ΕΤΟΙΜΟΙ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ: «Αντί η προστασία του δάσους να βασίζεται στην απομάκρυνση της ζωής και της δραστηριότητας, να οργανωθεί γύρω από τη ζωή και την ανθρώπινη δραστηριότητα. Για να γίνω πιο σαφής. Οργανωμένα και με σχέδιο να επιτραπεί η κατοίκηση μέσα στο δάσος, ακόμα να επιτραπούν και ορισμένες επαγγελματικές δραστηριότητες. Αν δεν κάνω λάθος παρόμοια πρόταση είχε διατυπωθεί από την κυβέρνηση Γ. Ράλλη το 1980 (...). Αφού έτσι κι αλλιώς το δάσος καίγεται και η καμένη γη δεν προστατεύεται αφού πάντοτε οικοπεδοποιείται και τσιμεντοποιείται με τρόπο άναρχο, χωρίς σχέδιο με πρόχειρες υποδομές, μήπως θα ήταν προτιμότερο να σχεδιάσουμε και να επιτρέψουμε ρυθμισμένη δόμηση σε μικρό ποσοστό του δάσους, ας πούμε στο 5% και σε ανάλογο της καμένης γης; Το κέρδος ίσως θα είναι διπλό: Και την άναρχη δόμηση θα αντικαταστήσουμε με ρυθμισμένη αλλά και τους φυσικούς φύλακες του δάσους και της καμένης γης θα βρούμε» (ο Α. Καρκαγιάννης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«ΠΟΛΥ ΧΡΗΜΑ»: «Και αν ψάξεις στις στάχτες θα βρεις και άλλα, αυτά που δεν μπορεί να βρει η Πυροσβεστική. Τους πραγματικούς εμπρηστές που είναι όλοι αυτοί που δεν προετοιμάζονται για την άμυνα από τις φωτιές αλλά και αυτούς που από τις φωτιές βγάζουν χρήμα, πολύ χρήμα» («ανώνυμος» αξιωματικός σε σύσκεψη στο υπουργείο Αμυνας / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΜΕ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: «Μετά τις φωτιές του 1995 στην Πεντέλη χτίστηκαν εκτάσεις όπως ο Αγ. Σπυρίδωνας (3.500 στρεμμάτων) που εξαιρέθηκε από την κήρυξη με βάση ένα παράνομο σχέδιο πόλης (...). Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αφορούν περιοχές οι οποίες εντάχθηκαν μονομερώς από το ΥΠΕΧΩΔΕ στο σχέδιο πόλης» (το ρεπορτάζ στο ΒΗΜΑ).

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ: ΙΕΡΟ ΔΑΥΛΙ! «Για την Πάρνηθα προσδοκούμε του χρόνου καινούριες και πολυτελείς επαύλεις, αλλά και τον άμεσο εμπρησμό τους, από ομάδες γνήσιων πολιτών» (ο Παύλος Μάτεσις στο ΕΘΝΟΣ).