***

Σε αυτές τις συνθήκες τα κυβερνητικά στελέχη, είτε γιατί έπαιζαν καλά το ρόλο τους, είτε γιατί, παίζοντάς τον, τον πίστεψαν κιόλας, άρχισαν να λειτουργούν με την ψυχολογία εκείνου που παθαίνει ίλιγγο ταχύτητας και δεν μπορεί να σταματήσει... να πατάει γκάζι. Οι διαλέξεις περί θεσμών και υπευθυνότητας έδιναν και έπαιρναν σε τέτοιο υπερβολικό βαθμό, που αν κανένας δεν ήξερε πως πρόκειται για ΠΑΣΟΚ μπορούσε στα σοβαρά να πιστέψει πως πρόκειται για άμεσες δεσμεύσεις. Ακόμα όμως και αν είχε μείνει κανένας σε αυτή τη χώρα, που να πιστεύει πως το συγκεκριμένο κόμμα ό,τι λέει και κάνει, σίγουρα τώρα δε θα έχει μείνει κανένας. Πιο φανερή ομολογία αναξιοπιστίας δε γίνεται.

***

Μικρό το κακό, ίσως πει κάποιος, αφού έτσι κι αλλιώς από ένα συνεχές «είπα-ξείπα» κυβερνιέται η σύγχρονη Ελλάδα. Πραγματικά αλίμονο σε όποιον τους πάρει στα σοβαρά (και τους δύο εταίρους του δικομματισμού) και πιστέψει τον προεκλογικό τους λόγο. Αυτός, αν υπάρχει ακόμα, είναι πάντα απατημένος και ειλικρινά «κοψοχέρης». Ως ένα βαθμό η αναξιοπιστία είναι δεδομένη και αναμενόμενη και εδώ βρίσκεται το πρόβλημα. Αφού είναι δεδομένη (τόσο που ούτε καν λόγος γίνεται) όσοι την ανέχονται αδιαμαρτύρητα βουλιάζουν στη συνενοχή των επιλογών του δικομματισμού. Δεν μπορείς να περιμένεις «ίσια περπατησιά από τον στραβοκάνη».

***

Τους κομμουνιστές δεν «τους έπιασε ο πόνος» ούτε γιατί η κυβέρνηση «σφάζει και θυσιάζει» η ίδια τους θεσμούς που υποτίθεται πως υπηρετεί, ούτε γιατί τελικά, όπως όλα δείχνουν, θα μας πάει για εκλογές λίγο πριν το πράσινο φως για την ΟΝΕ και όχι μετά όπως διακήρυσσε, αν και τίποτε ακόμα δεν είναι σίγουρο. Ούτε ξαφνικά οι κομμουνιστές «έπεσαν από τον ουρανό» και ανακάλυψαν πως όλα αυτά τα χρόνια ο λόγος των κυβερνητικών στελεχών είναι επιταγή χωρίς αντίκρισμα. Τέτοια «παράπονα» δε μας πρέπουν και ούτε μας αφορούν, αφού αλλού βρίσκεται η ουσία της κυβερνητικής πολιτικής. Το πολύ πολύ να προσθέταμε άλλη μία εμπειρία ασυνέπειας στον κυβερνητικό λόγο, που έτσι και αλλιώς δε συμμεριζόμαστε.

Ομως, εκείνοι που υποτίθεται πως όχι μόνο συμμερίζονται τους στόχους της κυβέρνησης αλλά κόπτονται και για την «υπευθυνότητά» της πώς είναι δυνατόν να μη διακρίνουν την απάτη που ομολογείται ντάλα μεσημέρι; Είναι φανερό πως η «χαμένη τιμή» της κυβέρνησης συμπαρασύρει και τη λεγόμενη αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και εκείνους από τα ΜΜΕ, που έχουν αναλάβει ή την αφαίρεση της σκέψης του πολίτη ή τη μετατροπή του σε συνένοχο της κυβερνητικής πολιτικής.

- Πού δίνει βάρος ο νέος προϋπολογισμός του ΟΑΕΔ για το 2000;

- Ο προϋπολογισμός του ΟΑΕΔ αποτυπώνει την κυβερνητική πολιτική για την απασχόληση και την ανεργία. Το κύριο βάρος δίνεται σ' αυτό που έχει ονομαστεί «ενεργητικές μορφές απασχόλησης». Τι είναι, όμως, στην ουσία αυτές οι «ενεργητικές μορφές»; Λένε ότι, δήθεν, ο άνεργος αρκείται στο πενιχρό επίδομα και δεν ψάχνει να βρει δουλιά, ότι δεν έχει πληροφόρηση για τις νέες θέσεις εργασίας, ότι δεν είναι αρκετά καταρτισμένος για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας, ότι δεν έχει εργασιακή εμπειρία ώστε να προσληφθεί από κάποια επιχείρηση και, τέλος, ότι το κόστος εργασίας είναι μεγάλο και απαιτούνται κίνητρα για τους εργοδότες, ώστε να δημιουργούν θέσεις εργασίας με πολύ μικρό κόστος. Ολα αυτά τα επιχειρήματα γίνονται προγράμματα, που απευθύνονται στις επιχειρήσεις.

Συγκεκριμένα, πρόγραμμα νέων θέσεων εργασίας με επιδότηση, που σε κάποιες περιπτώσεις έφτασε τις 10.000 δραχμές ημερησίως. Πρόγραμμα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας, όπου τοποθετούνται σε επιχειρήσεις άνεργοι με δεξιότητες που ζητήθηκαν από τις επιχειρήσεις και με αμοιβή μόνο από τον ΟΑΕΔ, χωρίς ασφάλιση. Πρόγραμμα κατάρτισης εργαζομένων στα μεγάλα έργα, με στόχο τη μείωση του κόστους εργασίας. Προγράμματα κατάρτισης και επανακατάρτισης για την απόκτηση, υποτίθεται, δεξιοτήτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε κάποιες περιοχές με υψηλά ποσοστά ανεργίας οι άνεργοι έχουν καταρτιστεί σαν υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, ράπτες, ράπτριες και άλλες ακόμη ειδικότητες.

Ετσι, ενισχύονται οι επιχειρήσεις με ζεστό χρήμα των εργαζομένων, για να δημιουργήσουν, υποτίθεται, νέες θέσεις εργασίας.

- Τι σηματοδοτεί αυτός ο προϋπολογισμός για τη στήριξη των ανέργων;

- Ο προϋπολογισμός αποτυπώνει την κυβερνητική πολιτική και σηματοδοτεί την εξαθλίωση του ανέργου, σε αντίθεση με τη στήριξη των κερδών των επιχειρήσεων. Χρειάζεται να γνωρίζουν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι ότι τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο δύσκολα την επόμενη περίοδο. Ηδη, το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας, που είναι γνωστό για τη στήριξη των κυβερνητικών επιλογών, σε κατά παραγγελία μελέτη, προτείνει ακόμα χειρότερες προϋποθέσεις για τη στήριξη των ανέργων.

- Ποια είναι η θέση σας για την πολιτική απασχόλησης της κυβέρνησης, όπως αυτή εκφράζεται μέσω του ΟΑΕΔ;

- Τα αποθεματικά του ΟΑΕΔ, αλλά και οι επιδοτήσεις μέσα από τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, που είναι εισφορές των ίδιων των εργαζομένων, χρησιμοποιούνται με το ψευδεπίγραφο της ενίσχυσης της απασχόλησης, για πολιτικές που στρέφονται εναντίον τους, στηρίζοντας την ανατροπή των εργασιακών και ασφαλιστικών τους κατακτήσεων και ενισχύοντας την «απασχολησιμότητα» των εργαζομένων. Ετσι, συμβάλλουν στη διατήρηση και αύξηση του μέσου ποσοστού κέρδους των επιχειρήσεων. Το αποτέλεσμα των ασκούμενων πολιτικών ήταν και είναι: Η ανακύκλωση της ανεργίας, η στήριξη των κερδών των επιχειρήσεων, αφού τους προσφέρεται δωρεάν εργατικό δυναμικό, η χειροτέρευση της θέσης του εργαζόμενου και η εξαθλίωση του ανέργου.

Αυτή η πολιτική ωφελεί το μεγάλο κεφάλαιο. Οι εργαζόμενοι θα γεύονται την ανεργία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση. Η αύξηση της απασχόλησης, ο περιορισμός της ανεργίας συνδέονται άμεσα με την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Γι' αυτό το ταξικό κίνημα χρειάζεται να εντείνει την πάλη του, να συσπειρώσει περισσότερους εργαζόμενους στην προοπτική του Αντιμονοπωλιακού Αντιιμπεριαλιστικού Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης.