαστε, αλλά αύριο»...

Τα ειδικά συμφέροντα που εκφράζει αυτό ή το άλλο κόμμα της αστικής τάξης πρέπει να αφήνουν παγερά αδιάφορη την εργατική τάξη, όπως και τα όποια προβλήματα ανταγωνισμού έχουν μεταξύ τους οι καπιταλιστές, τόσο εκείνοι που κερδίζουν με το ευρώ όσο κι εκείνοι που εκτιμούν ότι θα κερδίζουν καλύτερα με τη δραχμή.

Για τα λαϊκά στρώματα, όσο πληθαίνουν τα αδιέξοδα στο αστικό πολιτικό σύστημα, τόσο καλύτερα.

Η λαϊκή οικονομία, αυτή δηλαδή που έχουν ανάγκη τα λαϊκά στρώματα, έχει άλλη δυναμική, δεν καθορίζεται από το χρηματιστήριο, πατάει στην παραγωγή πλούτου που έχοντας πετάξει έξω τους καπιταλιστές, μένει στους ίδιους τους παραγωγούς. Αυτή είναι η βασική διαφορά. Και αυτή τη διαφορά πρέπει να προτάσσει το λαϊκό κίνημα παλεύοντας για τα δικά του συμφέροντα, ακόμα πιο έντονα όσο πιο οξυμένα εμφανίζονται τα αδιέξοδα μεταξύ των καπιταλιστών.

Το γεγονός ότι η «αγορά» - όπως είπαν στα δελτία - είχε επενδύσει πολλά σ' αυτή τη συνάντηση αλλά τελικά έφτασε να πέσει το χρηματιστήριο στο χαμηλότερο των 14 μηνών, είναι αδιάφορο για το λαϊκό συμφέρον. Οσο κι αν εκνεύρισε την κυρία Μπακογιάννη, που έσπευσε να δηλώσει ότι οι πολιτικές δυνάμεις αποδείχτηκαν κατώτερες των περιστάσεων, όσο κι αν αισθάνθηκε ο ίδιος ο Βαρδινογιάννης την ανάγκη να καλέσει προσωπικά σε ειδική εκδήλωση τους εργαζόμενους στη «Μότορ Οϊλ» να συναινέσουν.

Η αστική τάξη και τα κανάλια της ξέρουν την αλήθεια: Οτι έχουν στο χέρι τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουροι για εκείνο το τμήμα του πληθυσμού που αγωνίζεται με καθαρό μέτωπο να πληρώσει η ολιγαρχία. Αυτή τη συναίνεση ζητάνε, αυτή τη συναίνεση όχι μόνο δεν την έχουν, αλλά προς λύπη τους βλέπουν να αναπτύσσονται επίμονα ταξικοί αγώνες. Ξέρουν πως είναι μπροστά η μάχη των Συλλογικών Συμβάσεων, πως είναι μπροστά το μεγάλο μέτωπο της προστασίας των ανέργων, ξέρουν πως είναι μπροστά συνολικά η μάχη με τα μονοπώλια.

Ξέρουν πως έχουν το λαό απέναντι. Ξέρουν πως το λαϊκό κίνημα έχει βάλει πλώρη γι' αλλού, δεν ψάχνει να αλλάξει χαλίφη.

Εδώ είμαστε: Στα συλλαλητήρια σήμερα σ' όλη τη χώρα, με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, με το ΜΑΣ και την ΟΓΕ. Στην αντεπίθεση με λαϊκή οργάνωση, με συσπείρωση στο ΚΚΕ!

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ Λαϊκή απάντηση με αντεπίθεση

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Συμβούλιο αρχηγών επί ξυρού ακμής

ΤΑ ΝΕΑ: Συμβούλιο διλημμάτων

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Συνενοχή ή εκλογές

Ο ΛΟΓΟΣ: Πίεση στα κόμματα μέσω Προέδρου...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Υστατο κόλπο από τον Παπανδρέου

ΕΘΝΟΣ: Ενώπιος ενωπίω για εθνική συνεννόηση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Προς ραγδαίες εξελίξεις

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Οικουμενική ή εκλογές στο τραπέζι Παπούλια με αρχηγούς

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Εκλογές προ των πυλών;

Η ΑΥΓΗ: Δεν υπάρχει απάντηση ερήμην του λαού

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ωρα εθνικής ευθύνης

ΑΥΡΙΑΝΗ: Να παραιτηθούν Παπούλιας και Παπανδρέου

«Μπροστά στα αδιέξοδα της κρίσης, που βαθαίνει, με δεδομένες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το αστικό πολιτικό σύστημα στη διαχείρισή της, κυβέρνηση, ΕΕ και πλουτοκρατία κλιμακώνουν τα ψέματα και τον εκβιασμό του λαού. Στόχος τους είναι να τον τρομάξουν, να κάμψουν αγωνιστικές διαθέσεις, να ανακόψουν θετικές διεργασίες στις λαϊκές συνειδήσεις (...) Τι λένε επί της ουσίας; Τα δάνεια από την ΕΕ είναι προϋπόθεση για να σωθεί δήθεν η χώρα. Για να πάρει η κυβέρνηση τα δάνεια, πρέπει να εφαρμοστούν τα μέτρα. Αλλιώς, ο δρόμος οδηγεί έξω από την ΕΕ, στη δραχμή... Ταυτίζουν το εθνικό συμφέρον με τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης και λένε ότι, ανεξάρτητα από την απαξίωση της ΕΕ σε πλατιές λαϊκές συνειδήσεις, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει να στηρίξουν τα μέτρα που προβλέπει η δανειακή συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους, διαφορετικά θα έρθει η καταστροφή.

Το πραγματικό δίλημμα για το λαό δεν είναι "ευρώ ή δραχμή". Αυτό που είναι σήμερα περισσότερο αναγκαίο από ποτέ, είναι η ένταση της πάλης για αποδέσμευση από την ΕΕ, με λαϊκή εξουσία. Να πάρει ο λαός την υπόθεση στα χέρια του. Να φοβίσει αυτούς που θέλουν να τον τρομάξουν, την αστική τάξη και τα κόμματά της. Οσα βήματα μπροστά κάνει η λαϊκή συνείδηση στην κατεύθυνση της χειραφέτησης από την κυρίαρχη πολιτική και την προπαγάνδα της, τόσα βήματα πίσω θα κάνουν οι δυνάστες του λαού, τα μονοπώλια και οι πολιτικοί τους εκφραστές»

(από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).