ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 30 Ιούλη 1998
Σελ. /28
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΤΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ;

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση - Α'βάθμια και Νομαρχιακή - είναι ο αγωγός μέσα από τον οποίο πέφτει στις πλάτες των εργαζομένων και υλοποιείται η αντιλαϊκή πολιτική. Αυτή είναι και η ουσία της περίφημης αποκέντρωσης, για την οποία τόσο φωνάζουν, εδώ και χρόνια, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ. Αυτή είναι η αποκέντρωση, που τόσο συγκινεί και το ΔΗΚΚΙ. Ενα ερώτημα που υπάρχει είναι, πόσο αποτελεί Αυτοδιοίκηση... Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και ο πρωθυπουργός, για το μόνο που δεν μπορεί να κατηγορηθούν, είναι ότι μασάνε τα λόγια τους και ότι κάνουν άλλα από αυτά που λένε. Οχι. Και καθαρά μιλούν και δεν τους χαρακτηρίζει διάσταση λόγων και έργων. Οσοι δεν παραδέχονται αυτή την πραγματικότητα, είτε δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται, είτε κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, αδικώντας έτσι την κυβέρνηση και κάνοντας ψευτοαντιπολίτευση. Αυτό το τελευταίο αφορά τα κόμματα εκείνα που, ακριβώς επειδή συμφωνούν με την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής, αναγκαστικά περί άλλα μεριμνούν και τυρβάζουν...

Ο Κ. Σημίτης έχει μιλήσει και γράψει για το περιβόητο "κράτος - στρατηγείο" αρκετά χρόνια πριν γίνει πρωθυπουργός. Αυτό το "κράτος - στρατηγείο" επανέλαβε σε ομιλίες του πριν τις εκλογές του 1996 και στο δίχρονο που πέρασε από τότε. Αυτό το "κράτος - στρατηγείο" υλοποιεί μεθοδικά, αποφασιστικά και βίαια (δε γίνεται διαφορετικά) η κυβέρνηση. Πρόκειται για τον επιτελικό, συγκεντρωτικό, κεντρικό μηχανισμό, που θα σχεδιάζει και θα καθοδηγεί με βάση και στα πλαίσια των φιλομονοπωλιακών επιλογών. Που θα μειώνει τις κεντρικές δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα και θα τις μεταφέρει στις πλάτες του λαού. Και που, στη συνέχεια θα τροφοδοτεί τους παρακάτω κρατικούς κρίκους (Τοπική Αυτοδιοίκηση) με το προς εκτέλεση καθήκον των αποφάσεων της κυβέρνησης, της Βουλής, των υπουργείων. Αποσυμφόρηση των κεντρικών οργάνων και μεταφορά αρμοδιοτήτων στους παρακάτω μοχλούς, αυτή είναι η αποκέντρωση. Αυτή είναι η σπονδυλική στήλη του εκσυγχρονισμού του αστικού κράτους, που το καθιστά ισχυρότερο.

Επομένως, τα πράγματα είναι σαφέστατα. Οι δήμαρχοι και τα Δημοτικά Συμβούλια, οι νομάρχες και τα αντίστοιχα Συμβούλια, καλούνται, ως εκτελεστικά όργανα, να διευκολύνουν και υλοποιήσουν τις αποφάσεις που πήραν οι "από πάνω". Καλούνται, δηλαδή, να δώσουν σάρκα και οστά στις ιδιωτικοποιήσεις, στα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, στο χαράτσωμα των εργαζομένων για τις πάσης φύσεως "υπηρεσίες" κ. ά. Καλούνται, να νομιμοποιήσουν στη συνείδηση του λαού το νέο θεσμικό πλαίσιο.

Το ζητούμενο, βεβαίως, δεν είναι το γεγονός ότι οι αποφάσεις παίρνονται από τους "πάνω", δίχως τη συμμετοχή των παρακάτω, όπως ορισμένοι υποστηρίζουν, για να γίνει πιο... δημοκρατική η λειτουργία του συστήματος! Το ζητούμενο είναι, ότι ανάμεσα στο έργο που καλούνται και υποχρεώνονται να υλοποιήσουν οι δήμαρχοι - νομάρχες, και στα λαϊκά συμφέροντα, υπάρχει σύγκρουση, υπάρχει πλήρης αντίθεση.Αρα, το ερώτημα που προκύπτει, είναι το εξής: Ποια στάση χρειάζεται ο λαός να κρατούν οι εκλεγμένοι της Αυτοδιοίκησης;

***

Στην 4ετία που πέρασε, κανόνας ήταν η δίχως δεύτερη κουβέντα, η μετά προθυμίας υλοποίηση κάθε αντιλαϊκής κυβερνητικής επιλογής από τη συντριπτική πλειοψηφία των εκλεγμένων πλειοψηφιών στους δήμους και στις Νομαρχίες. Στις παραπάνω περιπτώσεις "νόμος δεν ήταν το δίκιο του εργάτη", αλλά ο νόμος των κυρίαρχων. Κανόνας υπήρξε η πειθαρχία στη νομιμότητα των "πάνω" και η απειθαρχία προς τα συμφέροντα των "κάτω".

Αλλοι δήλωναν ευθαρσώς ότι η κυβερνητική πολιτική πρέπει να στηριχτεί, γιατί είναι μονόδρομος...

Αλλοι έθεταν υποκριτικά το ερώτημα "τι να κάνουμε, μπορούμε ν' αλλάξουμε αυτή την κατάσταση; ".

Αλλοι προσποιήθηκαν πως κάνουν ό,τι μπορούν, αλλά δε γίνεται τίποτα...

Ολοι τους, όμως, ανεξάρτητα από προθέσεις, προσχήματα ή απόψεις, έγιναν φορείς της κυβερνητικής πολιτικής σε καίριας σημασίας ζητήματα.

Είναι πια καιρός αυτή η κατάσταση ν' αρχίσει ν' αλλάζει. Ο λαός δεν έχει καμιά ανάγκη από δημοτικές και νομαρχιακές αρχές υποταγμένες, νομοταγείς, πειθαρχημένες στην αντιλαϊκή πολιτική. Ο λαός χρειάζεται πραγματικούς αντάρτες και όχι "αντάρτες" που τσακώνονται για τις καρέκλες και για τα κάθε είδους ωφελήματα που παρέχει η εξουσία, όπως κάνουν οι διάφοροι "διαφωνούντες" του ΠΑΣΟΚ. Ο λαός χρειάζεται αρωγούς και ανθρώπους που θα είναι συναγωνιστές του, που θα αξιοποιούν τη θέση τους στην Αυτοδιοίκηση για να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της λαϊκής πάλης και όχι πυροσβέστες της οργής του. Χρειάζεται μαχητές, όχι για να κάνουν την υπάρχουσα Αυτοδιοίκηση φιλολαϊκή - αυτό δε γίνεται μέσα στο ισχύον κρατικό πλαίσιο - αλλά για να ασκήσουν οι ίδιοι πολιτική υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων.

***

Το ζήτημα της συμμόρφωσης στα όρια που αποφασίζονται από μια σειρά νόμους, έχει τεθεί επί τάπητος όχι λίγες φορές.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Ευάγγ. Γιαννόπουλος, καθώς και η κυβέρνηση συνολικά, επιτέθηκαν πολλές φορές στους αγρότες των μπλόκων. Και στην προσπάθειά τους να τους τρομοκρατήσουν, τους επέκριναν δριμύτατα, επειδή υπερέβησαν το υπάρχον "νομικό πλαίσιο μιας συντεταγμένης πολιτείας"...

Τα ίδια εκστομίστηκαν στη διάρκεια των κινητοποιήσεων των εκπαιδευτικών, των ναυτεργατών, των εργαζομένων στις τράπεζες και άλλων.

Πέρα από το γεγονός ότι τέτοιες επιθέσεις δείχνουν το φόβο των κρατούντων μπροστά στο ενδεχόμενο της συνειδητής διάρρηξης του σημερινού νομικού πλέγματος κυριαρχίας, δίνουν μια πρόσθετη δυνατότητα να θυμηθούμε τα εξής:

Κάποτε το νομικό πλαίσιο όριζε το πολίτευμα ως βασιλευομένη δημοκρατία. Υποτίθεται, μάλιστα, ότι εξέφραζε και τη λαϊκή θέληση. Οσοι αγωνίζονταν τότε κατά της βασιλευομένης δημοκρατίας, προφανώς ξεπερνούσαν τα όρια του νόμου, του Συντάγματος. Εκαναν καλά ή όχι;

Πολλές φορές, παρά τις απαγορευτικές αποφάσεις των δικαστηρίων, με τις οποίες όλες σχεδόν οι απεργίες (και επί ΝΔ και επί ΠΑΣΟΚ) κηρύχτηκαν παράνομες και καταχρηστικές, οι εργάτες συνέχιζαν να αγωνίζονται και να μην πειθαρχούν στις δικαστικές αποφάσεις. Εκαναν καλά ή όχι;

Κάποτε οι Νομαρχίες και οι κυβερνήσεις απαγόρευαν στους δήμους να προσκαλούν στις εκδηλώσεις τα σωματεία της ΕΑΜικής Αντίστασης. Πολλοί δήμαρχοι, σύμβουλοι και κοινοτάρχες δεν πειθαρχούσαν στις άνωθεν εντολές και έκαναν το αντίθετο. Καλώς ή όχι;

Αν οι κάθε φορά καταπιεζόμενες και εκμεταλλευόμενες τάξεις πειθαρχούσαν στα νομικά πλαίσια που καθόριζαν οι καταπιεστές και εκμεταλλευτές τους, η ανθρωπότητα θα βρισκόταν πολλά χρόνια πίσω. Αν σε κάθε εποχή δε βρίσκονταν οι πρωτοποριακοί, εκείνοι που οργάνωναν συστηματικά την πάλη και την ενότητα του λαού, η κοινωνία θα είχε σαπίσει στο τέλμα της.

***

Η κυβέρνηση - και όχι μόνο αυτή - ισχυρίζεται ότι σήμερα υπάρχει δημοκρατία, ότι ο λαός ψηφίζει ελεύθερα και, κατά συνέπεια, δε δικαιολογούνται από τα κάτω αντιδράσεις, που προσβάλλουν την έννοια της λαϊκής κυριαρχίας! "Η Βουλή αποφασίζει, αυτή εκφράζει το λαό", υποστήριξε ο πρωθυπουργός σε ένα από τα ξεσπάσματά του μίσους κατά των λαϊκών κινητοποιήσεων.

Το πόσο ελεύθερα και δημοκρατικά αποφασίζει ο λαός στις εκλογές, αποδείχνεται από: Ψηφίζει, δίχως να έχει ενημερωθεί για βασικά ζητήματα. Τις χιλιάδες διώξεις και δίκες. Την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς που κυριαρχούν στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις. Την ανεργία που σπρώχνει σε ατομικές "λύσεις". Την πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ. Την αντίληψη που διαμορφώνεται στα λαϊκά στρώματα από τότε που γεννιούνται (Εκκλησία, σχολείο, κατεστημένες αντιλήψεις).

Αυτή είναι η κατάσταση ελευθερίας και δημοκρατικής έκφρασης του λαού, που επικαλούνται οι δυνάστες του. Και έχουν την αξίωση, αυτή η κατάσταση να είναι παραδεκτή και σεβαστή!!!

Στις εκλογές του Οκτώβρη η λαϊκή ψήφος πρέπει να πέσει στο μέρος εκείνων των υποψηφίων, που δίνουν εγγυήσεις ότι δε θα συνεργήσουν στο κατ' εξακολούθησιν έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος του λαού. Σε εκείνα τα ψηφοδέλτια, που θα αρνηθούν να υλοποιήσουν την πολιτική της κυβέρνησης σε μια σειρά τομείς, που θα αρνηθούν αρμοδιότητες της λογικής "πλήρωσε για να έχεις υπηρεσίες".

Αυτή η στάση δεν αφορά μόνο στους κομμουνιστές. Αφορά στον κάθε αγωνιστή, έστω κι αν διαφωνεί με το ΚΚΕ σε γενικά πολιτικά θέματα. Και υπάρχουν τέτοιοι αγωνιστές, που οι κομμουνιστές επιδιώκουμε να συμπαραταχτούμε στα λαϊκά ψηφοδέλτια.

Μάκης ΜΑΪΛΗΣ

Ο λαός χρειάζεται πραγματικούς αντάρτες και όχι "αντάρτες" που τσακώνονται για τις καρέκλες και για τα κάθε είδους ωφελήματα που παρέχει η εξουσία, όπως κάνουν οι διάφοροι "διαφωνούντες" του ΠΑΣΟΚ.


ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΑΡΓΙΩΛΗ, ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥΑΓΡΙΝΙΟΥ
Το έσβησαν και από τις εξαγγελίες!

- Με ποιο επιχείρημα, έπειτα από εξαγγελίες και δεσμεύσεις σχεδόν είκοσι χρόνων, ο υπουργός Υγείας, Κ. Γείτονας, απέρριψε πρόσφατα την κατασκευή νέου σύγχρονου νοσοκομείου στο Αγρίνιο;

- Το κύριο ...επιχείρημα της κυβέρνησης είναι, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο υπουργός Υγείας Κ. Γείτονας, στην πρόσφατη επίσκεψή του στο νοσοκομείο Αγρινίου, ότι "δεν μπορούμε να σπαταλάμε χρήματα"! Ομως, η ανέγερση νέου νοσοκομείου είναι έργο απαραίτητο για την κάλυψη των αναγκών και τη βελτίωση των συνθηκών παροχής υγείας και περίθαλψης των εργαζομένων και του λαού της περιοχής και του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, δεν είναι έργο "βιτρίνας". Αυτή η αναγκαιότητα αναγνωριζόταν πάντα από τις κυβερνήσεις και κατ' επανάληψη έχουν εξαγγείλει την ανέγερσή του, χρησιμοποιώντας το σαν προεκλογικό χαρτί. Ομως πάντα με το πρόσχημα ότι δεν είχαν λεφτά, το ανέλαβαν για το μέλλον, μέχρι που έφτασε σήμερα ο υπουργός Υγείας να το αποκλείει τελείως!

- Σε τι κατάσταση βρίσκεται βρίσκεται το παλιό νοσοκομείο; Ανταποκρίνεται στοιχειωδώς στις ανάγκες του πληθυσμού της περιοχής;

- Το παλιό νοσοκομείο, δυναμικότητας 120 κρεβατιών, παρά τις βελτιώσεις και προσθήκες που έγιναν, δεν είναι σε θέση να καλύψει τις ανάγκες της περιοχής. Οι ελλείψεις είναι μεγάλες όχι μόνο σε κρεβάτια, αλλά και σε ιατρικό και βοηθητικό προσωπικό, σε τεχνολογικό εξοπλισμό. Εκτός αυτών, το κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης δυσκολεύει την πρόσβαση στο νοσοκομείο. Ακόμα και αν γίνουν κάποιες επεκτάσεις, όπως ακούγεται, σε καμία περίπτωση δε λύνουν το πρόβλημα. Ούτε και το νέο νοσοκομείο του Μεσολογγίου με τα 100 κρεβάτια και τις περιορισμένες δυνατότητες μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση, αφού απλώς σ' αυτό θα μεταφερθούν οι λειτουργίες του παλιού νοσοκομείου. Η περιοχή και ο νομός έχουν ανάγκη από μεγάλο σύγχρονο νοσοκομείο 350 κρεβατιών, με σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, με πλήρη κάλυψη σε ιατρικό, βοηθητικό προσωπικό και με εύκολη πρόσβαση. Ολα τα άλλα θα είναι μέτρα - μπαλώματα.

- Ποια είναι η στάση των φορέων της περιοχής και πώς θα διεκδικήσετε την κατασκευή του νοσοκομείου;

- Η κατασκευή νέου νοσοκομείου είναι χρόνιο αίτημα των φορέων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και του ίδιου του προέδρου και του ΔΣ του υπάρχοντος νοσοκομείου. Αξίζει όμως να αναφέρουμε ότι με την ουσιαστική επιμονή του Ιατρικού Συλλόγου του Αγρινίου του Εργατικού Κέντρου, της Ομοσπονδίας των ΕΒΕ, των Αγροτικών Συλλόγων Αιτωλοακαρνανίας, η απαίτηση για την κατασκευή του παραμένει πάντα στην επικαιρότητα. Ομως ο νομάρχης Αιτωλοακαρνανίας κ. Βαϊνας και ο δήμαρχος Αγρινίου κ. Σώκος, ενώ στα λόγια συμφωνούν, στην πράξη ακολουθούν και εφαρμόζουν την ταχτική της κυβέρνησης όπως και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στο νομό μας. Γι' αυτό στις ερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές θα πρέπει να πάρουν από τους εργαζόμενους την κατάλληλη απάντηση. Τη στιγμή που εξαγγέλλονται νέα νοσοκομεία σε μικρότερους σε πληθυσμό νομούς, δεν μπορεί ο Νομός Αιτωλοακαρνανίας να μένει με δύο μεγάλα Κέντρα Υγείας, όπως στην ουσία λειτουργούν τα νοσοκομεία του Αγρινίου και του Μεσολογγίου. Χρειάζεται η διεκδίκηση για νέο νοσοκομείο στο Αγρίνιο να ενταθεί από όλα τα κοινωνικά στρώματα του νομού. Χρειάζεται να ανατρέψουμε τη λογική και την πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης του "δεν έχουμε χρήματα", που περικόβουν τις δαπάνες για την υγεία και την περίθαλψη.

Στ. Ζ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ