Μέρα με τη νύχτα χωρίζει τα αιτήματα των αγροτών που τα στηρίζει καθαρά το ΚΚΕ, με τις τοποθετήσεις διαφόρων που από τη μια εμφανίζονται να χύνουν μαύρο δάκρυ για τους αγρότες ενώ τα ίδια τα γραπτά τους δηλώνουν ότι για μια ακόμα φορά σκάβουν το λάκκο στην αγροτική παραγωγή.

Ολοι αυτοί ξέρουν ότι ΚΑΠ σημαίνει ξεκλήρισμα. Με την ΚΑΠ δεν κάνεις φιλολογική διαπάλη. Δεν υπάρχει καλύτερη ή χειρότερη ΚΑΠ. Είναι μία και αδιαίρετη. Την πολεμάς ή δεν την πολεμάς.

Οι άνθρωποι στον κάμπο σ' αυτή τη φάση του αγώνα τους ζητάνε συγκεκριμένα πράγματα: Θέλουν εγγυημένες τιμές, αναπλήρωση εισοδήματος, μείωση του κόστους παραγωγής. Τόσο απλά πράγματα ζητάνε.

Αυτά ακριβώς αρνούνται να υιοθετήσουν καθαρά όσοι το φέρνουν γύρω γύρω. Κι αρχίζουν και μιλάνε δήθεν για οικολογική γεωργία. Οταν, όμως, για παράδειγμα, ο ΣΥΝ λέει «όχι στην εκτροπή του Αχελώου» είναι αναγκαστικό συνεπαγόμενο πως λέει «να καεί ο κάμπος».

Ε, δε γίνεται να είσαι και με τους αγρότες και με το μονοπώλιο που για να πουλάει το δικό του μπαμπάκι πρέπει να εξαφανίσει το ελληνικό. Οταν λέει αναθεώρηση της ΚΑΠ ήδη την αποδέχεται. Αλλά η ΚΑΠ δε θέλει μπαμπάκι, δε θέλει στάρι, θέλει λίγο λάδι, θέλει βατόμουρα! Ακόμα χειρότερα, δεν μπορείς να είσαι και με τους αγρότες και με τη νομιμότητα της ΕΕ. Το 'χουν ξανακάνει. Μόλις κάποιος κλάδος αποσπάσει κάτι, ο ΣΥΝ πετάγεται και ρωτάει αν αυτό είναι σύννομο με το ευρωπαϊκό δίκαιο. Το κάνουν και τώρα. Και μόνο αυτό αρκεί για να τους πάρουν με τις σβουνιές.

Μερικές υπερασπίσεις των αγροτών είναι σαν το κλάμα του Σημίτη για τους εργάτες έστω κι αν έχει αναλάβει να το εκλαϊκεύσει ένας από τους ιδεολογικούς αυλικούς του. Καταφεύγει ως και σε ανάλυση της ταξικής διάρθρωσης των αγροτών για να πείσει πως τον ενδιαφέρει ο εργάτης γης ενάντια στον μεγάλο. Κι αφού εξασφαλίζει φιλεργατικό άλλοθι του ξεφεύγει το κύριο: «Οχι τα λεφτά εκεί, όλα τα λεφτά εδώ». Πού εδώ; Στη μεταποίηση, τον τουρισμό, την οικοδομή. Πού δηλαδή; Στους εργάτες; Οχι βέβαια, αυτούς τους επικαλείται μόνο για να πει πως δεν πρέπει να δοθεί χρήμα στους αγρότες. Οτι η αστική τάξη έχει στον καιρό της κρίσης να λύσει διάφορα ενδοταξικά της προβλήματα, είναι δικό της θέμα. Εμάς γιατί μας ζαλίζουν;

Κάθε λέξη που γράφουν οι αστοί είναι και ένα επιχείρημα για να δυναμώσει το μέτωπο εργατών - αγροτών - αυτοαπασχολούμενων. Αυτό που δε λένε όσοι δείχνουν σήμερα για εχθρό τον αγρότη, όπως χτες έδειχναν σαν εχθρό τον εργάτη, είναι πως και ο εργάτης και ο αγρότης θα χάσουν περισσότερα όσο η ΕΕ θα είναι ο ιερός τόπος στον οποίο όλοι πρέπει να ανάβουν λαμπάδα.

Ο ένας μετά τον άλλον οι αγώνες που προηγήθηκαν προσθέτουν εμπειρία στα αγωνιζόμενα τμήματα του πληθυσμού. Μια εμπειρία που κάνει πιο εύκολα κατανοητή την ανάγκη να έχει συγκεκριμένο ιδεολογικό κορμό το λαϊκό κίνημα. Να στρέφεται, δηλαδή, κατά κύριο λόγο ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια στην εξουσία τους και άρα να διεκδικεί την ίδια την εξουσία για να μπορεί να οργανώσει την οικονομία έτσι που να συμφέρει αυτούς που παράγουν τον πλούτο, να βάζει στην άκρη τα παράσιτα.

Είμαστε ήδη πολύ μετά το κλάμα για τους φτωχούς εργάτες και αγρότες. Τώρα πια όλοι κρίνονται από το σε ποια κατεύθυνση στηρίζουν αυτόν τον αγώνα κι όχι όταν δηλώνουν ότι «στηρίζουν» για να υπονομεύσουν. Οι «κοκκινούληδες» δεν ευδοκιμούν μόνο στη ΝΔ.

Ασχετο: Προξενήτρα; Η Τρέμη; Την ακροαματικότητά της ήθελε, ρε Βαγγέλη, να ανεβάσει η κοπέλα και νόμισε πως παριστάνοντας τον Ευαγγελάτο θα σας βάλει να πλακώνεστε μεταξύ σας. Ακου προξενήτρα.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΗ Η ΑΓΡΟΤΙΑ στα μπλόκα υπερασπίζεται το δίκιο της

ΕΘΝΟΣ: ΣΤΟ ΠΟΔΙ και λειψές οι αποζημιώσεις

ΤΟ ΒΗΜΑ: Στροφή απελπισίας στην οικονομική πολιτική

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Κινήσεις εντυπωσιασμού με ποινές σε 17 τράπεζες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Τρέχει τώρα στο... μπλόκο των Βρυξελλών

ΤΑ ΝΕΑ: Κάρτες γδάρτες με παράνομα χαράτσια

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Εμφύλιος στα μπλόκα εμπλοκή ΕΕ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΠΡΟΣΤΙΜΑ μαμούθ σε 17 τράπεζες

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ» κάνει τα στραβά μάτια

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΟΥΣ «ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ» Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

Ο ΛΟΓΟΣ: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ στα μπλόκα

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΣΕ ΥΠΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΣΗΜΙΤΗ ΑΝΗΚΕΙ Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ 22157 στη CIBC

Η ΧΩΡΑ: Παγκόσμιος εφιάλτης

Η ΑΥΓΗ: ΔΝΤ: Η χειρότερη κρίση από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ και στην Ελλάδα;

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Νάρκες «πλαστικού» δανεισμού

«Αν θέλουμε να ξεπεράσουμε την παγκόσμια οικονομική κρίση με τις κατά το δυνατόν μικρότερες απώλειες θα πρέπει να συμπήξουμε ένα κοινό αρραγές μέτωπο και να επιμερίσουμε τις αναγκαίες θυσίες. Να κατεβάσουμε τον πήχη των προσδοκιών μας» (ο Γ. Τράγκας στη ΧΩΡΑ).

«Στην ανάληψη από τις πιστωτικές κάρτες όταν "στερεύουν" τα μετρητά στρέφονται χιλιάδες Ελληνες (...) Τα νοικοκυριά αντλούν περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ το μήνα από τις κάρτες, ενώ εκτιμάται ότι 500.000 είναι σε οριακό σημείο, καθώς είτε αδυνατούν να αποπληρώσουν τις δόσεις τους είτε καταβάλλουν πάνω από το 40% του εισοδήματός τους στις τράπεζες (...) Το ύψος των αναλήψεων μετρητών με συντηρητικές εκτιμήσεις φθάνει στα 2,5 δισ. ευρώ» (το ρεπορτάζ στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«Στάχτη στα μάτια όσων συναλλάσσονται με τις τράπεζες (...) επιχείρησε να ρίξει το υπουργείο Ανάπτυξης (...) Επέβαλε πρόστιμα χάδι σε 17 τράπεζες που επιμένουν να εισπράττουν προμήθειες για ανάληψη χρημάτων από πιστωτικές κάρτες (...) Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της κοροϊδίας - ή μήπως συμπαιγνίας; - του υπουργείου και των τραπεζών, αρκεί να αναφερθεί ότι από αυτή την πρακτική τους οι τράπεζες κερδίζουν σχεδόν δύο δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο (...) ενώ το συνολικό ύψος των προστίμων που τους επιβλήθηκαν είναι και για τις 17 τράπεζες μαζί μόλις 10,2 εκατομμύρια ευρώ» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).