Ο ΟΟΣΑ, η Κομισιόν, οι ελεγκτές του ΔΝΤ εισηγούνται και απαιτούν:

- Μείωση των αποζημιώσεων για απολύσεις και κατάργηση του ορίου 2% για τις ομαδικές απολύσεις.

- Μείωση, και όχι απλά πάγωμα, των κατώτερων μισθών και ημερομισθίων και κατάργησητης Εθνικής και κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας.

- Γενίκευση της μερικής απασχόλησης, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, των ελαστικών μορφών απασχόλησης και αμοιβής.

- Μείωση των εργοδοτικών εισφορών για την ασφάλιση, δραστικές περικοπές στις συντάξεις.

- Αρση της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα, μείωση του αριθμού των δημόσιων υπαλλήλων.

- Δραστικό περιορισμό των κονδυλίων, που πηγαίνουν για την κοινωνική περίθαλψη, την παιδεία, την υγεία, το περιβάλλον, τον πολιτισμό.

- Παραχώρηση στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, των δημοσίων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας.

Και ο κατάλογος των απαιτήσεων, των υποδείξεων αυτών των καπιταλιστικών κέντρων δεν έχει τέλος.

Αξιοθαύμαστη, επίσης, η ομοφωνία, η κοινή στάση πολλών και διαφόρων. Εργοδοτικών φορέων, πολιτικών κομμάτων, μεγαλόσχημων και δήθεν ανεξάρτητων δημοσιογράφων, συνδικαλιστικών ηγετών, κ.ά.

- Ο ΣΕΒ παρείχε πλήρη κάλυψη στον τυχοδιωκτισμό της πολυεθνικής και των επιλογών της GOOD YEAR. Οι πλεκτοβιομήχανοι, με γράμμα τους, στον υπουργό Εργασίας απαιτούν την επιβολή και επικράτηση συνθηκών Αλβανίας και στη χώρα μας σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα και τους όρους αμοιβής της εργασίας, ως προϋπόθεση για να επενδύσουν. Ο πρόεδρος της ΙΝΤΡΑΚΟΜ εμμέσως πλην σαφώς απαιτεί μεγαλύτερο κομμάτι της δημόσιας περιουσίας και των κρατικών προμηθειών, αλλιώς απειλεί να μεταφέρει το εργοστάσιο στη Ρουμανία. Τα αφεντικά της ΖΗΜΕΝΣ, επίσης, απειλούν να κλείσουν το εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη, αν δεν τους δοθεί ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα των προμηθειών των ΔΕΚΟ.

Και από κοντά:

- Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου, βρίσκει πολύ θετικές τις προτάσεις του ΟΟΣΑ και η κυβέρνηση Σημίτη προβληματίζεται, αν αυτόν τον αντεργατικό "τυφώνα" είναι σωστό και ωφέλιμο για την ίδια, να τον εφαρμόσει πριν ή μετά τις εκλογές.

- Ο αρχηγός της ΝΔ, Μ. Εβερτ, βρίσκει την κυβερνητική... τόλμη λιγοστή, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Πολιτικής Ανοιξης, Αν. Λεντάκης, κατηγορεί το ΚΚΕ για υπονόμευση του επενδυτικού κλίματος, επειδή το τελευταίο αρνείται να επικυρώσει το ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου της περιοχής Κασσάνδρας στην ξένη πολυεθνική και οι Παπαγιαννάκης, Γιάνναρος και οι άλλοι "ευρωλάγνοι" του Συνασπισμού, σε κάθε ευκαιρία διατυμπανίζουν την ανάγκη της πιστής, της πιο ολοκληρωμένης και απαρέγκλιτης εφαρμογής της "Λευκής Βίβλου", ως προϋπόθεση για τη βελτίωση του επενδυτικού κλίματος και τη δημιουργία, δήθεν, νέων θέσεων εργασίας.

- Οι επικεφαλής των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ σε χώρους όπως π.χ. τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας πρωτοστατούν στην προσπάθεια της αντίληψης ότι τα ναυπηγεία δεν έχουν μέλλον, υπάρχει παγκόσμια κρίση και απαιτούν από την κυβέρνηση να προχωρήσει γρήγορα στην απομάκρυνση των εργαζομένων, μέσω των λεγόμενων "ήπιων απολύσεων". Δηλαδή μετατάξεων, πρόωρης συνταξιοδότησης, κινήτρων για οικειοθελή αποχώρηση κλπ.

Υπάρχει αρκετή εμπειρία τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς για να βγάλουν ώριμα συμπεράσματα και να διαπιστώσουν ότι:

Καμιά κρίση και μείωση κερδών δεν υπάρχει για τους μεγαλοκαπιταλιστές και τις πολυεθνικές, τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς. Το μόνο που υπάρχει είναι η απεριόριστη βουλιμία τους για όλο και μεγαλύτερα υπερκέρδη. Η σχεδιασμένη απόφασή τους, να αξιοποιήσουν την περίοδο, για να πάρουν από τους εργαζόμενους πίσω ό,τι αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν κάτω από την πίεση των εργατικών λαϊκών αγώνων και της θετικής επίδρασης της ύπαρξης των χωρών του σοσιαλιστικού "στρατοπέδου".

Δε γνωρίζουν οι κήρυκες του ραγιαδισμού και της πειθαρχίας στις απαιτήσεις του κεφαλαίου και των πολυεθνικών ότι ο Ελληνας εργαζόμενος (με βάση πρόσφατα στοιχεία της ίδιας της Κομισιόν) είναι από τους χειρότερα αμειβόμενους της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Δε γνωρίζουν όλοι αυτοί ότι η κερδοφορία του κεφαλαίου και των πολυεθνικών στη χώρα μας (πάλι με στοιχεία της Κομισιόν) είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη χώρα της ΕΕ;

Ασφαλώς και το γνωρίζουν. Οπως γνωρίζουν και ποια ήταν τα αποτελέσματα για τη θέση της χώρας μας στο διεθνή καταμερισμό εργασίας, την εθνική οικονομία και τους εργαζόμενους από τα σταθεροποιητικά προγράμματα και τις πολιτικές λιτότητας που ακολουθούν και εφαρμόζουν σοσιαλδημοκράτες και συντηρητικοί οπαδοί της "φιλελεύθερης" οικονομίας της αγοράς.

Συνειδητά λειτουργούν ως φερέφωνα του κεφαλαίου και των πολυεθνικών - πολλοί από αυτούς όχι, βεβαίως, αμισθί και αφιλοκερδώς - και σαν άλλες σειρήνες καλούν τους εργαζόμενους να υποκύψουν στους εκβιασμούς και στις απαιτήσεις των πολυεθνικών και του κεφαλαίου, ως μόνη "ρεαλιστική λύση" στη σημερινή πραγματικότητα.

Ακόμα και αν κάτι τέτοιο γινόταν. Αν, δηλαδή, η Ελλάδα καταντούσε Ταϊβάν από άποψη δικαιωμάτων και μισθών για τους εργαζόμενους και "μπανανία" για τις πολυεθνικές, οι εργαζόμενοι τι θα είχαν να κερδίσουν;

Θα επρόκειτο για μια ανάπτυξη πρόσκαιρη, η οποία θα στηριζόταν στην πιο άγρια εκμετάλλευση, στο πιο αδίστακτο ξεζούμισμα, στη χωρίς όρια κλεψιά της υπεραξίας του μόχθου εκατομμυρίων εργαζομένων της πατρίδας μας υπέρ μιας χούφτας τρωκτικών.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι ακόμα χειρότερη για τους εργαζόμενους που υποτάχτηκαν, συμβιβάστηκαν και δεν αντιπάλεψαν με ολοκληρωμένο τρόπο τους εκβιασμούς και τις απαιτήσεις των εργοδοτών.

Και από αυτή την άποψη, είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της GOOD YEAR. Το πού οδήγησαν οι αλλεπάλληλες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις των εργαζομένων στην εργοδοσία. "Τρώγοντας έρχεται η όρεξη", λέει σοφά ο λαός μας. Το ίδιο και στα ναυπηγεία, οι υποχωρήσεις και οι συμβιβασμοί οδήγησαν στον παραγωγικό μαρασμό και στο οριστικό ξεπούλημα σε ιδιώτες και μάλιστα "αεριτζήδες", όπως κυβερνητικά στελέχη ομολογούν.

Η αποδοχή στην ουσία της κυβερνητικής πολιτικής και η συμμόρφωση της ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ προς "τας υποδείξεις" έφερε τη χειροτέρευση της οικονομικής θέσης των δημοσίων υπαλλήλων, ενθάρρυνε και άνοιξε την όρεξη, για την άρση της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα. Οπως, επίσης, οι υποχωρήσεις και οι συμβιβασμοί οδήγησαν σε οριστικό κλείσιμο δεκάδες εργοστάσια και επιχειρήσεις, που οι εργαζόμενοι έκαναν το λάθος να υποκύψουν (π. χ. Θεοχαράκης, GOOD YEAR κτλ.).

Το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ βρίσκεται στην απόρριψη των αυταπατών και των εκβιασμών του κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Στη συλλογική οργανωμένη αντίσταση και στην πάλη για την προώθηση μιας άλλης φιλολαϊκής πολιτικής. Στο μέτωπο και την κοινή δράση όλων όσοι ασφυκτιούν στη "μέγκενη" των πολυεθνικών και των ιμπεριαλιστικών κέντρων λήψης αποφάσεων. Στην αποφασιστική ενίσχυση (εκλογική, συνδικαλιστική, οργανωτική, οικονομική) του ΚΚΕ. Της μόνης οργανωμένης δύναμης, που με συνέπεια και συνέχεια όχι μόνο αντιστέκεται, αλλά παλεύει συνεχώς, ανοίγοντας δρόμο για τη σοσιαλιστική ανάπτυξη της πατρίδας μας.

* Ο Γιώργος Σκιαδιώτης είναι γραμματέας της ΕΣΑΚ Αθήνας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

Οι εργαζόμενοι της χώρας μας δεν πρέπει να υποκύψουν στις πιέσεις και στους εκβιασμούς των ντόπιων και ξένων καπιταλιστών. Δεν πρέπει να ξεγελιούνται από τα παραμύθια όλων αυτών των πολιτικών απατεώνων που στηρίζουν τις επιλογές του κεφαλαίου. Υπάρχει αρκετή εμπειρία, τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς, για να βγάλουν ώριμα συμπεράσματα

ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕ έξι μήνες στην εξουσία η κυβέρνηση Σημίτη και ήδη έχει αποδειχθεί άξιος συνεχιστής και "αναμορφωτής" των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Για δύο πράγματα δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει την κυβέρνηση, και ειδικότερα τον ίδιο τον πρωθυπουργό: Οτι δεν ξέρει πύυ το πάει, ότι, δηλαδή, δεν έχει σαφέστατο ιδεολογικό και πολιτικό προσανατολισμό και, δεύτερο, ότι δεν έχει αποδείξει, μέσω ενός πλούσιου απολογισμού αντεργατικών μέτρων και φιλομονοπωλιακών ρυθμίσεων, μια συνέπεια λόγων και έργων.

Από τις προγραμματικές δηλώσεις του, ήδη, ο Κ. Σημίτης είχε δώσει με σαφήνεια το στίγμα του: "Το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων αυξήθηκε τα τελευταία χρόνια" και "οι στόχοι της οικονομικής μας πολιτικής εκφράζονται στο πρόγραμμα σύγκλισης".

Τα έργα του, έξι μήνες τώρα, απέδειξαν ότι βαδίζει με αξιοζήλευτη συνέπεια πάνω στους προηγούμενους άξονες.

Τα χειρότερα όμως είναι μπροστά. Ο Κ. Σημίτης και οι πολυπληθείς υποστηρικτές του, στην οικονομική ολιγαρχία και στις Βρυξέλλες, θα επιχειρήσουν με κάθε τρόπο να περάσουν τέτοιας έκτασης και βάθους αντιλαϊκά μέτρα, ώστε τα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν παρθεί μέχρι σήμερα να φαντάζουν... ανώδυνα (σελίδες 6 - 9).

ΕΝΑ από τα πρώτα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση Σημίτη ήταν η κατάργηση του υπουργείου Τουρισμού. Προφανώς επρόκειτο για μια συμβολική κίνηση, που υποδήλωνε το "ενδιαφέρον" το οποίο θα έδειχνε στη συνέχεια για τη "μεγάλη βιομηχανία" της χώρας, όπως φιλάρεσκα αποκαλούν τον τουρισμό διάφοροι αστοί πολιτικοί. Μετά από αυτό δεν μπορεί να αποτελεί έκπληξη η θεαματική πτώση της τουριστικής κίνησης στη φετινή σεζόν. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι για τα σημερινά αποτελέσματα στον τουρισμό ευθύνεται γενικότερα η πολιτική που εφαρμόστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια και η οποία παρέδωσε τον τουρισμό στα κυκλώματα των πολυεθνικών και υπονόμευσε τις τουριστικές μονάδες του δημοσίου. Υπάρχει όμως διέξοδος, η οποία πρέπει να αναζητηθεί στις προτάσεις του ΚΚΕ (σελίδες 12 - 14).

ΥΓΕΙΑ.Η κυβέρνηση οδηγεί στην πλήρη απορύθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας. Εκτιμήσεις του Τμήματος Υγείας της ΚΕ του ΚΚΕ για τα σχέδια νόμου "Οργάνωση του ΕΣΥ" και "Ανασυγκρότηση των υπηρεσιών υγείας" (σελίδα 5).

ΑΚΕΛ.70 χρόνια από την ίδρυσή του. Με μια μεγαλειώδη πολιτική και καλλιτεχνική εκδήλωση στη Λευκωσία, στις 4 του Οκτώβρη, το ΑΚΕΛ θα γιορτάσει τα 70 χρόνια σκληρής πάλης για την υπεράσπιση της κυπριακής δημοκρατίας και ανεξαρτησίας (σελίδα 27).

ΓΕΝΤΙ ΚΟΥΛΕ.Μνημείο πολιτισμού των αγωνιστών. Δηλώσεις στο "Ρ" για την προκλητική και αντιεπιστημονική απόφαση του ΚΑΣ να γκρεμιστούν σημαντικά τμήματα των φυλακών (σελίδα 19).

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ κατάσταση στη Γερμανία ασφαλώς παρουσιάζει για πολλούς λόγους αυξημένο ενδιαφέρον. Ιδιαίτερα όμως την περίοδο αυτή λόγω της αντιλαϊκής επέλασης της κυβέρνησης, η οποία όμως δεν είναι η μόνη πολιτική δύναμη που τη στηρίζει (σελίδες 38 - 39).

ΑΜΦΙΣΣΑ,εργατικές κατοικίες. Υποτίθεται ότι ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας κατασκεύασε 38 σύγχρονες κατοικίες, όπου θα μπορούσαν να διαβιώσουν ανθρώπινα αντίστοιχες σε αριθμό οικογένειες εργαζομένων. Υποτίθεται, γιατί η προχειρότητα βασιλεύει παντού. Η κατασκευή του αποχετευτικού είναι τέτοια που τα λύματα αντί να οδηγηθούν στο δίκτυο, βγαίνουν στην επιφάνεια των πλατειών και των δρόμων, ενώ τα νερά της βροχής, λόγω της ακατάλληλης τοποθέτησης των φρεατίων... οδηγούνται μέσα στα σπίτια ή στην καλύτερη περίπτωση λιμνάζουν... (σελίδα 14).

ΑΠΟΣΤΟΛΗ στην Τουρκία. Η απεργία πείνας έληξε αλλά η συμφωνία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα. Μιλούν στο "Ρ" οι συγγραφείς Γιασάρ Κεμάλ και Οράλ Τσαλισλάρ, μέλη της Επιτροπής Διαμεσολάβησης, για το χρονικό της απεργίας πείνας των φυλακισμένων (σελίδες 20 - 21)