- Κλείνουν φέτος τέσσερα χρόνια λειτουργίας της αιρετής Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Πώς εκτιμάτε την πορεία του θεσμού;

- Οταν ψηφίστηκε ο νόμος για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση (ΝΑ), έκαναν λόγο για επανάσταση, αποκέντρωση, αρμοδιότητες, πόρους και ανάπτυξη. Και τότε λέγαμε πως αυτό που θεσμοθετείται δεν είναι, παρά ένας ακόμη γραφειοκρατικός, διοικητικός μηχανισμός, μέσω του οποίου θέλουν να διοχετεύσουν την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Ενας θεσμός, χωρίς πόρους, αρμοδιότητες και υλικοτεχνική υποδομή. Στο νομό μας, μάλιστα, η ΝΑ δε δείλιασε να στείλει μηχανήματα της Νομαρχίας κατά των τρακτέρ των αγροτών ή να δώσει το "πράσινο φως" στα ΜΑΤ, να βρίσκονται έξω από τα σχολεία, όταν οι εκπαιδευτικοί διαδήλωναν για δημόσια, δωρεάν παιδεία.

- Ποια τα προβλήματα του νομού και ποια η στάση της νομαρχιακής αρχής απέναντί τους;

- Τα προβλήματα είναι κοινά με αυτά σε όλη τη χώρα. Στην Αιτωλοακαρνανία είναι πιο οξυμένα, καθώς ο νομός βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις από πλευρά ανάπτυξης. Η ανεργία καλπάζει, η αποβιομηχάνιση μεγαλώνει, η αγροτική παραγωγή πάει από το κακό στο χειρότερο. Οι ποσοστώσεις, τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, η κατάργηση των πριμοδοτήσεων και επιδοτήσεων συμπληρώνουν το μαρασμό της Αιτωλοακαρνανίας. Συνεπακόλουθα, οι μικρομεσαίοι τραβούν το δικό τους Γολγοθά, εξαιτίας του αντικειμενικού συστήματος φορολόγησης, του τραπεζιτικού συστήματος και του αθέμιτου ανταγωνισμού των πολυκαταστημάτων. Ο νομός, κύρια αγροτικός, δέχεται τις επιπτώσεις από την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς τα βασικά προϊόντα που παράγει (καπνός, λάδι, καλαμπόκι, εσπεριδοειδή, βαμβάκι και κτηνοτροφία) βρίσκονται υπό διωγμόν. Οι νέες ρυθμίσεις της ΕΕ θα χτυπήσουν παραπέρα την παραγωγή αυτών των προϊόντων, μεγαλώνοντας τη φτώχεια και ερημώνοντας τα χωριά. Η νομαρχιακή αρχή δεν υπερασπίστηκε την ντόπια παραγωγή. Προσπάθησε απλά να διαχειριστεί τη φτώχεια και μιζέρια του νομού στο μονόδρομο που έθετε η ΕΕ και υλοποιούσε η κυβέρνηση.

- Ποια η πρόταση της ΝΑΣ για μια αναπτυξιακή πορεία του νομού. Ποιο το μήνυμα των εκλογών;

- Η πρότασή μας έρχεται σε σύγκρουση με την κυρίαρχη λογική για την ανάπτυξη της χώρας και του νομού, αλλά και για τον ίδιο τον θεσμό της Αυτοδιοίκησης - έτσι όπως τον νομοθέτησαν. Πιστεύουμε ότι μια αγωνιστική, διεκδικητική Αυτοδιοίκηση, πρώτα και κύρια, θα πρέπει να προστατεύσει την ντόπια παραγωγή και τα συμφέροντα του λαού. Για να γίνει αυτό, πρέπει να έρθει σε ρήξη και σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται. Για μας, βασικό στοιχείο ανάπτυξης του νομού είναι ο πρωτογενής τομέας, αφού ο νομός διαθέτει όλα τα απαραίτητα εφόδια και προϋποθέσεις για να αναπτυχθεί. Στη βάση του τομέα αυτού, βλέπουμε να αναπτύσσεται ο δευτερογενής και τριτογενής. Η Αιτωλοακαρνανία μπορεί να αναπτύξει και τουριστική δραστηριότητα. Εχει όλα τα φυσικά κάλλη - παραλίες, αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικά μνημεία - που παραμένουν αναξιοποίητα.

Στις εκλογές θα κριθεί συνολικά ο ρόλος της Αυτοδιοίκησης και στην υπεράσπιση του βιοτικού επιπέδου του λαού. Θα σταλεί ένα πολιτικό μήνυμα στην κυβέρνηση, θα διαπιστωθεί, αν, τελικά, η πολιτική της ήταν υπέρ των εργαζόμενων του χεριού και του πνεύματος ή εκπροσωπούσε τα συμφέροντα των μεγάλων και ισχυρών.

Ζητάμε από τους Αιτωλοακαρνάνες να στείλουν το μήνυμα ότι "δεν πάει άλλο". Καλούμε όλους να σκεφτούν την επόμενη μέρα και να δώσουν δύναμη στη δύναμή τους, υπερψηφίζοντας τη ΝΑΣ. Ας μετατρέψουν την αγανάκτησή τους σε οργή, που θα αρχίσει να εκδηλώνεται από τις 11 Οκτώβρη.

* * *

α) Ο ΣΥΝ υποστηρίζει ότι στις εκλογές, ιδιαίτερα στις νομαρχιακές, πρέπει να νικηθεί η κυβερνητική πολιτική στην Αυτοδιοίκηση. Ετσι, όμως, κάνει δύο πράγματα. Πρώτο, δεν απαντάει στο ερώτημα, αν αυτό ισχύει και εκεί όπου ο ίδιος συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ, ή ισχύει μόνο για τους χώρους που δε συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ;(!) Δεύτερο, ο ΣΥΝ, έντεχνα διαχωρίζει τη γενική κυβερνητική πολιτική από αυτή στην Αυτοδιοίκηση. Αλλη η μια, σου λέει, άλλη η άλλη. Με αυτόν τον τρόπο υπερασπίζεται την ΟΝΕ και τα προγράμματα σύγκλισης, κρύβοντας ότι η πολιτική της ΟΝΕ εφαρμόζεται και μέσα από την Αυτοδιοίκηση. Αλλά και κρύβοντας, ότι οι υποψήφιοι του ΣΥΝ, αν εκλεγούν, θα εφαρμόσουν την πολιτική της ΟΝΕ, όπως έκαναν μέχρι τώρα.

Ο Κ. Καραμανλής επανέλαβε ότι στις εκλογές πρέπει να δοθεί μήνυμα στην κυβέρνηση για την πολιτική της. Βέβαια, πολλοί από τους υποψήφιους που στηρίζει η ΝΔ δεν κάνουν ούτε τυπικά λόγο κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτοί στρέφονται μόνο κατά των υποψηφίων που στηρίζει το ΠΑΣΟΚ, αφήνοντας στην άκρη την κυβέρνηση. Κλασικό παράδειγμα ο Δ. Αβραμόπουλος. Αλλά και ο Κ. Καραμανλής δίνει σκόπιμα τελείως περιορισμένο αντικυβερνητικό περιεχόμενο σ' αυτό που ονομάζει μήνυμα προς την κυβέρνηση. Καθόλου τυχαία! Γιατί, πώς να καταδικάσει ο Κ. Καραμανλής την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής, τη στιγμή που ο ίδιος είναι υπέρμαχος της ΟΝΕ, του ΕΥΡΩ και των συμφερόντων της πλουτοκρατίας; Αρα, το μήνυμα που ζητάει να δώσει ο λαός, είναι μήνυμα άσφαιρο, είναι πριμοδότηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

β) Σε όλους τους τόνους βροντοφωνάζουν και συναγωνίζονται μεταξύ τους, για το ποιος υποψήφιος θα είναι ο καλύτερος διαχειριστής των του Δήμου ή της Νομαρχίας. Ο Γ. Δραγασάκης (σε σχετική συζήτηση στη ΝΕΤ) κουράστηκε να επαναλαμβάνει τα μέτρα που προτίθεται να πάρει, ώστε να εξυπηρετείται ο πολίτης στην έκδοση διαβατηρίων, πιστοποιητικών κλπ! Ακόμα και το πλάτος διαφόρων σωλήνων ύδρευσης επικαλέστηκε, προκειμένου να δείξει την ανάγκη λήψης αντιγραφειοκρατικών (!) μέτρων. Τον συναγωνίστηκαν επάξια (στην ίδια συζήτηση) και οι Κουλουμπής - Κατριβάνος. Και γενικά, το ζήτημα της καλής διαχείρισης στους Δήμους και στις Νομαρχίες, της "νοικοκυροσύνης" που πρέπει να υπάρχει, έχει αναχθεί στο άπαν από τους υποψήφιους που στηρίζονται από τα κόμματα του μονόδρομου των μονοπωλίων.

Κανένας, ωστόσο, δε μίλησε (και πώς να μιλήσει;) για την ανάγκη να γίνει η Νομαρχία Αθήνας - Πειραιά ένα μετερίζι της λαϊκής πάλης, συναγωνιστής των εργατών και εργατριών, των ανέργων, των συνταξιούχων. Ενα μετερίζι αγώνα κατά της αντιλαϊκής πολιτικής. Σ' αυτό, που είναι το κύριο, οι παραπάνω σιώπησαν επιδεικτικά. Παρέμειναν αποκλειστικά στα της διαχείρισης...

Αλλά έχει αποδειχθεί, ότι και στο θέμα της διαχείρισης, που, δίχως να είναι για τους κομμουνιστές το κύριο, όμως υπάρχει, δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε ο πιο "νοικοκύρης" δήμαρχος ή νομάρχης, από τη στιγμή που προωθεί την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Τι νοικοκυροσύνη μπορεί να υπάρχει, όταν ξανοίγεται η δράση της λεγόμενης "ελεύθερης αγοράς"; Τι νοικοκυροσύνη μπορεί να υπάρχει, όταν κυριαρχεί το κυνήγι του κέρδους, η μίζα και η ρεμούλα; Ποια νοικοκυροσύνη θα επέλθει με την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, του ΟΣΚ, των υπηρεσιών Πρόνοιας κλπ;

Αρα, ακόμη και η καλή διαχείριση, μπορεί να γίνει μόνο από εκείνους που αντιπαλεύουν την αντιλαϊκή πολιτική, που απειθαρχούν στους αντιλαϊκούς νόμους, που αγωνίζονται - συμπαραστάτες του λαού και όχι σ' εκείνους που συμμορφώνονται με όσα η κεντρική εξουσία αποφασίζει. Για παράδειγμα: Περίπου 1 τρισ δρχ. χρωστάει η κυβέρνηση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση από παρακρατημένους οικονομικούς πόρους της. Πόσοι από τους άλλους υποψήφιους πάλεψαν, για να αποδοθούν οι παραπάνω πόροι;

γ) Το ΔΗΚΚΙ ισχυρίζεται ότι αγωνίζεται κατά της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Ερώτημα: Ο Δ. Μπέης, οι Ντεντιδάκης - Λογοθέτης και άλλοι, τους οποίους υποστηρίζει το ΔΗΚΚΙ, είναι εκφραστές της αντι-νεοφιλελεύθερης πολιτικής; Προφανώς όχι, αφού το πρόβλημα του Δ. Μπέη - και όχι μόνο αυτού - είναι η "καρέκλα". Αν ο Δ. Μπέης είχε υποδειχτεί από το ΠΑΣΟΚ ως υποψήφιος δήμαρχος, θα ήταν στο ΠΑΣΟΚ. Ομως και τότε, όπως και τώρα, ο Μπέης θα ήταν και παραμένει Μπέης...

Από την άλλη, ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ εντείνει την επίθεσή του στο ΚΚΕ. Και μάλιστα, μιλώντας στο Ιλιον (Νέα Λιόσια), δε δίστασε να χαρακτηρίσει την Αλέκα Παπαρήγα ευνοούμενη (!) των ΜΜΕ, σε αντίθεση με τον ίδιο που δεν (;) τον προβάλλουν, επειδή τα μεγάλα συμφέροντα τον φοβούνται!!

δ) Μια σειρά υποψήφιοι, οι λεγόμενοι "αντάρτες", εμφανίζονται, όπως και άλλοι, ως... ανεξάρτητοι! Ομως δε λένε στο λαό, ότι είναι απόλυτα εξαρτημένοι από την αντιλαϊκή πολιτική.

* * *

Δηλαδή, σε όλα τα ζητήματα προσπαθούν να εγκλωβίσουν τη σκέψη των εργαζομένων στην υποταγή. Να αναζητούν οι εργαζόμενοι το κόκαλο και όχι το γεμάτο τραπέζι. Να "γλείφουν" για να επιβιώσουν και όχι να διεκδικούν το μέλλον τους. Να βλέπουν ως μονόδρομο το δρόμο της πλουτοκρατίας και όχι το δικό τους. Με λίγα λόγια, να διαλέγουν πάντα ανάμεσα στο "μικρότερο ή στο μεγαλύτερο κακό", ποτέ όμως το καλό!!

Είναι στο χέρι του λαού να βγει από αυτά τα ψευτοδιλήμματα στις ερχόμενες εκλογές. Υπάρχει τρόπος: Εφόσον υπερψηφίσει τα ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΚΚΕ και τα φέρει στο β' γύρο, δε θα έχει κανένα τέτοιου είδους δίλημμα. Εφόσον υπερψηφίσει τους κομμουνιστές και τους συνεργαζόμενους αγωνιστές, θα στείλει το μήνυμα της αποφασιστικής αντίθεσης στις λογικές της μοιρολατρίας, της ηττοπάθειας, των γαλάζιων, πράσινων και ροζ υπερασπιστών της ΕΕ των πολυεθνικών.

* * *

Μάκης ΜΑΪΛΗΣ